ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

«Όταν για να βρεις δεν υπάρχει καμιά δουλειά, πρέπει ν’ αντισταθείς! Πρέπει ολάκερο το κράτος, τα πάνω κάτω να φέρεις μέχρι να γίνεις ο ίδιος του εαυτού σου εργοδότης· και τότε πάντα διαθέσιμη δουλειά για σένα θα ‘χει! Όταν για την αδυναμία σας σάς περιγελούν, δεν επιτρέπεται καιρό να χάνετε άλλο! Πρέπει έτσι να φροντίσετε που όλοι, όσοι αδύνατοι είναι, να βαδίσουνε μαζί. Τότε μεγάλη δύναμη πια θα είστε. Να σας περιγελάει τότε δεν θα τολμά κανείς!»

    Η ανεργία σκαρφαλώνει κάθε μήνα φτάνοντας στο 17,5% στα επίσημα στοιχεία, με τους άνεργους να ξεπερνούν κατά πολύ τους 1.000.000. Από το Σεπτέμβρη του 2010 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2012 οι νέοι άνεργοι αυξήθηκαν δραματικά, ενώ κάθε μήνα περίπου 20.000 άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους. Το πρόβλημα είναι πιο έντονο στη νεολαία (46,4% ανεργία), με τον έναν στους δύο νέους να είναι άνεργοι. Το μέλλον προμηνύεται μαύρο με τις επιχειρήσεις να απολύουν συνεχώς, ενώ ο προϋπολογισμός της φτώχειας και της εξαθλίωσης που από κοινού αποφάσισαν κυβέρνηση και τρόικα, θα εκτινάξει τον αριθμό των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

    Η σύγχρονη πραγματικότητα-σφαγείο που επιβάλλουν κυβέρνηση και ΕΕ είναι ανεργία, εφεδρεία και στην καλύτερη των περιπτώσεων δουλειά μαύρη, ανασφάλιστη, με μισθούς πείνας και εξαντλητικά ωράρια. Απολύουν χιλιάδες εργαζόμενους τη στιγμή που αυτοί συνεχίζουν να πλουτίζουν. Ήδη η κυβέρνηση με την Τρόικα έχουν συμφωνήσει να γίνουν 150 χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο τομέα την επόμενη τριετία. Αυτό σημαίνει χιλιάδες άνθρωποι κάθε μήνα από δω και πέρα θα χάνουν τη δουλειά τους.

    Αυτό φυσικά δεν μπορεί να αφήσει τα Πανεπιστήμια ανέπαφα, όπου ήδη έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για μαζικές απολύσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του ΕΚΠΑ όπου αναμένεται να τεθούν σε διαθεσιμότητα σχεδόν 200 διοικητικοί υπάλληλοι μέχρι το τέλος του 2012! Έτσι ανοίγει ο δρόμος ώστε από το 2013 όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι σε ΑΕΙ και ΤΕΙ να χάνουν τη δουλειά τους. Η Κυβέρνηση, λοιπόν, σε συνδυασμό με τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολών βάζει ως στόχο τη μείωση στο 1/3 των εργαζομένων, των φοιτητών και των καθηγητών.

    Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι στο φόντο του σφαγείου των μνημονίων έχει ξεκινήσει για τα καλά η μετάλλαξη του Πανεπιστημίου σε ένα αυταρχικό εκπαιδευτήριο-επιχείρηση. Με εργαζόμενους και καθηγητές που θα στενάζουν κάτω από το βάρος της φτώχειας και της απόλυσης, πλήρως εκτεθειμένους στις ορέξεις των νέων διοικήσεων και της κυβέρνησης. Όσο για τους φοιτητές, τα κομμένα συγγράμματα, τα νοίκια στις εστίες και τα δίδακτρα ήδη αποκλείουν πολλούς από εμάς από τις σπουδές μας. Ενώ οι απολύσεις και οι μισθοί των 400 ευρώ ανθρώπων που ζουν και εργάζονται δίπλα μας δείχνουν το μέλλον που έχουν ετοιμάσει για εμάς. Και όλα αυτά σε μία συγκυρία όπου τα εκπαιδευτικά ιδρύματα καταρτίζουν προϋπολογισμούς που δεν καλύπτουν ούτε τις βασικές ανάγκες των σχολών, όταν ο προϋπολογισμός για την παιδεία είναι πιο συρρικνωμένος από ποτέ και η κυβέρνηση αυξάνει τα κονδύλια για τις τράπεζες και μειώνει τη φορολογία για τις μεγάλες επιχειρήσεις. 

Οι εργαζόμενοι του ΕΚΠΑ, έχουν ήδη ξεκινήσει κινητοποιήσεις από τις 12/11(στάσεις εργασίας, απεργίες, προσπάθεια δημιουργίας κέντρου αγώνα και συντονισμού των κινητοποιήσεων) που δείχνουν ξεκάθαρα την εναντίωσή τους στην υλοποίηση του Ν. 4093, ο οποίος θα τους οδηγήσει στην εξαθλίωση. Και συνεχίζουν δυναμικά, με επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες, καλώντας ταυτόχρονα σε κοινές δράσεις και συντονισμό όλους τους φοιτητές του ΕΚΠΑ, αλλά και τους υπόλοιπους εργαζόμενους, από όλα τα ΑΕΙ-ΤΕΙ, τους φορείς και τις υπηρεσίες του δημόσιου τομέα.

    Απέναντι στον εκβιασμό της πείνας και της εξαθλίωσης, της ηττοπάθειας και του ατομικού δρόμου, όλοι εμείς, σαν μελλοντικοί εργαζόμενοι-άνεργοι πρέπει να πάψουμε να είμαστε ψηφία σε στατιστικές και να αποκτήσουμε πρόσωπο και φωνή. Κάτι τέτοιο δε θα γίνει ούτε με λόγια, ούτε από το σπίτι μας. Μονό στο δρόμο, δίπλα στους εργαζομένους και σε όσους θίγονται, εμείς οι νέοι, θα καταφέρουμε να αποκτήσουμε ένα μέλλον που να μας χωράει, που να μην κατασκευάστηκε από κάποιους άλλους προκειμένου να σωθούν τα κέρδη τους. Είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να τσακίσουμε όλους αυτούς που φτιάχνουν αυτό το μέλλον για εμάς... Δε θα μας αναγκάσουνε να μεταναστεύσουμε... Θα τους στείλουμε εμείς στον αγύριστο για να ανοίξει ο δρόμος για τη δουλειά, τη ζωή και την κοινωνία των δικών μας αναγκών. Είναι καιρός πια να συνδεθούμε με τα κομμάτια των εργαζομένων που πλήττονται από την αντιλαϊκή αυτή πολιτική, είναι υπόθεση όλων μας να μην αφήσουμε να απολυθεί ούτε ένας εργαζόμενος. Στο παρόν τους βλέπουμε το μέλλον μας, στον παλλαϊκό ξεσηκωμό τη μόνη «λύση».

ΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΩΡΟ ΓΙΑ ΜΑΣ

ΤΟΤΕ

ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ!