ΜΑΝΔΡΑ: Φυσική καταστροφή ή «οργανωμένο έγκλημα»;

Από την περασμένη Τετάρτη (15/11) παρακολουθούμε με οργή και θλίψη τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στη Μάνδρα Αττικής, μετά τις πλημμύρες. Μέχρι σήμερα οι νεκροί έχουν ανέλθει στους 21, υπάρχει ένας ακόμα αγνοούμενος, ενώ ανυπολόγιστες είναι οι υλικές καταστροφές. Δεκάδες σπίτια παραμένουν χωρίς νερό και ρεύμα και οι κάτοικοι είναι αφημένοι στη μοίρα τους, με το μπαλάκι των ευθυνών να μεταφέρεται από την κυβέρνησηστην αντιπολίτευση και πάλι πίσω.

Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που ένα τέτοιο τραγικό συμβάν έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο των νεκρών από πλημμύρες. Ενδεικτικά, τον Οκτώβρη του 1994 οι νεκροί έφτασαν τους 17 στον Περισσό και την Αγία Βαρβάρα, ενώ τον Οκτώβρη του 2015 τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από πλημμύρες στο Μενίδι.  Και ερχόμαστε να αναρωτηθούμε: Πώς είναι δυνατόν, εν έτει 2017 με τις τόσο αυξημένες τεχνολογικές δυνατότητες, τον τεράστιο παραγόμενο πλούτο από τους εργαζόμενους και τις υποτιθέμενες υποσχέσεις για ανάπτυξη και ευημερία, να χάνουν άνθρωποι τις ζωές τους στις πλημμύρες;

Για εμάς οι ευθύνες και τα αίτια είναι ξεκάθαρα. Προφανώς, αναγνωρίζουμε ότι η καταιγίδα ως φυσικό φαινόμενο είναι άμεσα συνδεδεμένο με την κλιματική αλλαγή και τις καταστροφές στο περιβάλλον που η ίδια η δραστηριότητα του ανθρώπου έχει προκαλέσει (βλ. Σαρωνικός). Όταν η αποκόμιση κέρδους με κάθε κόστος έχει αναχθεί σε ύψιστο σκοπό, είναι λογικό κι επόμενο να μη λαμβάνεται υπόψιν ούτε το φυσικό περιβάλλον ούτε τα έμβια όντα ( χρυσός στις Σκουριές, διυλιστήρια στην Ελευσίνα,  καταπάτηση του πράσινου στην Ακαδημία Πλάτωνα για να χτιστεί Εμπορικό κέντρο κλπ). Την ίδια στιγμή που ενισχύεται η κρατική καταστολή και η θωράκιση του κράτους (βλ. 7.000 αστυνομικοί στην πορεία του Πολυτεχνείου,  2,4 δις ευρώ για καινούρια f-16) , οι προϋπολογισμοί για παιδεία, υγεία και κοινωνικές ανάγκες πετσοκόβονται διαρκώς.  Έτσι, δεν είναι τυχαία η πλήρης έλλειψη μηχανισμών πρόληψης, βλ. αντιπλημμυρικά έργα, αντιμετώπισης και αποκατάστασης των ζημιών μετά τις πυρκαγιές και τις επακόλουθες πλημμύρες.

Αντίθετα, είναι συγκεκριμένη πολιτική επιλογή όλων των κυβερνήσεων το μπάζωμα των ρεμάτων, η αποψίλωση των δασών για επιχειρηματικές δραστηριότητες, η άναρχη και αυθαίρετη δόμηση χωρίς πολεοδομικό σχέδιο, η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων («τακτοποίηση»), μια τακτοποίηση που θα καλέσουν κι εμάς ως συνένοχους και μελλοντικούς νομικούς να κάνουμε! Και μπορεί οι καταιγίδες να είναι εκδήλωση καιρικού φαινομένου, όμως οι συνέπειες του είναι απολύτως ταξικές. Αν δει κανείς και τις περιοχές όπου έχουν κατά καιρούς πληγεί, μπορεί να το επιβεβαιώσει. Ποτέ καμία Εκάλη και κανένα Ψυχικό δεν είχανε νεκρούς, αλλά πάντα υπάρχουν απώλειες στα πιο φτωχά και λαϊκά στρώματα της κοινωνίας.   

 Φταίει το κακό το ριζικό μας που γίνονται όλα αυτά ; Ήταν θέλημα Θεού ;

Οι καταστροφές και οι παραπάνω πολιτικές πάνε χέρι-χέρι με το υπάρχον σύστημα εκμετάλλευσης, που περιφρονεί τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Στη σχολή Τοπογράφων του ΕΜΠ αντί να γίνεται έρευνα για αντιπλημμυρικά έργα και μελέτες για ασφαλή δόμηση,  γίνεται έρευνα για τη Frontex, για την καταστολή μεταναστών και τον Ευρωστρατό. Στη Νομική σχολή αντί να διδάσκεται πώς θα προστατεύουμε τις γειτονιές από την επέλαση του κάθε Μελισσανίδη που καταπατά χώρους πρασίνου, διδάσκεται το πώς θα προστατεύουμε τις κάθε λογής Σκουριές, προκείμενου να προσελκύουμε επενδύσεις με κάθε κόστος.

…Μπορεί να πάει αλλιώς;

Αξίζει να δει κανείς το παράδειγμα της Κούβας, που είναι παγκοσμίως γνωστή για την ετοιμότητα της σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Αν και λόγω της θέσης της χτυπιέται συχνά από τυφώνες, εντούτοις έχει ελαχιστοποιήσει τις απώλειες αφού θέτει σε προτεραιότητα την κοινωνική προστασία, με τις ετοιμασίες να εκκινούν πολύ καιρό προτού εκδηλωθούν τα ακραία καιρικά φαινόμενα.

Αξίζει, επίσης, να δει κανείς το δίκτυο έμπρακτης, ταξικής αλληλεγγύης που έχει στηθεί, όταν μέλη, εργάτες της Πακιστανικής Κοινότητας, κάτοικοι των γύρω περιοχών, Εργατικές Λέσχες, Σωματεία,  Φοιτητικοί Σύλλογοι ρίχνονται στη δουλειά για την αποκατάσταση των ζημιών ή συλλέγουν είδη πρώτης ανάγκης.

Εργάτες της Πακιστανικής Κοινότητας στέκονται αλληλέγγυοι, βοηθώντας τους κατοίκους της Μάνδρας

Το έγκλημα αυτό να μη μείνει αναπάντητο!

·         Να στηρίξουμε άμεσα τους κατοίκους των περιοχών, 

·         να απαιτήσουμε επαρκείς αποζημιώσεις,

·         να διεκδικήσουμε έργα υποδομής, ώστε να αποφευχθούν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον. 

Από σήμερα Τρίτη 21/11 ΚΑΙ για όσο χρειαστεί συλλέγουμε στο τραπεζάκι του Συλλόγου στο φουαγιέ είδη πρώτης ανάγκης. (νερό, γαλότσες, είδη καθαριότητας, συσκευασμένα τρόφιμα, φάρμακα, κ.ά)

ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ/ΕΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΜΑΝΔΡΑΣ & ΤΗΣ Ν.ΠΕΡΑΜΟΥ.

ANTINOMIA_E.A.A.K.