22/05/1963: Το βράδυ της 22ας Μαϊου του 1963 ο Γρηγόρης Λαμπράκης πέφτει χτυπημένος στη διασταύρωση των οδών Βενιζέλου και Ερμού στη Θεσσαλονίκη, έξω από την αίθουσα του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος, όπου σε κλίμα πρωτόγνωρης τρομοκρατίας εκφώνησε την τελευταία του ομιλία σε συγκέντρωση φίλων και μελών της επιτροπής για την Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη. Καθώς ο Λαμπράκης αποχωρούσε πεζός από τον χώρο της συγκέντρωσης, οι δολοφόνοι βγήκαν μέσα από το πλήθος των αστυνομικών και έπεσαν επάνω του με ένα τρίκυκλο που οδηγούσε ο παρακρατικός Σπύρος Γκοτζαμάνης. Ο επιβαίνων στο τρίκυκλο, παρακρατικός επίσης, Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης, με ένα σιδερένιο λοστάρι καταφέρει θανάσιμο χτύπημα στο κεφάλι του ανυπεράσπιστου βουλευτή. Ο γιατρός, αθλητής, βουλευτής και αγωνιστής της Δημοκρατίας και της Ειρήνης Γρηγόρης Λαμπράκης, παλεύει με τον θάνατο 5 μέρες και στις 28 Μαϊου καταλήγει. Ο βουλευτής της αριστεράς Γρηγόρης Λαμπράκης χτυπήθηκε από παρακρατικους υπαλλήλους του επίσημου κράτους.
Ένας άνθρωπος που αγνοούσε τις απειλές και την τρομοκρατία,που πήγαινε κόντρα στο φόβο και στη μοιρολατρία!
Ένας άνθρωπος που ενοχλούσε,που τους "έμπαινε στη μύτη".
Από αυτούς τους ανθρώπους, που αν υπήρχε τότε ΜEGA, θα τους έσερνε τα εξ'αμάξης και θα παρουσίαζε σα μεμονωμένο περιστατικό τη δολοφονία του!
Ο ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ ΑΠΛΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΓΙ'ΑΥΤΟΥΣ ΤΟ ΕΝΑ "ΑΚΡΟ"!!!ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΛΥΣΣΑΝΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ,ΝΑ ΣΒΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΥΣΦΗΜΙΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ,ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΝ ΣΤΟ ΒΡΩΜΟΣΤΟΜΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΛΑΜΠΡΑΚΗ.ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ ΟΜΩΣ...
Καθήκον μας να θυμίζουμε στους σύγχρονους Γκοτζαμάνηδες πως τα εγγόνια του Λαμπράκη είμαστε εδώ και βαδίζουμε στο δρόμο που αυτός άνοιξε σε χειρότερες από σήμερα εποχές. Με το περήφανο βήμα του και το αίμα του. ΖΕΙ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου