Λέξεις

Στον δημόσιο λόγο χρησιμοποιούνται, συνεχώς, κάποιες συγκεκριμένες λέξεις, οι οποίες μειώνουν την ένταση των εικόνων και των εννοιών που περιγράφουν, απαλύνουν την φρίκη που συνεπάγονται και συγκαλύπτουν αίσχη. Αυτό μάλλον είναι μια συνειδητή ενέργεια όλων αυτών που θέλουν να εξωραΐσουν την καταστροφή που έχει επέλθει στην χώρα. Αυτές τις λέξεις τις χρησιμοποιούν κυρίως αναλυτές δελτίων ειδήσεων, δημοσιολόγοι, πολιτικοί και αν κανείς μείνει μόνο σε αυτές χωρίς να τις μεταφράσει στο πραγματικό τους νόημα, θα έχει σχηματίσει μια σχεδόν ρόδινη εικόνα για την Ελλάδα της κρίσης. Ακολουθεί η απαρίθμηση κάποιων από αυτές τις λέξεις, συνοδευόμενες από την σωστή ερμηνεία.

Ύφεση, ονομάζεται η φτώχεια του λαού, η εξαθλίωση χιλιάδων οικογενειών, που δεν έχουν βασικά καθημερινά αγαθά. Ύφεση είναι και το κανόνι που αναγκάζονται να βάλουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και οι βίαιες ανατροπές στην ζωή εκατομμυρίων πολιτών. Ύφεση σημαίνει κατάντια για χιλιάδες εργαζόμενους και νοικοκυριά.

Λαθρουλοτόμευση, ονομάζεται η κατακρεούργηση δέντρων ή δασών προκειμένου, πολίτες αυτού του τόπου να έχουν ξύλα για να ζεσταθούν. Παρόμοιο γεγονός είχε συμβεί κατά την διάρκεια της κατοχής.

Ανάπτυξη, είναι η διαδικασία κατά την οποία πετσοκόβονται μεροκάματα, καταργούνται συλλογικές συμβάσεις και εξαφανίζονται εργατικά δικαιώματα, έτσι ώστε πολυεθνικοί λύκοι, να έρθουν εδώ εξαγοράζοντας κοψοχρονιά φιλέτα του τόπου, χρησιμοποιώντας εργάτες σε συνθήκες Μεσαίωνα και με μισθούς χαρτζιλίκι, ως δούλους.

Υποσιτισμός, είναι η πείνα, που νιώθουν χιλιάδες άνθρωποι, γιατί δεν έχουν αυτά τα χρήματα, ώστε να τρώνε καθημερινά το απαραίτητο φαγητό. Μεταξύ αυτών και παιδιά, πολλά από τα οποία λιποθυμούν στο σχολείο. Λιποθυμούν όχι από υποσιτισμό. Λιποθυμούν από την πείνα.

Υποαπασχόληση, είναι το ένα μεροκάματο την εβδομάδα, ή το δεκαήμερο, ίσως και ένα μεροκάματο τον μήνα, για να κερδίσει ο επιχειρηματικός όμιλος επιπλέον χρήματα, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων θα πάει στην Ελβετία.

Μερική απασχόληση, είναι το αμέσως επόμενο στάδιο της υποαπασχόλησης. Μερική απασχόληση είναι μια τέτοια δουλειά, που το παλιό 8ωρο, συμπληρώνεται σε δύο ή τρείς μέρες. Μερική απασχόληση είναι αυτό που λέμε, «τόσο όσο». Δουλεύει κάποιος τόσο όσο χρειάζεται, ώστε με τα ελάχιστα που παίρνει, να επιβιώνει.

Ανέχεια, είναι η φτώχεια, η πείνα, η εξαθλίωση, ο εκβιασμός, η κατάντια.

Αντικειμενικότητα, είναι το ανέκδοτο που λένε δημοσιογράφοι προς το κοινό, προκειμένου να δικαιολογήσουν, το ξεπούλημα τους. Η τόσο συνηθισμένη αυτή κατάσταση, συναντάται και με την φράση, «τηρώ ίσες αποστάσεις».

Περιοριστική οικονομική πολιτική, είναι η ωμή κλεψιά που διαπράττουν τύποι του κοινού ποινικού δικαίου, μεταμφιεσμένοι σε υπουργούς, βουλευτές, προέδρους κλπ. Κλεψιά σε βάρος αφελών και μάλλον ανυποψίαστων πολιτών, που τις περισσότερες φορές, τους έχουν ψηφίσει, για να τους σώσουν.

Κίνητρα για την ανάπτυξη, είναι τα κίνητρα για εκμετάλλευση. Κίνητρα σε συγκεκριμένα λαμόγια, για να βυσσοδομήσουν, κατά εργαζομένων, καλυπτόμενοι από Νόμους και διατάξεις, ειδικά φτιαγμένους γι αυτούς και τα κέρδη τους.

Επιχειρηματικότητα, σε χώρες σαν την Ελλάδα, τις περισσότερες φορές, είναι κάτι σαν δημόσια επένδυση, αφού επιδοτούνται ή προστατεύονται ή ενισχύονται από το κράτος. Το κράτος βάζει μεγάλο μέρος των χρημάτων, ο επιχειρηματίας την ιδέα(!!!) και το ρίσκο. Αν το «τόλμημα» πάει καλά ο επιχειρηματίας κερδίζει τα πάντα. Αν το «τόλμημα», αποτύχει την πληρώνει ο εργαζόμενος και το κράτος.

Επανάσταση, λέξη που την χρησιμοποιούν συνεχώς, κυρίως αυτοί που δεν πρόκειται ποτέ να την κάνουν. Υποκαθιστά, την παραίτηση, την ενσωμάτωση, την διαπλοκή, την υποχώρηση και τον συμβιβασμό.

Ρευστότητα, το γνωστό κερδοσκοπικό παιχνίδι, κατά το οποίο, έχεις να μοιράσεις 100.000 ευρώ, χαρίζοντας 95.000 χιλιάδες σε δυο τρείς κολοσσούς και μοιράζοντας με την μορφή δανείου τα υπόλοιπα 5.000 σε 10.000 δικαιούχους, με τόκο 5% και πάνω.

Ευρωζώνη, η σύγχρονη και επίσημη εκδοχή της Μαφίας.

Ευρωπαϊκό συμβούλιο κορυφής, είκοσι εφτά χαρτογιακάδες, αδούλευτοι άνθρωποι, αδίστακτοι και καλοζωισμένοι. Είκοσι εφτά καλά εκπαιδευμένα κατοικίδια, που εκτελούν συγκεκριμένες εντολές, υπακούοντας σε ακόμη πιο συγκεκριμένες οδηγίες.

Ανταγωνισμός, το θέατρο που παίζουν οι μεγάλοι όμιλοι. Το προκάλυμμα, το καμουφλάζ, η πρόφαση για να τα βρίσκουν μεταξύ τους, νόμιμα και αριστοτεχνικά, εξοντώνοντας μικρότερους ανταγωνιστές και όποιον ακόμη βρεθεί στο διάβα τους.

Φορολογική δικαιοσύνη: Ανέκδοτο

Ανεργία, το οξυγόνο του καπιταλισμού.

Όριο φτώχειας, ένας ακόμη δείκτης για να στριμωχτεί στο χαρτί και στην οθόνη του pc, το ανθρώπινο δράμα.

από αριστερό μπλογκ

Λεξικόν της νέας ελληνικής (πραγματικότητας)

Η στήλη σήμερα είναι στην ευχάριστη θέση να αποκαλύψει πρώτη, τις αλλαγές που προωθούνται, στα ελληνικά λεξικά, λόγω των αλλαγών που έχουν προηγηθεί στην ελληνική πραγματικότητα. Ξεκινάμε με αποσπάσματα από το γράμμα Ε και σύντομα θα ακολουθήσουν συνταρακτικές αποκαλύψεις και για άλλα γράμματα.

Εργασία: Ευφημισμός που χρησιμοποιείται από κυβερνητικούς για να περιγράψει μια ιδέα, ή μια φαντασιακή κατάσταση. Κάποτε ζούσες από αυτή. Σήμερα δεν ζεις από αυτή. Ούτε και από κάτι άλλο.

Επίορκος: Περίπου 2.000 δημόσιοι υπάλληλοι παραβάτες, το λάθος των οποίων θα το πληρώσουν 22.000 δημόσιοι υπάλληλοι.

Εταιρεία: Ναός της σύγχρονης κοινωνίας και οικονομίας. Πολλές φορές συναντάται με τον προσδιορισμό «επιτυχημένη εταιρεία», κυρίως όταν ο ιδιοκτήτης της, την έχει φτιάξει με τα λεφτά όλων μας.

Εξουσία: Ψυχολογική κατάσταση, κατά την οποία, μια μειοψηφία, ποσοτικά και ποιοτικά, εγκαθίσταται στο σβέρκο, της πλειοψηφίας, η οποία αν και την εγκρίνει αρχικά, στην πορεία την απορρίπτει, διαλέγοντας ταυτόχρονα, μια κατά κανόνα χειρότερη κατάσταση.

Εξαιρούνται: Τα μεγάλα σου μάτια, τα πυκνά σου μαλλιά. Τα παράξενα χείλη που με καιν σαν φωτιά.

Ευρωπαϊκή Ένωση: Σύγχρονη και αναβαθμισμένη εκδοχή της Μαφίας.

Εσμός: Σύνολο ανθρώπων με καταστροφική επίδραση στην κοινωνία. Πχ. Υπουργικό συμβούλιο.

Εμετός: Ο Γρηγόρης Ψαριανός.

Εφοπλιστής: Φίλος πρωθυπουργών, σπάνια δε και συνεργάτης.

Ευρώ: Πρώτο συνθετικό των λέξεων, Ευρώπη, ευρωζώνη, ευρωπαϊκός, φτώχεια, εξαθλίωση, ανεργία, απόγνωση.

Εκσπερμάτωση: Τρία λεπτά ομιλίας του Άδωνη σε παράθυρο της τηλεόρασης.

Εκκλησία: Αγαθός άνθρωπος, με πνευματική καθυστέρηση που συνήθως πέφτει θύμα κλοπής. Συνήθης φράση, όταν πρόκειται για πρώην πρωθυπουργό Γιώργο , πχ. «μιλώντας σε αυτόν είναι σα να κλέβεις εκκλησία».

Επιμήκυνση: Αναποτελεσματική μέθοδος για αύξηση μεγέθους, πέους ή χρέους. Το ομόηχο των δυο λέξεων προκαλεί συνήθως ανεπανόρθωτα προβλήματα και στα δυο.

Ερμαφρόδιτος: Η πολιτική του ΠΑΣΟΚ κάποτε και του ΣΥΡΙΖΑ τώρα.

Επιχειρηματικότητα: Διαδικασία κατά την οποία τρώγονται λεφτά αφελών και ανυποψίαστων λαών, μέσω πολυδαίδαλων μηχανισμών και πάντα στο όνομα της ανάπτυξης. Συνώνυμη της λέξης αρπαχτή.

Εγωισμός: Ψυχική νόσος  που εμφανίζεται , κυρίως σε μέλη κυβερνήσεων, υπουργούς, βουλευτές κλπ. Εκδηλώνεται, με κρίσεις «σωτηρίας της χώρας», και  εκφορά ακατάσχετης αρλουμπαρίας. 

Έρωτας: Λέξη που έχει τραγουδηθεί, από τον Γιάννη Πάριο, και άλλους Γιάννηδες. Συναντάται συνήθως στα χρόνια της χολέρας και παραμένει αγιάτρευτος.

Ευχολόγιο: Βαρυσήμαντη πολιτική δήλωση εν ενεργεία ή υποψήφιου πρωθυπουργού μικρής χώρας.

Εφορία: Κτήριο που θέλουν να γκρεμίσουν οι μισοί έλληνες και να ανατινάξουν οι υπόλοιποι. Προκαλεί το αντίθετο  συναίσθημα από αυτό που ο τίτλος του επιβάλλει. Επίσης να πάει στο διάολο.

Εχθρός: Μέχρι πρότινος, ερχόταν από  το εξωτερικό. Τώρα πια έρχεται και από το εσωτερικό.  Δεν φέρνει δώρα. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις φέρνει μόνο Ντόρα.

Ενεχυροδανειστήριο: Σύμβολο της σύγχρονης Ελλάδας. Τα βρίσκεις σε κάθε γωνιά και  προσφέρουν ολίγων μηνών καθυστέρηση, πριν την οριστική, κρεμάλα.

Εεειι πειρατή: Αναφορά στην Αλίκη. Αθάνατη!

Επταετία: Χρονική περίοδος 7 ετών κατά την οποία αναστέλλονται μια σειρά άρθρων του Συντάγματος και δικαιωμάτων των ανθρώπων. Την επταετία πολλές φορές την συναντούμε σε οικογενειακό μέγεθος πχ. σαραντακονταετία (Ισπανία του Φράνκο) και σε συμπυκνωμένο μέγεθος πχ. τριετία (Χούντα μνημονίων Ελλάδα)

Επίτευγμα: Κάτι άγνωστο στην οικονομική πολιτική του Στουρνάρα.

Έθνος: Κάποτε αξιοπρεπές των Ελλήνων, σήμερα η τέταρτη πέμπτη σε κυκλοφορία εφημερίδα.

Επτωχεύσαμεν: φράση που συντάσσεται με το  δυστυχώς, όταν αυτός που το λέει θέλει να γίνει δρόμος (Χαρίλαος Τρικούπης). Όταν θέλει να γίνει μονοπάτι, μιλά για ευκαιρία που μας δίνει το μνημόνιο. (Σαμαράς, Βένι, Κουβέλης κλπ)

Εξέγερση: η μόνη λύση.

από ελληνοφρένεια

2+2=5, το λεξικό

Αγκίστρωση=Το να έχεις ακόμα συνείδηση και αρχές

Αγκύλωση=Το ίδιο

Αναδιάρθρωση=Η κατεδάφιση των εμποδίων στην λειτουργική ολοποίηση ενός συστήματος εκμετάλλευσης

Ανανέωση, ανανεωτικός=Η ανακύκλωση της επικρατούσας ιδεολογίας με την συγχώνευση σε αυτή της ρητορικής αντίστασης σ' αυτή·ο φορέας αυτής της ανακύκλωσης

Ανατροπή=Η απώλεια κατακτήσεων της εργατικής τάξης σε ένα συγκεκριμένο τομέα ή σε όλους τους τομείς γενικά

Αντιεξουσία=Η προτίμηση για μια διαφορετική κυβέρνηση από αυτή που υπάρχει σε μία δεδομένη στιγμή

Αντισταλινισμός=Η πεποίθηση ότι όντας θεωρητικά ανώτερος από τον ναζισμό, ο κομμουνισμός είναι πρακτικά χειρότερός του εφόσον διέπραξε εξίσου μεγάλα εγκλήματα. Συνεπώς, η σιωπηρή πρόκριση του ναζισμού σε βάρος του κομμουνισμού

Αξιοπρέπεια=Το άλλοθι της ύπαρξης των υπόδουλων

Ανατροπή=Η διάθεση να αναγορεύεις τις εκλογικεύσεις σου σε αντικειμενικότητες

Απομονωτισμός=Η μη διάθεση συμμετοχής σε παρασκηνιακά αλισβερίσια και συμφωνίες

Αυτονομία=Η δυνατότητα του κεφαλαίου να ρυθμίζει αυτόματα κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής, χωρίς την παρεμβολή της πολιτικής

Βία=Ο παρεμποδισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της ελευθερίας κίνησης του κεφαλαίου και της ελευθερίας του να διαμορφώνει αυτόματα την κοινωνική ζωή και τις κοινωνικές σχέσεις

Δευτέρα παρουσία=Η πίστη του ανθρώπου ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός

Ελευθερία=Η δυνατότητα του κεφαλαίου για επέκταση

Ενότητα=Η διάσπαση της ταξικής συνείδησης και η υποκατάστασή της από την συνεργασία των αυτοδιοριζόμενων εκπροσώπων της εργατικής τάξης με τους εκπρόσωπους της αστικής

Εξορθολογισμός=Η εξάλειψη των εμποδίων που παρουσιάζονται στην συσσώρευση του κεφαλαίου

Ευρωπαϊκή οικογένεια=Τα Διοικητικά Συμβούλια των λόμπι και πολυεθνικών με έδρα χώρες της ΕΕ

Ηγεμονία (αριστερή)=Η άνευ όρων παράδοση της αριστεράς στους όρους και στα συμφέροντα της αστικής τάξης

Ιμπεριαλισμός=Η ανωτερότητα της ισχύος του μονοπωλιακού κεφαλαίου μιας άλλης χώρας από το μονοπωλιακό κεφάλαιο της δικής σου χώρας

Κίνημα, κινηματικός=Η κοινωνική δράση που αποκρύπτει την μιζέρια της καθημερινής ζωής και χρηματοδοτείται από εγκεκριμένους φορείς μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα

Κοινωνική συνοχή=Η έλλειψη διαμαρτυρίας για την κοινωνική αδικία

Κοινωνικός διάλογος=Η νομιμοποίηση του προαποφασισμένου με ανακοινώσεις

Κυβέρνηση=Η διαχείριση του υπάρχοντος και των συσχετισμών που αυτό επιβάλλει

Μεταμοντέρνο, μεταμοντερνισμός=Η συνολική έκφραση της ζωής μετά το τέλος των ελπίδων για ανθρώπινη ισότητα

Μέτωπο=Η εκλογική συνεργασία με σκοπό την κατάληψη κοινοβουλευτικών εδρών

Νομιμότητα=Η συμμόρφωση με την εξουσία του κεφαλαίου, από όπου και αν προέρχεται

Ολοκληρωτισμός=Η ιδέα ότι η κοινωνική ζωή είναι μία ολότητα της οποίας η αλλαγή ή θα είναι συνολική και εκ βάθρων ή δεν μπορεί να εννοηθεί καν ως αλλαγή

Παλαιοκομματισμός=Η πολιτική ανάσχεσης των επιθετικών απαιτήσεων της ανεξέλεγκτης κερδοφορίας

Πατριωτισμός, πατριωτικό=Το αποτέλεσμα της εξάλειψης της ταξικής διάστασης από τη συνείδηση των υποτελών

Προνόμια=Ό,τι μένει από τα δικαιώματα των υποτελών όταν αυτά επιστραφούν στους κυρίαρχους

Ρεαλισμός=Η παραίτηση και ο συμβιβασμός ως απενεχοποιημένη ιδεολογία

Σεχταρισμός, σεχταριστικός, σεχταριστής=Η πίστη στην ορθότητα των ιδεών σου χωρίς την δέουσα διάθεση νόθευσης και εκπόρνευσής τους προς όφελος της κυρίαρχης ιδεολογίας

Σοβιετικό κράτος, Σοβιετισμός=Το κοινωνικό κράτος, το κράτος πρόνοιας, οποιαδήποτε μορφή κράτους δεν συνάδει με το ιδεώδες του κράτους ως σιδηράς γροθιάς του μεγάλου κεφαλαίου

Συλλογική Σύμβαση Εργασίας=Ένα απαρχαιωμένο εμπόδιο στην ευέλικτη συσσώρευση κεφαλαίου

Συνταγματικό τόξο=Το φάσμα των πολιτικών φορέων υποταγής στην αστική εξουσία

Σχετικισμός=Η ιδέα ότι το κακό μιας τάξης είναι καλό για μια άλλη, και άρα δεν είναι και τόσο κακό

Ταμπέλα, ταμπελοποίηση=Η προσπάθεια να ονομάσεις την πραγματικότητα, το όνομα που παράγει αυτή η προσπάθεια

Υπευθυνότητα=Η υποτέλεια και η έλλειψη θάρρους

Φορμαλισμός=Το να δίνεις σημασία στη σημασία των λέξεων, το να υπερασπίζεσαι τις λέξεις από την διαστρέβλωση

από εδώ

Ο καπιταλισμός δεν είναι καπιταλισμός. Είναι η οικονομία της ελεύθερης αγοράς…

Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ιμπεριαλισμός. Είναι παγκοσμιοποίηση…

Οι βομβαρδισμοί λαών δεν είναι βομβαρδισμοί. Είναι προληπτική δράση…

Οι δολοφονίες αμάχων δεν είναι δολοφονίες. Είναι παράπλευρες απώλειες…

Η απόλυση και η ανεργία δεν είναι ούτε απόλυση ούτε ανεργία. Είναι εργασιακή εφεδρεία, είναι διαθεσιμότητα, καμιά φορά είναι και κινητικότητα…

Η μισοανεργία δεν είναι μισοανεργία. Είναι απασχολησιμότητα…

Ο εργασιακός μεσαίωνας δεν είναι εργασιακός μεσαίωνας. Είναι εκ περιτροπής εργασία…

Οι μίζες δεν είναι μίζες. Είναι χορηγίες…

Το κουκούλωμα της αρπαχτής, της λαμογιάς και της διαφθοράς, δεν είναι κουκούλωμα. Είναι κάθαρση…

Το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου δεν είναι ξεπούλημα. Είναι αξιοποίηση, άσε που συνήθως είναι και επένδυση…

Η ιδιωτικοποίηση δεν είναι ιδιωτικοποίηση. Είναι μετοχοποίηση…

Η μετατροπή της χώρας σε ενέχυρο και σε υποθήκη δεν είναι ούτε ενέχυρο ούτε υποθήκη. Είναι εμπράγματη εγγύηση…

Η καταστροφή κεφαλαίου δεν είναι καταστροφή κεφαλαίου, η ληστεία ακόμα και των καταθέσεων, όπως έγινε στην Κύπρο, δεν είναι ληστεία. Είναι κούρεμα…

Η στάση πληρωμών δεν είναι στάση πληρωμών. Είναι πιστωτικό γεγονός…

Η πτώχευση δεν είναι πτώχευση. Είναι επιλεκτική χρεοκοπία…

Το «δεν πληρώνω», όταν το λέει το κράτος στον πολίτη, δεν είναι «δεν πληρώνω». Είναι τακτοποίηση οφειλών εν αναστολή…

Τα λουκέτα στα σχολεία, δεν είναι λουκέτα. Είναι συγχωνεύσεις…

Η αποδιοργάνωση των νοσοκομείων δεν είναι αποδιοργάνωση. Είναι αναδιάρθρωση…

Η κτηνωδία να στερούνται οι καρκινοπαθείς τα φάρμακα τους δεν είναι κτηνωδία. Είναι εξορθολογισμός…

Οι επιστρατεύσεις δεν είναι επιστρατεύσεις. Είναι ομαλή δημοκρατική λειτουργία…

Ο φασισμός της ανεξέλεγκτης δράσης των ναζιστικών συμμοριών, ο ρατσισμός, ο εκφασισμός των στρατοπέδων συγκέντρωσης δεν είναι φασισμός και ρατσισμός. Είναι επανακατάληψη των πόλεων…

Η εκμετάλλευση των ανθρώπων, η διάλυση του κοινωνικού ιστού, η φτωχοποίηση του λαού, οι περικοπές σε μεροκάματα και συντάξεις, δεν είναι εκμετάλλευση, δεν είναι διάλυση, δεν είναι περικοπές, δεν είναι φτωχοποίηση. Είναι προσαρμογή…

Η κινεζοποίηση των μισθών δεν είναι κινεζοποίηση. Είναι ανταγωνισμός…

Η επιστροφή του κρατικομονοπωλιακού Λαοκόοντα στην εποχή της Ούλεν, της Πάουερ, της Πεσινέ και του Τομ Πάπας δεν είναι κρατικομονοπωλιακή σύμφυση. Είναι επιχειρηματικότητα…

Η λυκοσυμμαχία εντός της ΕΕ δεν είναι λυκοσυμμαχία. Είναι εταιρική σχέση…

Το χαράτσι δεν είναι χαράτσι. Είναι τέλος ηλεκτροδοτούμενων επιφανειών…

Τα Μνημόνια δεν είναι Μνημόνια. Είναι ευλογία…

Οι παρακεντέδες του Τύπου και των ΜΜΕ, η ενσωματωμένη δημοσιογραφία στο κλαμπ των εφοπλιστών, των εργολάβων και των πετρελαιάδων, δεν είναι παρακεντέδες και ενσωματωμένη καθεστωτική δημοσιογραφία. Είναι ελευθεροτυπία…

Η πλύση εγκεφάλου των σοβαροφανών του γκεμπελισμού, από κοινού με το πολιτικό κατιναριό που καθημερινά περιφέρει τη γελοιότητα και την καφρίλα του στα τηλεστασίδια, δεν είναι γκεμπελισμός και κατιναριό. Είναι διάλογος…

Αυτό είναι το «λεξικό» του καθεστώτος της ημετέρας δημοκρατίας. Το «λεξικό» είναι διαδεδομένο και στα τέσσερα σημεία του πλανήτη. Ειδικά στην Ελλάδα, όμως, μπορούμε να είμαστε περήφανοι: Εδώ έχουμε τη Νέα Δημοκρατία. Έχουμε το ΠΑΣΟΚ. Έχουμε και τη ΔΗΜΑΡ.

Εδώ, δηλαδή, έχουμε μια συγκυβέρνηση που τα κόμματα που την απαρτίζουν, με τόση προϋπηρεσία στο «άλλα λέω, άλλα πιστεύω, άλλα εννοώ και άλλα κάνω», δεν θα μπορούσαν παρά να έχουν αναγάγει σε επιστήμη το διασυρμό των εννοιών μέσα από την αποκολοκύνθωση των λέξεων.

Να, όμως, που ακόμα και για τα κόμματα της εγχώριας τρόικας, όση εμπειρία κι αν διαθέτουν, είναι πολύ δύσκολο να γίνει η υπέρβαση κάποιων ορίων. Έτσι, οι κύριοι που κυβερνούν και η τάξη που τους χρησιμοποιεί για να κυβερνούν, θα έχουν -αργά ή γρήγορα- να αναμετρηθούν με έναν λαό που κανένα καθεστωτικό «λεξικό» και καμία πλύση εγκεφάλου δεν θα του αλλάξει άποψη για τις έννοιες που κρύβουν λέξεις όπως:

Τσίπα.

Φιλότιμο.

Αξιοπρέπεια.

Οσο μάλιστα πιο κρίσιμες αναδεικνύονται οι ώρες που διανύουμε, όσο πιο βαριά δένεται ο τόπος στο μαγκανοπήγαδο της δυστυχίας και της ανασφάλειας, με τόσο μεγαλύτερη σφοδρότητα, με τόσο μεγαλύτερη ταχύτητα πρέπει να πεταχτούν στα αζήτητα, εκεί που τους αξίζει, όσοι χωρίς τσίπα και χωρίς φιλότιμο προσβάλλουν την αξιοπρέπεια και καταδυναστεύουν τη ζωή του λαού.

από “Unfollow”