Για τα Πολυτεχνεία της γενιάς μας
Οκτώβριος 2009
Βουλευτικές εκλογές και το ΠΑΣΟΚ υφαρπάζει τη λαϊκή εντολή για να σχηματίσει κυβέρνηση με την υπόσχεση για έξοδο της χώρας από την κρίση και σύνθημα να πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες. «Σε συνθήκες κρίσης δεν πρέπει οι εργαζόμενοι να πληρώνουν το λογαριασμό» δήλωνε με καμάρι ο Παπακωνσταντίνου.
Περίπου 2 χρόνια αργότερα και αφού οι εργαζόμενοι έχουν πληρώσει απανωτούς λογαριασμούς για το φαγοπότι ντόπιων και ξένων κεφαλαιοκρατών, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πνίγεται υπό το βάρος των μεγάλων λαϊκών κινητοποιήσεων. Λίγο πριν μας αφήσει χρόνους όμως, η ΝΔ, σαν καλός ναυαγοσώστης, αφήνει χωρίς δεύτερη σκέψη την αντιμνημονιακή της ξαπλώστρα για να περισώσει το πολιτικό της έτερον ήμισυ και να περιλάβουν και οι δύο μαζί μετέπειτα όλους εμάς.
Έτσι φτάσαμε λοιπόν τούτες τις μέρες να έχουμε νέα κυβέρνηση στη σκηνή για την δεύτερη πράξη του έργου, αυτή τη φορά σε πράσινο και μπλε φόντο. Νέοι πρωταγωνιστές(επί σκηνής και ΛΑΟΣ ΔΗΣΥ) και νέο σκηνικό πλαισιώνουν το ίδιο εφιαλτικό για την ελληνική κοινωνία σενάριο. Το σενάριο αυτό πιάνει από το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και την καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων για να συνεχίσει τον πόλεμο που έχει κηρύξει η κυρίαρχη τάξη(πιστώνεται τη συγγραφή του σεναρίου) απέναντι στους εργαζόμενους.
Νοέμβριος 1973
Φοιτητές και εργαζόμενοι καταλαμβάνουν το Πολυτεχνείο με σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» και δίνουν με τον αγώνα τους το καταλυτικό πλήγμα στη γυμνή στρατιωτική δικτατορία.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου βρίσκεται εκτεθειμένη στο ίδιο πάθημα με όλες τις μεγάλες στιγμές του λαϊκού κινήματος. Κατά τη διάρκειά τους οι κυρίαρχες τάξεις τους απάντησαν με αδιάκοπες καταδιώξεις αντιμετωπίζοντάς τις με το πιο μεγάλο μίσος και με ατέλειωτη σειρά από ψεύδη και συκοφαντίες. Με το πέρας τους όμως προσπαθούν με ζήλο να τις καθαγιάσουν μετατρέποντάς τις σε άκακες εθνικές γιορτές και παραμορφώνοντας την επαναστατική τους ψυχή. Όσο και αν προσπαθούν να μετατρέψουν όμως το Πολυτεχνείο σε σε απλή ανάμνηση «πρωταγωνιστών» και σούπα εθνική γιορτή η πραγματική ουσία της ρήξης και της ανατροπής θα δραπετεύει.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου μπολιάστηκε από το μεγάλο κύμα πολιτικού και κοινωνικού ριζοσπαστισμού που σάρωσε την Ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες. Σήμερα, σε μία περίοδο που ακυρώνονται δημοκρατικές κατακτήσεις που κερδήθηκαν και αφαιρούνται οι παραχωρήσεις που έγιναν για να εκτονωθεί ο πολιτικός και κοινωνικός ριζοσπαστισμός, το Πολυτεχνείο της ανατροπής πρέπει να συναντηθεί με τη σειρά του με τους σύγχρονους κοινωνικούς αγώνες. Σήμερα, που στο όνομα της οικονομικής κρίσης αντιδραστικές αλλαγές διαλύουν τα πάντα σε εργασία, παιδεία, λαϊκές ελευθερίες το ανατρεπτικό μήνυμα για ψωμί, παιδεία, ελευθερία είναι επίκαιρο όσο ποτέ.
«Στις δικτατορικές καταστάσεις η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία παραμένει αναπότρεπτη στο τέλος» έλεγε ο Σεφέρης για το χουντικό καθεστώς. Πιάνοντας το νήμα από την εποχή του Πολυτεχνείου, από τους μεγάλους αγώνες της μεταπολίτευσης, αλλά και των απεργιακών διαδηλώσεων του Ιουνίου και του Οκτωβρίου, να μην τους αφήσουμε να μετατρέψουν το παρόν και το μέλλον μας σε τραγωδία. Το σφαγείο ΕΕ-ΔΝΤ-κυβέρνησης να σαρωθεί από τον ξεσηκωμό του λαού, στο πλάι του οποίου θα σταθεί και πάλι το φοιτητικό κίνημα.
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Φ.Σ. ΝΟΜΙΚΗΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 9/11
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου