80 να ναι οι ώρες σας

Υποχρεωτικά σεμινάρια?? Δεν θα πάρουμε!

Τη Δευτέρα 10/12/2018, πραγματοποιήθηκε τακτικό ΔΣ του ΔΣΑ. Με έκπληξη μάθαμε ότι ανακοίνωσαν την προσθήκη 80 ωρών μίνιμουμ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΝ ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ κατά τη διάρκεια της 18μηνης άσκησης. Τα σεμινάρια αυτά θα είναι υποχρεωτικά, προκειμένου να μπορούμε να δώσουμε μετά τις πανελλαδικές εξετάσεις για την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος…

ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ:

• Το πτυχίο της νομικής το παίρνουμε με θυσίες οικονομικές, ψυχικές, ηθικές ημών και των οικογενειών μας. Πολλοί από μας δουλεύουμε παράλληλα με τις σπουδές μας, αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε κώδικες-πρακτικά-δεύτερους τόμους συγγραμμάτων. Το πρόγραμμα σπουδών είναι πλήρως εντατικοποιημένο, με άπειρες ώρες παρακολουθήσεων, με εξεταστικές γεμάτες κρίσεις άγχους, με άπειρο διάβασμα που τελικά δεν αποδίδει κιόλας (μαζικά κοψίματα-βαθμολόγηση βάσει της «γενικής εικόνας»). Και αφού το πάρουμε, δεν μας κατοχυρώνει το δικαίωμα στην εργασία ως δικηγόροι.
• Άμα, λοιπόν, κατορθώσουμε να πάρουμε το πολυπόθητο πτυχίο, μπαίνουμε στο απαράδεκτο  καθεστώς της 18μηνης άσκησης. Όλοι/ες θα έχουμε ακούσει από φίλους/συγγενείς το πόσο καλά ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΝΕ οι ασκούμενοι δικηγόροι. Ωράρια που δεν υπάρχουν, βασικός μισθός (not), διαρκές τρέξιμο σε υπηρεσίες και αναμονή σε ατέλειωτες ουρές, τρέξιμο για καφέ στο αφεντικό και στους πελάτες, άπειρη δικηγορική ύλη που «πρέπει να βγει». Ακόμα, είσαι υπεύθυνος για όλα τα λάθη, αλλά ποτέ δεν παίρνεις εύσημα για κάτι καλό που έκανες. Εν ολίγοις, 18 μήνες που δουλεύεις από το πρωί, ίσως κάνεις κάποιο μεταπτυχιακό ταυτόχρονα, παίρνεις 300 ευρώ στην καλύτερη, ενώ στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν μαθαίνεις ουσιαστικά «τη δουλειά». Ακόμα, σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να ζεις από αυτή τη δουλειά και καταλήγεις είτε να είσαι εξαρτώμενος από τους γονείς σου (αν είσαι αρκετά τυχερός) και να μένεις μαζί τους μέχρι τα 30, είτε να τα κουτσοβγάζεις πέρα με πάρα πολλές θυσίες και προφανώς χωρίς ίχνος προσωπικής ζωής.
• Άμα τελειώσεις και την άσκηση μετά κόπων και βασάνων, μετά -αν δεν έχουν οι γονείς ή οι θείοι ή ο νονός σου ή ο παππούς σου κάποιο γραφείο-, θα καταλήξεις σε κάποια μεγάλη δικηγορική εταιρία ως μισθωτός δικηγόρος. Κι εκεί, όχι απλά δεν θα αναγνωρίζεται νομικά η εξαρτημένη σχέση εργασίας, ώστε τουλάχιστον να απολαμβάνεις τα στοιχειώδη δικαιώματα που αυτή εξασφαλίζει (δώρα, υπερωρίες, άδειες, βασικός μισθός), αλλά θα καλείσαι να πληρώνεις μόνος σου τις ασφαλιστικές σου εισφορές, αφού θεωρητικά είσαι «ανεξάρτητος συνεργάτης». Αυτό, βέβαια, δεν ισχύει όταν μοιράζονται οι μεγαλοδικηγόροι τα κέρδη τους από τις υποθέσεις.

ΤΩΡΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΒΑΛΟΥΝ ΤΟΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΦΡΑΓΜΟ ΤΩΝ 80 ΩΡΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΝ ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ.

Ας το καταλάβουμε επιτέλους όλοι και όλες. Δεν είμαστε πρωταγωνιστές στο Suits. Το όποιο όνειρο για «κοινωνική ανέλιξη» στην εποχή της δομικής κρίσης του καπιταλισμού είναι όνειρο θερινής νυκτός. Είναι ουτοπικό να πιστεύεις ότι θα τα καταφέρεις μόνος σου· το σύστημα προσπαθεί να μας πείσει ότι «ο καλύτερος θα πετύχει», λες και ο κόσμος λειτουργεί με νομοτέλειες και αυτοματισμούς. Η ιστορία αλλά και η καθημερινότητα όμως μας δείχνουν με τον πιο απτό τρόπο το εξής: Ο μόνος πραγματικά ελπιδοφόρος δρόμος, είναι ο δρόμος της συλλογικότητας και του κοινού αγώνα! Έτσι κερδίζουμε από τα πιο μικρά της σχολής (από το όριο δήλωσης μαθημάτων πχ) μέχρι τα πιο μεγάλα ζητήματα της εποχής μας (αγώνες του φοιτητικού και εργατικού κινήματος όλη την προηγούμενη περίοδο). Είναι ανάγκη να οργανωθούμε, να δηλώσουμε εδώ και τώρα ότι δε θα ζήσουμε σα δούλοι! Με όπλο τις γενικές μας συνελεύσεις και κινητοποιήσεις να μπλοκάρουμε στην πράξη τα σεμινάρια και τις πιστοποιήσεις που θέλουν να μας επιβάλουν. Δεν θα ζούμε μια ζωή μέσα στο άγχος, την πίεση, το στρες αλλά αντίθετα θα παλέψουμε για ζωή σύμφωνα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες  μας.

Με τη φυσική μας παρουσία να διασφαλίσουμε ότι δεν θα περάσει κανένα σεμινάριο.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΕ ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΣ ΤΟΥ ΔΣΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 17/12 ΣΤΙΣ 15:30 ΣΤΟΝ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΘΗΝΩΝ, ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 60.

Λίγα λόγια για την ίδρυση της 4ης Νομικής στην Πάτρα

... ή αλλιώς γιατί να μη γίνουμε κανίβαλοι

Ο Υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου στο πλαίσιο του Αναπτυξιακού Συνεδρίου της Πάτρας ήδη από πέρυσι έχει προβεί σε εξαγγελία της ίδρυσης νέου τμήματος Νομικής, με επικρατέστερες πόλεις την Πάτρα και την Κρήτη. Πρόσφατα, τη δήλωση αυτή συνυπέγραψε η πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών, ανακοινώνοντας την ίδρυση τμήματος στην Πάτρα, το οποίο θα υποδεχτεί τους πρώτους εισαχθέντες το 2020. Οι δηλώσεις αυτές συνάντησαν μια πληθώρα αντιδράσεων τόσο από την αντιπολίτευση, όσο και από την ακαδημαϊκή κοινότητα, με διάφορα αντιδραστικά επιχειρήματα περί "ανταγωνισμού" των τμημάτων. Για εμάς το χρονικό πλαίσιο της εξαγγελίας δεν είναι τυχαίο, καθώς πρόκειται για ακόμα ένα προεκλογικό, ψηφοθηρικό τέχνασμα, με ένα επιπλέον επεισόδιο να προστίθεται στην αντιπαράθεση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Ακόμα δεν είναι τυχαίο, γιατί εδώ και χρόνια επιχειρείται μια κατεύθυνση φιλτραρίσματος των αποφοίτων που θα καταφέρουν εν τέλει να βγουν στην αγορά εργασίας: αυτό επιβεβαιώνεται και από τις πρόσφατες δηλώσεις του Προέδρου του ΔΣΑ Βερβεσού (τις οποίες προσυπέγραψε και ο αντιπρόεδρος του τμήματος της Νομικής του ΕΚΠΑ Παπαδημητρίου), σύμφωνα με τις οποίες προτείνεται η ίδρυση σχολής δικηγόρων, επιπλέον της 18μηνης άσκησης, ενώ αδιευκρίνιστο μένει το αν θα έχει δίδακτρα ή όχι. 

Ως ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ- ΕΑΑΚ δηλώνουμε απερίφραστα τα εξής:

Όσον αφορά τον υπουργό Γαβρόγλου 

Την ίδια στιγμή που προωθεί την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, συγχωνεύοντας τμήματα ΤΕΙ στο περιβόητο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, θεσπίζοντας δίδακτρα σε όλα τα Μεταπτυχιακά, αυτονομώντας τους ΕΛΚΕ και θέτοντας έτσι τα αποθεματικά των Πανεπιστημίων σε κίνδυνο και τέλος εναρμονίζοντας ακόμα περισσότερο την έρευνα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων, αποφασίζει να ιδρυθεί 4η Νομική. Πρόκειται για ακόμα έναν υπουργό Παιδείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, που όπως και οι προκάτοχοι του, υλοποιεί τις σκληρές και αντιδραστικές κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ για την παιδεία. Είναι προφανές ότι κανένα πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί, όσες σχολές και αν ιδρυθούν, αν δεν γίνει γενναία κρατική χρηματοδότηση προς τα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Κανένα ουσιαστικό πρόβλημα δεν θα λυθεί για τους φοιτητές και τις οικογένειές τους, αν δεν εξασφαλίζεται από το κράτος δωρεάν σίτιση, στέγαση, μεταφορές και αν δεν δοθούν φοιτητικά επιδόματα. 

Όσον αφορά τους καθηγητές και τα ψηφίσματα των ΕΚΠΑ & ΑΠΘ.

Από πέρυσι έχει αρχίσει μια παραφιλολογία από τους καθηγητές, με ψηφίσματα που έχουν δημοσιευτεί, τα οποία εκφράζουν την αντίθεσή τους στην ίδρυση νέου τμήματος αλλά φυσικά με πολύ στρεβλό τρόπο και επιχειρηματολογία. Κρίνουμε πως πρόκειται για ψηφίσματα που εκκινούν από μία συντεχνιακή λογική και ατομικά συμφέροντα των μεγαλοκαθηγητών, καθώς κυρίως ενδιαφέρονται να μην υποχρεωθούν να διδάξουν παραπάνω ώρες σε ένα νέο τμήμα, που ενδέχεται να βρίσκεται και κοντά στην Αθήνα. Κάτι τέτοιο, αν συνέβαινε, θα τους απέκλειε από τη δυνατότητα να εργάζονται και στα μεγάλα δικηγορικά τους γραφεία, απ' όπου και λαμβάνουν τεράστια κέρδη. Δεν μας πείθουν ότι αίφνης ενδιαφέρονται για  το συμφέρον της σχολής. Είναι οι ίδιοι που έχουν προσυπογράψει για την εξίσωση των πτυχίων μας με τις ιδιωτικές Νομικές (βλ. MBS College of Crete, Νομική Κύπρου κλπ), οι απόφοιτοι των οποίων έχουν τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα με εμάς και εγγράφονται κατά τον ίδιο τρόπο στους Δικηγορικούς Συλλόγους. Είναι οι ίδιοι που συμφώνησαν και ψήφισαν τα δίδακτρα στα Μεταπτυχιακά μας, αποκλείοντας έτσι το πιο πληττόμενο κομμάτι των φοιτητών. Είναι οι ίδιοι που κόβουν σωρηδόν και χωρίς κριτήρια, βαθμολογούν με βάσει τη “γενική εικόνα”, βάζουν θέματα εκτός ύλης. Είναι αυτοί που χρόνια τώρα δεν έχουν πει κουβέντα για την υποχρηματοδότηση των σχολών από όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις, αφήνοντας τις σχολές να παρακμάζουν.  Στην Κομοτηνή όμως έφτασαν στο σημείο να προχωρήσουν σε αναστολή των μαθημάτων και σε «συμβολική κινητοποίηση» για το τμήμα της Πάτρας, ενώ για όλα τα παραπάνω δεν έχουν βγάλει ούτε μισή ανακοίνωση!

Και ρωτάμε. Έτσι διασφαλίζεται το επίπεδο της “αφάν γκατέ” σχολής;

Όσον αφορά τους/τις φοιτητές/τριες

Κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου. Να βάλουμε ένα τέλος στην ανθρωποφαγία και τον αέναο ανταγωνισμό που καλλιεργείται από τις αστικές δυνάμεις (ΔΑΠ και "Ανεξάρτητους" κυρίως στην Κομοτηνή) και διχάζει όσους πλήττονται από την κρίση και τις κυβερνητικές πολιτικές. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι εχθρός μας είναι ο διπλανός μας που παλεύει στις ίδιες αντίξοες συνθήκες με εμάς. Δεν είναι όμως έτσι. Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε από τον συνάδελφό μας ασκούμενο που παίρνει στην καλύτερη 300 ευρώ το μήνα, από τον συμμαθητή και συμφοιτητή μας που πέρασε με κόπο και μεγάλες θυσίες του ίδιου και της οικογένειάς του στη Νομική, σε όποια πόλη της Ελλάδας κι αν είναι αυτή. Αντίθετα, έχουμε τα πάντα να χωρίσουμε με τα μεγάλα αφεντικά των δικηγορικών εταιρειών, που μας εκμεταλλεύονται για τρεις κι εξήντα, δεν πληρώνουν τις ασφαλιστικές μας εισφορές και μας βάζουν να δουλεύουμε σε συνθήκες κάτεργο (χρονομετρούν και την ώρα στην τουαλέτα!)

Για να αντιπαλέψουμε τα παραπάνω, είναι απαραίτητη η ενότητα μας. Ποτέ κανένας ατομικός δρόμος δεν απέφερε νίκες. Να χτίσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ μας, να βάλουμε τις βάσεις ώστε να κατοχυρωθεί νομικά η μισθωτή δικηγορία, να φτιάξουμε Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων που θα μάχεται για αξιοπρεπείς όρους εργασίας.

Ακόμα, να παλέψουμε για τα δικαιώματα και της ελευθερίες όλων των πληττόμενων κομματιών της κοινωνίας, όλων αυτών των αόρατων, που δεν έχουν καν τη δυνατότητα να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, δεν έχουν καν το δικαίωμα στην υπεράσπιση. Να διαλέξουμε μεριά και ως φοιτητές/τριες νομικής και ως μελλοντικοί/ες δικηγόροι.

Για την ώρα της δικής μας ερώτησης!

10 πλέον χρόνια πριν, τη νύχτα της 6ης Δεκέμβρη του 2008, ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από σφαίρα του μπάτσου Επαμεινώνδα Κορκονέα. Τα ΜΜΕ και η κυβέρνηση μιλούν για «μεμονωμένο περιστατικό», ενώ τα πρώτα δελτία τύπου μιλάνε για «συμπλοκές στα Εξάρχεια» και για «σφαίρα που εξοστρακίστηκε». Αυτόπτες μάρτυρες όμως τους διαψεύδουν. Μετά την εν ψυχρώ δολοφονία, ξεσπά κύμα εξέγερσης στην ελληνική νεολαία. Τα σχολεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο, όπως και τα Πανεπιστήμια, ενώ μαθητές-φοιτητές κατεβαίνουν στο δρόμο. Η κυβέρνηση ΝΔ είναι πλήρως ανίκανη να αντιμετωπίσει το πρωτοφανές σε διάρκεια και μαζικότητα κύμα της οργής και χρησιμοποιεί ωμή βία και σκληρή καταστολή.

Ο Δεκέμβρης του 2008 ήταν η ερώτηση.. 

