Όταν η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ μιλάει για πλειστηριασμούς...

Υπάρχουν φορές που απορεί κανείς για το θράσος που μπορεί να έχει μια πρώην κυβερνητική νεολαία, της οποίας το κόμμα ασκώντας μια άκρως αντιλαϊκή πολιτική έβαλε τη χώρα στη μαύρη τροχιά των μνημονίων. Δεν αναφερόμαστε σε άλλον, παρά στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ που πλέον αποφάσισε να έχει το ρόλο αντιπολίτευσης.

Ενώ, λοιπόν, μοιράζαμε κείμενα για τις αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και  τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας που ψηφίστηκαν ανεμπόδιστα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και πλέον έρχονται να τεθούν σε εφαρμογή, μέλη της ΔΑΠ σχολίαζαν προκλητικά σε φοιτητές εντός του αμφιθεάτρου ότι «αυτά κάνει η αριστερά, φέρνει στο προσκήνιο τους πλειστηριασμούς και πετάει τον κόσμο έξω απ’ τα σπίτια του».

Σε καμία περίπτωση εμείς δεν θα μπούμε σε τέτοιου είδους κυβερνητικές αντιπαραθέσεις για το ποιο από τα δύο αστικά κόμματα έφερε το χειρότερο μνημόνιο. Έχουμε όμως να κάνουμε τις εξής παρατηρήσεις. Αρχικά, στο πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ δεν αντικατοπτρίζεται ούτε στο ελάχιστο η έννοια και οι αξίες της αριστεράς, όπως χυδαιολογεί και θέλει να μας λέει η κυρίαρχη ιδεολογία της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ που τη συμφέρει να ταυτίζει όλη την αριστερά, εξ ονόματος ΣΥΡΙΖΑ, με την υποταγή, την ήττα και τη συστημική ενσωμάτωση. Καμία έκπληξη δεν μας προκαλεί το γεγονός ότι η παράταξη που "κρύβει" και προστατεύει φασίστες στην αγκαλιά της, παλεύει να λιπάνει τη συνείδηση του φοιτητή με την ενάντια στην αριστερά, τους αγώνες, και τις συλλογικές διεκδικήσεις ρητορεία της. Επιπλέον, αρνούμαστε να ακούμε τέτοιες δηλώσεις από τη νεολαία κόμματος που με την πολιτική του οδήγησε 1,5 εκατομμύρια ανθρώπους στην ανεργία, έφερε μισθούς πείνας σε καθεστώτα ελαστασφάλειας, κατάλυση κάθε συλλογικού εργατικού δικαιώματος , κατάλυση κάθε έννοιας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και ως τέλεια συνέχεια της ίδιας καταστροφικής, για το λαό και τη νεολαία, πολιτικής ήρθε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ ακόμα ένα επαχθές μέτρο, αυτό των πλειστηριασμών. 

Απέναντι σε παρατάξεις που παλεύουν να στρέψουν τους φοιτητές στον σκληρό ατομικό δρόμο, απέναντι σε κυβερνήσεις – είτε δεξιές είτε αυταποκαλούμενες ,δήθεν, «αριστερές»-   που υλοποιούν μια πολιτική σε όφελος του κεφαλαίου, εμείς προτάσσουμε τους συλλογικούς μας αγώνες . Στη θέα των φτωχών οφειλετών που πετιούνται έξω από το σπίτι τους για την ικανοποίηση των τραπεζών δεν στέκουμε απλώς με βλέμα συγκίνησης και υποκριτικής φιλανθρωπίας. Το μίσος μας για τους απαλλωτριωτές του εργατικού μόχθου δεν είναι τυφλό, είναι συνειδητό και ταξικό.

Καλούμε τους φοιτητές, τους δικηγόρους και τους εργαζόμενους που υφίστανται με τον πιο βίαιο τρόπο τα νέα μέτρα να αντισταθούν και να απαντήσουν στη νέα κοινωνική λαίλαπα που φέρνει ο  ΚπολΔ... 

Η Ευρωπαϊκή «11η Σεπτέμβρη» και η αναγκαία απάντηση του κινήματος

 «Τι εποχή κι αυτή; Σακατεμένη και κολασμένη… εποχή των τεράτων… Ξημέρωμα 14 Νοεμβρίου 150 νεκροί στο Παρίσι από τους φασίστες των ISIS… πριν ένα μήνα στην Άγκυρα οι ίδιοι φασίστες δολοφόνησαν 120 διαδηλωτές της Ειρήνης… στο Αιγαίο κάθε μήνα δολοφονούνται μερικές δεκάδες, από την πολιτική κλειστών συνόρων της ΕΕ και των κυβερνήσεων, ανάμεσά τους και της ελληνικής… και κάθε μέρα δολοφονούνται εκατοντάδες από τον πόλεμο που μαίνεται στα κολαστήρια της Συρίας, της Παλαιστίνης, του Ιράκ, του Αφγανιστάν κι ο κατάλογος είναι ατέλειωτος… κι οι σύγχρονοι μακελάρηδες, άλλοι φανατικοί ισλαμιστές από το κράτος του μαύρου μίσους, άλλοι κόσμιοι και σεβάσμιοι ολιγάρχες του πλούτου, φανατικοί υποστηριχτές του θεού του κέρδους… Όλοι βγαλμένοι από την ίδια μήτρα… όλοι παιδιά κι αδέλφια του ίδιου κολασμένου καπιταλισμού της εποχής της κρίσης»

Είναι φανερό πως το μακελειό στο Παρίσι από το αντιδραστικό ISIS γυρίζει μια νέα σελίδα στην πολιτική κατάσταση σε ολόκληρη την Ευρώπη και συνδέεται άμεσα με την προκλητική, προσχεδιασμένη κατάρριψη ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους από την Τουρκία, που αναβαθμίζει τον κίνδυνο γενικότερης πολεμικής ανάφλεξης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Ήδη στη Γαλλία, αποφασίστηκε η κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης για το επόμενο τρίμηνο. Στην πραγματικότητα, το κράτος έκτακτης ανάγκης έρχεται για να μείνει και να μετατραπεί σε μόνιμο καθεστώς κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού.

Η επόμενη μέρα της 13ης Νοέμβρη, φέρνει αρχικά, τη συντονισμένη προώθηση ενός νέου αυταρχικού πλαισίου σε όλη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και των πολεμικών επιχειρήσεων στη Συρία και αλλού. Φέρνει ακόμα την ύψωση ακόμα πιο απροσπέλαστων εθνικών και ευρωπαϊκών «τειχών» απέναντι στα κύματα των προσφύγων και των μεταναστών, παραβλέποντας βέβαια το οτι η συντριπτική πλειοψηφία των τζιχαντιστών που έχουν κτυπήσει στην Ευρώπη έχουν μεγαλώσει σε ευρωπαϊκές χώρες. Τέλος, φέρνει το ξεδίπλωμα μιας πολύπλευρης ιδεολογικής επίθεσης, όπου όλοι οι Ευρωπαίοι πρέπει να ενωθούν απέναντι στους ισλαμιστές, και προωθείται η συναίνεση του αστικού πολιτικού προσωπικού και στρέφεται προς τα δεξιά – ακροδεξιά ολόκληρη η σφαίρα της πολιτικής αντιπαράθεσης.

Η καπιταλιστική οικονομική κρίση δεν δημιουργεί μόνο τεράστια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, αλλά –όπως έχει δείξει κι η ιστορία- συνοδεύεται από πολιτικές μεταλλάξεις, αυταρχισμό και αντιδραστικοποίηση σε όλη την γραμμή, κλιμάκωση των πολέμων, μεγάλη όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και ανάφλεξη όλου του κουβαριού των αντιθέσεων, που έρχονται στο προσκήνιο με τη φρίκη των νεκρών αμάχων στη Συρία, των πνιγμένων στο Αιγαίο και των δολοφονημένων στο Παρίσι, στην Βηρυτό. Το είχαμε δει και στην Ελλάδα αυτό με το αντιδραστικό και άθλιο καθεστώς της Επιτροπείας που έχουν επιβάλλει τα μνημόνια και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τώρα αποκτά ακόμα ευρύτερη διάσταση.

