Λίγα λόγια για το περιβόητο "Ποτάμι"...

Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε το περιβόητο δημιούργημα του δημοσιογράφου Σταύρου Θεοδωράκη, μερίδα των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης το χαρακτήρισε ως το καινούριο, το διαφορετικό, που έρχεται να πάρει το δικό του μερίδιο στην πολιτική σκηνή. Οι δημοσκοπήσεις, μάλιστα, σπεύδουν να επιβεβαιώσουν αυτές τις διαπιστώσεις. Κι όλα αυτά μέσα σε συνθήκες που το αστικό πολιτικό σύστημα ψάχνεται για τα καλά και αναζητά σχήματα τέτοια που να παίξουν το ρόλο του πρωταγωνιστή στο παιχνίδι του διπολισμού, της απορρόφησης της λαϊκής δυσαρέσκειας σε ανώδυνους δρόμους. Είναι κάτι νέο, κάτι διαφορετικό το «Ποτάμι» και ο Σταύρος Θεοδωράκης; Τι πρεσβεύει; Πού το πάει;

Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όταν μιλάμε για τον Σταύρο Θεοδωράκη αναφερόμαστε στον ίδιο άνθρωπο που είχε τέτοια κοινωνική ευαισθησία ώστε μέσα από την εκπομπή του να ξεπλύνει το Βορίδη, το Μιχαλολιάκο και τους λιμενικούς στο Φαρμακονήσι! Ότι αναφερόμαστε στον άνθρωπο που αυτά τα τρία χρόνια έχει στηρίξει τις μνημονιακές πολιτικές με κάθε τρόπο.Όσο για τους ανθρώπους που τον στηρίζουν, ο Σταύρος Τσακυράκης, καθηγητής στη σχολή μας σε συνέντευξή του στο protagon, δηλώνει ανοιχτά ότι «για την εξυπηρέτηση του χρέους μας (ακόμη κι αν αυτό «κουρευτεί») είναι αναπόφευκτη η εκποίηση δημόσιας περιουσίας.», ότι «σήμερα δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να μειώσουμε δραστικά τις δαπάνες για παιδεία, υγεία, ασφάλιση» ενώ ταυτόχρονα δηλώνει ανοιχτά την πεποίθησή του ότι οι κοινωνικοί αγωνιστές πρέπει να διώκονται ως εχθροί της εθνικής ενότητας. Επίσης, ο Π.Τ, φοιτητής της Νομικής σχολής της Αθήνας και υποψήφιος στις ευρωεκλογές με το Ποτάμι, καλεσμένος στην εκπομπή του Πρετεντέρη «Ανατροπή», δήλωσε ότι είναι υπέρ της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, δηλαδή υπέρ των χιλιάδων απολύσεων, των μειώσεων μισθών, υπερ εν τέλει της κυβερνητικής πολιτικής που στέλνει χιλιάδες νεολαίους σήμερα στον καιάδα της ανεργίας.

Καθοριστική δήλωση που  αποκαλύπτει πλήρως τον χαρακτήρα του μορφώματος αυτού είναι πως το ποτάμι «είναι προσανατολισμένο στην Ευρώπη», ότι «υπερασπιζόμαστε την Ευρώπη. Και στις στρατηγικές επιλογές η οπτική δεν πρέπει να είναι του Ελληνα, αλλά του Ευρωπαίου». Δηλαδή, υποταγή στις επιλογές της ΕΕ του φασισμού και της καταστολής, σε αυτήν την πολιτική, δηλαδή, που έχει φέρει το λαό στη φριχτή κατάσταση που ζει σήμερα. Προφανώς, από τη στιγμή που το «Ποτάμι» κινείται σε αυτή τη στρατηγική, μπορεί να χωρέσει θέσεις από κόμματα του συστήματος, καθώς δε διαφοροποιείται στην ουσία από αυτά. Αυτό που παρουσιάζεται με μεταμοντέρνο ύφος, κρύβει τις ίδιες φθαρμένες ιδέες που έχουν οδηγήσει το λαό στη σημερινή κατάσταση. Μία άλλη συσκευασία για το ίδιο περιεχομένο, τις ίδιες πολιτικές.

Εμείς όμως που πληττόμαστε κάθε μέρα από την βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης,της ΕΕ και του ΔΝΤ, δεν μασάμε   απέναντι στα  κόλπα τους! Το δίλημμα για τον κόσμο του μόχθου και της δουλειάς, για τους νέους που ανησυχούν για το μέλλον τους έχει τεθεί: ή εμείς ή αυτοί. Ή το κίνημα θα επιβάλλει έναν άλλο δρόμο για την κοινωνία με αγώνα διάρκειας σε ρήξη, για την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου και τη ριζική αλλαγή της ζωής μας σε μία άλλη προοπτική με τους εργαζόμενους στο τιμόνι, ή θα πεθάνουμε υποταγμένοι στην ευρωφυλακή και το σύστημα με τον αντίπαλο να έχει ισοπεδώσει τις εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις και να διαιωνίζει την κόλαση των μνημονίων –ΕΕ-κεφαλαίου. Το σίγουρο είναι ότι τα κάθε λογής "ποτάμια" θα αφήσουν στο παρελθόν για τα καλά οι αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας που θα διεκδικούν για τους εργαζόμενους και τη νεολαία δουλειά με δικαιώματα, ζωή με αξιοπρέπεια !