Καταγγελία στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΗΝ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

για ό,τι συνέβη στη Νομική στις 2/5

Το απόγευμα της Παρασκευής 2/5/2014, 300-400 μέλη της ΔΑΠ–ΝΔΦΚ από διάφορες σχολές της Αθήνας (ΠΑΠΕΙ, Πάντειος, ΤΕΦΑΑ, Πολυτεχνείο) εισέβαλαν στο κτήριο της Νομικής Σχολής Αθηνών και απέδειξαν για άλλη μια φορά τι σημαίνει γι’ αυτούς «Σύλλογοι πέρα από τα κόμματα». Την ώρα που διεξάγονταν κανονικά μαθήματα (αλήθεια οι γνωστοί δημοσιογράφοι που ασχολούνται με την ΕΑΑΚ και τις καταλήψεις θα γράψουν κάτι περί αυτού;), την ώρα που το σχήμα μας πραγματοποιούσε πολιτική εκδήλωση με θέμα «Δικαιώματα και ελευθερίες την εποχή του σύγχρονου ολοκληρωτισμού» η νεολαία της Νέας Δημοκρατίας, φώναζε εν είδει πολεμικών αλαλαγμών συνθήματα κατά της Αριστεράς καθώς και τα γνωστά Α και ΟΥ της. Τόλμησαν μάλιστα οι άθλιοι να βάλουν στο στόμα τους και την εξέγερση του Πολυτεχνείου προσβάλλοντας την μνήμη όσων έδωσαν την ζωή τους για την ανατροπή της Χούντας, για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες ολόκληρου του λαού και της νεολαίας.

Η ενέργεια αυτή δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός. Το φοιτητικό κίνημα γνωρίζει τι εστί ΔΑΠ-ΝΔΦΚ από τις εποχές που ο Βορίδης έμπαινε με τσεκούρι στη Νομική, μαζί με άλλα πρωτοπαλίκαρα του ίδιου χώρου,  για να χτυπήσει τις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Από τις εποχές που ο Καλαμπόκας, στέλεχος της ΟΝΝΕΔ, εισέβαλε σε σχολείο στην Πάτρα και δολοφόνησε τον αγωνιστή καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα μπροστά στα μάτια των μαθητών του.

Από την πολύ πρόσφατη ιστορία θυμόμαστε τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Νομικής, ως την φοιτητική παράταξη που έφερε μπράβους κατά την ψηφοφορία Γενικής  Συνέλευσης του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής για να ανοίξουν οι σχολές, την περίοδο της απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων. Την ίδια στιγμή, οι γκεμπελίσκοι της ανάπτυξης και της «δημοκρατίας» καταδικάζουν την βία απ’ όπου και αν προέρχεται, κάνοντας λόγο για το άλλο άκρο που μιλάει για την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ (ομιλία Σαμάρα στις ΗΠΑ), το οποίο και πρέπει να παταχθεί.

Ο ρόλος που παίζει η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για εμάς στα πανεπιστήμια είναι ξεκάθαρος. Σε μία εποχή στην οποία η φτώχεια, η ανεργία και η κυριαρχούν στη ζωή της νεολαίας, σε μία εποχή που οι φτωχοί είναι ανίκανοι να σπουδάσουν και οι φοιτητές σπουδάζουν με το πιστόλι των διαγραφών ή των διδάκτρων στον κρόταφο, έρχεται να γίνει εκείνος ο εκτελεστικός βραχίονας της κυβέρνησης για την υλοποίηση της αντι-εκπαιδευτικής πολιτικής για τα Πανεπιστήμια. Μας λένε ωστόσο ξεκάθαρα, ποιο είναι το πανεπιστήμιο που οραματίζονται. Και πρόκειται για ένα πανεπιστήμιο στα χέρια των επιχειρήσεων και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, χωρίς ίχνος δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα, ένα πανεπιστήμιο βορά στο κεφάλαιο και στις ανάγκες του. Για να το πετύχουν αυτό στρέφουν τους φοιτητές στη σάπια εμπορευματική κουλτούρα, στον κοινωνικό κανιβαλισμό και την απάθεια. Οι ΔΑΠίτες είναι αυτοί που με τη βία της μειοψηφίας νομίζουν ότι θα επιβληθούν στην γενιά των 400 ευρώ.

Προφανώς, για το δελτίο ειδήσεων των 8 και την «Ανατροπή» του Πρετεντέρη,  η  εισβολή της ΔΑΠ δεν θα αποτελέσει αφορμή για δακρύβρεχτες αναλύσεις από μεγαλοδημοσιογράφους και μεγαλοκαθηγητάδες για το «μπάχαλο» στα πανεπιστήμια. Η «μειοψηφία της βίας και της ανομίας», το «άκρο που πρέπει να τσακιστεί» είμαστε εμείς και μόνο εμείς, η Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση. Γιατί άλλωστε ο ΣΚΑΪ του Μπάμπη Παπαδημητρίου και της σοβαρής Χρυσής Αυγής να κατηγορήσει τα ίδια του τα παιδιά…;

Για να εξαγοράσουν τις ψήφους των φοιτητών, διοργανώνουν σεμινάριο για την Συνταγματική Αναθεώρηση που ετοιμάζεται  από την Κυβέρνηση με την βοήθεια αρκετών «ανεξάρτητων» και «ακομμάτιστων» καθηγητών. Εκεί θα μοιραστεί και δίπλωμα βεβαίωσης παρακολούθησης (μήπως και ψήφου…;). Άλλωστε ,  για  το σύστημα τους, το Σαμαρά και τους Δαπίτες είμαστε φτηνά εργαλεία, «καύσιμη ύλη», υποψήφιοι εργαζόμενοι υπερεξειδικευμένοι και πειθήνιοι,  που μια ζωή θα τρέχουν για χαρτιά της μίας η της άλλης εργασιακής ή επαγγελματικής επάρκειας, φοιτητές  χωρίς δικαιώματα που χειροκροτούν τον δήμιο τους…

Ας μην χαίρονται τα πρωτοπαλίκαρα του Σαμαρά... Η νεολαία και η εργατική τάξη, οι σύγχρονοι κολασμένοι, θα περάσουν από πάνω τους. Τα συνθήματα που θα φωνάζουμε τότε θα μιλούν για μια άλλη κοινωνία χωρίς ανεργία, που  οι ανάγκες μας θα είναι μέλημα του καθενός και όλων μαζί. Εικόνες που αντικατοπτρίζουν τους χειρότερους τους εφιάλτες.

Στις 7 Μάη η γενιά μας θα πάρει θέση μάχης απέναντι σε αυτούς που τη θέλουν υποταγμένη! Με την ανεξάρτητη αντικαπιταλιστική αριστερά των ανυποχώρητων και νικηφόρων αγώνων!