Α.Φ.Κ., ή αλλιώς: Ά.(ντε) Φ.(οιτητές), Κ.(αθαρίστε)…

Πριν λίγες μέρες, η ΑΦΚ έσπασε την αδράνεια  και  την εκκωφαντική σιωπή της και προέβη σε καθαρισμό της Σχολής, στo πλαίσιo της «εθελοντικής δράσης» που οργάνωσε η εν λόγω παράταξη. Μάλιστα, φρόντισε να προβάλει το "έργο" της σε διαδικτυακό ιστότοπο μέσω βίντεο στο οποίο τα μέλη της αυτοχαρακτηρίζονταν ως "ένα είδος ακτιβιστών" λόγω της δράσης τους. Πιάνοντας το νήμα από αυτό εδώ, έχουμε και λέμε:

…ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ή … ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ;…

Καταρχάς, ο καθαρισμός της Σχολής από τους ίδιους τους φοιτητές εισάγει μια φιλοσοφία τζάμπα εργασίας των φοιτητών (Οι φοιτητές παράγουν το έργο της καθαριότητας, χωρίς να πληρώνονται ), οι οποίοι εν τέλει γίνονται αντικείμενα στυγνής εκμετάλλευσης ( λες και δεν τους έφτανε το ότι ήδη καλούνται να επιδοθούν σε μια πολύωρη μελέτη και παρακολούθηση των μαθημάτων, χώρια ότι αρκετοί ήδη εργάζονται ).  Παράγωγο της λογικής τους είναι πανεπιστήμια του εξωτερικού ( τα οποία η ΑΦΚ με κάθε ευκαιρία εξυμνεί ), όπου στις εστίες τους, όχι απλώς δεν υπάρχει καθαριότητα, όχι απλώς είσαι υπεύθυνος για αύτην ενώ πληρώνεις αδρά την εστία, αλλά κινδυνεύεις να φας πρόστιμο, αν ο επιθεωρητής που περνάει κάθε τόσο, δεν βρει σε καλή κατάσταση τους κοινόχρηστους χώρους, στους οποίους η συντήρηση από μέρους τους είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Επίσης,  η δράση αυτή καθαρισμού αποκρυσταλλώνει την συναίνεση της ΑΦΚ στην κρατική υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης, καθώς συνιστά έμπρακτη αποδοχή αυτής. ( « ας κάνουμε κι εμείς κάτι», « μην τα περιμένουμε όλα» , κι άλλες τεχνηέντως διατυπωμένες φράσεις, που αποκρύπτουν τις πολιτικές πτυχές του προβλήματος, μετακυλίοντάς το στους φοιτητές…. πολύ χαρακτηριστικά, η ΑΦΚ σε σχετική ανακοίνωσή της αναλώνεται σε μια μετριοπάθεια και γενικολογία επισημαίνοντας ότι «ελπίζει τα αρμόδια όργανα να πράξουν όπως οφείλουν»  ). Τέτοιες δράσεις, ανεξαρτήτως κινήτρων, παρέχουν εν τέλει άλλοθι συνέχισης της υποχρηματοδότησης, και μάλιστα το άλλοθι αυτό κρύβεται πίσω από εύσχημες μάσκες «ευαισθησίας», «υπευθυνότητας» και «εθελοντικής δράσης». Διότι αποτυπώνουν ανοχή ( η μήπως… αποδοχή; ) των αποτελεσμάτων της κρατικής υποχρηματοδότησης ( ένα εκ των οποίων είναι η έλλειψη προσωπικού καθαριότητας, καθώς εξαιτίας της υποχρηματοδότησης δεν έγιναν οι σχετικές προσλήψεις ). Άλλωστε, με την ίδια λογική, αν δεν επιλυθεί το ζήτημα της θέρμανσης, πρέπει να φέρουμε θερμοπομπούς, σόμπες και… κουβέρτες και, αν απολυθούν διοικητικοί υπάλληλοι, να τους… αντικαταστήσουμε. Στο ίδιο μήκος κύματος, η Κοσμητεία και οι Καθηγητές, που κατά τα’ άλλα δεν παραλείπουν να υπενθυμίσουν την αδήριτη ανάγκη για « ομαλή εκπαιδευτική διαδικασία» και να εξυμνήσουν «το κύρος της Σχολής», σφυρίζουν αδιάφορα για το ζήτημα ( βέβαια, ας σημειωθεί ότι στα μέσα Δεκέμβρη, έκλεισαν τη Σχολή «για τεχνικούς λόγους», οι οποίοι δεν αφορούσαν ούτε την καθαριότητα, ούτε τη θέρμανση, αλλα πολιτική εκδήλωση που θα λάμβανε χώρα στη Νομική και θα περιελάμβανε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Κουφοντίνα από τις φυλακές, εκδήλωση που ενόχλησε τόσο την  Κοσμητεία, ώστε να την ανάγει σε «τεχνικό πρόβλημα»…, τη στιγμή που μια από τις μέρες της προηγούμενης εβδομάδας, υπό συνθήκες χιονιά και χωρίς θέρμανση, η Σχολή λειτούργησε κανονικά).

…Μήπως η « εθελοντική δράση» της ΑΦΚ συγκαλύπτει τη θεληματική της αδράνεια;…

Δεν μας εκπλήσσει η στάση της ΑΦΚ, της παράταξης εξάλλου που βάφτιζε «αναβάθμιση» την επιβολή διδάκτρων στο μεταπτυχιακό ( μέτρο που ανοίγει διάπλατα «παραθυράκι» για επέκταση στα προπτυχιακά), διδάκτρων ίσων με 3-4 κατώτατους μισθούς – και, μάλιστα, με μια αιτηματολογία περί υποτροφιών-, επεδίωκε να δώσει ηθικό άλλοθι στην περιστολή μιας κοινωνικής, και να ωραιοποιήσει το μέτρο επιβολής διδάκτρων. Άλλωστε, ο υπερκατακερματισμός των προς επιλογή κατευθύνσεων, και, συνακόλουθα, τα ρευστοποιημένα επαγγελματικά δικαιώματα, περιορισμένα στα πλαίσια της επιλεγόμενης κατεύθυνσης, και εισαγωγή σ’ έναν φαύλο κύκλο ειδίκευσης-επανειδίκευσης, (ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της αγοράς εργασίας) συνιστούν, κατά δηλώσεις της ΑΦΚ, «ποιοτική αναβάθμιση».   Στο ίδιο πνεύμα με τα παραπάνω, και ως κατεξοχήν υποστηρίκτρια των ιδιωτικοποιήσεων, η ΑΦΚ είναι υπέρμαχος της εισαγωγής εργολαβιών σε διάφορες υπηρεσίες των Πανεπιστημίων άρα  και στον τομέα της καθαριότητας, τη στιγμή βέβαια που οι εργολαβίες  μετά τη 2μηνη και 3μηνη απασχόληση πετούν κυριολεκτικά στο δρόμο τις εργαζόμενες καθαρίστριες και,  την ώρα που βγάζουν υπερ-κέρδη δίνουν μισθούς πείνας και έχουν ανασφάλιστους τους εργαζομένους.  Και είναι γεγονός ότι η ιδιωτικοποίηση ( μέσω της ανάθεσης σε εργολαβίες ) πτυχών της λειτουργίας του Πανεπιστημίου ανοίγει το δρόμο στην καθολική ιδιωτικοποίηση του Πανεπιστημίου. Ήδη είναι ορατά τα αποτελέσματα από την εισαγωγή εργολαβιών στον τομέα της σίτισης, με τους δικαιούχους κάθε χρόνο να συρρικνώνονται, γεγονός για το οποίο η ΑΦΚ σφυρίζει αδιάφορα.

…ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ή ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ;…

Εν κατακλείδι, είναι φανερό ότι η δράση καθαρισμού που ανέλαβε η ΑΦΚ όχι μόνο δεν είναι πολιτικά αχρωμάτιστη, όπως την παρουσιάζει, αλλά εμπεριέχει εντονότατο πολιτικό φορίο, και μάλιστα με μια βαθιά απόχρωση γαλάζιου. Στο αμέσως επόμενο διάστημα, καλούμαστε όλοι να αγωνιστούμε ενάντια στις εργολαβίες και το Επιχειρηματικό Πανεπιστήμιο που τις θρέφει και να διεκδικήσουμε την οριστική επίλυση του ζητήματος της καθαριότητας, με πρόσληψη, από το ίδιο το Πανεπιστήμιο, μόνιμου προσωπικού καθαριότητας, με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.   

ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ * Ε.Α.Α.Κ.