Εμπορικό δίκαιο… υπογραφή αποποίησης των δικαιωμάτων σας, βάλατε;

Κατά την εξέταση του Γενικού Εμπορικού Δικαίου και Αξιογράφων για ακόμα μια φορά, οι καθηγητές επιδόθηκαν στη συνήθη πρακτική του Τομέα να ζητούν από τους φοιτητές να γράψουν τα ονόματά τους σε κόλλα που περνούσαν, σε στοιχισμένη σειρά όπως κάθονταν οι εξεταζόμενοι. Η δικαιολογία ήταν πως το κάνουν δήθεν για να υπάρχουν τα «πειστήρια» ότι έδωσε κάποιος το μάθημα, σε περίπτωση που χαθεί το γραπτό του. Στο εύλογο ερώτημα, γιατί τότε να μην υπογράφουμε με ανακατεμένη σειρά, τη στιγμή της παράδοσης του γραπτού, δεν είχαν βέβαια απάντηση. Στο επόμενο ερώτημα, γιατί και πώς να χαθεί ένα γραπτό, την ευθύνη του οποίου φέρει μετά την παράδοση ο καθηγητής και γιατί να αναγκάζεσαι να έχεις «πειστήρια» υπογραφών για να αποδείξεις ότι έδωσες το μάθημα, πάλι δεν απάντησε κανείς.

Τις απαντήσεις όμως τις γνωρίζουμε. Αποτελεί πάγια τακτική του τομέα, να χρησιμοποιεί αυτές τις κόλλες υπογραφών, προκειμένου να συγκρίνει όμοια γραπτά και εν τέλει να κόψει τους φοιτητές, με την ετυμηγορία της «αντιγραφής». Εξ ου και τα τόσο μεγάλα ποσοστά αποτυχίας. Λες και πρόκειται στο εμπορικό να φιλοσοφήσει κανείς και οι απαντήσεις να αποκλίνουν τόσο πολύ από τον μπροστινό του, λες και δεν είναι ένα από τα πιο τεχνοκρατικά μαθήματα της σχολής.

Δε σου έφτασαν μήπως τα παραπάνω; Ένοιωσες την αδικία του κόπου σου να πηγαίνει στράφι, γιατί κάποιοι κομπλεξικοί καθηγητάδες θέλουν να μην περνάς εύκολα το μάθημα τους; Οι καθηγητές σου επιφυλάσσουν έξτρα κλου αυθαιρεσίας και εκδίκησης αν τολμήσεις να διεκδικήσεις έστω και το πιο απλό… Έρχονται στοχευμένα και σου τσεκάρουν τον κώδικα μήπως έχεις γράψει την παραμικρή σημείωση. Μη και τύχει να έχεις μεταφράσει μια λέξη από τη νομικίστικη καθαρεύουσα, στα νέα ελληνικά, μιας που η νομοθεσία είναι από το παρωχημένο Βασιλικό Διάταγμα του 1835, επί Όθωνα (!!!). Μη και τύχει να έχεις ερμηνεύσει μια διάταξη- γιατί ως γνωστόν ο δικαστής στο δικαστήριο θα σε βάλει να του αποστηθίσεις τη νομοθεσία, σαν παπαγαλάκι.

Αυτά και άλλα ωραία συμβαίνουν στη σχολή μας. Όμως καλόν είναι να βγάζουμε μερικά συμπεράσματα: 

1.     Από το σχολείο, το Πανεπιστήμιο, μέχρι και την εργασιακή ζωή, το σύστημα και οι στυλοβάτες του μας θέλουν «σκυφτούληδες». Επιθυμούν να μας καταστείλουν σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μας κλέβουν τη ζωή, τα δικαιώματα, τον κόπο μας χωρίς κανείς να σηκώνει κεφάλι, να αντιστέκεται, να διεκδικεί. Αυτό φαίνεται από το πιο απλό παράδειγμα μέσα στη σχολή, μέχρι τη χυδαία ανακοίνωση των καταστημάτων «Μουστάκας» που δημοσίευσε εχθές η σελίδα της Attackστην ανεργία και την επισφάλεια, όπου απαγορεύουν στους εργαζόμενους μέχρι και να πιουν νερό εν ώρα εργασίας(!!) Μέχρι τους πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας, που Τράπεζες και κράτος πετούν στο δρόμο κυριολεκτικά τον κόσμο. Η πλειοψηφία των καθηγητών μας, έχει διαλέξει πλευρά σε όλα τα παραπάνω. Όντας ένθερμοι υποστηρικτές του ευρωμονόδρομου και των αστικών κομμάτων, του νέου ΚΠολδ ( που ανοίγει τη διαδικασία για τους προαναφερθέντες πλειστηριασμούς ) και της διαρκούς περιστολής των εργασιακών-κι όχι μόνο- δικαιωμάτων. 
2. Η γνώση που μας παρέχεται είναι στείρα, τεχνοκρατική, χωρίς καμία ουσία για τις ανάγκες της κοινωνίας. Δεν προωθεί τη δημιουργικότητά μας, αλλά μας εγκλωβίζει σ’ ένα συνεχές μαρτύριο παπαγαλίας. Από την Ιστορία Δικαίου, μέχρι το Δημόσιο Διεθνές που πρέπει να μάθουμε απέξω όλο το βιβλίο, μέχρι το Διοικητικό και το Συλλογικό Εργατικό που πρέπει να θυμόμαστε απέξω όλη τη νομοθεσία, αφού ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η χρήση κώδικα, φτάνοντας στα υπόλοιπα μαθήματα που απαγορεύονται οι σημειώσεις στη νομοθεσία, κάθε άλλο παρά κριτική επισκόπηση στη διαδικασία εκμάθησης δεν το λες. Ωστόσο, σήμερα υπάρχει η δυνατότητα ακόμα και στη Νομική σχολή να λαμβάνουμε πιο ουσιαστική και χρήσιμη γνώση και σίγουρα με πιο δημιουργικό τρόπο.
3.  Oι όροι φοίτησης όσο περνούν τα χρόνια χειροτερεύουν ακόμα περισσότερο, ειδικά για τους φοιτητές που ταυτόχρονα εργάζονται για να τα βγάλουν πέρα. Τεράστια διδακτική ύλη, συγγράμματα με πάνω από χίλιες σελίδες. Υπερβολικά απαιτητικά θέματα, πολλά σε όγκο, που δεν φτάνουν καν οι 2 διαθέσιμες ώρες της εξέτασης για να ανταπεξέλθει κανείς σε αυτά. Παντελής έλλειψη ενδεικτικών απαντήσεων από τους καθηγητές, που οδηγεί σε ένα συνεχές κυνήγι εύρεσης των σωστών απαντήσεων, μεταξύ φοιτητών που αρρωσταίνουν στην κυριολεξία από το άγχος τους. Έλλειψη ενδεικτικής βαθμολόγησης των θεμάτων που δίνονται, κάτι που οδηγεί στη μυστηριώδη διόρθωση που εναπόκειται στην ευχέρεια του κάθε καθηγητή.

Θα μπορούσε κανείς να γράψει πολλά περιστατικά που σημειώνονται. Περιστατικά που δημιουργούν μια αποπνικτική ατμόσφαιρα στους φοιτητές που πέφτουν σε κατάθλιψη, γιατί η σχολή δεν παλεύεται, γιατί η ανεργία μαστίζει και δεν υπάρχει προοπτική, γιατί τα μνημόνια καλά κρατούν και οι κυβερνήσεις όποιου προσήμου τα ψηφίζουν. 

Το ζήτημα όμως είναι να επεξεργαστούν, να γραφτούν και να ειπωθούν οι τρόποι που θα την παλέψουμε ενάντια σ’ αυτή την πραγματικότητα. Κι επειδή μόνος του κανείς δεν κατάφερε ποτέ, τίποτε, εμείς καλούμε τον κάθε φοιτητή και φοιτήτρια να είναι ενεργός μέσω του Φοιτητικού του Συλλόγου, να απαντάει σε κάθε αδικία και να αποτελεί κομμάτι των συλλογικοτήτων που όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να μας φιμώσουν, αυτές θα είναι πάντα εκεί, πρωτοπόρες για μια καλύτερη ζωή. 

Σε λίγο θα ζητάς την άδεια και για να αναπνεύσεις. Θα τους το επιτρέψεις;;;

ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ - Ε.Α.Α.Κ.