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συμπορεύεται με την κυρίαρχη γραμμή της Ε.Ε στα θέματα των προσφύγων και της μετανάστευσης, της «αντιμετώπισης της τρομοκρατίας» και της κατάστασης στη Συρία. Η κυβέρνηση είπε «ναι» στα αντιδραστικά μέτρα που αποφάσισαν προχθές οι υπουργοί Εσωτερικών της Ε.Ε και στη δυνατότητα πολεμικής συνδρομής των κρατών μελών της ΕΕ με όποια μέσα κρίνουν, που ζήτησε η Γαλλία. Ταυτόχρονα, συνεχίζει και αναπτύσσει τον επικίνδυνο πολεμικό άξονα με το Ισραήλ. Όλοι γνωρίζουμε πόσο πολύτιμη και ουσιαστική είναι η συνδρομή των ελληνικών κυβερνήσεων μέσω της βάσης της Σούδας και των άλλων διευκολύνσεων (ο υπουργός Άμυνας Π. Καμμένος έχει προσφέρει σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ 3-4 ακόμα βάσεις). Ο Α. Τσίπρας επισκέφτηκε την Τουρκία για να μεταφέρει την γραμμή Βρυξελών – Βερολίνου για το προσφυγικό, ζητώντας κέντρα ελέγχου και διαλογής προσφύγων στην Τουρκία. Εισέπραξε ένα κατηγορηματικό «όχι» από Νταβούτογλου και Ερντογάν και κατάφερε να μετατρέψει το προσφυγικό σε διμερές πρόβλημα Ελλάδας – Τουρκίας. Ταυτόχρονα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δια του Δ. Αβραμόπουλου και το Βερολίνο θέτουν έντονα το θέμα του «καλύτερου ελέγχου» των ελληνικών συνόρων, είτε με ενίσχυση της Φρόντεξ, είτε με εγκατάσταση επιπλέον ευρωπαϊκής δύναμης, είτε με «καλύτερη και στενότερη συνεργασία» ελληνικής και τουρκικής ακτοφυλακής, είτε με όλα μαζί. Προετοιμάζονται δηλαδή για σφράγισμα των συνόρων (ενάντια σε πρόσφυγες και μετανάστες) και οδηγούν σε πιθανές νέες εντάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στα θαλάσσια σύνορα. Ακόμα, το σφράγισμα του περάσματος των Δυτικών Βαλκανίων -και με την κατασκευή φράκτη από την ΠΓΔΜ- ενισχύει την απειλή να μετατραπεί η Ελλάδα σε φυλακή μεταναστών και προσφύγων.

Δεν είμαστε με τον Ολάντ και την Φρόντεξ, με την Μέρκελ και τις ληστρικές ευρωπαϊκές πολυεθνικές, με τα γαλλικά, αμερικανικά και ρωσικά βομβαρδιστικά και τον ιμπεριαλισμό που κουβαλούν στα φτερά τους. Είμαστε με τον γαλλικό λαό που θρηνεί τους νεκρούς του, με τους εργαζόμενους που αγωνίζονται, με τον κόσμο που ανοίγει την αγκαλιά του στους πρόσφυγες, με τους λαούς στην Μέση Ανατολή που πλήττονται από τον πόλεμο και την βαρβαρότητα. Πρέπει να παλέψουμε εδώ και τώρα για ειρήνη, ενάντια στον πόλεμο, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις επεμβάσεις του. Για ελευθερίες και δικαιώματα, για υποδοχή των προσφύγων και των μεταναστών ενάντια στην Ε.Ε, που εκτός από την μνημονιακή βαρβαρότητα γίνεται συνώνυμο της αντιδημοκρατικής κατάστασης πολιορκίας, που οδηγεί στην έξαρση του ρατσισμού και στην επώαση του φασισμού. Η ιμπεριαλιστική Ε.Ε γίνεται συνώνυμη και του πολέμου, ειδικά μετά την ενεργοποίηση του άρθρου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την κοινή πολεμική στρατιωτική αντίδραση. Η έξοδος από το ΝΑΤΟ, τον ευρωστρατό και την ΕΕ αποτελούν όρους για την ειρήνη και την ελευθερία. Είμαστε απέναντι στις αρπακτικές αστικές τάξεις της περιοχής και τα αντιδραστικά καθεστώτα: Άσαντ, Τουρκία, αραβικές μοναρχίες και βεβαίως το κράτος – τρομοκράτη του Ισραήλ. Παλεύουμε για μόρφωση – δουλειά – ελευθερίες, για όλους τους λαούς, γιατί ξέρουμε πως μόνοι υπαίτιοι για όλα αυτά είναι οι αστικές τάξεις κι οι ολοκληρώσεις τους!

Τη φυγή, την υποταγή, την αντιπροσωπεύουν οι υποτακτικές ολιγαρχίες και αστικές τάξεις των χωρών της Μέσης Ανατολής, που σφάζουν τους λαούς τους μαζί με τις φονικές μηχανές του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.

Την επιθετικότητα, τυφλή και άναρχη ενάντια σε αθώους και αμάχους, επιχειρούν να την εκφράσουν τα υπερ-αντιδραστικά φασιστικά δημιουργήματα τύπου ΙSIS.

Φυσικά και δε διαλέγουμε.

Αντίθετα, αγωνιζόμαστε για την ανατροπή του φρικιαστικού διπόλου, αρνούμενη αυτή την ανθρωπολογική μετάλλαξη. Απαιτώντας ένα κόσμο της ειρήνης, της αδελφοσύνης, της συμβίωσης των λαών, με ανατροπή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας και βίας.

Νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας Όταν οι τράπεζες νομοθετούν...

Το νέο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για την αναθεώρηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο απο μία στρατηγική επιλογή της Ε.Ε αλλά και της πλουτοκρατίας για την ανάκτηση χαμένης ιδιοκτησίας αλλά και το ξεπέρασμα της κρίσης προς όφελος του Κεφαλαίου.

 Η αναγκαστική εκτέλεση διαμορφώνεται στα μέτρα των τραπεζών :

-  Αναδιάταξη προνομίων υπέρ των Τραπεζών (975 – 977),

- Απαγόρευση αναγγελιών μετά τον πλειστηριασμό και περιορισμός τους πέντε μέρες πριν από αυτό (972)  που σημαίνει επίσπευση των καταγγελιών τραπεζικών δανείων, σπουδή και μέριμνα για δαπάνες χαμένες αν ο πλειστηριασμός δεν επακολουθήσει.

- Πολλαπλές κατασχέσεις κινητών (958), άρα ανταγωνισμός δανειστών (ποιός θα αντέξει ;) πολλαπλά έξοδα που δεν είναι βέβαιο ότι θα συμπεριληφθούν στα προαφαιρούμενα από τον πίνακα κατάταξης (975) έξοδα εκτέλεσης, ιδίως αν έγιναν από επισπεύδοντα που δεν ολοκλήρωσε την εκτέλεση..

- Περιορισμός ενδίκων μέσων κατά αποφάσεων σε δίκες εκτέλεσης (933 επ., 971)

- Δικαίωμα άμεσης καταγγελίας μισθώσεων (ακόμα και επαγγελματικών) σε πλειστηριαζόμενα ακίνητα από υπερθεματιστές και επέλευση εννόμων συνεπειών σε δύο μήνες (1009).

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΠΟ ΛΙΓΟΥΣ. ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ!

Κωδικοποιώντας τις αντιδραστικές αλλαγές θα λέγαμε ότι όσον αφορά τον κόσμο της εργασίας, αφήνει σε διεκδικούμενες οφειλές πίσω τους εργαζόμενους και θέτει στην πρώτη θέση τις τράπεζες! Οι αλλαγές που επιφέρει στις διατάξεις που αφορούν τους πλειστηριασμούς, γίνονται με γνώμονα την ενίσχυση των τραπεζικών προνομίων, σε βάρος όλων των άλλων, δηλαδή των εργαζόμενων αλλά και των ασφαλιστικών ταμείων.

Συγκεκριμένα, οι τράπεζες πλέον κατατάσσονται πρώτες, σε περίπτωση πλειστηριασμού, στον πίνακα των πιστωτών. Μέχρι πρότινος, όταν πτώχευε μία επιχείρηση, προνομιακά καλούνταν οι εργαζόμενοι, τα ασφαλιστικά ταμεία και το Δημόσιο ως προς το ΦΠΑ. Σήμερα, μετά την υπερψήφιση του σχετικού νόμου στη βουλή από το νεόκοπο μνημονιακό μπλοκ, το προνόμιο αυτό χάνεται υπέρ των τραπεζών, εφόσον έχουν ενυπόθηκη απαίτηση.

Μάλιστα προβλέπεται ότι, αν μια εταιρεία πτωχεύσει λόγω χρεών προς εργαζομένους, ΙΚΑ, εφορίες, προμηθευτές, τράπεζες και κατά τον χρόνο της πτώχευσης έχει ένα ακίνητο που βγαίνει στον πλειστηριασμό, το δικαίωμα των εργαζομένων που παλαιότερα είχαν το προνόμιο να εισπράξουν τα δεδουλευμένα τώρα συρρικνώνεται, αφού η ικανοποίηση μπορεί να γίνει σε ποσοστό 23%. Το αντίστοιχο ποσοστό των τραπεζών είναι… τριπλάσιο και φθάνει στο 65%! Πρακτικά ό,τι αξία προκύψει από έναν πλειστηριασμό περιουσιακών στοιχείων επιχειρήσεων θα το νέμονται οι τραπεζίτες, που μετά τα αλλεπάλληλα «σωσίματα» και τα εκατοντάδες δις. ευρώ που έχουν λάβει στην πλάτη του ελληνικού λαού, έρχονται και σε αυτή την περίπτωση κόντρα στο δικαίωμα του απλήρωτου εργαζόμενου να διεκδικήσει και να αποσπάσει τα δεδουλευμένα του.

Στην θέα των φτωχών οφειλετών που πετιούνται έξω από το σπίτι τους για την ικανοποίηση των τραπεζών δεν στέκουμε απλώς με βλέμα συγκίνησης και φιλανθρωπίας. Το μίσος μας για τους απαλλωτριωτές του εργατικού μόχθου δεν είναι τυφλό, είναι συνειδητό τα ταξικό. Καλούμε τους φοιτητές, του δικηγόρους και τους εργαζόμενους που υφίστανται με τον πιο βίαιο τρόπο τα νέα μέτρα να αντισταθούν και να απαντήσουν στην νέα κοινωνική λαίλαπα που φέρνει ο  ΚπολΔ... 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ 15/11/15

Σήμερα, Κυριακή 15/11 στον ιστορικό χώρο του κάτω Πολυτεχνείου και κατά τη διάρκεια των τριήμερων εκδηλώσεων-κινητοποιήσεων διεξήλθε συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων από μια σειρά φοιτητικών συλλόγων, με στόχο τη δυναμική επανεμφάνιση του φοιτητικού κινήματος από την 17 Νοέμβρη και μετά. Παράλληλα διεξάγεται λίγες μέρες από την πολυήμερη απεργία των λιμενεργατών, μέχρι την μαζική συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 12/11 και από τις μαθητικές καταλήψεις και κινητοποιήσεις, μέχρι τις νίκες που πέτυχαν οι καταλήψεις διαρκείας στο Ρέθυμνο, αλλά και τις υπόλοιπες κινήσεις επιβολής των φοιτητικών συλλόγων στα Ιωάννινα και στη Χαλκίδα για τις εστίες, μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι μπαίνουμε σε ένα νέο κύκλο αγώνων! Η περίοδος στην οποία συνεδριάζει το Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων στιγματίζεται τόσο απ’ το λαικό ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, όσο και από τις βουλευτικές εκλογές και το αρνητικό αποτέλεσμά τους, αλλά και την ψήφιση του τρίτου βάρβαρου μνημονίου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Παρά τον διαμορφωμένο αρνητικό πολιτικό και κινηματικό συσχετισμό, τις τελευταίες μέρες έχουν εμφανιστεί οι πρώτες εστίες αντίστασης και αμφισβήτησης του μνημονιακού μονόδρομου, με καθοριστικό σε αυτό, το ρόλο της νεολαίας.

Ο άμεσος κόμβος, λοιπόν, με τον οποίο πρέπει να συγκρουστεί το φοιτητικό και το λαικό κίνημα, είναι το 3ο μνημόνιο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τα βάρβαρα μέτρα που επιβάλλει. Συγκεκριμένα, η εφαρμογή του νέου μνημονίου σημαίνει: περεταίρω μείωση δαπανών για το “κοινωνικό κράτος”, αύξηση της φορολογίας για τα λαικά εισοδήματα, πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, πλήρης διάλυση του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού και εφαρμογή όλων των αντιδραστικών κατευθύνσεων του ΟΟΣΑ και της ΕΕ για τα εργασιακά δικαιώματα (μισθούς, συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ομαδικές απολύσεις, δυνατότητα απεργίας). Την ίδια στιγμή, το κεφάλαιο απολαμβάνει νέες φοροαπαλλαγές και ασυλεία από την κυβέρνηση και την ΕΕ, η ανεργία μαστίζει τους νέους και έχει φτάσει στο 60%, υποβοηθώντας σαν μοχλός πίεσης την επιβολή της εργασιακής επισφάλειας, μέσω των προγραμμάτων voucher, ΕΣΠΑ, ΟΑΕΔ.

Τα αποτελέσματα των μνημονίων τα βλέπουμε ξεκάθαρα και στα ΑΕΙ – ΤΕΙ. Το νέο μνημόνιο προβλέπει εφαρμογή όλων των κατευθύνσεων του ΟΟΣΑ, της Μπολόνια και της ΕΕ στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, μέσα από ένα νέο νομοσχέδιο για την παιδεία. Παράλληλα, η υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων στην μνημονιακή περίοδο έφτασε το ποσοστό του 80 %, το οποίο σημαίνει ότι η έλλειψη χρηματοδότησης των πανεπιστημίων οδηγεί ήδη σε μια μεταφορά του κόστους λειτουργίας των σπουδών στους φοιτητές, δυσχεραίνοντας εξαιρετκά τη δυνατότητα φοίτησης της πλειοψηφίας. Ως εκ τούτου, η δωρεάν φοιτητική μέρνιμνα διαλύεται, με τη σίτηση και τη στέγαση (εστίες), να ιδιωτικοποιούνται και να αναγκάζουν τους φοιτητές να πληρώνουν. Υπάρχουν ήδη οι πρώτες “φωνές” για επιβολή διδάκτρων σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο (αντιπρύτανης ΑΠΘ, Μπουτάρης). Τα προγράμματα σπουδών αλλάζουν ευθυγραμμιζόμενα με την αγορά εργασίας, εισάγονται αλυσίδες, υποχρεωτικές παρακολουθήσεις και ECTS (πιστωτικές μονάδες), δημιουργώντας ασφυκτικούς όρους φοίτησης και κατακερματίζοντας την εργασιακή μας προοπτική. Τα πτυχία διαλύονται με εργαλείο την εισαγωγή πιστωτικών μονάδων, με κατάληξη το σπάσιμό τους σε κύκλους σπουδών. Επιπλέον, η αξιολόγηση των ιδρυμάτων (σύμφωνα με τα κριτήρια της ΕΕ και του ΟΟΣΑ), αναμένεται να οδηγήσει σε ένα Σχέδιο Αθηνά 2, το οποίο θα κλείσει και θα συγχωνεύσει τμήματα και σχολές, με στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων και των επιταγών του κεφαλαίου! Σαν απάντηση στη διάλυση των πανεπιστημίων δίνεται, τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από κομμάτι των καθηγητών, η αναζήτηση ιδιωτικών πόρων από τα ιδρύματα και η αυτοχρηματοδότησή τους. Συγκεκριμένα ήδη σε αρκετές σχολές έχουν εισβάλει οι επιχειρήσεις (π.χ. Korres στην Φαρμακευτική, Straumann στην Οδοντιατρική), ιδρύουν επώνυμες έδρες, επινοικιάζουν ερευνητικά εργαστήρια και παρεμβαίνουν στα προγράμματα σπουδών, με αντάλλαγμα κάποιες «δωρεές». Ενώ ταυτόχρονα, παραχωρούνται δομές του Πανεπιστημίου σε εργολαβίες (σίτιση-φύλαξη-καθαρισμός). Υπό αυτό το φόντο ακολουθείται η ίδια πολιτική και στον τομέα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευση, με τα περισσότερα σχολεία να μην έχουν καθηγητές για να διδάξουν (τη στιγμή που εκατοντάδες δάσκαλοι και καθηγητές είναι άνεργοι), τις κατάλληλες υποδομές (αίθουσες, θέρμανση, εργαστήρια κλπ), με αποτέλεσμα οι μαθητές να μην μπορούν να κάνουν μάθημα.

Και όλη αυτή η επίθεση, την ώρα που τα καραβάνια των προσφύγων αυξάνονται εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών πολέμων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με πολλούς πρόσφυγες να χάνουν τη ζωή τους στην προσπάθεια να εισέλθουν στην Ευρώπη, εξαιτίας των “τειχών” της FRONTEX και της καταστολής που υφίστανται στα σύνορα των χωρών, μιας Ευρώπης-Φρούριο. Την ίδια στιγμή που το φονταμενταλιστικό ISIS επιτίθεται στο Παρίσι με 190 νεκρούς, ο Ολάντ κλείνει τα σύνορα και στέλνει 2,500 στρατευμάτων στη Μέση Ανατολή, ενώ η ίδια η γαλλική κυβέρνηση είχε ομολογήσει δημόσια πως τροφοδοτούσε με όπλα το ISIS εδώ και χρόνια, σε αγαστή συνεργασία με ΕΕ-ΝΑΤΟ-ΗΠΑ.

Απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητάς μας, εμείς απαντάμε με την αντεπίθεση για την επιβολή των αναγκών μας, για ένα σύγχρονο ψωμί-παιδεία-ελευθερία! Η φωτιά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου δεν έσβησε ποτέ. Απέναντι στους μονόδρομους που της επιβάλλουν και στο σύγχρονο ΤΙΝΑ, η νεολαία απαντάει με εξεγέρσεις! Την ώρα που εφαρμόζεται η πιο βάρβαρη πολιτική που οδηγεί σε εξαθλίωση τον λαό, που διαλύεται κάθε έννοια δημόσιας και δωρεάν παιδείας και που η δυνατότητα της νεολαίας και συνολικά του λαού να ζούν και να αγωνίζονται ελεύθερα, αμφισβητούνται με κάθε τρόπο, εμείς δεν αναθέτουμε το μέλλον μας σε κανέναν, δεν συμβιβαζόμαστε και δεν θα υποταχθούμε σε αυτό που ζούμε σήμερα, αλλά με τον αγώνα μας θα ανατρέψουμε τους μονόδρομους τους!

Για να οργανώσουμε, λοιπόν, τη δικιά μας αντεπίθεση επιδιώκουμε να δώσουμε ως φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα συντονισμένα ένα μαχητικό αγώνα για την ανατροπή των μνημονίων, των αντιλαικών πολιτικών και της κυβέρνησης που τα εφαρμόζει! Προετοιμάζουμε την αντιιμπεριαλιστική – αντικυβερνητική πορεία στις 17 Νοέμβρη, για την περιφρούρηση των μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων από την κρατική καταστολή, ενώ απαιτούμε να μην υπάρχει αστυνομική παρουσία στην πορεία. Συντονιζόμαστε και συμμετέχουμε στις δράσεις από τις δομές-πρωτοβουλίες αλληλεγγύης για τους πέντε συμφοιτητές μας και εργαζόμενους, κατοίκους της Αγίας Παρασκευής που διώκονται γιατί συμμετείχαν σε πορεία ενάντια στην EXΡO στη 1/5/15 στο Μιλάνο, πάνω στην αναγκαιότητα να βγει ένα κίνημα που θα μπλοκάρει την έκδοσή τους στις ιταλικές αρχές. Πιάνοντας το νήμα από τη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική πορεία της 17 Νοέμβρη, κλιμακώνουμε την αντιιμπεριαλιστική πάλη, με κινητοποίηση στο κέντρο της Αθήνας στις 27/11, σε συντονισμό με Φ.Σ. και σωματεία. Επιδιώκοντας την κοινή δράση με το μαθητικό κίνημα που βγαίνει τώρα δυναμικά στο προσκήνιο, προχωρούμε σε εξώστρεφες δράσεις σε σχολεία, με κόμβο την πανεκπαιδευτική κινητοποίηση στις 3/12. Συμπληρωματικά σε αυτό, οργανώνουμε κινητοποιήσεις για τη μέριμνα στις 20/11 στο Γευσήνους (σίτιση), στις 26/11 στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ (εστίες) και βάζουμε κατεύθυνση για την πραγματοποίηση κινητοποίησης στον ΟΑΣΑ. Όλα αυτά τα οργανώνουμε με εξώστρεφες δράσεις των φοιτητικών συλλόγων, που θα συζητηθούν μέσα στις ερχόμενες γενικές συνελεύσεις τους. Συμμετέχουμε στον συντονισμό ταξικών σωματείων, φοιτητικών συλλόγων, εργατικών λεσχών και συλλογικοτήτων για το προσφυγικό, βλέποντας πώς οι φοιτητικοί σύλλογοι μπορούν να οργανώσουν κινήσεις στην ίδια κατεύθυνση, στα πλαίσια ενός αντιπολεμικού κινήματος ταξικής αλληλεγγύης. Τέλος, οι φοιτητικοί σύλλογοι, μαζί με την υπόλοιπη νεολαία, πρέπει να δώσουν μαχητικά το παρόν στις πανελλαδικές κινητοποιήσεις στις 6/12, μέρα μνήμης της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον μπάτσο Κορκονέα, αλλά και της κοινωνικής έκρηξης που ακολούθησε!

Φ.Σ. Φυσικού | Μαθηματικού | Πληροφορικής | Χημικού | Βιολογικού | Οδοντιατρικής | Πολιτικών Μηχανικών | Τοπογράφων Μηχανικών | Μεταλλειολόγων Μηχανικών

Το Έγκλημα στο Παρίσι το διέπραξε το ISIS, το υπέγραψαν Ολάντ, Ομπάμα, Μέρκελ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε.

Η πολιτική των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, της διάλυσης κρατών, του μοιράσματος και ξαναμοιράσματος του κόσμου για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, οι κυβερνήσεις πλασιέ όπλων, αυτοί που έφεραν την καπιταλιστική κρίση, αυτοί που εξέθρεψαν την μουσουλμανική τρομοκρατία δίπλα στην επίσημη κρατική τρομοκρατία, έφεραν το φονικό μέσα στις καπιταλιστικές μητροπόλεις, και τώρα απαιτούν νέους τρομοκρατικούς πολέμους!    

Ο Γάλλος Πρόεδρος Ολάντ ακολούθησε το εγκληματικό πρότυπο του Ισπανού Ανθάρ!

Να πεταχτεί αυτός και η πολιτική του στον κάλαθο της ιστορίας: τα γαλλικά ιμπεριαλιστικά εγκλήματα σε Μέση Ανατολή και Αφρική (θυμίζουμε επέμβαση σε Μάλι, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Σομαλία, Λιβύη κλπ) έφεραν το έγκλημα στο Παρίσι.

Η πραγματική εκδίκηση του κόσμου της εργασίας είναι ο αγώνας ενάντια στην αστική και ιμπεριαλιστική πολιτική, η ανατροπή των κυβερνήσεων της άγριας αντεργατικής επίθεσης- της στυγνής κρατικής τρομοκρατίας-των πολεμικών τυχοδιωκτισμών, η Διάλυση του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.   

Αναδημοσιεύουμε ένα αποκαλυπτικό κείμενο του CHRIS FLOYD(μετάφραση Σύλβια Βαρνάβα, omniatv.com)

Η Εποχή της απελπισίας: αποκομίζουν την λαίλαπα της δυτικής υποστήριξης για την εξτρεμιστική βία

 Εμείς, η Δύση, ανατρέψαμε τον Σαντάμ με τη βία. Εμείς, αναντρέψαμε τον Καντάφι με τη βία. Προσπαθούμε να ανατρέψουμε τον Άσαντ με τη βία. Σκληρά καθεστώτα όλα - αλλά πολύ λιγότερο δρακόντεια από τη Σαουδική Αραβία που είναι σύμμαχός μας, και άλλες τυραννίες σε όλο τον κόσμο. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτών των παρεμβάσεων; Μια κόλαση στη γη, μια κόλαση που μεγαλώνει όλο και περισσότερο και γίνεται πιο επιθετική από χρόνο σε χρόνο.

Χωρίς το αμερικανικό έγκλημα του επιθετικού πολέμου κατά του Ιράκ – ο οποίος, από τις μετρήσεις που προβάλλονται από τις ίδιες τις δυτικές κυβερνήσεις, άφησε πίσω του περισσότερους από ένα εκατομμύριο αθώους νεκρούς - δεν θα υπήρχε ISIS, ούτε "Αλ Κάιντα στο Ιράκ." Χωρίς την χρηματοδότηση της Σαουδικής Αραβίας και της Δύσης και τον εξοπλισμό ενός κράματος εξτρεμιστικών σουνιτικών ομάδων σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή, που χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατα για να χτυπηθεί το Ιράν και οι σύμμαχοί του, δεν θα υπήρχε ISIS. Ας πάμε ακόμα πιο πίσω. Χωρίς την άμεση, εκτεταμένη και σκόπιμη δημιουργία από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Σαουδάραβες συμμάχους της, μιας παγκόσμιας κίνησης ένοπλων σουνιτών εξτρεμιστών κατά τη διάρκεια των διοικήσεων του Κάρτερ και του Ρέιγκαν, δεν θα υπήρχε κανένας «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», ούτε θα υπήρχαν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι.

Και πάλι, ας είμαστε όσο το δυνατόν σαφέστεροι: ο καταχθόνιος κόσμος στον οποίο ζούμε σήμερα είναι το αποτέλεσμα της σκόπιμης πολιτικής και των δράσεων που αναλαμβάνονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους κατά την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Ήταν η Ουάσιγκτον που οδήγησε ή / και στήριξε την ισοπέδωση της κοσμικής πολιτικής αντίστασης σε όλη τη Μέση Ανατολή, προκειμένου να εκδιώξει μη συνεργάσιμους ηγέτες, όπως τον Νάσερ και να στηρίξει διεφθαρμένους και στυγνούς δικτάτορες, που θα προωθούσαν την ατζέντα των ΗΠΑ που ήταν η πολιτική κυριαρχίας και η εκμετάλλευση των πόρων.

Η ανοικτή ιστορία του τελευταίου μισού αιώνα είναι πολύ σαφής στο θέμα αυτό. Πηγαίνοντας όλο τον δρόμο πίσω στην ανατροπή της δημοκρατικής κυβέρνησης του Ιράν το 1953, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σκόπιμα και συνειδητά σπρώξει τις πιο ακραίες θρησκευτικές ομάδες, προκειμένου να υπονομεύσουν μια ευρύτερη βάση κοσμικής αντίστασης στην κυριαρχία της ημερήσιας διάταξης.

Γιατί ν’αναφέρεται αυτή η «αρχαία ιστορία», όταν φρέσκο ​​αίμα ρέει στους δρόμους του Παρισιού; Επειδή το αίμα δεν θα έρεε, εάν δεν υπήρχε αυτή η «αρχαία» ιστορία και επειδή η αντίδραση στον πιο πρόσφατο απόηχο της διακομματικής καλλιέργειας του θρησκευτικού εξτρεμισμού από την Ουάσιγκτον εδώ και δεκαετίες, θα είναι σίγουρα περισσότερη αιματοχυσία, περισσότερη καταστολή και πιο βίαιες επεμβάσεις. Που με τη σειρά τους, αναπόφευκτα, θα παράγουν ακόμη περισσότερες θηριωδίες και αναστάτωση, σαν αυτές που βλέπουμε στο Παρίσι.

Γράφω βρισκόμενος σε απόγνωση. Απόγνωση, φυσικά, από την αχρειότητα που επέδειξαν οι δολοφόνοι των αθώων στο Παρίσι, αλλά ακόμα βαθύτερη απόγνωση για την αχρειότητα των σκανδαλωδών δολοφόνων, που μας έφεραν σε αυτό το άθλιο σημείο της ανθρώπινης ιστορίας: αυτά τα επιχρυσωμένα άτομα, που μπήκαν στις αίθουσες της εξουσίας εδώ και δεκαετίες στους υψηλούς θαλάμους της Δύσης, σκοτώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες αθώους ανθρώπους, συνθλίβοντας την κοσμική αντιπολίτευση ευνοώντας δικτάτορες – και ξανά, ξανά και ξανά - υποστηρίζοντας, χρηματοδοτώντας και εξοπλίζοντας μερικούς από τους πιο επιθετικούς σεχταριστές στη γη.

Και μία ακόμη αιτία της απόγνωσης: ότι, παρόλο που αυτή η ιστορική καταγραφή είναι εκεί ανοιχτή και γνωστή, υπάρχει άμεσα διαθέσιμη από τις πιο επικρατούσες πηγές, αγνοείται και θα συνεχίσει να αγνοείται πλήρως, τόσο από τους παίχτες της εξουσίας όσο και από το ίδιο το κοινό. Οι τελευταίοι θα συνεχίσουν να στηρίζουν τους πρώην, καθώς αναπαράγουν και αναμασούν τις ίδιες παλιές πολιτικές παρέμβασης, τις ίδιες παλιές ατζέντες της κυριαρχίας και της απληστίας, ξανά και ξανά και ξανά - δημιουργώντας ολοένα και πιο νέες κολάσεις για να ζούμε μέσα σε αυτές όλοι μας και δηλητηριάζουν τις ζωές των παιδιών μας και όλων εκείνων που θα έρθουν μετά από εμάς.

(http://www.counterpunch.org/2015/11/13/the-age-of-despair-reaping-the-whirlwind-of-western-support-for-extremist-violence/)

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΤΟΥΣ

ΕΜΕΙΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ-ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ-ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ
Μέσα σε κάθε "έθνος" υπάρχουν δύο έθνη: των καταπιεστών και του κόσμου της εργασίας.
Εκφράζουμε τη Διεθνιστική μας Αλληλεγγύη στην άλλη Γαλλία, των εργαζόμενων, των άνεργων, των γκέτο και των μεταναστών και καλούμε σε Κοινή Πάλη.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Τα δάκρυα για τους νεκρούς στο Παρίσι είναι κροκοδείλια… μόνο οι λαοί θρηνούν αληθινά…

Γράφει η Ντίνα Ρέππα

Τι εποχή κι αυτή; Σακατεμένη και κολασμένη… εποχή των τεράτων… Ξημέρωμα 14 Νοεμβρίου 150 νεκροί στο Παρίσι από τους φασίστες των ISIS… πριν ένα μήνα στην Άγκυρα οι ίδιοι φασίστες δολοφόνησαν 120 διαδηλωτές της Ειρήνης… στο Αιγαίο κάθε μήνα δολοφονούνται μερικές δεκάδες, από την πολιτική κλειστών συνόρων της ΕΕ και των κυβερνήσεων, ανάμεσά τους και της ελληνικής… και κάθε μέρα δολοφονούνται εκατοντάδες από τον πόλεμο που μαίνεται στα κολαστήρια της Συρίας, της Παλαιστίνης, του Ιράκ, του Αφγανιστάν κι ο κατάλογος είναι ατέλειωτος… κι οι σύγχρονοι μακελάρηδες, άλλοι φανατικοί ισλαμιστές από το κράτος του μαύρου μίσους, άλλοι κόσμιοι και σεβάσμιοι ολιγάρχες του πλούτου, φανατικοί υποστηριχτές του θεού του κέρδους… Όλοι βγαλμένοι από την ίδια μήτρα… όλοι παιδιά κι αδέλφια του ίδιου κολασμένου καπιταλισμού της εποχής της κρίσης… τους ισλαμοφασίστες τους βύζαξε με μητρική ευλάβεια ο Αμερικάνικος και Ευρωενωσιακός Ιμπεριαλισμός… τους έθρεψε στα σπλάχνα του ο πιο μισητός καπιταλισμός που δε διστάζει να φτιάξει τέρατα αρκεί να ανακτήσει την κερδοφορία του… και τους θρέφει ακόμα, για να λιώσει κάτω από τη μπότα του κάθε απελευθερωτικό σκίρτημα και αντίσταση των λαών στο τουρκικό Κουρδιστάν, στο Κομπάνι και την Παλαιστίνη… για να συνθλίψει κάθε εργατική αντίσταση στις χώρες που επελαύνει το κεφάλαιο σαρώνοντας κάθε δικαίωμα…

Τα δάκρυα για τους νεκρούς στο Παρίσι είναι κροκοδείλια… μόνο οι λαοί θρηνούν αληθινά… τα γεράκια των οικονομικών και στρατιωτικών πολέμων και ανελέητων ανταγωνισμών τρίβουν τα χέρια τους… βρήκαν ευκαιρία να κάνουν μαζική πολιτική πάνω στον τρόμο… για τα δικά τους σχέδια και επιδιώξεις… για να κλείσουν τα σύνορα και να κρατήσουν έξω από αυτά, τους δραπέτες από τα σύγχρονα Άουσβιτς που οι ίδιοι δημιούργησαν… Γιατί η Συρία του πολέμου και του ισλαμικού κράτους, το Αφγανιστάν του «ιερού» πολέμου του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, η Λιβύη, η Παλαιστίνη, οι χώρες που λεηλατούνται οικονομικά, είναι τα Άουσβιτς και τα Νταχάου του 21ου αιώνα… του αιώνα της πιο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης… οι λαοί που δραπετεύουν, οι φτωχοί που ανεβαίνουν σε μια βάρκα για να διασχίσουν…τη ζωή, είμαστε εμείς… μόνος τρόπος για να ξεφύγουμε από αυτό τον τρόμο είναι να ανασυνταχθούμε οι καταφρονεμένοι, να ενωθούμε οι φτωχοί, να πολεμήσουμε οι διωκόμενοι για τα δίκια της τάξης μας… μας προτείνουν να κλείσουμε τις πόρτες στους φτωχούς, γιατί αυτοί λέει είναι οι επικίνδυνοι εχθροί… άι! καημένε… ο εχθρός είναι στη χώρα σου… δεν το βλέπεις; Είναι αυτός που στέλνει στρατεύματα για να εξάγει τάχα ελευθερία και δημοκρατία και συμμαχεί και φτιάχνει τέρατα για να την εγκαθιδρύσει… είναι αυτός που λεηλατεί οικονομικά χώρες ολόκληρες και φτιάχνει εκατομμύρια φτωχούς που ψάχνουν ψωμί όπου γης… είναι αυτός που διαλύει τη γενιά μας και κάθε επόμενη γενιά με τα μνημόνια και τα σύμφωνα σταθερότητας… μην τους πιστέψεις ξανά… μην τους κάνεις τη χάρη να φοβηθείς τον πρόσφυγα και το μετανάστη… δεν κρατάει αυτός καλάσνικοφ… αυτός που κρατάει καλάσνικοφ ήρθε στην Ευρώπη με το αεροπλάνο, δεν διακινδύνεψε στα παγωμένα νερά του Αιγαίου… και τα εισιτήρια του τα εξασφάλισαν οι ολιγάρχες που ανταγωνίζονται για τα πετρέλαια και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές…

Μην τους κάνεις το χατήρι να απλώσεις παντού το φασισμό… αν εμείς τρομάξαμε από το Παρίσι και την Άγκυρα, οι χιλιάδες που διασχίζουν τα σύνορα ζούσαν στον τόπο τους κάθε μέρα και κάθε στιγμή δεκάδες Παρίσια… από αυτά δραπετεύουν… ίσως τώρα να τους καταλάβουμε καλύτερα… οι ολιγάρχες φτιάχνουν ένα κράτος φρούριο, μια Ευρώπη φρούριο… θέλουν να ελέγχουν τα περάσματά μόνο αυτοί… να περνάει ότι μπορούν να εκμεταλλευτούν, όσο μπορούν να το εκμεταλλευτούν και όταν τους βολεύει να το εκμεταλλευτούν… για να γεμίζουν το πουγκί τους μπας και γλιτώσουν από την κρίση τους… κι εσύ σ’ αυτό το φρούριο θα ‘σαι φυλακισμένος… για να σε προστατεύουν τάχα από τον τρόμο «των άλλων»… για να σε απειλούν με τον τρόμο «των άλλων» και να σε κρατούν παραλυμένο και δεμένο… έτσι, θα σοδομούν πάνω κι απ’ τη δική μας τη ζωή ανενόχλητοι… Να ενωθούμε οι εργάτες, όπου γης… αυτό μόνο… Να ενωθούμε για να πολεμήσουμε το τέρας… και το τέρας έχει ονόματα… εκμετάλλευση, φτώχεια, κέρδος, πόλεμος, φασισμός, ιμπεριαλισμός, δηλαδή καπιταλισμός… όσο κι αν προσπαθείς να αποφύγεις να αναμετρηθείς ξανά με το ερώτημα, εκείνο έρχεται αμείλικτο μπροστά σου… Βαρβαρότητα ή κοινωνική απελευθέρωση;

Απόφαση Φ.Σ. Νομικής 10/11

ΕΝΙΑΙΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ, 10/11/2015

[Ρ.Α.Πα.Ν. – Σ.Α.Φ.Ν. (εαακ), ΑΡ.ΔΙ.Ν., Αριστερή Ενότητα, ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ-ΕΑΑΚ]

Η σημερινή συνέλευση διεξάγεται υπό το βάρος της υπογραφής του 3ου κι επαχθέστερου μνημονίου. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πριν την προκήρυξη των εκλογών της 20ης Σεπτέμβρη, αψήφησε το “ΟΧΙ” του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη και το αμέσως επόμενο διάστημα το μετέτρεψε σε “ΝΑΙ”, πειθαρχώντας πλήρως στις επιταγές του εγχώριου κεφαλαίου, των ευρωπαίων δανειστών και του ΔΝΤ, επισφραγίζοντας κάτι που είχε ξεκινήσει ήδη από την 20^η Φλεβάρη, δηλαδή την πλήρη συστημική του ενσωμάτωση. Αναδεικνύεται γι ακόμη μια φορά από αυτήν την πολιτική επιλογή ότι η παραμονή στην ΕΕ σημαίνει μνημόνια, λιτότητα, ανεργία, οικονομική ασφυξία για το λαό και τη νεολαία, περιστολή εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Η νέα σύνθεση της σχεδόν εξ ολοκλήρου μνημονιακής Βουλής, όπως προέκυψε από τις τελευταίες εκλογές αποτυπώνει την ηττοπάθεια που καλλιεργήθηκε γύρω από τη μη ύπαρξη εναλλακτικής στα πλαίσια ενός άλλου δρόμου. Η Βουλή που συγκροτήθηκε χωρίς να περιέχει ούτε μια ουσιαστικά αντιμνημονιακή δύναμη στο εσωτερικό της δε θα έχει κανένα κώλυμα στο να εφαρμόσει ευθύγραμμα τα επιμέρους μνημονιακά μέτρα. Από τη μία, το ΚΚΕ, παρά την καταψήφιση των μνημονίων, δεν επιδιώκει να αρθρώσει μια πραγματική, κινηματική εναλλακτική αφήγηση εξόδου από την κρίση και μένει στην στείρα καταγγελιολογία. Από την άλλη,  δε μπορούμε να αφήσουμε χώρο ούτε στις δήθεν αντιμνημονιακές κορώνες της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής (αν υπολογίσουμε κιόλας ότι ανέλαβε και πρόσφατα την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία του αντιφασίστα, αγωνιστή Π. Φύσσα), η οποία θα πρέπει να τσακιστεί από το αντιφασιστικό κίνημα.

Το 3ο μνημόνιο περιλαμβάνει 233 εφαρμοστικά μέτρα τα οποία δρομολογούνται προς ψήφιση και περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων περικοπές στο ασφαλιστικό, περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας, πλειστηριασμοί 1ης κατοικίας, μείωση του προϋπολογισμού για το πανεπιστήμιο. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά και το αντικείμενό μας, οι πλειστηριασμοί και η ενεργοποίηση των κόκκινων δανείων απλουστεύονται και διευρύνονται μέσα από τις αλλαγές που γίνονται στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.

Αυτό σημαίνει ότι το μνημόνιο 3 όχι μόνο επιτείνει τις ήδη αντίξοες συνθήκες εργασίας στο κλάδο μας, αλλά ακόμα και αν βρούμε δουλειά ως δικηγόροι θα καλούμαστε να πειθαρχήσουμε στα αντιλαϊκά αυτά μέτρα. Συγκεκριμένα, με το Νέο Κώδικα Δικηγόρων προβλέπεται η ακόμη μεγαλύτερη πτώση στον κατώτατο μισθό και η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Προβλέπεται, δηλαδή σε συνάρτηση και με τις διατάξεις του μνημονίου, αλλά και με τη συνολικότερη κατάσταση ανεργίας στους νέους, οτι οι ασκούμενοι καλούνται να δώσουν πανελλαδικές εξετάσεις πολύ μεγάλης  δυσκολίας για να πάρουν την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, ενώ οι νέοι δικηγόροι καλούνται να δουλέψουν χωρίς ασφάλιση και επαγγελματικά δικαιώματα. Την ίδια στιγμή τα δικηγορικά γραφεία φορολογούνται υψηλά ώστε ο μεγάλος κερδισμένος να είναι οι δικηγορικές εταιρείες στις οποίες θα καλούμαστε να δουλέψουμε με βάση την παραπάνω μαύρη εργασιακή συνθήκη.

Απέναντι στην πραγματικότητα, λοιπόν, του τρίτου μνημονίου, την Πέμπτη, 12/11, έχει προκηρυχθεί πανεργατική απεργία. Πρόκειται για μια απεργία που στοχεύει στο να δώσει έναν πρώτο τόνο αντίστασης απέναντι στις πολιτικές εξαθλίωσης που επιβάλλονται σε εργαζόμενους και νεολαία, μια απεργία που πρέπει να αποτελέσει κόμβο για την επανεμφάνιση του λαϊκού παράγοντα και να καταστήσει ξεκάθαρο ότι δεν πρόκειται να συνυπογράψουμε στην υποβάθμιση του μέλλοντός μας, αλλά αντιθέτως δεν θα σταματήσουμε, ακόμη και στις πιο αντίξοες συνθήκες, να διεκδικούμε μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Οι ίδιοι που, στα πλαίσια όλων των παραπάνω, επιβάλλουν τις μνημονιακές πολιτικές, είναι και εκείνοι που φέρουν την ευθύνη για το προσφυγικό ζήτημα που έχει ανακύψει το τελευταίο διάστημα. Λόγω του πολέμου που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στη Συρία, στον οποίο εμπλέκονται τόσο το απολυταρχικό καθεστώς του Άσαντ, όσο και ιμπεριαλιστικά συμφέροντα (ΝΑΤΟ, ΕΕ, Ρωσία), μεγάλα κύματα προσφύγων έρχονται στη  χώρα μας, από την οποία και δε μπορούν να φύγουν. Οι πρόσφυγες, λοιπόν, βρίσκονται εγκλωβισμένοι στη χώρα μας λόγω της ευρωπαϊκής συνθήκης Δουβλίνο 2, που περιορίζει τους πρόσφυγες σε παραμονή στην πρώτη χώρα εισόδου (εν προκειμένω στην Ελλάδα). Οι παλιές και νέες κυβερνήσεις έχουν τεράστιο μερίδιο ευθύνης για τα τρομερά εγκλήματα κατά των προσφύγων στο αιματοβαμμένο Αιγαίο και το τείχος της ντροπής στον Έβρο, τη συγκάλυψη των εγκλημάτων του ελληνικού λιμενικού, της ΕΛ.ΑΣ. και του στρατού με την «αμέριστη» βοήθεια της FRONTEX. Χρέος μας λοιπόν καθίσταται η έμπρακτη αλληλεγγύη μας σε αυτά τα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της ευρωπαϊκής πολιτικής, πολύ περισσότερο η από κοινού συμμετοχή μας σε ένα αντιιμπεριαλιστικό και αντιπολεμικό κίνημα. 

Στο χώρο της εκπαίδευσης...

Η εξαγγελία για απόσυρση του προσχεδίου Μπαλτά για τα πανεπιστήμια από τη εκ νέου εκλεχθείσα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποτελεί τον προάγγελο για μια ακόμα επίθεση στο χώρο της εκπαίδευσης. Ενδεικτικά, αναμένεται να επιδιωχθεί η συνέχιση της λειτουργίας των αυταρχικών Συμβουλίων Ιδρύματος (που και οι ίδιοι οι φοιτητικοί σύλλογοι είχαν απονομιμοποιήσει με τις κινητοποιήσεις τους), η μη δυνατότητα των φοιτητών να έχουν λόγο στις συνεδριάσεις των οργάνων διοίκησης, ενώ μπορεί να τεθεί υπό διακύβευση ακόμα και η απόσυρση του μέτρου των διαγραφών, που λόγω της πίεσης του φοιτητικού κινήματος είχαν αποσυρθεί νομοθετικά. Παράλληλα, προφανώς, διατηρούνται και όλες οι υπόλοιπες πτυχές του ν. Διαμαντοπούλου- Αρβανιτόπουλου, που ούτε και το προσχέδιο Μπαλτά άλλαζε ουσιωδώς, αφήνοντας άθικτο τον πυρήνα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Δεδομένης της πλήρους μνημονιακής στροφής της συγκυβέρνησης, περιμένουμε ότι το επόμενο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί προς ψήφιση θα είναι πλήρως εναρμονισμένο με τις αναδιαρθρωτικές πολιτικές στα πανεπιστήμια, πράγμα το οποίο δεν μπορεί παρά να βρίσκει το φοιτητικό μας σύλλογο αντίθετο.

Στην κατεύθυνση που προβλέπει ο νέος νόμος Φίλη, το επόμενο διάστημα θα βρεθούμε αντιμέτωποι ξανά με μια σειρά μέτρων, όπως η διάσπαση του ενιαίου πτυχίου - είτε μέσω πιστωτικών μονάδων, είτε με την εξίσωση των πτυχίων μας με αυτά των ιδιωτικών σχολών - οι αυταρχικές διοικήσεις, η εισαγωγή διδάκτρων και οι περικοπές στις φοιτητικές παροχές. Οι μειώσεις στην κρατική επιχορήγηση για την εκπαίδευση έχουν φτάσει σε πρωτόγνωρα επίπεδα και πλέον η λειτουργία σημαντικών πτυχών του πανεπιστημίου καθίσταται αδύνατη. Οι μειώσεις σε προσωπικό και οι ιδιωτικές εργολαβίες σε πάμπολλους τομείς των ΑΕΙ-ΤΕΙ σκιαγραφούν τη μαύρη εικόνα εν καιρώ μνημονίου και κρίσης. Το αποτέλεσμα αυτών επιδιώκουν να είναι η υποβάθμιση των επαγγελματικών μας  δικαιωμάτων και η ένταση του ανταγωνισμού μεταξύ μας για μια θέση στην αγορά εργασίας, δεδομένης και της ανεργίας του 60%, η εξατομίκευσή μας μέσω του αποκλεισμού από τις διαδικασίες απόφασης  εντός του πανεπιστημίου και η υποτίμηση των συλλογικών διαδικασιών και η μετακύλιση του κόστους σπουδών στις πλάτες μας.

Το τελευταίο  ήδη  βλέπουμε να συμβαίνει στη σχολή μας με την επιβολή διδάκτρων στο μεταπτυχιακό του διεθνούς κι ευρωπαϊκού δικαίου στο ύψος των 1.200 ευρώ, το οποίο αποτελεί μια ξεκάθαρα πολιτική και όχι μόνο οικονομική απόφαση –όπως τόνισαν και καθηγητές του τομέα Διεθνούς, την ίδια στιγμή μάλιστα που ήδη συζητείται από τους καθηγητές η υιοθέτηση αυτού του μέτρου και από άλλους τομείς, και συγκεκριμένα από τους τομείς του Δημοσίου και του Αστικού δικαίου. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται από τη μία η δημοσιονομική προσαρμογή του πανεπιστημίου στις μνημονιακές επιταγές για μειωμένους προϋπολογισμούς στην εκπαίδευση, ενώ παράλληλα οι όποιες υποσχέσεις για κοινωνικά κριτήρια και υποτροφίες υποχρεώνουν τους ενδιαφερόμενους  να υποστούν μια διαδικασία συνεχούς, εντατικού διαβάσματος, με αποτέλεσμα να αποκόβονται από οποιαδήποτε άλλη κοινωνικοπολιτική δραστηριότητα, και πολύ περισσότερο (με βάση πρόσφατη ανακοίνωση του τομέα Διεθνούς) να εργάζονται αμισθί για τον τομέα, προκειμένου να αντισταθμιστεί η «χασούρα» της μη καταβολής διδάκτρων! Εμείς πρέπει να απαντήσουμε σε αυτό ότι δε θα γίνουμε τα θύματα που θα επωμισθούν-λόγω και των πολιτικών διόγκωσης του χρέους-την κακοδιαχείριση των πόρων του πανεπιστημίου (πχ ενώ επικαλούνται ότι το ΕΚΠΑ δεν έχει ούτε ένα ευρώ, πέρσι θα δίνονταν 3εκ. ευρώ σε security), τους χαμηλούς προϋπολογισμούς για τις σχολές, το κλείσιμο βιβλιοθηκών, την υπολειτουργία των γραμματειών και των εργαστηρίων.

Η συγκεκριμένη απόφαση ήταν προϊόν της Συγκλήτου που διεξήχθη στις 21 Ιουλίου πίσω από τις πλάτες μας. Ο αποκλεισμός μας από τις διαδικασίες των οργάνων του πανεπιστημίου που έχουν αποφασιστικό χαρακτήρα δεν είναι κάτι νέο, αλλά επιχειρείται τόσο από τη Γενική Συνέλευση Τμήματος στη Νομική αλλά και σε μια σειρά σχολών που συνεδριάζει χωρίς να ενημερώνονται οι σύλλογοι, όσο και από το ν.Διαμαντοπούλου με τη σύσταση και λειτουργία του Συμβουλίου Ιδρύματος (15μελές όργανο με συμμετοχή μόνο ενός φοιτητή ανά ίδρυμα!), του πλέον πιο αντιδημοκρατικού οργάνου εντός των πανεπιστημίων. Είναι μια κατεύθυνση που επιχειρεί να περάσει με αυταρχικό κι αυθαίρετο τρόπο τις ίδιες τις πτυχές της αναδιάρθρωσης, αλλά και να μας κάνει να εμπεδώσουμε τη μη συμμετοχή μας σε αυτές τις διαδικασίες και άρα σταδιακά να υιοθετήσουμε μια ηττοπαθή και παθητική στάση. Απέναντι σε αυτή την αντιδημοκρατική  πρακτική αποκλεισμού των συλλόγων, όπως ειδικότερα υιοθετήθηκε με τον πιο αντιδραστικό τρόπο μέσω του Πρύτανη Φορτσάκη την προηγούμενη χρονιά, ο σύλλογός μας κατάφερε να αρθρώσει τα αιτήματά του μέσω συλλογικών διαδικασιών και να αποδείξει ότι μπορεί να ανατρέπει αυταρχικές διοικήσεις και τα σχέδια που υλοποιούν.

Κι ενώ τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσουν τη δωρεάν φοίτηση, συνεχίζεται μία διαδικασία αξιολόγησης, με άξονα τις επιταγές μνημονίων και ΕΕ για την εκπαίδευση. Πιο απλά, τα ιδρύματα αξιολογούνται από εξωτερικούς παράγοντες (για τη μεταφορά των οποίων δαπανούνται ποσά που θα μπορούσαν να παρέχονται σε φοιτητικές παροχές) για το αν και κατά πόσο ευθυγραμμίζονται με τις ευρωπαϊκές οδηγίες για την εκπαίδευση (πχ αλυσίδες μαθημάτων, διάσπαση κύκλου σπουδών). Αν, μάλιστα, αποτυγχάνουν να πετύχουν αυτόν τον «στόχο», θα υπάρξουν επιπτώσεις ως προς τη χρηματοδότησή τους, επιπτώσεις οι οποίες για ακόμη μια φορά θα επιρριφθούν στις πλάτες των φοιτητών. Η εξωτερική αξιολόγηση γίνεται με πλαφόν περικοπών 15% στις δαπάνες, οποιοδήποτε και αν είναι το αποτέλεσμα. Δηλαδή, στην ήδη μειωμένη κατά 80% χρηματοδότηση του ΕΚΠΑ, η αξιολόγηση έρχεται να φέρει ακόμη μεγαλύτερη μείωση. Πέραν τούτου, η αξιολόγηση θα αποτελέσει την αντικειμενική βάση της πρότασης του Υπ. Παιδείας για νέο σχέδιο «Αθηνά», με συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων στα ιδρύματα, μέσα από διαβούλευση με ορίζοντα την άνοιξη, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί.

