Ακαδημαϊκές συμμορίες

του πανεπιστημιακού Παναγιώτη Σωτήρη

Το άρθρο, γραμμένο από μια δημοσιογραφική πένα γνωστή για την εκκωφαντική μονομέρειά της υπέρ των «μεταρρυθμίσεων» στην εκπαίδευση, τον κ. Απόστολο Λακασά, ήταν αρκούντως αποκαλυπτικό. Το Συμβούλιο Ιδρύματος του Πανεπιστημίου Αθηνών περνάει από ανάκριση τους υποψηφίους Κοσμήτορες των Σχολών. Το περιεχόμενο της ανάκρισης αφορά το πώς θα εφαρμόσουν το νέο νόμο εφόσον με  γραπτές τοποθετήσεις και δράσεις έχουν τοποθετηθεί εναντίον του και εάν θα καλέσουν την αστυνομία σε περίπτωση που οι φοιτητές με τις διαμαρτυρίες τους διακόψουν μια συνεδρίαση της Συγκλήτου. Δεσμεύονται μάλιστα ότι θα απορρίψουν τις υποψηφιότητες όσων έχουν ταχθεί κατά του νόμου…

Μάλιστα, ένα μέλος του Συμβουλίου, η κ. Κιντή, που πρόσφατα εγκατέλειψε τη… ΔΗΜΑΡ επειδή της φάνηκε υπερβολικά αριστερή και η οποία το καλοκαίρι του 2013 κατά τη διάρκεια μιας ειρηνικής κινητοποίησης των φοιτητών μαζί με τον πρόεδρο του Συμβουλίου Ιδρύματος κ. Μπερτσιμά κάλεσε την αστυνομία να εισβάλει στο κτίριο της Πρυτανείας, σπεύδει να ξεκαθαρίσει ότι έχουν «την ευθύνη να επιλέξουν τους κατάλληλους». Ενώ ο αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου κ. Παπαγεωργίου δήλωσε ότι θα «προχωρήσουν σε ουσιαστικό έλεγχο των προσόντων και των ικανοτήτων των υποψηφίων». Είναι σαφές ότι η επιλογή θα γίνει με αμιγώς φρονηματικά κριτήρια και με γνώμονα το εάν οι υποψήφιοι για να διοικήσουν τα ιδρύματα και τις σχολές θα είναι αρκούντως συμμορφωμένοι με το κυρίαρχο αγοραίο και αυταρχικό πρότυπο για την ανώτατη εκπαίδευση.

Με αυτό τον τρόπο μπαίνει οριστική ταφόπλακα σε ένα στοιχείο που σφράγισε το ελληνικό πανεπιστήμιο για σχεδόν 30 χρόνια: τη δημοκρατική εκλογή των οργάνων διοίκησης. Ο νέος νόμος δίνει το δικαίωμα στο Συμβούλιο Ιδρύματος να ελέγξει ουσιαστικά τις υποψηφιότητες και την εκλογή. Επιπλέον, η ανάδειξη των διοικήσεων θα γίνεται όχι μόνο στη βάση προεπιλεγμένων υποψηφιοτήτων αλλά και με αποκλεισμό των φοιτητών. Στην πραγματικότητα θα είναι μια αποστειρωμένη διαδικασία διορισμού διοικήσεων έτοιμων να εφαρμόσουν πλήρως το νέο πλαίσιο και να συγκρουστούν με τα κινήματα των φοιτητών, των εργαζομένων και των διδασκόντων. Άλλωστε, η βαθιά αυταρχική λογική του νέου νόμου, που είχε – ας μην ξεχνάμε – ως βασική πλευρά την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, έχει ήδη φανεί στις επαναλαμβανόμενες εισβολές αστυνομικών δυνάμεων σε πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Στην πραγματικότητα τα Συμβούλια Ιδρύματος θεσπίστηκαν και εκλέχτηκαν για να αποτελέσουν τον πραγματικό πόλο εξουσίας μέσα στα Πανεπιστήμια, τους βασικούς φορείς της επιχειρηματικής μετάλλαξης της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης. Συναπαρτίζονται από πανεπιστημιακούς των ιδρυμάτων και τα περιβόητα «εξωτερικά μέλη», δηλαδή ακαδημαϊκούς του εξωτερικού και εκπροσώπους της «επιχειρηματικής κοινότητας» (έτσι π.χ. στο Πανεπιστήμιο Αθηνών συμμετέχει π.χ. ο πολύς κ. Τουρκολιάς διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας). Μέχρι τώρα η στάση τους ήταν η εχθρότητα απέναντι στις κινητοποιήσεις (με επαναλαμβανόμενες ανακοινώσεις για «Ανοιχτές Σχολές»), η αντιπαλότητα προς τους στους εκλεγμένους Πρυτάνεις (πρακτικά το Συμβούλιο Ιδρύματος του Πανεπιστημίου Αθηνών έχει ζητήσει την παραπομπή του εκλεγμένου Πρύτανη κ. Πελεγρίνη), η πλήρης αποδοχή των καταστροφικών διαθεσιμοτήτων – απολύσεων και των περικοπών και η διεκδίκηση να ελέγξουν τις υπό ίδρυση πανεπιστημιακές εταιρείες (ΝΠΙΔ) που θα «αξιοποιούν» την ερευνητική δαπάνη και την πανεπιστημιακή περιουσία.

Ο ορίζοντας των Συμβουλίων είναι μια πλήρως επιχειρηματική εκδοχή διοίκησης των πανεπιστημίων, ανάλογη με αυτή που π.χ. οδήγησε το Πανεπιστήμιο Middlesex στην Αγγλία το 2010 να κλείσει το τμήμα Φιλοσοφίας, παρότι είχε τεράστιο διεθνές κύρος ή την πρόσφατη πρόσκληση της διοίκησης του Πανεπιστημίου του Λονδίνου προς την αστυνομία να επιτεθεί σε διαμαρτυρόμενους φοιτητές

Γι’ αυτό το λόγο και τώρα, μπροστά στις εκλογές των Κοσμητόρων και των Πρυτάνεων, με τη μεθοδικότητα συμμορίας που θέλει να ελέγξει τη δική της περιοχή και να απαλλαγεί από τυχόν ενοχλητικούς ανταγωνιστές, σπεύδουν να δείξουν με κάθε τρόπο ποιος είναι ο πραγματικός φορέας εξουσίας μέσα στα πανεπιστήμια. Για να ανοίξουν το δρόμο στους χορηγούς, στα δίδακτρα και στις μαζικές διώξεις όσων αγωνίζονται ενάντια στη θεσμική αθλιότητα που διαμόρφωσε το δίδυμο της καταστροφής, η Άννα Διαμαντοπούλου και ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος.

Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξουν εκείνες οι δυνάμεις της αντίστασης που θα κάνουν ό,τι χρειάζεται ώστε αυτές οι ακαδημαϊκές συμμορίες να εκδιωχθούν από την ανώτατη εκπαίδευση πριν ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο.

ΥΓ (16.1.2014) Τελικά, το Συμβουλιο Ιδρύματος του ΕΚΠΑ αποφάσισε στις 15/01, με εμφανή κυνισμό και εκδικητικότητα, να αποκλείσει και επίσημα την κ. Ελένη Καραμαλέγκου, γνωστή για τη συνδικαλιστική της δράση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από τη διαδικασία για την εκλογή Κοσμήτορα της Φιλοσοφικής Σχολής.

από Unfollow