Κοινό κείμενο ΑΝΤΙΝΟΜΙΑΣ-ΕΑΑΚ και ΡΑΠαΝ-ΣΑΦΝ για τις επερχόμενες φοιτητικές εκλογές

Με αφορμή και όχι αιτία την πολιτική μάχη των φοιτητικών εκλογών...

και με τα μάτια στραμμένα στις επόμενες μάχες που θα δώσουμε, για μια ενωτική κατεύθυνση στη νομική...

Αν κάτι χαρακτήριζε την προηγούμενη περίοδο, ήταν ένα ερώτημα που απασχολούσε ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας, δηλαδή τη φοιτητιώσα νεολαία. Το ερώτημα αυτό αφορούσε στην επίθεση της κυβέρνησης μέσω του Υπουργείου Παιδείας στο χώρο της εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα, η νέα «σοφή» σύλληψη του Υπουργείου ονομάζεται αυτή τη φορά «σχέδιο Αθηνά» κι έρχεται να διαλύσει κάθε έννοια δημόσιου, δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, αλλά και να συνθλίψει την όποια εργασιακή προοπτική των αποφοίτων. Εκατοντάδες τμήματα καταργούνται ή συγχωνεύονται, ενώ παράλληλα αναδιαρθρώνονται τα προγράμματα σπουδών, ρευστοποιώντας τα κατοχυρωμένα μέχρι πρότινος επαγγελματικά δικαιώματα του πτυχίου (σε συνάρτηση με την κατάργηση του ΣΣΕ), διαλύοντας οποιαδήποτε εργασιακή προοπτική.

Απέναντι σ’ αυτήν την πρωτοφανή επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των φοιτητών, το φοιτητικό κίνημα βγήκε πανελλαδικά στο προσκήνιο, μέσα από μια σειρά Γενικών Συνελεύσεων και αγωνιστικών αποφάσεων, διατρανώνοντας την εναντίωση του στο «σχέδιο» συντριβής του παρόντος και του μέλλοντός του, απέναντι στην ιστορική διαγραφή μιας ολόκληρης γενιάς. Η μάχη που δώσαμε ήταν πάρα πολύ δύσκολη, καθώς το Υπουργείο είχε στις γραμμές του μια πλειάδα συμμάχων, που εξυπηρετεί τις πολιτικές της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Υλοποιητές της ίδιας πολιτικής εντός των σχολών είναι τα Συμβούλια Ιδρύματος, το καθηγητικό σώμα, αλλά και εν τέλει οι καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ. Όσον αφορά στη Νομική, το «σχέδιο Αθηνά» έρχεται ν’ αναιρέσει κεκτημένα δεκαετιών, που με αγώνες έχει κατακτήσει ο Σύλλογος Φοιτητών Νομικής. Πιο συγκεκριμένα, επιχειρείται να διασπαστεί το ενιαίο πτυχίο που τόσα χρόνια παίρναμε, μέσω της αλλαγής του προγράμματος σπουδών με την εισαγωγή κατευθύνσεων και τη διαμόρφωση δύο κύκλων σπουδών (bachelor και master). Με άλλα λόγια, πλέον από τη Νομική θα βγαίνουμε αστικολόγοι, εμπορικολόγοι, ποινικολόγοι κ.λπ., γεγονός που μας εγκλωβίζει στο φαύλο κύκλο της ειδίκευσης και της επανακατάρτισης, με βάση τις συνεχώς μεταβαλλόμενες ανάγκες της αγοράς εργασίας. Σε συνδυασμό με τις ρυθμίσεις που προβλέπει ο νέος κώδικας δικηγόρων διαμορφώνεται ένας εργασιακός μεσαίωνας για τους νέους δικηγόρους, χωρίς καμία συλλογική κατοχύρωση και αδυναμία συλλογικής διαπραγμάτευσης και διεκδίκησης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο νέος δικηγόρος καταδικάζεται να δουλεύει στην καλύτερη για 400 ευρώ, όπως προβλέπει το ΕΣΔΑΝ και ο τρόπος με τον οποίο εξειδικεύεται στο δικηγορικό επάγγελμα. Ο νέος δικηγόρος εξωθείται σε μισθούς πείνας, καθίσταται έρμαιο της εργοδοτικής αυθαιρεσίας ή αλλιώς πετιέται έξω από το επάγγελμα και προστίθεται στον εφεδρικό στρατό ανέργων, ο οποίος στους νέους έχει ξεπεράσει το 60%. Το σχέδιο Αθηνά συνάμα με τις ρυθμίσεις του νόμου Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου διαμορφώνει ένα ασφυκτικό πλαίσιο για την καθημερινότητα των φοιτητών. Πιο συγκεκριμένα, η εισαγωγή του ν+2 με τη δαμόκλειο σπάθη των διαγραφών να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας σκιαγραφεί εξοντωτικούς ρυθμούς σπουδών, μετατρέποντας το πανεπιστήμιο σε ένα αυταρχικό εκπαιδευτήριο. Ιδίως η ρύθμιση των διαγραφών φέρνει πολύ πιο κοντά την αποβολή από το πανεπιστήμιο των εργαζόμενων φοιτητών. Επιπλέον, η επικείμενη εισαγωγή διδάκτρων σε συνδυασμό με την περικοπή των φοιτητικών παροχών σε συγγράμματα, σίτιση, στέγαση (χαρακτηριστικό παράδειγμα η κατάργηση διανομής νομικών κωδίκων, αλλά και πληθώρας τόμων σε πολύτομα συγγράμματα) μετακυλύει σε καιρούς λιτότητας το κόστος φοίτησης στους φοιτητές και στις οικογένειές τους.

Ο σύλλογος φοιτητών νομικής πιστός στις ιστορικές παρακαταθήκες αγωνιστικών κινητοποιήσεων των προηγούμενων χρόνων στάθηκε αντάξιος των απαιτήσεων της συγκυρίας και για 3 συνεχόμενες εβδομάδες βγήκε δυναμικά στο προσκήνιο μαζί με τους υπόλοιπους συλλόγους πανελλαδικά, διεκδικώντας την ανατροπή του σχεδίου Αθηνά και εν γένει της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που επιβάλλεται από τις πολιτικές της κυβέρνησης και της ΕΕ. Την ίδια, όμως, απάντηση έδωσε με τον πιο σθεναρό τρόπο όταν η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η κυβερνητική νεολαία του Σαμαρά που μέσα στα πανεπιστήμια υπερασπίζεται και υλοποιεί την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, εκβίασε τον φοιτητικό σύλλογο να «ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ» την υποταγή και την παθητική συναίνεση στις «μεταρρυθμίσεις», του σχεδίου Αθηνά. Οι κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος απέδειξαν πως όχι μόνο η νεολαία δεν εφησυχάζει και δεν υποκύπτει αλλά πως όταν αγωνίζεται καταφέρνει να θέτει αναχώματα στην κυβερνητική πολιτική. Όσον αφορά στο σχέδιο Αθηνά, καθώς κυβέρνηση και υπουργείο εξωθήθηκαν σε αναδίπλωση που αποκρυσταλλώνεται σε αλλαγές στη Φιλοσοφική, σε ΤΕΙ της περιφέρειας και στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Παρόλα αυτά, ο σύλλογος οφείλει να βρίσκεται σε συνεχή εκδήλωση, καθώς η τροπολογία που ψηφίστηκε στις 28/3/13, δίνει τη δυνατότητα αλλαγής του προγράμματος σπουδών από τον υπουργό Παιδείας ανά πάσα στιγμή.

Στοίχημα είναι όλο αυτό το ρεύμα εναντίωσης και ανυπακοής στο σχέδιο Αθηνά και την κυβερνητική πολιτική να εκφραστεί και στην πολιτική μάχη των φοιτητικών εκλογών στις 17 Απρίλη. Σε αυτές τις εκλογές το δίλημμα που τίθεται είναι το εξής: ή με τα διασπασμένα πτυχία- διαβατήρια στην ανεργία, τα κατακερματισμένα επαγγελματικά δικαιώματα, τις διαγραφές φοιτητών, τις περικοπές φοιτητικών παροχών και την επιβολή διδάκτρων ή με τη διεκδίκηση και την προάσπιση των συλλογικών μας κεκτημένων για ενιαία πτυχία με κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα, ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών, δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους.

Εν τέλει, μέσα στο πανεπιστήμιο διαμορφώνονται δύο στρατόπεδα: αυτό της συναίνεσης και της υλοποίησης της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που προωθεί η ΔΑΠ μέσα στο φοιτητικό σύλλογο και αυτό της εναντίωσης, της αντίστασης και της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών μας. Απέναντι στη λογική του ατομικού δρόμου, του ανταγωνισμού, του επιβιωτισμού,, που περνάει και μέσα από την απαξίωση και αποσυγκρότηση των συλλογικών διαδικασιών του συλλόγου, εμείς προτάσσουμε το συλλογικό δρόμο και αγώνα, καθώς είναι ο μοναδικός τρόπος να εξασφαλίσουμε το παρόν και το μέλλον μας. Θεωρούμε πως οι λογικές περιχαράκωσης, απομονωτισμού από τη μία και ενσωμάτωσης και διαχείρισης των αγώνων από την άλλη, δεν μπορούν στη συγκυρία να αποβούν νικηφόρες για τους φοιτητές και τους αγώνες τους. Για αυτό το λόγο, επειδή πιστεύουμε πως μόνο μέσα από τη συσπείρωση των δυνάμεών μας γύρω από τα πολιτικά επίδικα που μας ενοποιούν και με την κοινή δράση και πρακτική, χαράσσουμε μια διαφορετική κατεύθυνση για το σύλλογο και το φοιτητικό κίνημα. Υπό αυτό το πρίσμα, αποφασίσαμε και την κοινή κάθοδο των δύο σχημάτων στις εκλογές και θα επιδιώκουμε στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα την περαιτέρω συνεργασία και πολιτική συμπόρευση μέσα στο σύλλογο, μέσω ενωτικών πρωτοβουλιών με απώτερο στόχο την επανένωση των δύο σχημάτων.

Σας καλούμε στις 17 Απρίλη να στηρίξετε την κοινή κάθοδο των σχημάτων ΕΑΑΚ (ΡΑΠαΝ-ΣΑΦΝ / ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ) όχι αναθέτοντάς μας την εκπροσώπηση των συμφερόντων των φοιτητών, αλλά για να συμμετάσχουμε μαζί στην ενδυνάμωση του συλλογικού αγώνα που παλεύει ενάντια στις εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις, που δημιουργεί τριγμούς στο πολιτικό σύστημα. Για να στείλουμε το ηχηρό μήνυμα πως η νεολαία αντιστέκεται στο μέλλον που οραματίζονται για αυτήν και βρίσκεται στο πλευρό ολόκληρης της κοινωνίας που πλήττεται, διεκδικώντας μια ζωή με αξιοπρέπεια!

Απέναντι σε όσους «αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς», εμείς «ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ» πως δεν θα είμαστε η γενιά της σιωπής και της υποταγής, αλλά της ανατροπής!

Στις 17 Απρίλη παίρνουμε θέσεις μάχης!

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ – ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ

Ρ.Α.Πα.Ν. - Σ.Α.Φ.Ν.  – ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ

EAAK