ΣΥΣΤΗΜΑ-ΚΡΑΤΟΣ-ΦΑΣΙΣΜΟΣ-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Λίγα λόγια σχετικά…

Φασισμός σήμερα...

Για την ανεργία στην Ελλάδα, υπεύθυνοι είναι οι μετανάστες, σύμφωνα με τα ΜΜΕ και την κάθε Κυβέρνηση. Προσπαθούν να στρέψουν την απογοήτευση του κόσμου και το φόβο για το αύριο στο μίσος και την αγανάκτηση απέναντι στον πιο αδύναμο. Μέσα από τη μισάνθρωπη λογική, ότι η αιτία της εξαθλίωσης βρίσκεται στο διπλανό που δεινοπαθεί, κρύβεται η ιδεολογία του φασισμού, που έρχεται να δώσει απαντήσεις από το σκοτεινό παρελθόν: βασανισμό μεταναστών, στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ξυπνάει τα πιο ταπεινά ένστικτα του να βρεις έναν εχθρό στον πιο κοντινό σου, τον διαφορετικό και αφήνει ανέπαφους τους πραγματικούς φταίχτες: τους ισχυρούς και πλούσιους, μάλλον γιατί είναι Έλληνες βιομήχανοι και αφεντικά, συμπατριώτες εφοπλιστές.

Οι φασίστες κάνουν τους μάγκες στους μετανάστες αλλά στα αφεντικά και την αστυνομία στέκονται προσοχή...

Ο λόγος των φασιστών και της Χρυσής Αυγής παρόλο που πολλές φορές, χρησιμοποιώντας ακραίο λαϊκισμό, φτάνει μέχρι και στην καταγγελία του συστήματος, στην πραγματικότητα είναι κούφιος. Δεκάδες δηλώσεις βουλευτών της Χρυσής Αυγής, αλλά και η στάση τους σε κρίσιμες ψηφοφορίες στη βουλή είναι αποκαλυπτικές για τη θέση της απέναντι στους εφοπλιστές και τους τραπεζίτες. Η Χρυσή Αυγή είναι το μακρύ χέρι του συστήματος και του κράτους: Στηρίζει τις φοροαπαλλαγές προς τους πλούσιους, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου (αρκεί αυτό να γίνεται σε Έλληνες επιχειρηματίες) και παράλληλα δε λέει κουβέντα για τους μισθούς πείνας, για τα δικαιώματα των εργαζόμενων και όσων απολύονται, αλλά καταγγέλλει τις απεργίες (της Χαλυβουργίας, των εργαζόμενων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης). Χαϊδεύουν τα αφεντικά, ενώ χτυπάνε τους ξένους, τους πιο αδύναμους. Κουβέντα δεν τολμάνε να εκστομίσουν για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη στιγμή που οργανώνουν πογκρόμ στις φτωχογειτονιές της Αθήνας και της Αττικής, δέκα και είκοσι ατόμων που επιτίθενται σε μεμονωμένους μετανάστες εργάτες που επιστρέφουν από τον τόπο δουλειάς τους στο σπίτι τους.

Την ίδια στιγμή, επιτίθενται μαζί με τα ΜΑΤ σε αγωνιστές, όπως το Δεκέμβρη του 2008. Προσπαθούν με συμμορίτικο τρόπο, με τη μαγκιά και το νταϊλίκι, να κερδίσουν με το μέρος τους μαθητές, αλλά η στάση τους απέναντι στους μαθητικούς αγώνες δεν κρύβεται πια: με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, και της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, η Χρυσή Αυγή ζητά μέσα στην βουλή να «παταχθούν τα φαινόμενα παραβατικής συμπεριφοράς μαθητών και καθηγητών». Για τις μαθητικές καταλήψεις ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Α. Γρέγος δηλώνει ότι «Η εγκληματική αυτή συμπεριφορά πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα κι αποτελεσματικά και να δοθεί οριστικά ένα τέλος στο απαράδεκτο αυτό φαινόμενο» ενώ ζητά την επέμβαση της αστυνομίας και την παραπομπή μαθητών και γονιών στο αυτόφωρο.

Ψευτοαλληλεγγύη ή καλύτερα δουλεμπόριο...

Και ενώ ο κλοιός στενεύει γύρω μας, ενώ στερούν απ' τη γενιά μας το παρόν και το μέλλον, η απάντηση της Χρυσής Αυγής στο 26% ανεργία, στα μνημόνια και την απλήρωτη εργασία είναι τα

«γραφεία ευρέσεως εργασίας μόνο για Έλληνες», εργασίας με 20 ευρώ μεροκάματο, χωρίς ασφάλιση, χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Τόσο με τη «φιλανθρωπία» όσο και με τις επιθέσεις σε αγωνιστές εργαζόμενους και μετανάστες στόχος τους είναι να ρίξουν ακόμα πιο χαμηλά τα μεροκάματα και μας ετοιμάζουν μια ζωή με σκυμμένο το κεφάλι σ' αυτούς που μας εκμεταλλεύονται, χωρίς προοπτική και αξιοπρέπεια.

Φασισμός, λογοκρισία και ανορθολογισμός…

Ο φασισμός σα φιλοσοφικό ρεύμα επικοινωνούσε πάντα με τις πιο σκοταδιστικές και οπισθοδρομικές αντιλήψεις. Σήμερα αυτό αποδεικνύεται και από τα περιστατικά του θεάτρου «Χυτήριο» και του «γέροντα Παστίτσιου». Οι φασίστες της Χρυσής Αυγής εναντιώνονται σε οποιαδήποτε «παρεκκλίνουσα» φωνή, σε οποιαδήποτε διάθεση αμφισβήτησης. Το μόνο που υπάρχει είναι η δική τους αλήθεια περί καθαρότητας της φυλής και ανωτερότητας του ελληνικού πολιτισμού. Θυμίζουν τους ναζί και το Χίτλερ (ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος τον έχει αποκαλέσει Μεγάλο Άνδρα του 20ου αιώνα) που τσάκισαν κάθε τι που αμφισβητούσε το φασιστικό στερεότυπο του Άρειου υπεράνθρωπου από την τέχνη και την επιστήμη έως τις σεξουαλικές προτιμήσεις. Τέλος επιδίδονται σε μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια παραποίησης της παγκόσμιας και ελληνικής ιστορίας. Λένε ευθαρσώς πως δεν υπήρξε Ολοκαύτωμα των Εβραίων  στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τολμάνε να ισχυρίζονται πως το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) ήταν προδοτικό για την χώρα, τη στιγμή που ήταν το μόνο που οργάνωσε με σοβαρούς όρους την Αντίσταση του λαού απέναντι στους Ναζί και τους ντόπιους προδότες.

Η ηθική του μισανθρωπισμού και της βαρβαρότητας...

Δήλωση Μιχαλολιάκου: «Δε θέλουμε τους ξένους ακόμα κι αν είναι ήσυχοι. Ο λευκός Ευρωπαίος είναι αδερφός ακόμα κι αν είναι εγκληματίας.» Χιλιόμετρα μακριά, στη Γερμανία οι “αδελφές” οργανώσεις της Χρυσής Αυγής κυνηγούν Έλληνες μετανάστες. Τα παιδιά Ελλήνων μεταναστών της Γερμανίας στέλνουν ένα μήνυμα σε μας εδώ: «...κάθε φορά που η ναζιστική Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα κυνηγά μετανάστες και χτυπά μαθητές που αγωνίζονται, δίνει πάτημα σε αντίστοιχες φασιστικές οργανώσεις στην Γερμανία να επιτεθούν με τον ίδιο και χειρότερο τρόπο σε εμάς και τους γονείς μας.»

Ο φασισμός δεν θα πεθάνει από μόνος του…

..χρειάζεται να τον τσακίσουμε. Μην έχουμε αυταπάτες. Το κράτος και οι κυβερνήσεις  δεν θα χτυπήσουν το φασισμό επειδή χρειάζονται τη Χρυσή Αυγή και τον κάθε φασίστα για να κάνει τη βρώμικη δουλειά τους. Είναι όπλο στα χέρια τους ενάντια στους εργαζόμενους και τη νεολαία, είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι στο να τρομοκρατούν όποιον σηκώνει κεφάλι και παλεύει για τις ανάγκες του. Ταυτόχρονα, ο φασισμός αποτελεί άλλοθι για τα «μετριοπαθή» κυβερνητικά κόμματα ώστε να εφαρμόζουν τις πιο ακραίες πολιτικές. Η έφοδος στη Βίλα Αμαλίας και η παρουσία αστυνομίας έξω από τις σχολές ήταν πάγια αιτήματα στο πρόγραμμα της Χ.Α.. Η άνοδος της φασιστικής συμμορίας έδωσε άλλοθι στο νομιμόφρονα Σαμαρά να προχωρήσει στην υλοποίηση αυτών των πολιτικών. Για εμάς η πάλη απέναντι στο φασισμό και τις αξίες του είναι υπόθεση όλων όσων πλήττονται από τις πολιτικές της φτώχειας, είναι κοινό ζήτημα ντόπιων και ξένων, εργαζόμενων και νεολαίας. Πρόκειται για κομμάτι της συνολικότερης μάχης για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, για την ανάγκη του λαού να οργανώνει την πάλη του και να ορίζει τη μοίρα του.

Αυτό τον αγώνα φοβούνται κυβέρνηση και τρόικα όταν μας ζητούν να σκύψουμε το κεφάλι και να «τους αφήσουμε να κάνουν τη δουλειά τους». Τις δημοκρατικές κατακτήσεις του κινήματος φοβούνται και οι νεοναζί Χρυσαυγίτες γιατί ξέρουν ότι αυτές διαμορφώνουν τους όρους για την εξαφάνιση τους. Μέσα από τις μαζικές συνελεύσεις σε πανεπιστήμια, γειτονιές και χώρους δουλειάς συγκροτείται κίνημα απέναντι σε κάθε μορφή αυταρχισμού και κατοχυρώνεται το δικαίωμα να παλεύουμε απέναντι στις πολιτικές της φτώχειας.