Εν όψει της 40ης επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου οι φοιτητές της Νομικής έχουν ένα παραπάνω λόγο να βάλουν τα πράγματα κάτω και να συζητήσουν σοβαρά ως μέλη του φοιτητικού συλλόγου Νομικής τι συμβαίνει στο πανεπιστήμιό μας αλλά και ευρύτερα στην κοινωνία, ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και τι μπορούμε να κάνουμε όλοι μαζί προκειμένου να μην μείνουμε απαθείς παρατηρητές της μιζέριας και του ατομικισμού αλλά να εγγυηθούμε στους εαυτούς μας ένα καλύτερο μέλλον.
Η απεργία των διοικητικών υπαλλήλων του πανεπιστημίου δεν είναι κάτι άσχετο και ξέχωρο από τα δικά μας ζητήματα. Η ενδεχόμενη μείωση στο μισό του διοικητικού προσωπικού αφορά άμεσα την καθημερινότητά μας εντός της σχολής, είτε από την άποψη της υπολειτουργίας είτε από την άποψη της μετακύλισης του κόστους των σπουδών σε εμάς τους ίδιους. Εντάσσεται στην "μεγαλύτερη εικόνα" ενός πανεπιστημίου λιγότερο δημόσιου και λιγότερο δωρεάν.
Για αυτό η απεργία των διοικητικών δεν είναι απλά "κλειστή σχολή" και "χαμένα μαθημάτα και εξεταστικές". Είναι ένας αγώνας προκειμένου αφενός κάποιοι εργαζόμενοι να μην πεταχτούν στο δρόμο αλλά και για να μη δεχθεί ένα ανεπανόρθωτο πλήγμα το δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο που οι αγώνες φοιτητών και εργαζομένων είχαν κατοχυρώσει.
Στο δρόμο που χάραξαν οι 300 εκείνοι φοιτητές που ξεκίνησαν από τη Νομική για να γράψουν μια χρυσή σελίδα στην ιστορία του νεολαιίστικου κινήματος στην Ελλάδα, ο φοιτητικός μας σύλλογος είναι επιτακτικό να αρθρώσει φωνή. Να αποκτήσει λόγο για τα πράγματα, μέσα από μια Γενική Συνέλευση με πραγματική συμμετοχή, ζωντάνια, διάλογο και μαζικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου