300 μετανάστες έχουν φθάσει στο κτίριο της νομικής και ξεκινώντας έναν τεράστιο αγώνα από την Τρίτη, 25/01 κάνουν απεργία πείνας ζητώντας το αυτονόητο: νομιμοποίηση ώστε να μπορούν να δουλέψουν και να ζήσουν νόμιμα.
Η κίνηση αυτή των μεταναστών είναι το ύστατο όπλο που έχουν για να ζήσουν με αξιοπρέπεια και με στοιχειώδη δικαιώματα. Διωγμένοι από τη φτώχεια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες στις χώρες τους, συναντούν τη ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης που τους «υποδέχεται» με τα σχέδιά της για τον φράχτη στον Έβρο και τον νέο «αντιμεταναστευτικό» νόμο Παπουτσή. Ένα νόμο που όχι μόνο δεν προσφέρει άσυλο ή νομιμοποίηση σε όλους τους μετανάστες, αλλά αναγκάζει ακόμη και τους για πολλά χρόνια εργαζόμενους μετανάστες στη χώρα μας να… αναμένουν την «φιλεσυπλαχνία» του Υπουργού Προ.Πο. μήπως και τους παραχωρήσει παράταση της άδειας παραμονής για ένα μόλις χρόνο!
Η συνεργασία της κυβέρνησης με το ακροδεξιό ΛΑΟΣ, που ξεκίνησε με την υπερψήφιση του Μνημονίου, συνεχίζεται τώρα και στο πεδίο της «κοινωνικής πολιτικής». Για να δικαιολογήσουν την κρίση ενός γερασμένου συστήματος και τις τραγικές συνέπειες μιας αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής και να αποπροσανατολίσουν την οργή των εργαζόμενων και της νεολαίας θέλουν να μετατρέψουν τους μετανάστες σε «αποδιοπομπαίους τράγους».
Ο αγώνας αυτών των μεταναστών έρχεται να προστεθεί στον αγώνα που δίνουν Αφγανοί, Ιρανοί και Παλαιστίνιοι πρόσφυγες που διεκδικούν πολιτικό άσυλο. Έρχεται να προστεθεί στην πάλη του συνόλου του εργατικού και λαϊκού κινήματος για την ανατροπή του Μνημονίου, την απομάκρυνση της Τρόικα και την απόκρουση της ρατσιστικής ακροδεξιάς δημαγωγίας. Οι 300 μετανάστες ζητούν το αυτονόητο δικαίωμά τους να μην θεωρούνται «λαθραίοι». Όπως οι ίδιοι λένε, ζητάνε «από τους Έλληνες συναδέλφους εργαζομένους, από κάθε άνθρωπο που τώρα υποφέρει κι αυτός από την εκμετάλλευση του ιδρώτα του, να σταθεί δίπλα τους». Η ενότητα της πάλης ντόπιων και μεταναστών εργατών, η αλληλεγγύη και η έμπρακτη υποστήριξη του αγώνα τους είναι ο δρόμος για τη νικηφόρα έκβαση αυτή της μάχης.
Οι απεργοί πείνας δεν ήρθαν να διαταράξουν την ακαδημαϊκή λειτουργία του πανεπιστημίου… Μάλλον το αντίστροφο έγινε: οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, σε πολλές από τις οποίες συμμετέχει και η Ελλάδα και τα αυταρχικά καθεστώτα, πολλά από τα οποία στηρίζει και η Δύση διαταράσσουν εδώ και χρόνια τη ζωή αυτών των ανθρώπων και τους επιβάλλουν την μετανάστευση. Σίγουρα, ωστόσο πρέπει να συνταράξουν τις συνειδήσεις μας ώστε να αντιληφθούμε σε τί οριακές καταστάσεις μπορούν να μας οδηγήσουν οι δήμιοι της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων των κυβερνήσεων όλου του κόσμου.
- ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΙ ΠΕΙΝΑΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ! - ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ
- ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ- ΙΣΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ
- ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
"Έτσι σκηνοθετούν το σήμερα άκριτοι κοσμοκράτορες
βαρέθηκα τα έγκυρα-είναι όλοι προβοκάτορες
που πιάνονται απ' το φόβο σου και φτιάχνουν ιστορίες
κι ενάντια στους άπιστους στήνουν σταυροφορίες
από χορτασμένους με το ίδιο ήθος και παράστημα
που θα εξοντώνουν, όσα τους μοιάζουν άσχημα
έτσι κι εγώ αφού σκιάζεσαι ξανά σε φτύνω
ψάχνω λοιπόν ότι φοβάσαι για να γίνω.
Γίνομαι τάφος αντάρτη στο Ιράκ
και μοιρολόι στην Παλαιστίνη
τυφλός στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη
πεινασμένος ιθαγενής στο Μεξικό
χίλιες επεξηγήσεις για το φόβο σου στο λεξικό
μοναχός στο Θιβέτ – κι aboriginal στην Αυστραλία,
τζαμί καμένο από φασίστες στην Ιταλία
εθελοντής γιατρός απ’ την Αβάνα
και παιδί στην Τεχεράνη απ’ ανύπαντρη μάνα
νεκρός κι άταφος δάσκαλος στη Σομαλία,
κυνηγημένος Τούρκος συγγραφέας στη Γαλλία,
εργάτης στα πετρέλαια στη Βενεζουέλα
και στο Μπέλφαστ μια ματωμένη φανέλα
Βραζιλιάνος με 8 σφαίρες στο κεφάλι στο Λονδίνο
- τι άλλο φοβάσαι, πες μου, και θα γίνω.
Εγώ που κάνω όνειρα κι έχω πολλά ωραία να χάσω
κάνω και την αρχή – δε γουστάρω να ησυχάσω.
Τι άλλο φοβάσαι, πες μου, και θα γίνω κι ας έχω τόσα πολλά κι ωραία να χάσω.
Κι ούτε στιγμή μη ρωτάς τι θα απογίνω,
μου φτάνει που δε γουστάρω να ησυχάσω
Τι άλλο.. φοβάσαι πες μου
Θα γίνω χρήστης που παλεύει για τη σωτηρία,
διψασμένος πρόσφυγας από τη Νιγηρία,
σαρίκι τυλιγμένο σε περήφανο κεφάλι
και μασάτι από αφρικάνικο ατσάλι.
Σφαγμένο θηλυκό απ’ τους γονείς του στην Κίνα
κι ορφανό σε φαβέλα που πεθαίνει απ’ την πείνα.
Τι άλλο φοβάσαι πες μου και θα γίνω…
Αλγερινός που ξημερώνεται σε γαλλικά λιμάνια
και μάτια που κοιτούν από πασαμοντάνια
Τούρκος αναλφάβητος που ζει στο Γκάζι
και μορφωμένος Αλβανός που σε τρομάζει
στο τείχος της ντροπής stencil απ’ τον Banksy
κι ο εφιάλτης σου πριν να χαράξει.
Πες μου τι άλλο φοβάσαι και θα γίνω..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου