και Habemus Papam!
Σε ένα πανεπιστήμιο με απολυμένους διοικητικούς υπαλλήλους, με πενιχρή κρατική χρηματοδότηση και απονεκρωμένες λειτουργικές δομές κάθε δημοκρατικό επικάλυμμα στην διαδικασία ανάδειξης του πρύτανη πέφτει και οι πάντες υποτάσονται στην εμπέδωση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, που έχει ήδη ξεκινήσει με το Νόμο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου και συνεχίζεται με τους «εφαρμοστικούς νόμους», τους Οργανισμούς. Το πραξικοπηματικά εκλεγμένο-ορισμένο Συμβούλιο Ιδρύματος με τριμελή επιτροπή του απέκλεισε τους κριτικά στεκόμενους απέναντι στην αναδιαρθρωση υποψηφίους και υπέδειξε τους υπόλοιπους προς ψήφιση. Τι άλλωστε να προσμένουν οι φοιτητές απο το Συμβούλιο, ενα μάτσο ρετάλια που συνδιαλέγονται με κυβερνήσεις και μεσολαβούν σε μία στρατηγικού τύπου σύνδεση επιχειρήσεων και πανεπιστημίου(μεταξύ άλλων εκπρόσωποι της Nestle και της Εθνικής Τράπεζας μέλοι στα συμβούλια ιδρύματος).
ή αλλιώς ο κατάλληλος άνθρωπος σε μία θέση που τον έχει πολλή ανάγκη...
Ο Θεόδωρος Φορτσάκης, καθηγητής Διοικητικού Δικαίου στην σχολή μας και επί πολλά χρόνια πρόεδρος της Νομικής έχει μακρύ ιστορικό εκβιασμών απέναντι στους φοιτητές και το φοιτητικό κίνημα. Υπέρμαχος του επιχειρηματικού πανεπιστημιου είναι μέλος του ΔΣ του Ευρωπαικού Συνδέσμου για την Παιδεία, μέλος της εποπτικής επιτροπής της ΝΕΡΙΤ και πολιτικό παιδί της Ν.Δ (σύμβουλος μητσοτάκη 1990-1991). Το δικηγορικό γραφείο-εταιρεία που κατέχει απάσχολεί 40 έμμισθους δικηγόρους και διατηρεί ένα από τα καλύτερα ονόματα στην πιάτσα. Ως επιχειρηματίας λοιπόν μεταξύ άλλων ο Κος Φορτσάκης ξέρει πως παίζεται το παιχνίδι στην αγορά, έτσι τις ίδιες ελαστικές και καταπιεστκές σχέσεις εργασίας που εφαρμόζει ο ίδιος ονειρεύεται και για τους φοιτητές της Νομικής αλλά και του ΕΚΠΑ γενικότερα. Ως πρόεδρος της Νομικής είναι ο άνθρωπος-φάντασμα που είτε θα βρίσκεται στη Γαλλία για δουλειές, είτε στις νομοπαρασκευαστικές επιτροπές στη βουλή(για να σχεδιάζει τους αντεργατικούς νόμους της κυβέρνησης), είτε στην τηλέοραση, είτε φυσικά στο δικηγορικό γραφείο του στο Μοναστηράκι, ποτέ όμως στο γραφείο του στη σχολή μας για να ακούσει έστω και το πιο μικρό αίτημα από την πλευρά των φοιτητών.
Ο Κος Φορτσάκης δεν είναι όμως μόνο πολυάσχολος άνθρωπος αλλά και εξαιρετικά πιστός σε αυτόν που του δίνει δουλειά. Ο Κος Φορτσάκης είναι αυτό που λέμε ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, είναι ο άνθρωπος που θα υπακούσει χωρίς δεύτερη σκέψη στις εντολές της εκάστοτε κυβέρνησης, ο "τεχνοκράτης" που δεν θα μετρήσει πολτικό ή επικοινωνακό κόστος προκειμένου να χτίσει το πανεπιστήμιο που κυβερνήσεις-ΕΕ-κεφάλαιο ονειρεύονται για την Ελλάδα χρόνια τώρα. Το πανεπιστήμιο που μία σειρά από λειτουργίες του θα καλύπτονται από εργολαβίες με εργαζόμενους-σκλάβους του εκάστοτε αφεντικού, το πανεπιστήμιο στο οποίο τις αποφάσεις θα παίρνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις προκειμένου οι απόφοιτοι που θα παράγει να είναι ακριβώς στα μέτρα τους: πειθήνιοι, εξατομικευμένοι, χωρίς συνολική εποπτεία του αντικειμένου τους, έτοιμοι να μεταπηδούν κάθε τρεις και λίγο από την ελαστική κακοπληρωμένη ή απλήρωτη εργασία στην ανεργία. Αυτό είναι το μέλλον που ορματίζονται για τη γενιά μας και ηδη πτυχές αυτού του μέλλοντος βλέπουμε και τώρα. Αυτό το μέλλον θα φροντίσει να εξασφαλίσει για μας και ο νέος πρυτανής από κοινού με τους τεχνοκράτες-ανθρώπους της αγοράς του συμβουλίου ιδρύματος.
Ο Κος Φορτσάκης δεν είναι όμως μόνο πολυάσχολος άνθρωπος αλλά και εξαιρετικά πιστός σε αυτόν που του δίνει δουλειά. Ο Κος Φορτσάκης είναι αυτό που λέμε ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, είναι ο άνθρωπος που θα υπακούσει χωρίς δεύτερη σκέψη στις εντολές της εκάστοτε κυβέρνησης, ο "τεχνοκράτης" που δεν θα μετρήσει πολτικό ή επικοινωνακό κόστος προκειμένου να χτίσει το πανεπιστήμιο που κυβερνήσεις-ΕΕ-κεφάλαιο ονειρεύονται για την Ελλάδα χρόνια τώρα. Το πανεπιστήμιο που μία σειρά από λειτουργίες του θα καλύπτονται από εργολαβίες με εργαζόμενους-σκλάβους του εκάστοτε αφεντικού, το πανεπιστήμιο στο οποίο τις αποφάσεις θα παίρνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις προκειμένου οι απόφοιτοι που θα παράγει να είναι ακριβώς στα μέτρα τους: πειθήνιοι, εξατομικευμένοι, χωρίς συνολική εποπτεία του αντικειμένου τους, έτοιμοι να μεταπηδούν κάθε τρεις και λίγο από την ελαστική κακοπληρωμένη ή απλήρωτη εργασία στην ανεργία. Αυτό είναι το μέλλον που ορματίζονται για τη γενιά μας και ηδη πτυχές αυτού του μέλλοντος βλέπουμε και τώρα. Αυτό το μέλλον θα φροντίσει να εξασφαλίσει για μας και ο νέος πρυτανής από κοινού με τους τεχνοκράτες-ανθρώπους της αγοράς του συμβουλίου ιδρύματος.
Σε μια προσπάθεια να κατανοήσουμε τις σχέσεις αλλα και τον ρόλο του νέου Πρύτανη στο βάθεμα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης πρέπει να σκεφτούμε τα εξής: Η μετάλλαξη των Παν/μιων σε ναούς της αγοραίας ιδεολογίας και εκμετάλλευσης αποτελεί πάγια και μεγαλεπίβολη στόχευση του κεφαλαίου εδω και κάποιες δεκαετίες. Στις συνθήκες της παγκόσμιας και εγχώριας οικονομικής κρίσης με τους πανταχού καπιταλιστές να ψάχνουν αδημονώντας νέα πεδία κερδοφορίας, το όνειρο αυτό μοιραία μετατρέπεται σε ζωτική ανάγκη. Στο τώρα λοιπόν, με την αντιδραστική μετάλλαξη του Παν/μιου να βαίνει στον Πυρήνα της υπάρχει ζωτική ανάγκη απο πλευράς κυρίαρχης πολιτικής να διασφαλιστεί η ακώλυτη πορεία προς το νέο Επιχειρηματικό Παν/μιο , μια πορεία που περνάει από την εκλογή Πρυτάνεων-Επιχειρηματιών, ιδεολογικών εκφραστών των πιο βίαιων εκμεταλευτικών βλέψεων. Συνακολούθως αναδύεται η ανάγκη για θεσμικά όργανα πολιτικά-ιδεολογικά και πρακτικά στρατευμένα στην πολιτική αντζέντα του μνημονίου και της Ε.Ε για την ανώτατη εκπαίδευση. Όπως είπε και ο Φορτσάκης προεκλογικα "το Παν/μιο θα περάσει σε μια φάση νομιμότητας και κανονικότητας με την συνέχιση της εκπαιδευτικής μεταρύθμισης". Δηλαδή, συμπληρώνουμε εμείς, με διαγραφές χιλιάδων φοιτητών , εταιρίες να καθορίζουν τα προγράμματα σπουδών, και τους φοιτητές χωρίς δυνατότητα πολιτικής και κινηματικής διεκδίκησης.
Σήμερα, ως φοιτητές και μέλλοντες εργαζόμενοι, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε οτι βρισκόμαστε στον πυρήνα μιας μάχης που αφορά το παρον και το μέλλον μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου