Ψηφίστηκε το νέο πολυνομοσχέδιο-συμπλήρωμα των μνημονίων

Νέους φόρους και περικοπές δαπανών €6 δισ. φέρνει το πολυνομοσχέδιο

Νέους φόρους και περικοπές δαπανών 6 δισ. ευρώ, φέρνει το πολυνομοσχέδιο σύμφωνα με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου που το συνοδεύει.

Όπως προκύπτει από την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου:

- Το τέλος ακινήτων αναμένεται να αποδώσει 1,9 δισ. ευρώ για τα έτη 2013 και 2014.

- Η ρύθμιση χρεών ιδιωτών προς τις εφορίες 2,739 δισ. ευρώ σε τέσσερα χρόνια.

- Από τη ρύθμιση των οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία αναμένεται ότι θα έρθουν 795 εκατ. ευρώ έως και το 2016 εκ των οποίων τα 255 εκατ. ευρώ φέτος

- Από την αύξηση κατά δυο ώρες των ωρών διδασκαλίας των εκπαιδευτικών και κατά συνέπεια από τις λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών αναμένεται να εξοικονομηθούν 103 εκατ. ευρώ φέτος και το 2014.

- Η επιβάρυνση των παραγωγών ενέργειας από ΑΠΕ υπολογίζεται ότι θα φέρει 490 εκατ. ευρώ έως το τέλος του 2014.

Καταγράφονται και μικρές απώλειες εσόδων και δαπάνες για τις νέες μονάδες που δημιουργούνται αλλά και από τις περιορισμένες απαλλαγές ή εκπτώσεις (π.χ προσαυξήσεις φόρου). 

Συνολικά υπολογίζεται ότι θα υπάρξει αύξηση εσόδων ή εξοικονόμηση δαπανών ύψους 6,027 δισ. ευρώ. Από το ποσό αυτό αφαιρούνται δαπάνες 230 χιλ. ευρώ με το τελικό καθαρό αποτέλεσμα να διαμορφώνεται στα 6,026 δισ. ευρώ.

Στην έκθεση γίνεται λόγος και για αύξηση της περιουσίας του δημοσίου από την περιέλευση σε αυτό της κινητής και ακίνητης περιουσίας του ΣΟΕ. Γίνεται επίσης λόγος για περιστολή δαπανών που θα προκύψει από τις απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο αλλά και από άλλες παρεμβάσεις οι οποίες ωστόσο δεν υπολογίζονται με αριθμούς. Ουσιαστικά δηλαδή η αξία των παρεμβάσεων που θεσπίζονται με το νομοσχεδιο είναι μεγαλύτερη. 

Απολύονται 15000 δημόσιοι υπάλληλοι

Τις ομάδες εργαζομένων από τις οποίες θα αναζητηθούν οι 15.000 υπάλληλοι που θα πρέπει να αποχωρήσουν μέχρι το τέλος του 2014, περιέγραψε με σαφήνεια ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνης Μανιτάκης μιλώντας απόψε στη Βουλή.

«Η Κυβέρνηση ανέλαβε την ευθύνη και οι τρεις αρχηγοί με τις δηλώσεις τους το επιβεβαίωσαν, να λάβει όλα εκείνα τα μέτρα ώστε νομίμως και τηρώντας όλες τις συνταγματικές εγγυήσεις του κοινωνικού κράτους δικαίου να αποχωρήσουν από το δημόσιο 15.000 υπάλληλοι που υπηρετούν στο σύνολο του δημόσιου τομέα», είπε ο κ. Μανιτάκης και διευκρίνισε ότι «ο αριθμός αυτός δεν προέρχεται αποκλειστικά από τους 25.000 υπαλλήλους που πρόκειται να μετακινηθούν, όπως λάθος διαδίδεται. Η κινητικότητα των 25.000 υπαλλήλων είναι αποσυνδεδεμένη αριθμητικά από τις 15.000 αποχωρήσεις».

Κύριος σκοπός της κινητικότητας είναι και παραμένει η ορθολογική ανακατανομή του προσωπικού και όχι οι αποχωρήσεις εκτός αν κάποιοι κατά τη διαδικασία της κινητικότητας αποφασίσουν την αποχώρηση, υπογράμμισε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Ο υπουργός κατήγγειλε πως όσοι κάνουν λόγο για υποχρεωτικές αποχωρήσεις, περισσότερες των 15.000, επιχειρούν καλλιέργεια κλίματος τρομοκρατίας στους δημοσίους υπαλλήλους και το κάνουν για μικροκομματικούς σκοπούς. 

Σύμφωνα με το σχεδιασμό για τις 15.000 αποχωρήσεις οι πηγές είναι εξής:

• Οι πειθαρχικά υπόλογοι υπάλληλοι που θα κριθούν απολυτέοι με τελεσίδικη δικαστική απόφαση του αρμόδιου δικαστηρίου ουσίας που στην προκειμένη περίπτωση είναι το ΣτΕ.

• Από την κατάργηση των ΝΠΙΔ και από τη λύση των συμβάσεων του προσωπικού που υπηρετούν σε αυτά.

• Από την αποτίμηση των προσόντων, δηλαδή, από την αξιολόγηση των προσόντων που θα γίνει κατά την επανατοποθέτηση του προσωπικού στις νέες διευθύνσεις των δημοσίων υπηρεσιών, η οποία γίνεται αμέσως μετά την αξιολόγηση των δομών και ενόψει της μετακίνησης του πλεονάζοντος προσωπικού σε άλλη δημόσια υπηρεσία που έχει διαπιστωμένα κενά, όπως αυτά προκύπτουν από τα σχέδια στελέχωσης.

• Από την εθελούσια έξοδο όλων όσοι ενώ βρίσκονται σε καθεστώς διαθεσιμότητας, αργίας ή αναγκαστικής μετακίνησης λόγω κινητικότητας, προτιμήσουν να αποχωρήσουν από το δημόσιο με τη θέλησή τους λαμβάνοντας αποζημίωση που δικαιούνται ή εξαγοράζοντας τρία πλασματικά έτη.

• Κατά την αποτίμηση των προσόντων και με αφορμή την αξιολόγηση των δομών, θα ελεγχθούν και αξιολογηθούν αναγκαστικά τα τυπικά προσόντα όλων όσων απασχολούνται στο δημόσιο. Θα ελεγχθεί η νομιμότητα της έννομης σχέσης που τα συνδέει με αυτή, η πραγματική συνδρομή των τυπικών προσόντων που επικαλούνται και θα γίνει πιστοποίηση των προσόντων και δικαιολογητικών τους. «Δεν έχουν καμία θέση στο δημόσιο και δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι όσους δεν τους συνδέει έγκυρη έννομη σχέση με το δημόσιο ή δεν έχουν καν σύμβαση εν ισχύ πρόσληψης με αυτό. «Οι συγκεκριμένες αποχωρήσεις δεν αποβλέπουν στη μείωση του προσωπικού των δημοσίων υπαλλήλων αφού η προβλεπόμενη μείωση υπαλλήλων επιτυγχάνεται και με το παραπάνω με τις συνταξιοδοτήσεις. 

Οι σχεδιαζόμενες αναγκαστικές αποχωρήσεις αποβλέπουν αποκλειστικά στην άμεση ποιοτική ανανέωση του προσωπικού», είπε ο κ. Μανιτάκης.

«Με την επείγουσα ποιοτική αναβάθμιση του προσωπικού, θέλουμε να αντιμετωπίσουμε μια κοινωνική αδικία, απομακρύνουμε τους υπαλλήλους που διαπιστωμένα δεν έχουν τα προσόντα του ελληνικού δημοσίου, που δεν έχουν καν προσληφθεί ή έχουν κριθεί ακατάλληλοι ή ως ανίκανοι, από τα αρμόδια πειθαρχικά ή δικαστικά όργανα ή έχουν καταδικαστεί πειθαρχικά και στη θέση τους τοποθετούμε υπαλλήλους άξιους και νέους», είπε ο κ. Μανιτάκης και πρόσθεσε: «καταπολεμούμε έναν εσωτερικό ύπουλο εχθρό της μεταπολιτευτικής μας Δημοκρατίας, την φαυλοκρατία και πελατοκρατία».

Πηγή:www.capital.gr

Ολιγόμηνα προγράμματα για την απασχόληση ανέργων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με... ανώτερο μισθό τα 490 ευρώ μηνιαίως περιλαμβάνουν τα μέτρα ανάσχεσης της ανεργίας που προωθεί η κυβέρνηση. Η διατύπωση της νομοτεχνικής προσθήκης του Γιάννη Στουρνάρα, για την απασχόληση ανέργων σε ολιγόμηνα προγράμματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης - που αφορά στο πρώτο άρθρο της τροπολογίας του ΠΑΣΟΚ - προβλέπει καθαρές αμοιβές «κατά παρέκκλιση της ισχύουσας νομοθεσίας», ύψους 19,6 ευρώ ημερησίως και όχι μεγαλύτερες των 490 ευρώ μηνιαίως - ενώ για εργαζόμενους κάτω των 25 ετών, οι απολαβές δεν θα ξεπερνούν τα 427 ευρώ μηνιαίως.

Πηγή: www.tvxs.gr

Απολύσεις με αντικειμενικότητα και αξιοκρατία

Και αφού δεσμεύτηκαν στην τρόικα οι κυβερνώντες για αποχωρήσεις 15.000 δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το τέλος του 2014, ο μεν πρωθυπουργός, με το κύρος που αντλεί από τη θέση του, αποφάνθηκε για τη μονιμότητα αυτής της ενέργειας, γιατί «το Σύνταγμα δεν απαγορεύει να απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι που η οργανική τους θέση καταργείται», ενώ συγχρόνως και ό ίδιος και ο υπουργός του Α. Μανιτάκης υπόσχονται πρόσληψη ισάριθμων άλλων. Ο υπουργός μάλιστα Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης της κυβέρνησης Σαμαρά Α. Μανιτάκης δείχνει περήφανος στους προ δεκαπενθημέου Νέους Φακέλους του Α. Παπαχελά, γιατί έπεισαν την τρόικα τους ποσοτικούς στόχους ότι πρέπει να τους συνδυάζουν με ποιοτικούς. Κι έτσι με νέες διαδικασίες, κατά δήλωσή του, θα πάρουν νέο προσωπικό για την ανανέωση της διοίκησης, φυσικά με αξιοκρατικά κριτήρια.

Σίγουρα αυτές οι δηλώσεις, και γι’ αυτό γίνονται, χαϊδεύουν τα αυτιά, αποπροσανατολίζουν τη σκέψη της πλειοψηφίας των απολυμένων του ιδιωτικού τομέα, των νέων ανέργων, των επισφαλών εργαζομένων κλπ. Και βέβαια σε καμιά περίπτωση ο αριστερών καταβολών κος Μανιτάκης δεν μπορεί να κατηγορηθεί για φασισμό, ούτε καν για αυθαιρεσία. Γιατί όταν μιλά η κυρίαρχη ιδεολογία για φασισμό παρουσιάζει τα πράγματα απλά, με ενέργειες και σύμβολα ευδιάκριτα και οι φασίστες της Χρυσής Αυγής τη βοηθούν σ’ αυτό όσο μπορούν καλύτερα. Ο λόγος τους και οι πράξεις τους, που φτάνουν σε βαθμό απίστευτης χυδαιότητας, χωρίζουν τα στρατόπεδα ξεκάθαρα σε δύο, κι έτσι τα επιχειρήματα κι εκείνων από το «συνταγματικό τόξο» που αν και εδράζονται σε αφετηρίες αυταρχικές ή και φασίζουσες χρησιμοποιούν λογικοφανή πειστικότητα, εγγράφονται σαν μέρος του δημοκρατικού διαλόγου. Σαν κι αυτόν που ανέπτυξαν οι «αριστεροί» υπουργοί της κυβέρνησης, Μανιτάκης και Ρουπακιώτης, που αφορούσε τους συμβασιούχους οι οποίοι δικαιώνονται από ασφαλιστικά μέτρα. Η ρύθμιση, που για τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Μανιτάκη αφορά μόνο χρονικούς περιορισμούς από τα ασφαλιστικά μέτρα και την προσωρινή διαταγή μέχρι την κύρια αγωγή, ενώ για τον υπουργού Δικαιοσύνης Ρουπακιώτη μ’ αυτήν «επιχειρείται να καταργηθούν όσα στοιχεία έχουν απομείνει στο Κράτος Δικαίου», τελικά θα επανακατατεθεί μετά το Πάσχα με νέα διατύπωση, που θα εξασφαλίζει τη συναίνεση όλων των μερών. ¨Ολο το πρόβλημα δεν ήταν λοιπόν παρά θέμα διατύπωσης.

Εδώ και καιρό εκείνο που πια προκαλεί σχεδόν τρόμο δεν είναι τα ίδια τα μέτρα της εκτελεστικής εξουσίας όσο η μεθόδευσή τους, οι αναλύσεις και τα επιχειρήματα που επιστρατεύονται για να τα δικαιολογήσουν. Επίσημα χείλη βάλθηκαν να κάνουν μια διαφορετική, εν κενώ, ανάγνωση της οικονομικής και πολιτικής πραγματικότητα και δεν ήταν δύσκολο με μερικές συνεντεύξεις και εξαγγελίες να πείσουν για θέματα με τα οποία χρόνια τώρα μας σφυροκοπούσαν. Οι μηχανισμοί κυκλοφορίας ιδεών και επιχειρημάτων λειτουργούσαν και λειτουργούν πολύ καλά. Διακήρυτταν και διακηρύττουν την αντικειμενικότητα και την αξιοκρατία, πως είναι από τις μεγάλες και ουσιαστικές κατακτήσεις του δημοκρατικού κράτους, εφόσον δημοκρατία είναι το αντίθετο της αυθαιρεσίας, την ίδια στιγμή που οι ενέργειές των κυβερνώντων το διαψεύδουν. 

Σαν να μην είναι το κράτος ουσιαστικά η οικονομικοπολιτική οργάνωση της κυρίαρχης τάξης, παράγοντας ελέγχου και διεύθυνσης μιας ολόκληρης κοινωνίας, που στις λειτουργίες του περιλαμβάνει και την υποταγή των υποτελών τάξεων με τις διάφορες μορφές του, ανάλογα με τον ταξικό συσχετισμό. Γι’ αυτό κι όταν επαναλαμβάνεται ότι στη δημοκρατία θα πρέπει να πραγματώνεται το δίπτυχο αντικειμενικότητα – αξιοκρατία, ώστε ουδείς να αδικείται, ουδείς να ευνοείται, και η αντικειμενικότητα επιστρατεύεται κάθε φορά για να νομιμοποιήσει τις κυβερνητικές αποφάσεις θα πρέπει να αναρωτηθούμε ποιος και πώς ορίζει την αντικειμενικότητα. Όσες οι αντικειμενικότητες τόσες και οι δημοκρατίες. Σε μια δημοκρατία με ουσιαστική λαϊκή κυριαρχία η επάνδρωση των δημόσιων θέσεων θα γίνεται με κριτήριο το βαθμό πτυχίου, τις συνεδριακές και βιβλιοπαραγωγικές επιδόσεις ή με ανθρώπους που απολαμβάνουν την λαϊκή εμπιστοσύνη; Ποια η σκοπιμότητα αυτών των κριτηρίων με τα οποία πρέπει η δημοκρατία να συμβαδίζει; Κάποιες φορές μπορεί πράγματι η δημοκρατία να εκλέγει τους δικούς της. Όλα τα πάντα εξαρτώνται από τι είδους είναι αυτή η δημοκρατία.

Γι’ αυτό και η βασική αιχμή της δικαιολόγησης όλων των αποφάσεων των κυβερνώντων, σχετικά με την κρατική μηχανή, που αφορά τον διορισμό των λιγότερο ικανών, το ρουσφετολογικό όργιο, τον εναγκαλισμό του κράτους από τα κόμματα εξουσίας, είναι πια μια κριτική που είναι παντελώς αναξιόπιστη. Κι όχι μόνο γιατί προέρχεται από αυτούς στους οποίους όλα αυτά δικαίως καταμαρτυρούνται, αλλά γιατί κυρίως πρόκειται για κριτική στερεότυπη και περίπου αναγκαστική, για να δικαιολογούνται μειώσεις μισθών, συντάξεων, απολύσεις κλπ. παρουσιάζοντας έναιδεολογικό δίλημμα της μορφής, αξιοκρατικός κρατικός μηχανισμός κι επομένως πειθαρχικός έλεγχος κι απολύσεις ή κρατικός μηχανισμός αντιπαραγωγικός και σπάταλος κι επομένως έλλειμμα και χρέος.

Επί σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ μιλούσαν για κοινωνικά κριτήρια στις προσλήψεις στο δημόσιο όταν οι καιροί, λόγω κοινωνικών συσχετισμών, επίτασσαν κοινωνικοποίηση και λαϊκότητα, επί εκσυγχρονισμού του Σημίτη για αξιοκρατικά κριτήρια, όταν οργανωμένα συρρίκνωναν τα εργατικά δικαιώματα. Επί των ημερών του μνημονίου συμπληρώθηκαν αυτά, και μάλιστα μετ’ επιτάσεως, με τα κριτήρια του ελέγχου και αντικειμενικότητας, αποδιοργανώνοντας τις μάζες και προωθώντας την εξατομίκευση, για να εξοστρακιστεί η πολιτική και ο καθένας μας να εμφανίζεται μονίμως ανάξιος, οιωνεί κατηγορούμενος, απολογούμενος και οφειλέτης.

Στη φάση αποδυνάμωσης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και ανόδου του αυταρχικού κρατισμού, με έναν διοικητικό μηχανισμό που θα αποκτά ολοένα και μεγαλύτερες δικαιοδοσίες για οργάνωση των κοινωνικών σχέσεων μακριά από κοινωνικούς ελέγχους, περισσότερο από ποτέ ο μύθος της αντικειμενικότητας, αξιοκρατίας και αποτελεσματικότητας στη δημόσια διοίκηση δεν εξυπηρετεί παρά να παγιώσει την αντίληψη για ένα… υπερβατικό κράτος και να συγκαλύψει τα ταξικά συμφέροντα που εξυπηρετεί και στα οποία θεμελιώνεται.

Η κυβερνώσα αριστερά κάνει ό,τι μπορεί για να πειστούμε για την ουδετερότητα του κράτους και άρα για τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί για τα συμφέροντα των λαϊκών δυνάμεων, αν είμαστε… άξιοι. Η μαζική μας κατήχηση με την ευγενική χορηγία της ΔΗΜ.ΑΡ και την προσωπική προσφορά των κυρίων Μανιτάκη και Ρουπακιώτη συνεχίζεται…

Πηγή : Dies brumalis