Για τη συγκρότηση των οργάνων του φοιτητικού σώματος

Σε καιρούς βαθιάς οικονομικής κρίσης και αλλεπάλληλων, σε βάρος του ελληνικού λαού, ληστρικών επιθέσεων του κεφαλαίου (εκπροσωπούμενου από ΠΑΣΟΚ-Ε.Ε-ΔΝΤ και το υπόλοιπο αστικό μπλοκ),  είναι αναγκαίο όσο ποτέ να λαμβάνονται αγωνιστικές αποφάσεις στον κάθε πληττόμενο κοινωνικό χώρο.

Ειδικότερα, ο χώρος της εκπαίδευσης αποτελεί ''πεδίο δόξης λαμπρόν'' για το μέλλον της ανεργίας, της ανέχειας, του αυταρχισμού και της εντατικοποίησης που μας ετοιμάζουν.

Για αυτό ο φοιτητικός σύλλογος έχει καθήκον να παραμείνει σε αγωνιστική τροχιά, δείχνοντας όχι μόνο αλληλεγγύη στους φοιτητές που έρχονται, αλλά κυρίως δείχνοντας πως έχει πραγματική επίγνωση των δεινών που θα φέρει ο Νόμος Διαμαντοπούλου στον φοιτητικό και εργασιακό βίο όλων μας, από την πρώτη κιόλας μέρα εφαρμογής του.

Ο φοιτητικός σύλλογος της Νομικής Αθηνών έχει αποδείξει ότι κατανοεί ποιός είναι ο αληθινός μονόδρομος, είναι ο δρόμος του αγώνα, και πότε πραγματικά θα μείνει ''κλειστή'' η σχολή. Κλειστή θα μείνει η σχολή όταν απωλέσει τον όποιο δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα διατηρεί μέχρι σήμερα, κλειστή θα μείνει η σχολή όταν ο φοιτητής δεν θα έχει κανέναν λόγο για το τί συμβαίνει σε αυτή, κλειστή θα μείνει η σχολή για τους φοιτητές που θα δουλεύουν και θα διαγράφονται, επειδή έτσι οι κυβερνώντες θέλουν.

Δεδομένης, λοιπόν, της αναγκαιότητας λήψης αγωνιστικών αποφάσεων, η καλύτερη δυνατή δημοκρατική συγκρότηση των οργάνων του φοιτητικού σώματος είναι απαραίτητη, όσο ποτέ άλλοτε. Έτσι, η βούληση του φοιτητικού σώματος θα εκφράζεται καθαρά και χωρίς να πλανάται καμία αμφιβολία για το πραγματικό της περιεχόμενο. Η δημοκρατική αυτή συγκρότηση κλιμακώνεται και γενικεύεται βαθμιαία, σε τρία διακριτά επίπεδα. Τις Γενικές Συνελεύσεις του φοιτητικού συλλόγου, τη συντονιστική επιτροπή κατάληψης, το γενικό συντονιστικό καταλήψεων των σχολών που έχουν λάβει αγωνιστικές αποφάσεις.

Στις Γενικές Συνελεύσεις του φοιτητικού συλλόγου, η διαφάνεια εξασφαλίζεται εφόσον κατοχυρώνονται οι πολιτικές και διαδικαστικές προϋποθέσεις της. Μια διαδικασία είναι διαβλητή όταν είναι ευάλωτη σε πρακτικές βίας και νοθείας, όπως αυτές στις οποίες μας συνήθισαν οι καθεστωτικές παρατάξεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ τόσα χρόνια. Στην πραγματικότητα, οι πολιτικοί συσχετισμοί είναι εκείνοι που κυρίαρχα καθορίζουν αν θα διεξάγεται η Γ.Σ με τον πρέποντα τρόπο ή όχι. Όταν επικρατούν οι καθεστωτικές παρατάξεις, που έχουν στρατηγικό στόχο να αποπολιτικοποιούν και να αδρανοποιούν τον φοιτητικό σύλλογο ώστε να μην παίρνει αγωνιστικές αποφάσεις, τότε φυσικό και επόμενο είναι να μην εξασφαλίζονται οι όροι μιας Γ.Σ που θα επιτρέπουν μια αληθινή πολιτική αντιπαράθεση, η οποία θα καταδεικνύει την ανωτερότητα των επιχειρημάτων των αγωνιστικών έναντι των συντηρητικών δυνάμεων της σχολής. Ωστόσο, μολονότι οι πολιτικοί συσχετισμοί είναι δυσοίωνοι, δεν πρέπει να υποτασσόμαστε σε αυτούς, περιμένοντας να γίνουν τα πράγματα καλύτερα όταν η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ πάψουν επιτέλους να αποπροσανατολίζουν την πολιτική κουβέντα από τα αληθινά της επίδικα. Αντιθέτως, οφείλουμε να προτείνουμε τρόπους βελτίωσης της διαδικασίας της Γ.Σ, κατ'αρχάς υπό τους δεδομένους συσχετισμούς, με προοπτική φυσικά να τους ανατρέψουμε.

• Η εγκατάσταση της μικροφωνικής στην προηγούμενη συνέλευση, ήταν μια κίνηση η οποία συνάντησε την ευρεία αποδοχή του φοιτητικού σώματος. Μολονότι πρόκειται για ένα τεχνικό μέσο, σε αυτό εκφράζεται η πολιτική βούληση και η πρόθεση να ακούγονται όλες οι τοποθετήσεις, ώστε να βγάζει ο φοιτητής πιο εύκολα να συμπεράσματά του.

• Για την διαδικασία της καταμέτρησης, προτείνουμε: το προεδρείο και οι καταμετρητές να είναι, πριν ακόμη αρχίσει η διαδικασία, σαφώς ορισμένοι. Εκείνο που ενδιαφέρει πρωτίστως, είναι να καθίσταται γνωστός εκ των προτέρων ένας δεδομένος αριθμός ατόμων αλλά και συγκεκριμένων προσώπων, ώστε να μπορούν αυτοί να ελέγχονται από το φοιτητικό σώμα.

• Επίσης, η καταμέτρηση θα πρέπει να γίνεται ανά μικρές, σχετικά, ομάδες φοιτητών. Κατά την διάρκεια της καταμέτρησης, θα πρέπει να κατεβαίνουν ένα ένα τα χέρια των φοιτητών, ώστε να μπορεί να βεβαιώνεται ευκολότερα ο αριθμός των ψήφων του κάθε πλαισίου.

Αναφορικά με τη Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης, η δημοκρατική συγκρότηση του οργάνου διασφαλίζεται με την μαζικότητά του. Οι πολιτικές δυνάμεις που πρωτοστατούν στην κατάρτιση των ενιαίων αγωνιστικών πλαισίων, αντλούν την νομιμοποίησή τους από τον φοιτητικό σύλλογο, ο οποίος, συμμετέχοντας στην Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης. έχει δικαίωμα και πρέπει να συνδιαμορφώνει το ενιαίο αγωνιστικό πλαίσιο που κατατίθεται στην επόμενη γενική συνέλευση. Η Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης αποφασίζει επίσης δράσεις οι οποίες πρέπει να στοχεύουν αφενός στην εμπλοκή ολοένα και περισσότερων φοιτητών στη ζωή της κατειλημμένης σχολής, αφετέρου στη βαθύτερη πολιτικοποίηση όλων μας, με πολιτικές εκδηλώσεις, προβολές ταινιών, εξορμήσεις και μοίρασμα ανακοινώσεων στην ευρύτερη περιοχή, συγκρότηση ομάδων εργασίας κ.α.

  Ωστόσο, για να συμμετέχουν οι φοιτητές στην Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης, πρέπει να προσδίδουν σε αυτή τη συμμετοχή τους ένα νόημα. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο εφόσον νιώθουν πως έχουν, στην Επιτροπή αυτή, σημαντικές αποφασιστικές αρμοδιότητες. Αυτές, πέρα από την συναπόφαση των δράσεων, των εκδηλώσεων και την συνδιαμόρφωση του πλαισίου, σχετίζονται και με την συναπόφαση αναφορικά με τη συμμετοχή του φοιτητικού συλλόγου στο Γενικό Συντονιστικό Συνελεύσεων και Καταλήψεων. Εκεί, όσες σχολές έχουν πάρει αγωνιστικές αποφάσεις συγκροτούν ένα όργανο γενικού συντονισμού τους και τοποθετούνται δημόσια. Το όργανο έχει ως στόχο να εναρμονίσει τον βηματισμό των φοιτητικών συλλόγων, να δημοσιοποιεί απόφαση του Γενικού Συντονιστικού που αποτελεί την κοινή συνισταμένη όλων των αγωνιστικών αποφάσεων, δίνοντας μεγαλύτερη εμβέλεια στον φοιτητικό αγώνα (παναθηναική και πανελλαδική) κ.ο.κ. Η Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης του κάθε επιμέρους φοιτητικού συλλόγου, αποφασίζει ποιό μέλος της θα την εκπροσωπήσει και θα τοποθετηθεί δημόσια στο Γενικό Συντονιστικό Καταλήψεων, δεσμευόμενο από το ενιαίο αγωνιστικό πλαίσιο που έχει ψηφιστεί στη Γενική Συνέλευση.

  Η διαδικασία επιλογής των εκπροσώπων του φοιτητικού συλλόγου στο Γενικό Συντονιστικό Συνελεύσεων και Καταλήψεων, ούτως εχόντων των πραγμάτων αποτελεί προϊόν κοινής συμφωνίας όσων συμμετέχουν στην Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης. Ωστόσο, η δυσκολία πολλές φορές του οργάνου αυτού να καταλήξει, μας κάνει να πιστεύουμε ότι ο τρόπος επιλογής πρέπει να αναβαθμιστεί ως διαδικασία, προσλαμβάνοντας τα χαρακτηριστικά της αιρετότητας και της ανακλητότητας. Αιρετότητα σημαίνει ότι ο κάθε εκπρόσωπος το φοιτητικού συλλόγου  είναι εκείνος που επιλέγει δημοκρατικά το φοιτητικό σώμα. Το ιδανικό είναι αυτός να επιλέγεται με έναν συνθετικό τρόπο, ενοποιώντας δηλαδή όλες τις αντικρουόμενες απόψεις τουλάχιστον σε ένα minimum συμφωνίας. Παρ'όλα αυτά, έχει παρατηρηθεί συχνά το φαινόμενο αυτή η συμφωνία να είναι αδύνατη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να ακολουθείται η αρχή της πλειοψηφίας, και να ψηφίζεται ο εκπρόσωπος εκείνος που συγκεντρώνει τις περισσότερες ψήφους. Ο κάθε εκπρόσωπος αυτός, εκτός από αιρετός, είναι και ανακλητός. Αυτό σημαίνει δύο πράγματα: πρώτα από όλα, είναι πληρεξούσιος του φοιτητικού σώματος, δεσμεύεται δηλαδή από αυτό, και δεν δρα υπό το καθεστώς της ''ελεύθερης εντολής'', που σημαίνει ότι, άπαξ και ψηφίζεται, έχει ''ελευθερία συνείδησης'', όπως οι βουλευτές του Κοινοβουλίου. Ο εκπρόσωπος του φοιτητικού συλλόγου που τοποθετείται δημόσια στο Γενικό Συντονιστικό Καταλήψεων, δεσμεύεται από το ενιαίο αγωνιστικό πλαίσιο, αυτό θα πρέπει να εκφράσει και σε αυτή τη βάση λογοδοτεί στο φοιτητικό σώμα. Το ίδιο ισχύει και για τους εκπροσώπους εκείνους που συμμετέχουν σε άλλες διαδικασίες του Γενικού Συντονιστικού, όπως στην Επιτροπή Κειμένου που δημοσιεύεται ως η απόφαση του Γενικού Συντονιστικού. Εφόσον δεν ανταποκριθούν στα καθήκοντά επάξιας και πιστής εκπροσώπησης του φοιτητικού σώματος, οι εκπρόσωποι αυτοί μπορούν να ανακληθούν άμεσα και να οριστεί άλλοι στη θέση τους.

  Όσον αφορά για το όργανο το οποίο πρέπει να εκλέγει τους εκπροσώπους του φοιτητικού συλλόγου, η ιδανική περίπτωση θα ήταν ο ορισμός τους από την Γενική Συνέλευση. Ωστόσο, αντιλαμβανόμενοι ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν και άλλα, πολύ σημαντικά επίδικα, όπως, κυρίαρχα, το να συνεχίζει ο σύλλογος να λαμβάνει αγωνιστικές αποφάσεις (πράγμα που αποτελεί προϋπόθεση για την ίδια την ύπαρξη της Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης), προτείνουμε σε πρώτη φάση, οι αιρετοί και ανακλητοί αντιπρόσωποι (ή καλύτερα εκ-πρόσωποι) του φοιτητικού σώματος, να εκλέγονται από την Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης. Εφόσον διαπιστωθεί ότι η διαδικασία αυτή επιλογής είναι πράγματι επιτυχημένη και γίνει τελικά κτήμα της Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης, η εκλογή αιρετών και ανακλητών αντιπροσώπων θα πρέπει, ύστερα, να περάσει στην ύλη της αρμοδιότητας της Γενικής Συνέλευσης, που αποτελεί το ανώτερο όργανο του συλλόγου, εκείνο που συγκεντρώνει την μεγαλύτερη δυνατή νομιμοποίηση. Μέχρι τότε, προτείνουμε να αποφασίζει η Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης, εφόσον διαθέτει απαρτία το 1/4 των ψήφων που έχει συγκεντρώσει το ενιαίο αγωνιστικό πλαίσιο (για παράδειγμα, από τα 200 άτομα, τα 50). Σε κάθε περίπτωση, ο καθορισμός ενός σταθερού εκλογικού μέτρου είναι απαραίτητος, και ως τέτοιος είναι μάλλον σημαντικότερος από το ακριβές ύψος του. Σημαντικός είναι και ο καθορισμός ενός δεύτερου μέτρου, που θα καθορίζει πόσοι εκπρόσωποι αντιστοιχούν σε πόσα μέλη του φοιτητικού σώματος.

Όπως όμως είναι φανερό, ακόμη και το 1/4 των ψήφων που συγκεντρώνει το ενιαίο αγωνιστικό πλαίσιο να εκλέγει τελικά τον αντιπρόσωπο του στην Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης, η νομιμοποίηση είναι ασθενέστερη από ό,τι θα ήταν αν ψήφιζαν τα 4/4 του ενιαίου αγωνιστικού πλαισίου, αν δηλαδή το ζήτημα ανοιγόταν στην Γ.Σ. κάθε φορά που ψηφίζεται πλαίσιο κατάληψης της σχολής. Για αυτό σκοπός, όπως ήδη αναφέρθηκε, θα πρέπει να είναι το άνοιγμα της εκλογής αιρετών και ανακλητών αντιπροσώπων στη Γενική Συνέλευση, το ανώτερο όργανο του φοιτητικού συλλόγου.

Έτσι λοιπόν, αφενός η Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης, και ελπίζουμε αργότερο η Γενική Συνέλευση, θα αποκτήσει μια αποφασιστική αρμοδιότητα πολύ καθοριστική για τη δημοκρατική έκφρασή της και τη λογοδοσία των εκπροσώπων της, αφετέρου το Γενικό Συντονιστικό Συνελεύσεων και Καταλήψεων, θα μπορεί να συγκροτείται με τον πλέον δημοκρατικό τρόπο, εισάγοντας στη βάση και το εσωτερικό του την αιρετότητα και την ανακλητότητα, την οποία ακολούθησε ιστορικά κάθε πραγματικά ριζοσπαστικό σώμα. Θεωρούμε την αιρετότητα και την ανακλητότητα αδιαπραγμάτευτο κεκτημένο των πραγματικά, και όχι τυπικά, δημοκρατικών διαδικασιών. Η δομή αυτή εκλογής εκπροσώπων, όχι μόνο δεν γραφειοκρατικοποιεί τον φοιτητικό σύλλογο, αλλά, αντιθέτως, καταφέρνει ένα ισχυρό χτύπημα στα φαινόμενα γραφειοκρατίας που σήμερα αναπτύσσονται, εξασφαλίζοντας κανόνες δημοσιότητας και λογοδοσίας, επιταχύνοντας και αναβαθμίζοντας τις σημερινές διαδικασίες ορισμού εκπροσώπων (στη Συντοντονιστική Επιτροπή Κατάληψης), οι οποίες είναι πολύωρες και για αυτό απομαζικοποιούν το σώμα, αναλωνόμενες κάποιες φορές σε δυσεπίλυτες αντιδικίες τις οποίες πρέπει να αίρουν οι φοιτητές, αν όχι με ομοβροντία, διά της αρχής της πλειοψηφίας και της εκλογής αιρετών και ανακλητών αντιπροσώπων τους.