Μπορούμε να ανασάνουμε;

«Δεν μπορώ ν” ανασάνω. Δεν μπορώ ν” ανασάνω. Δεν μπορώ ν” ανασάνω.» Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του Eric Garner. Τα επανέλαβε τουλάχιστον 11 φορές, και ακούστηκαν ξεκάθαρα στην κάμερα που τα κατέγραψε όλα, ενώ ένας μπάτσος καθόταν στο στήθος του και ένας άλλος τον έπνιγε κάνοντας του κεφαλοκλείδωμα. Και μετά σταμάτησε να κινείται...

Έχουμε πίσω μας ένα μαχητικό δίμηνο κινητοποιήσεων, όπου βρεθήκαμε αντιμέτωποι με το θέμα των διαγραφών, με τους σεκιούριτι και τις κάμερες που θέλει να βάλει στο πανεπιστήμιο ο νέος υπάλληλος της κυβέρνησης στο πανεπιστήμιο( ο Φόρτσακης) για την "ασφάλειά" μας(αυτήν την ασφάλεια-προϋπόθεση για την κερδοφορία του κεφαλαίου για την οποία στο εξωτερικό κάνει ανθρωπιστικές και αντιτρομοκρατικές επεμβάσεις το ΝΑΤΟ και στο εσωτερικό τα κράτη παρακολουθούν σαν άλλος big brother τον εχθρό-λαό και τον χτυπάνε βάναυσα όποτε σηκώνει κεφάλι). Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την συνολική διάλυση της φοιτητικής μέριμνας, την άθλια κατάσταση στις ίδιες τις σχολές με την καθαριότητα, με ανακοινώσεις αδυναμίας λειτουργίας τμημάτων, λόγω αδυναμίας λειτουργίας των εργαστηρίων, όπως στο Χημικό, αλλά και (στα του φοιτητικού κινήματος) με τις δυσκολίες που έχουν τα βήματα της ανασυγκρότησης των φοιτητικών συλλόγων. Απέναντι στους εκφραστές όλων αυτών των πολιτικών που διαλύουν τις σπουδές μας, την κυβέρνηση και τη νεολαία της, τη ΔΑΠ, που με τις συνήθεις πρακτικές της προσπαθούσε να φιμώσει το σύλλογο και να τον σύρει πίσω από το μεγάλο καράβι της κυβέρνησής της με ανοιχτά αντιαριστερό-αντικινηματικό φασιστικό λόγο της στις γενικές συνελεύσεις στις οποίες βέβαια δεν κατάφερε το στόχο της.

Βρεθήκαμε απέναντι και στις νέες πρυτανικές αρχές, οι οποίες για ακόμα μια φορά ήρθαν να υπερασπιστούν τις κυβερνητικές πολιτικές μέσα στα πανεπιστήμια, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον πρύτανη Φορτσάκη.  Οι διοικήσεις των πανεπιστημίων, οι πιο πιστοί συνεργάτες της κυβέρνησης και της ΕΕ, είναι οι ίδιοι οι οποίοι τόσα χρόνια δεν βγάζουν άχνα όταν μειώνεται κάθε χρόνο η χρηματοδότηση για την παιδεία, ούτε όταν τα αποθεματικά του πανεπιστημίου φαγώθηκαν μέσα σε ένα βράδυ με τη κομπίνα που ονομάστηκε PSI, αλλά ξέρουν να βγάζουν ανακοινώσεις και να κάνουν μηνύσεις σε φοιτητές που αγωνίζονται για το αυτονόητο! 

Οι φοιτητικοί σύλλογοι παρά την ακραία κρατική καταστολή αντιπαρατέθηκαν, με καταλήψεις, κινητοποιήσεις σε πρυτανείες , μαζικές πορείες, κινητοποιήσεις μαζί με το μαθητικό κίνημα.  

--- Η πολιτική κουβέντα για τις ανάγκες μας, που διεκδικούμε κι επιβάλλουμε, με συλλογικό τρόπο και μέσα από τις δημοκρατικές διαδικασίες του συλλόγου, τις Γενικές Συνελεύσεις, έχει αναβαθμιστεί σημαντικά! Και δική μας υπόθεση πρέπει να είναι να ενδυναμωθούν ακόμη περισσότερο οι διαδικασίες και οι αγώνες του συλλόγου, απέναντι στα άλυτα προβλήματα που δημιουργούνται de facto από την υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων και ειδικότερα του ΕΚΠΑ. Την στιγμή που η έκταση σύνοδος πρυτάνεων στις 22 Νοέμβρη ανακοινώνει: «Για το θέμα των προϋπολογισμών των Πανεπιστημίων διαπιστώνει ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατή η λειτουργία των Ιδρυμάτων κατά το 2015 στη βάση των νέων δραματικών μειώσεων των προϋπολογισμών τους, οι οποίοι είναι ήδη μειωμένοι πάνω από 50% σε σχέση με το 2009». 

Απέναντι στο να μας πετάνε έξω από τη σχολή γιατί δουλεύουμε για να τα βγάλουμε πέρα! Απέναντι στους εξαντλητικούς ρυθμούς σπουδών και εξεταστικής! Απέναντι στην πολιτική που προτιμά να πετάξει έξω φοιτητές υπο μεταγραφή ή «υπό διαγραφή» από το να αυξήσει την κρατική χρηματοδότηση! Απέναντι στη δημοκρατία του "αποφασίζουμε και διατάζουμε" των υπαλλήλων της κυβέρνησης στα πανεπιστήμια! Απέναντι σε αυτούς που διαγράφουν 80.000 συναδέλφους μας, την ίδια στιγμή που υπερασπίζονται υποκριτικά το δικαίωμα στην παιδεία(!) που μας βάζουν να σπουδάζουμε με το πιστόλι της διαγραφής, του μπάτσου και του σεκιουριτά στον κρόταφο. Το Φοιτητικό Κίνημα πρέπει να βγει μπροστά για να μην περάσει ο αυταρχισμός τους, δεν μασάμε ούτε από τις απειλές που εξαπολύει ο Φορτσάκης ούτε από τα ωραία "καθησυχαστικά" λογάκια που λέει σε κάποιους, σαν να είναι όλα μας τα προβλήματα μία ...παρεξήγηση!

«Έρχεται η τρόικα στην Αθήνα». «Παράταση έδωσε το Eurogroup στο οικονομικο πρόγραμμα(μνημόνιο) της Ελλάδας». «Νέα μέτρα προετοιμάζονται για τον Γενάρη». «Τα εύσημα πήρε η ελληνική κυβέρνηση απο τους δανειστές της» , «Ποιος θα είναι ο νέος Πρόεδρος;» .Και με το τελευταίο ερώτημα, αξιοποιώντας την αιφνίδια ανακοίνωση ημερομηνίας για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, θέτουν το δίλημμα «Πρόεδρος ή χάος», κατά το γνωστό «ευρώ ή χάος», «μεταρρυθμίσεις ή χάος» κλπ. 

--- Στην πραγματικότητα, η εκλογή προέδρου της δημοκρατίας από αυτή τη βουλή θα αποτελεί κορυφαία αντιδημοκρατική ενέργεια, αφού συνδέεται με την επιβολή της πιο άγριας επίθεσης και με νέες αντιδραστικές τομές (π.χ. αναθεώρηση του Συντάγματος). Δεν είναι τυχαίο πως η κυβερνητική ανακοίνωση για την επίσπευση ήρθε αμέσως μετά τη συμφωνία στο Eurogroup για δίμηνη παράταση του τρέχοντος μνημονίου, με σκοπό την προετοιμασία της νέας συμφωνίας και νέων πακέτων μέτρων.  

--- Μέτρα που επισφραγίστηκαν επί της ουσίας και με τον προϋπολογισμό του 2015:Την περασμένη Κυριακή 7/12 στην ολομέλεια της Βουλής υπερψηφίστηκε ο προϋπολογισμός του 2015 καθώς και μια σειρά μέτρα που βαραίνουν ακόμα περισσότερο τις πλάτες του εργαζόμενου λαού. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό για όλους εμάς; Σημαίνει περικοπές στην χρηματοδότηση για την υγεία- πλέον δεν μπορείς να αρρωστήσεις αν δεν έχεις χρήματα, μπορείς να πεθάνεις ήσυχος-ήσυχος στο σπίτι σου- αύξηση στα όρια συνταξιοδότησης για όλους – απο εδώ και πέρα θα δουλεύουμε μέχρι την οριστική εξόντωση- κατάργηση των όλων συλλογικών συμβάσεων, αντιαπεργιακός και αντισυνδικαλιστικός νόμος – ώστε οι εργαζόμενοι να μην έχουν πλέον κανέναν τρόπο συλλογικής έκφρασης και διεκδίκησης-  πλήρη κατάργηση του κατώτατου μισθού. Όσο για την εκπαίδευση ο προϋπολογισμός προβλέπει περικοπές και για μας, και πιο συγκεκριμένα μείωση κατα 75% της χρηματοδότησης για το ΕΚΠΑ!   

--- Οταν η νεολαία και όλος ο κόσμος της δουλειάς βλέπει το μέλλον και το παρόν του να τσακίζεται καθημερινά, δεν υπάρχει άλλος δρόμος: πρέπει να αποτελέσουμε μέρος ενός μαζικού ανατρεπτικού ρεύματος που θα θέτει τις έννοιες της ελευθερίας και του αγώνα από τη δική του σκοπιά. Αγώνας τώρα ενάντια στην τρομοκρατία πρυτάνεων, υπουργείων, κυβέρνησης, κράτους, εργοδοσίας, των φασιστών, που είναι αναπόσπαστα δεμένος με τον συνολικό αγώνα απέναντι στο μαύρο μέτωπο κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Για να ζήσει ο λαός, η νεολαία ελεύθερα, με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, δημόσια-δωρεάν παιδεία και υγεία!  

Όσο αυτοί επιμένουν να διαλύουν τις σχολές μας, μέχρι να ξεπουλήσουν συνολικά τα πανεπιστήμια και να τα κάνουν «κολλέγια», όσο οι εγκάθετοί τους στις συγκλήτους συνεδριάζουν κεκλεισμένων των θυρών, αποφασίζοντας για το ΔΙΚΟ ΜΑΣ  μέλλον, όσο ετοιμάζουν τους νέους οργανισμούς των ιδρυμάτων, τόσο το φοιτητικό κίνημα θα δηλώνει παρόν, καθόλου «καθωσπρέπει» και σε καμία περίπτωση στα μέτρα τους! Μέσα από το σύλλογό μας, μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις, απαντάμε και επιβάλλουμε από τις καθημερινές μας ανάγκες, αλλά και τη γενική εικόνα αυτών, το αναφαίρετο δικαίωμά μας στη μόρφωση, στις δημόσιες και δωρεάν σπουδές. Και όπως ιστορικά το φοιτητικό κίνημα αποτελούσε τον πιο σκληρό αντίπαλο όλων αυτών στα πανεπιστήμια, μπλοκάροντας νόμους και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση στο σύνολό της, έτσι και τώρα βγαίνουμε στην αντεπίθεση! Δεν θα στεκόμαστε ανήμποροι απέναντι στο τσάκισμα του παρόντος, των ονείρων και του μέλλοντος της γενιάς μας!  

Μπορεί τα τελευταία χρόνια να προσπαθούσαν να μας στρέψουν στην ηττοπάθεια, να μας πείσουν ότι δεν μπορούμε να κερδίσουμε τίποτα… Ο αγώνας του Νίκου Ρωμανού ήταν η διάψευσή τους! Κόντρα σε ένα κράτος που δε δίσταζε να δολοφονήσει έναν 21χρονο προκειμένου να τον αφήσει να σπουδάσει, τόσο ο ίδιος με «οδόφραγμα το σώμα του» και την ανυποχώρητη απεργία πείνας του, όσο και το κίνημα αλληλεγγύης σε αυτόν, τους έτριξαν τα δόντια. Οι φοιτητικοί σύλλογοι, μετά από μία σειρά κινητοποιήσεων και πολύμορφων δράσεων(κατάληψη του server του ΕΚΠΑ), με νωπή ακόμα την θύμιση της καταστολής του και των ΜΑΤ στην πρυτανεία και στις πορείες του Πολυτεχνείου, έδωσαν δυναμικό παρόν σε αυτόν τον αγώνα, φωνάζοντας ότι η νεολαία θα ζήσει ελεύθερα! Η νίκη αυτή ήταν μόνο η αρχή. Συνεχίζεται…  

Δεν θα γίνουμε άλλη μια γενιά-θυσία στο βωμό του κέρδους τους! Κανείς δεν μας πετάξει για κανένα λόγο (διαγραφές, δίδακτρα, ξεπούλημα μέριμνας κλπ) έξω από τις σχολές μας! Δεν θα μας οδηγήσουν στην διαγραφή, θα επιβάλλουμε ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών και δωρεάν σπουδές! Για να ανασάνουμε επιτέλους ελεύθερα...

--- (...)εδώ και καιρό μας εγκλωβίζουν. Από τα αστυνομικά μπλόκα και τα αντιτρομοκρατικά πογκρόμ, στα συμβούλια των οικονομολόγων που εξοντώνουν όσους δε χωράνε στις στατιστικές τους.

(...)Ας πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους: αν κάτι εκμεταλλεύεται το κράτος, αυτό δεν είναι άλλο από την αδράνεια που πλέον έχει μονιμοποιηθεί ως μια φυσιολογική συνθήκη.

Σε λίγο θα είναι πια αργά, και η εξουσία με το μαγικό ραβδί της θα δίνει έλεος μόνο σε όσους γονατίζουν υποτακτικά μπροστά στην παντοδυναμία της.

(...)Ο καθένας απαντάει στα διλήμματα και κάνει τις επιλογές του. Ή θεατές σε απομονωμένες πολυθρόνες μιας ευνουχισμένης ζωής ή δράστες των γεγονότων που διαμορφώνουν την εξέλιξη της ιστορίας.