Με αφορμή την αδυναμία σύγκλησης γενικής συνέλευσης την Πέμπτη 12/1 τίθεται ένα αρκετά κρίσιμο ζήτημα. Λαμβάνοντας υπ' όψιν το μεγάλο χρονικό διάστημα που έχει περάσει από τη σύγκληση της τελευταίας γενικής συνέλευσης του φοιτητικού συλλόγου το ζήτημα αυτό τείνει να διογκωθεί. Πρόκειται λοιπόν για την αδράνεια στην οποία δείχνει να έχει περιπέσει το φοιτητικό σώμα κι η οποία είναι ιδιαίτερα ανησυχητική αν αναλογιστούμε τα πολιτικά τεκταινόμενα των ημερών μας και το διαρκώς μεταβαλλόμενο προς το χειρότερο πολιτικό σκηνικό.
Ξεκινώντας λοιπόν απ' τις τελευταίες αποφάσεις που πάρθηκαν και αφορούν το φοιτητικό μας παρόν ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια πραγματικότητα μέσα από ένα νόμο που ανατρέπει τη λειτουργία και τις συνθήκες του μέχρι σήμερα πανεπιστημίου. Πιο συγκεκριμένα, μιλάμε για ένα πανεπιστήμιο που θα χορηγεί διπλώματα ανεργίας αντί για ενιαία πτυχία, δε θα είναι ικανό να μεριμνά για τις ανάγκες των φοιτητών του και θα εντείνει τους ρυθμούς σπουδών, φαινόμενο πρωτόγνωρο για το ελληνικό πανεπιστήμιο, καθώς θα εσωκλείει το φόβο της διαγραφής (ν+2 χρόνια). Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθέι η προβλεπόμενη από το νέο νόμο κατάργηση του ασύλου, μιας σημαντικής κατάκτησης των φοιτητικών αγώνων του παρελθόντος.΄Οσον αφορά τώρα το εργασιακό μας μέλλον, όπως ίσως βιώνουμε ήδη από τις οικογένειές μας, οι εργαζόμενοι υφίστανται μια αδιάκοπη περικοπή των μισθών τους και ζουν πλέον με την απειλή της απόλυσης και υπό συνθήκες εργασιακής εφεδρείας. Κι όλα αυτά ως αποτέλεσμα μιας αποτυχημένης πολιτικής την οποία καλούμαστε να επωμισθούμε.
Όλες αυτές οι εξελίξεις λοιπόν προσφέρουν στο φοιτητικό σύλλογο πληθώρα ζητημάτων προς διάλογο προκειμένου ειδικά να παρθούν συλλογικές αποφάσεις για το φοιτητικό κίνημα απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που μας ασκούν. Η γενική συνέλευση έιναι το δημοκρατικότερο όργανο του φοιτητικού συλλόγου καθώς στην υγιή της μορφή περιλαμβάνει τη συμμετοχή όλων των φοιτητών μιας σχολής σε μια ανταλλαγή απόψεων και πολιτικών τοποθετήσεων για τη λήψη μιας κοινής απόφασης. Μπορεί να θέσει δηλαδή το φοιτητή προ των ευθυνών που έχει απέναντι στα θέματα που αφορούν τον ίδιο και να τον βοηθήσει να διαμορφώσει την πολιτική του συνείδηση, μια απαραιτητη προυπόθεση για τη κινητοποίηση του φοιτητικού σώματος και την επιτυχία των συλλογικών του διεκδικήσεων. Στη γενική συνέλευση τόσο οι παρατάξεις όσο και οι υπόλοιποι φοιτητές αποκτούν το δικαίωμα και βρίσκουν την ευκαιρία να ακούσουν και να ακουστούν, να ξεφύγουν από τη στείρα ατομική διεκδίκηση και να εισχωρήσουν σ' ένα μαζικό συλλογικό φορέα ο οποίος μπορεί να εγγυηθεί την κατάκτηση των διεκδικήσεών τους. Η γενική συνέλευση μπορεί να προσφέρει ένα πλουραλισμό ιδεών στον οποίο η τελική επιλογή για να μετατραπεί η θεωρία σε δράση μέσω δημοκρατικών διαδικασιών ανήκει στον κάθε φοιτητή.
Στην αρχή του ακαδημαικού έτους μεγάλο κομμάτι του φοιτητικού συλλόγου συμμετείχε στις γενικές συνελεύσεις γιατί ακριβώς αντιλαμβανόταν ότι πλήττεται τόσο ο τομέας της εκπαίδευσης όσο και εκείνος της εργασίας. ΄Ετσι και τώρα πρέπει ,εφ'όσον η σκληρή αντιλαϊκή πολιτική συγκυβέρνησης-Ε.Ε.-ΔΝΤ συνεχίζεται, ο φοιτητικός σύλλογος οφείλει να οργανώσει τη συλλογική του δράση απέναντι σε κάθε απόπειρα εφαρμογής του νέου νόμου (όπως επιχειρείται άμεσα με τα συμβούλια διοίκησης) και παράλληλα στο πλευρό κάθε αγωνιζόμενου κλάδου (ο αγώνας των Χαλυβουργών) σε αυτή την κοινωνία.
Για να μην αποφασίσουν για εμάς χωρίς εμάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου