Το σχέδιο Αθηνά με τις συγχωνεύσεις και τις
καταργήσεις τμημάτων που έφερνε, είναι ο κύριος λόγος που φοιτητές από όλη την
Ελλάδα, βγήκαν στους δρόμους. Το
φοιτητικό κίνημα έκανε ξανά την εμφάνιση του με τόσο μαζικά χαρακτηριστικά,
μετά από αρκετό καιρό, αλλά και με πολλά νέα και καμιά φορά αντιφατικά
στοιχεία. Με χιλιάδες φοιτητές να έρχονται σε επαφή με τον αγώνα, να
συμμετέχουν στις γενικές τους συνελεύσεις, να κάνουν καταλήψεις στις σχολές
τους και πραγματοποιούν σωρεία εξώστρεφων δράσεων και κινητοποιήσεων, ίσως και
για πρώτη φορά στη ζωή τους. Με μια αίσθηση ότι για το κλείσιμο της σχολής
τους, την ανυπαρξία δουλειάς όταν τελειώσουν και την κατάσταση της ζωής τους,
φταίει κάτι βαθύτερο από το σχέδιο Αθηνά.
Το φοιτητικό
κίνημα μπόρεσε να δει τους εχθρούς του, να απαιτήσει αυτά που έχουμε ανάγκη στο
σήμερα, να συντονιστεί και να βάλει ένα σχέδιο που προκάλεσε πραγματικούς
τριγμούς στην κυβέρνηση. Οι τριγμοί αυτοί φαίνονται ξεκάθαρα, τόσο στις εξαιρέσεις σε σχολές που
αρχικά βρίσκονταν στο σχέδιο Αθηνά, όσο και στη διαρκή αναβολή της ψήφισής του.
Σε ένα διάστημα πάνω από ενάμιση μήνα, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες γενικές
συνελεύσεις με μαζική συμμετοχή των φοιτητών, δεκάδες πορείες ανά πόλεις και
εξώστρεφες κινητοποιήσεις για να ανοιχτούν στην κοινωνία τα αιτήματα τους, η
μαζικότερη πανελλαδική κινητοποίηση των τελευταίων χρόνων, συνοδευόμενη από ένα
συντονιστικό με 40 συλλόγους που έβγαλε κοινή απόφαση και όρισε κοινό βηματισμό
και τη δεύτερη μαζικότατη πανελλαδική πορεία με συναυλία των φοιτητικών
συλλόγων στο κέντρο της Αθήνας, την εβδομάδα που μας πέρασε.
Αναγκαία στοιχεία για να μπορέσει να νικήσει, να έχει την
απαιτούμενη μαχητικότητα, διάρκεια και ένταση το φοιτητικό κίνημα και που μέχρι
ένα βαθμό ανέπτυξε, αλλά πρέπει να βαθύνει παραπάνω, είναι τα εξής:
1. Λογική και στόχους που θα
συγκρούονται με τον πυρήνα του προβλήματος, για να μπορέσει να πετύχει νίκες στο σήμερα.
Που θα αντιλαμβάνεται ότι το σχέδιο Αθηνά είναι συνέχιση μιας πολιτικής στην
παιδεία, που θέλει το πανεπιστήμιο συνδεδεμένο με τις ανάγκες της αγοράς, με
απόφοιτους σύγχρονους δούλους στο μνημονιακό εργασιακό μεσαίωνα. Που θα
αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα πάλης όχι μόνο για το πανεπιστήμιο, αλλά και
για τη ζωή που θα ζήσει αύριο ο νεολαίος, προσπαθώντας να ανοίξει όλα τα
προβλήματα που αντιμε-τωπίζει η νεολαία και καλώντας τη, σε κοινό αγώνα. Άρα πολιτικό περιεχόμενο που θα συγκρούεται με
την κυβέρνηση και θα απαιτεί την ανατροπή της, θα συγκρούεται με την Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι ο σχεδιαστής της
πολιτικής που ασκείται και θα δίνει πάλη για την έξοδο από αυτήν, θα συγκρούεται με το ζήτημα του χρέους που
στο όνομα του γίνονται οι περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, παιδεία, υγεία και θα προβάλει σα μοναδική λύση τη διαγραφή
του, θα συγκρούεται με το κεφάλαιο
που είναι το μόνο που κερδίζει από τη διάλυση των ζωών μας και θα προτάσσει τις
σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας και των εργαζομένων
2. Συντονισμό
των φοιτητικών συλλόγων, στη βάση των γενικών συνελεύσεων, που θα είναι
πολιτικό νεύρο του αγώνα. Μέσα
από το συντονισμό οι φοιτητικοί σύλλογοι θα μπορούν να έχουν κοινό κινηματικό
σχε-διασμό, ώστε να μπορούν όλα τα ρυάκια του αγώνα να γίνουν ένας δυναμικός
χείμαρρος που θα τους ανατρέψει. Οι φοιτητικοί σύλλογοι θα αλληλοτροφοδοτούνται από τις
εμπειρίες τους και το διάλογο, θα ξέρουν ότι δεν δίνουν αγώνα μόνοι τους, αλλά
ο αγώνας είναι κοινός και θα μπορούν να έχουν ενιαίο πολιτικό στίγμα, απεύθυνση
στην κοινωνία και θα μπορούν να δίνουν κοινό αγώνα με την υπόλοιπη νεολαία και
το εργατικό κίνημα.
3. Κοινωνική Απεύθυνση και συμμαχία με
τους εργαζόμενους. Μπροστά στη συνολική και πολύπλευρη επίθεση που εξαπολύουν
Κυβέρνησ-ΕΕ-ΔΝΤ στην κοινωνία, συνολική και πολύπλευρη πρέπει να είναι και η
απάντηση του κινήματος. Με
μια κυβέρνηση που δεν έχει νομιμοποίηση από κανέναν, είναι ευκαιρία η ανατροπή
της. Άρα είναι αναγκαιότητα στο σήμερα ο αγώνας για
δημόσια και δωρεάν παιδεία να μην είναι αγώνας μόνο των φοιτητών, αλλά όλης της
κοινωνίας.
Μπορεί να ψηφίστηκε στη βουλή η τροπολογία που λέει ότι
με προεδρικό διάταγμα μπορεί να καταργη-θεί ή να συγχωνευτεί οποιαδήποτε σχολή,
αλλά για μας ο αγώνας δεν τελειώνει εδώ. Οποιαδήποτε σχολή και αν επιχειρήσουν να κλείσουν
θα βρουν απέναντι τους το φοιτητικό κίνημα ετοιμοπόλεμο. Αλλά όχι μόνο εκεί. Θα
μας βρουν απέναντι τους σε οποιαδήποτε προσπάθεια για χειροτέρευση των όρων
μέριμνας μες στις σχολές το επόμενο διάστημα. Για τα δίδακτρα στους φοιτητές,
τα σπασίματα των σπουδών σε δύο κύκλους και τις θέσεις μελών ΔΕΠ με χορηγίες,
που ετοιμάζουν από Σεπτέμβρη μπρο-στά στη λήξη της χρηματοδότησης των σχολών το
καλοκαίρι. Θα είμαστε στο δρόμο για να
απαιτήσουμε πανεπιστήμιο με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας και των φοιτητών που
σπουδάζουν και όχι των επιχειρή-σεων. Μόνιμη και σταθερή δουλειά
με δικαιώματα για όλους τους νέους και όχι ανεργία, μετανάστευση και σχέδια για
δουλειά των 300€. Αξιοπρεπή ζωή με ελευθερίες και όχι μέλλον φτώχειας, μιζέριας
και εξαθλίωσης.
Σαν συνέχεια των
μαχών που έδωσε το φοιτητικό κίνημα και σαν προάγγελο του πώς θα παλέψει στη
συνέχεια είναι και η μάχη των φοιτητικών εκλογών. Μέσα από αυτές σίγουρα δεν
μπορεί να αλλάξει ο κόσμος, μπορεί όμως να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα σε όλη την
κοινωνία, στην κυβέρνηση και την τρόικα, ότι. Η νεολαία να δώσει μήνυμα
ανυποχώρητων αγώνων για να μπορεί να σπουδάσει, να δουλέψει και να επιβιώσει,
με ανα-βαθμισμένους συλλόγους στα χέρια των φοιτητών, που θα μπορούν να επιβάλουν
τα αιτήματα τους, με σχέδιο για ένα κίνημα που θα μπορεί να πετύχει νίκες και
να δημιουργεί εξελίξεις σε όλη την κοινωνία!
Η νεολαία στην πρώτη τη γραμμή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου