Νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας Όταν οι τράπεζες νομοθετούν...

Το νέο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για την αναθεώρηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο απο μία στρατηγική επιλογή της Ε.Ε αλλά και της πλουτοκρατίας για την ανάκτηση χαμένης ιδιοκτησίας αλλά και το ξεπέρασμα της κρίσης προς όφελος του Κεφαλαίου.

 Η αναγκαστική εκτέλεση διαμορφώνεται στα μέτρα των τραπεζών :

-  Αναδιάταξη προνομίων υπέρ των Τραπεζών (975 – 977),

- Απαγόρευση αναγγελιών μετά τον πλειστηριασμό και περιορισμός τους πέντε μέρες πριν από αυτό (972)  που σημαίνει επίσπευση των καταγγελιών τραπεζικών δανείων, σπουδή και μέριμνα για δαπάνες χαμένες αν ο πλειστηριασμός δεν επακολουθήσει.

- Πολλαπλές κατασχέσεις κινητών (958), άρα ανταγωνισμός δανειστών (ποιός θα αντέξει ;) πολλαπλά έξοδα που δεν είναι βέβαιο ότι θα συμπεριληφθούν στα προαφαιρούμενα από τον πίνακα κατάταξης (975) έξοδα εκτέλεσης, ιδίως αν έγιναν από επισπεύδοντα που δεν ολοκλήρωσε την εκτέλεση..

- Περιορισμός ενδίκων μέσων κατά αποφάσεων σε δίκες εκτέλεσης (933 επ., 971)

- Δικαίωμα άμεσης καταγγελίας μισθώσεων (ακόμα και επαγγελματικών) σε πλειστηριαζόμενα ακίνητα από υπερθεματιστές και επέλευση εννόμων συνεπειών σε δύο μήνες (1009).

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΠΟ ΛΙΓΟΥΣ. ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ!

Κωδικοποιώντας τις αντιδραστικές αλλαγές θα λέγαμε ότι όσον αφορά τον κόσμο της εργασίας, αφήνει σε διεκδικούμενες οφειλές πίσω τους εργαζόμενους και θέτει στην πρώτη θέση τις τράπεζες! Οι αλλαγές που επιφέρει στις διατάξεις που αφορούν τους πλειστηριασμούς, γίνονται με γνώμονα την ενίσχυση των τραπεζικών προνομίων, σε βάρος όλων των άλλων, δηλαδή των εργαζόμενων αλλά και των ασφαλιστικών ταμείων.

Συγκεκριμένα, οι τράπεζες πλέον κατατάσσονται πρώτες, σε περίπτωση πλειστηριασμού, στον πίνακα των πιστωτών. Μέχρι πρότινος, όταν πτώχευε μία επιχείρηση, προνομιακά καλούνταν οι εργαζόμενοι, τα ασφαλιστικά ταμεία και το Δημόσιο ως προς το ΦΠΑ. Σήμερα, μετά την υπερψήφιση του σχετικού νόμου στη βουλή από το νεόκοπο μνημονιακό μπλοκ, το προνόμιο αυτό χάνεται υπέρ των τραπεζών, εφόσον έχουν ενυπόθηκη απαίτηση.

Μάλιστα προβλέπεται ότι, αν μια εταιρεία πτωχεύσει λόγω χρεών προς εργαζομένους, ΙΚΑ, εφορίες, προμηθευτές, τράπεζες και κατά τον χρόνο της πτώχευσης έχει ένα ακίνητο που βγαίνει στον πλειστηριασμό, το δικαίωμα των εργαζομένων που παλαιότερα είχαν το προνόμιο να εισπράξουν τα δεδουλευμένα τώρα συρρικνώνεται, αφού η ικανοποίηση μπορεί να γίνει σε ποσοστό 23%. Το αντίστοιχο ποσοστό των τραπεζών είναι… τριπλάσιο και φθάνει στο 65%! Πρακτικά ό,τι αξία προκύψει από έναν πλειστηριασμό περιουσιακών στοιχείων επιχειρήσεων θα το νέμονται οι τραπεζίτες, που μετά τα αλλεπάλληλα «σωσίματα» και τα εκατοντάδες δις. ευρώ που έχουν λάβει στην πλάτη του ελληνικού λαού, έρχονται και σε αυτή την περίπτωση κόντρα στο δικαίωμα του απλήρωτου εργαζόμενου να διεκδικήσει και να αποσπάσει τα δεδουλευμένα του.

Στην θέα των φτωχών οφειλετών που πετιούνται έξω από το σπίτι τους για την ικανοποίηση των τραπεζών δεν στέκουμε απλώς με βλέμα συγκίνησης και φιλανθρωπίας. Το μίσος μας για τους απαλλωτριωτές του εργατικού μόχθου δεν είναι τυφλό, είναι συνειδητό τα ταξικό. Καλούμε τους φοιτητές, του δικηγόρους και τους εργαζόμενους που υφίστανται με τον πιο βίαιο τρόπο τα νέα μέτρα να αντισταθούν και να απαντήσουν στην νέα κοινωνική λαίλαπα που φέρνει ο  ΚπολΔ...