Ο Δεκέμβρης του ’08, μέσα στις αντιφάσεις του, γέννησε και εξέφρασε και ένα ρεύμα γενικότερης αμφισβήτησης της νεολαίας στην υπάρχουσα τάξη πραγμάτων. Βρισκόμαστε στις αρχές της κρίσης και οι φοιτητές βάζουν συνολικότερα αιτήματα για μπλοκάρισμα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης  και ανατροπής του συστήματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής δήλωσε σε συνέντευξη στο Βέλγιο πως το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι το δημόσιο χρέος, ως απάντηση στους φόβους για αύξηση των επιτοκίων δανεισμού από το εξωτερικό, λόγω της εσωτερικής ανασφάλειας. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εξέφρασαν την ανησυχία τους για το περιστατικό, καθώς απέδωσαν την κοινωνική έκρηξη σε βαθύτερα αίτια που πυροδοτήθηκαν από το «ατυχές συμβάν», ιδίως μετά την εκδήλωση περιστατικών βίας σε Ευρώπη και Τουρκία για το θάνατο του Αλέξανδρου. Σύμφωνα με τον ξένο τύπο, παρόμοια προβλήματα υπήρχαν και στην Ευρώπη, μετά την οικονομική κρίση του 2008 και τις επερχόμενες εκπαιδευτικές και εργασιακές μεταρρυθμίσεις, ενώ έγινε λόγος για ένα «μεσογειακό τόξο» οιονεί αναταραχών.

10 χρόνια μετά

Η δική μας γενιά, η οποία ήταν ακόμα στο δημοτικό τότε, μάλλον  πολύ μικρή να αντιληφθεί τη γενικότερη συγκυρία, έχει άραγε αξία να θυμάται; Συμβολίζει για εμάς κάτι ο Δεκέμβρης; Θα έπρεπε να συμβολίζει; 

Εμείς θα πούμε πως ασφαλώς ναι. Κι αν δε συμβολίζει ό, τι ακριβώς συμβόλιζε για το τότε φοιτητικό κίνημα, τότε θα δώσουμε εμείς το περιεχόμενο που πρέπει. Γιατί εκτός από την ιστορική μνήμη και τη σημασία της για να αντιλαμβανόμαστε πώς προχωράει η ιστορία και  εν προκειμένω πώς διαμορφώνεται η κρατική καταστολή στο πλαίσιο μιας αστικής κυβέρνησης  -όπως είναι και η σημερινή-, οι ιστορικοί αγώνες που έχει δώσει ανά καιρούς ο λαός και η νεολαία επανανοημαδοτούνται κάθε χρόνο από τις επόμενες γενιές που βάζουν το δικό τους πλαίσιο και τα δικά τους ερωτήματα. Που περιγράφουν τις δικές τους ζωές και το πώς αγωνιζόμαστε για να είναι αυτές. Κι αν δεν έχει νόημα να μιλήσουμε τώρα για κρατική καταστολή πότε θα έχει;

Τώρα, που:

• Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μιλάει ήδη από το καλοκαίρι για την «έξοδο από τα μνημόνια». Η έξοδος όμως αυτή εκτός από το ότι είναι ψευδεπίγραφη , έρχεται να μετατρέψει την φτώχεια και την εξαθλίωση σε κανονικότητα.
• Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζί με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ δολοφονεί πρόσφυγες στο Αιγαίο και τους στοιβάζει στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εξωθώντας τους σε απεργίες πείνας για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα. Συνέχεια σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση έδωσε η πρόσφατη δολοφονία τριών απροστάτευτων προσφυγόπουλων στον Έβρο από τον λαθροδιακινητή τους.
• Καταργείται το δικαίωμα στην κατοικία, αφού συνεχίζουν να εφαρμόζονται οι -ηλεκτρονικοί μάλιστα- πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας.
• Η αστική δικαιοσύνη δείχνει το πιο σκληρό της πρόσωπο και επιβεβαιώνει πως το μόνο που μπορεί να αποδώσει είναι η αδικία. Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η 10ετης κάθειρξη μίας καθαρίστριας από τον Βόλο επειδή πλαστογράφησε το απολυτήριο του δημοτικού προκειμένου να εργαστεί και να αναθρέψει την οικογένειά της.
• Οι πολεμικές επιχειρήσεις αυξάνονται και η συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτές είναι ακόμα πιο έντονη. Ταυτόχρονα όλο αυτό το κλίμα οδηγεί στην όξυνση των σχέσεων στην ευρύτερη περιοχή και στη δημιουργία κλίματος εθνοϋστερίας, με τους Μακεδονομάχους να βγαίνουν στους δρόμους.
• Φοιτητές και μαθητές βρίσκονται ξανά στον δρόμο κατά της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που προωθεί η κυβέρνηση, ενώ εισβάλλουν στο Υπουργείο Παιδείας προκείμενου να δηλώσουν την ανυποχώρητη διεκδίκηση των αιτημάτων τους. Γενικεύονται τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά και ο κίνδυνος να επιβληθούν δίδακτρα σε προπτυχιακά είναι προφανής, ενώ μπαίνουν κατευθύνσεις για διασπάσεις πτυχίων.
• Η νεολαία που σπουδάζει, η πιο μορφωμένη γενιά που έχει όλες τις δυνατότητες να ζει με καλύτερους όρους απ’ ότι όλες οι προηγούμενες, έχει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεργίας, της κατάθλιψης και της μετανάστευσης, ενώ η επιλογή της είναι να εργαστεί ανασφάλιστα για 400 ευρώ. Αυτό το κάνουν να φαίνεται σαν κανονικότητα και αναγκαιότητα.
• Η κοινωνία εκφασίζεται. Δεν είναι μόνο οι εθνικιστές που βγαίνουν στις γειτονιές μας και προσπαθούν να βρουν χώρο στα σχολεία μας (χαρακτηριστική η φιέστα που προσπάθησαν να οργανώσουν στις 29/11, με τις «Πανελλαδικές καταλήψεις για τη Μακεδονία» αλλά δεν τους βγήκε)· είναι οι νοικοκυραίοι μικροαστοί που σκότωσαν το Ζακ, με την ανοχή και τη συνενοχή των μπάτσων και των περαστικών που δε μίλησαν· είναι η στοχοποίηση των τοξικοεξαρτημένων ατόμων, ώστε να καλλιεργηθεί κλίμα τοξικοφοβίας και να περιθωριοποιούνται οι αδύναμοι.
• Μέσα στις σχολές μας πάει να μονιμοποιηθεί μια κατάσταση αποξένωσης. Οι φοιτητές παρακολουθούν τα μαθήματά τους και φεύγουν, οι διοικήσεις υπό τις εντολές του υπουργείου κλείνουν με lock out τα ιδρύματα. Ως πηγή όλων των δεινών παρουσιάζεται από Κυβέρνηση-αντιπολίτευση-μίντια το άσυλο και αυτό στοχοποιείται ευθέως και από το πρόσφατο πόρισμα Παρασκευόπουλου. Θέλουν τις σχολές μας αποστειρωμένες από συλλογικές διαδικασίες, για να περνάνε πανεύκολα τις αναδιαρθρώσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις, όλα τα μέτρα που χειροτερεύουν το παρόν μας ως φοιτητές-εργαζόμενοι και το μέλλον μας στην επισφάλεια και την εργασιακή περιπλάνηση.

Ο κατάλογος είναι μακρύς και τα παραδείγματα από τις ζωές μας άπειρα. Για τα παραπάνω λοιπόν αλλά και για άλλα τόσα θεωρούμε πως ο Δεκέμβρης του 2018 έχει νόημα. Με χαραγμένο στο συλλογικό μας νου και τη συλλογική μας μνήμη το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη του 2008 και την εξέγερση που ακολούθησε, να δώσουμε νόημα στο δικό μας Δεκέμβρη. Γιατί η επίθεση που δεχόμαστε είναι ολομέτωπη, διαρκής και απάνθρωπη. Γιατί αξίζει να προσπαθήσουμε συλλογικά για τα δικά μας αιτήματα για μια άλλη ζωή. 

             

 Γι’ αυτό καλούμε σε Γενική Συνέλευση του Συλλόγου την Τρίτη 4/12 στη 13:00 στο αμφ. 1.
                                                         

_Για την ώρα της δικής μας ερώτησης_

"Έχουμε την οργή χρέωσε μας την επιλογή
Οργή να σκοτώνουμε το θάνατο σε κάθε μας ζωή
Έχουμε την οργή κάνουμε όνειρα με μάτια ανοιχτά,
ενσαρκώνουμε τους άγριους εφιάλτες σας ξανά.

Λοιπόν, για όσους με λένε ακόμα πράκτορα ή παραπλανημένο,
είμαστε απλά μια όμορφη εικόνα από το μέλλον.
Από κείνους που τη Βάρκιζα δεν αναγνώρισαν ποτέ,
γιατί κανένας Δεκέμβρης δεν τέλειωσε ποτέ."