Την προσεχή εβδομάδα κατατίθεται προς ψήφιση στη Βουλή το
πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της περίφημης «Τρίτης
Αξιολόγησης». Με την ακριβή ημερομηνία κατάθεσης να μην έχει ακόμα ανακοινωθεί
(Κυριακή ή Δευτέρα), δεν είναι απίθανο η Κυβέρνηση να πάει να το περάσει και
αυτό νύχτα, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος-όπως άλλωστε νύχτα πήγε να
περάσει την τροπολογία για την απεργία σε ένα άσχετο νομοσχέδιο λίγο καιρό
πριν, λαμβάνοντας την άμεση απάντηση του κινήματος και μαζεύοντάς το άρον άρον.
Το πολυνομοσχέδιο θα περιλαμβάνει καταρχάς τον αντισυνδικαλιστικό
νόμο για την απεργία. Η συγκεκριμένη τροπολογία που είχε αποσυρθεί παροδικά
όπως αναφέρθηκε, προβλέπει ότι για τη συζήτηση και λήψη απόφασης απεργίας
απαιτείται η παρουσία τουλάχιστον του ½ των οικονομικά τακτοποιημένων μελών της
πρωτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης. Χτυπούν έτσι τα πρωτοβάθμια όργανα, γιατί γνωρίζουν πως από τον
αστικοποιημένο συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα.
Με το πρόσχημα της τήρησης της δημοκρατικής αρχής και της μεγαλύτερης κατά το
δυνατό εκπροσώπησης των εργαζομένων θα καθίσταται αδύνατη τις περισσότερες
φορές η κήρυξη απεργίας λόγω της αδυναμίας σύγκλησης ενός τόσο δυσκίνητου
οργάνου όπως είναι η ΓΣ και μάλιστα με πλειοψηφία άνω του 50%. Ως αποτέλεσμα, ο
εργαζόμενος θα απογυμνωθεί από κάθε
συλλογικό δικαίωμα, ώστε να μην μπορεί να διεκδικεί βελτίωση των συνθηκών
εργασίας του. Μόνο με τέτοιους όρους και με ένα τέτοιο πειθήνιο και εξαθλιωμένο
εργατικό δυναμικό θα ανοίξει ο δρόμος για την προσέλευση επενδυτών και της
πολυπόθητης «ανάπτυξης».