Ακριβώς στα παραπάνω πλαίσια  «εξευρωπαϊσμού» των ελληνικών ΑΕΙ-ΤΕΙ, στη Νομική Θεσσαλονίκης επιχειρείται αλλαγή του προγράμματος σπουδών, μέσω της επιβολής αλυσίδων μαθημάτων. Συγκεκριμένα, οι φοιτητές πλέον δεν θα μπορούν να δίνουν συνθέσεις, εάν δεν έχουν περάσει όλα τα μαθήματα του εκάστοτε τομέα, ενώ τα μαθήματα γενικού περιεχομένου θα θεωρούνται προαπαιτούμενα για να δοθούν στη συνέχεια οι εξειδικεύσεις τους (πχ δεν θα μπορούμε να δώσουμε Ειδικό Ενοχικό αν δεν έχουμε περάσει το Γενικό). Ακόμη, μπαίνουν στο πρόγραμμα σεμιναριακού τύπου μαθήματα, πάνω σε «επίκαιρα» αντικείμενα (πχ πλειστηριασμοί), εν είδοι εξειδίκευσης και «κατεύθυνσης» πτυχίου. Στη δική μας σχολή αυτή η κατεύθυνση είχε ξεκινήσει το 2012, επί σχεδίου «Αθηνά», (με τη διάρθρωση του εμπορικού δικαίου σε «εμπορικό Ι, ΙΙ και ΙΙΙ), είχε όμως παυθεί λόγω των κινητοποιήσεων του συλλόγου μας, που εμπόδισαν την περαιτέρω αλλαγή του προγράμματος σπουδών. Η αλλαγή αυτή έχει ως στόχο τη διάσπαση του πτυχίου νομικής στη βάση κατευθύνσεων (πχ «αστικολόγος»), πράγμα που διασπά και τα επαγγελματικά δικαιώματα των δικηγόρων, ενώ δημιουργεί και μια ανάγκη συνεχούς επανακατάρτισης των αποφοίτων νομικής, στην περίπτωση κορεσμού κάποιου κλάδου. Η διαδικασία αυτή συντελεί και στη δημιουργία του νέου μοντέλου φοιτητή και, μετέπειτα, εργαζόμενου, που θα είναι εντατικοποιημένος, πλήρως πειθήνιος και ανίκανος να αρθρώσει αντιστάσεις στον εκάστοτε εργοδότη. Προφανώς ο Φοιτητικός Σύλλογος πρέπει να έχει λόγο πάνω σε ζητήματα που αφορούν την επαγγελματική προοπτική των φοιτητών, ειδικά σε μια αγορά εργασίας με 60% ανεργία στους νέους, και λαμβάνοντας υπόψη ότι τέτοιου είδους αποφάσεις πλέον λαμβάνονται «κεκλεισμένων των θυρών», σε Γενικές Συνελεύσεις Τμημάτων στις οποίες ποτέ δεν καλούνται φοιτητές και για τις οποίες σχεδόν ποτέ δεν κρατούνται πρακτικά, ώστε να ελέγχονται η σύνθεσή τους και οι αποφάσεις τους.

Απέναντι στα δίδακτρα και στις αυθαίρετες αποφάσεις, αλλά και πιο συνολικά στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, όπως αυτή εναρμονίζεται πλέον πλήρως με τις μνημονιακές κι ευρωπαϊκές επιταγές εμείς θα προτάξουμε τη δύναμη των συλλογικών μας αγώνων και διαδικασιών, με στόχο να ξαναβγεί στο προσκήνιο το φοιτητικό κίνημα μαζί ολόκληρη την κοινωνία, κόντρα στις μνημονιακές πολιτικές. Εν όψει και της επετείου του Πολυτεχνείου, πρέπει να θυμίσουμε σε όσους επιχειρούν να παίρνουν αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς ότι η νεολαία ποτέ δεν «έκατσε στα αυγά της». Αντιθέτως, κάθε φορά που διακυβευόταν το παρόν και το μέλλον της έβγαινε δυναμικά στο προσκήνιο και αποτελούσε παράγοντα αποσταθεροποίησης της κανονικότητας που επιχειρούσαν να δημιουργήσουν γι αυτήν.

Σήμερα, 42 χρόνια μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, η νεολαία για ακόμη μια φορά έρχεται αντιμέτωπη με ένα μέλλον πολύ πιο ζοφερό απ’ όσο θα μπορούσαμε να φανταστούμε και με μια ρητορεία ότι δεν έχει περιθώρια αντίστασης, γιατί «δεν υπάρχει εναλλακτική». Απάντηση, λοιπόν, άλλη δεν υπάρχει από τον ξεσηκωμό των πληττόμενων κομματιών της κοινωνίας (νεολαίας και εργαζομένων), που αντιλαμβάνονται με τον πιο βιωματικό τρόπο πως ΕΕ,ΔΝΤ και χρέος μας στερούν κάθε μέλλον και προοπτική και ότι δεν υπάρχουν εύκολες και έτοιμες λύσεις από κυβερνήσεις-σωτήρες, που υποτάσσονται σε αυτές τις πολιτικές. Είναι καθήκον, λοιπόν, της γενιάς μας, πιάνοντας το νήμα της κατάληψης του Πολυτεχνείου, να αποδείξει ότι εναλλακτική υπάρχει και βρίσκεται στο δρόμο που χαράζουμε εμείς, στον καθένα από εμάς και σε όλους συλλογικά, στους αγώνες που δόθηκαν και δίνονται ακόμη ενάντια στον αυταρχισμό και την εξαθλίωση. Είναι χρέος μας να καταστήσουμε σαφές ότι η νεολαία δεν υποτάσσεται, αλλά θα ανατρέψουμε όσους μας επιβάλλουν να ζήσουμε με σκυφτό το κεφάλι και θα πάρουμε τις ζωές και το μέλλον μας στα χέρια μας!

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:

• Συνολική απόσυρση του ν. Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου και όλων των πτυχών του
• Καμία σκέψη για «νέο χάρτη» σχολών
• Ενιαία, ισχυρά πτυχία, με επαγγελματικά δικαιώματα – κατάργηση της εξίσωσης πτυχίων - κατάργηση του Νέου Κώδικα Δικηγόρων
• Καμία σκέψη για δίδακτρα σε μεταπτυχιακό και προπτυχιακό
• Καμία σκέψη για αλυσίδες μαθημάτων και προαπαιτούμενα
• Κατάργηση του σχεδίου για απασχόληση νέων και των προγραμμάτων voucher
• Κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος
• Επαναφορά του ασύλου – απόσυρση των security
• Άμεση επαναπρόσληψη όλων των διοικητικών, καμία δίωξη απεργών διοικητικών – πρόσληψη προσωπικού καθαρισμού απευθείας από το πανεπιστήμιο, με ανθρώπινους όρους εργασίας
• Αύξηση της χρηματοδότησης των ιδρυμάτων - δωρεάν φοιτητικές παροχές
• Καμία εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων στο νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας
• Παρέμβαση των ΦΣ στα όργανα διοίκησης
• Ανατροπή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
• Κατάργηση των μνημονίων, διαγραφή όλου του χρέους, έξοδο από την ΕΕ και την ΟΝΕ

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:

• Συμμετοχή του συλλόγου στην πανεργατική απεργία, την Πέμπτη 12/11, με προσυγκέντρωση στις 10.30 στα Μουσείο και κλειστή σχολή την ίδια ημέρα
• Κινητοποίηση του ΦΣ την Τετάρτη, 11/11, στον Πρύτανη του ΕΚΠΑ για το ζήτημα των διδάκτρων στα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών, στις 13.00
• Κατάληψη της σχολής τη Δευτέρα 16/11 και την Τρίτη 17/11, εν όψει της επετείου του Πολυτεχνείου και μεταφορά της κατάληψης στο Πολυτεχνείο
• Συμμετοχή του ΦΣ στην πορεία του Πολυτεχνείου, την Τρίτη 17/11, με προσυγκέντρωση στις 13.00 στο Πολυτεχνείο
• Κινητοποίηση την Παρασκευή, 13/11, στις 13.00, στην Πρυτανεία, από κοινού με τις καθαρίστριες του ΕΚΠΑ, που απειλούνται ξανά με απόλυση
• -Την απομάκρυνση του Ρούσσου, καθηγητή του αστικού, από τη Νομική, λόγω φασιστικής συμπεριφοράς και ρητορείας -ο ΦΣ Νομικής τον θεωρεί ανεπιθύμητο και εγγυάται οτι θα μπλοκάρει κάθε προσπάθεια επαναφοράς του στο διδακτικό προσωπικό
• Συντονισμό με τους υπόλοιπους ΦΣ Αθήνας για τη συνέχιση των αγώνων μας
• Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις των ΦΣ για δωρεάν σίτιση
• Νέα Γενική Συνέλευση, την Παρασκευή, 20/11, στις 13.00

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΚΣ

Το ενδεχόμενο της χρήσης στρατού κατά των κινημάτων ίσως από κάποιους φαντάζει εξωπραγματικό. Στην εποχή της κρίσης, όμως, του καπιταλιστικού συστήματος κυριαρχεί με ιδιαίτερη σφοδρότητα σε πολλές χώρες. Ο πόλεμος κατά της "τρομοκρατίας" και το δόγμα μηδενικής ανοχής χαρακτηρίζει πλέον τη λειτουργία πολλών κρατών στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν ζώνες επιρροής. Το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και η μνημονιακή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ακολουθώντας την πιο άγρια αστική πολιτική απέναντι στον κόσμο της εργασίας, σχεδιάζουν να κάνουν χρήση του στρατού στο εσωτερικό της χώρας, στοχοποιώντας μετανάστες, εργατικό κίνημα αλλά και όποιον αντιστέκεται. Αυτή η κατεύθυνση αποδεικνύεται από την διεξαγωγή της Πανελλαδικής Άσκησης ΠΑΡΜΕΝΙΩΝΑΣ 2015 , μιας«πρόβας τζενεράλε»  για την αντιμετώπιση «Ασύμμετρων Απειλών» (κινήματα, μετανάστες κλπ) Είχε προηγηθεί η άσκηση καταστολής πλήθους στην Κω μετά τα δραματικά γεγονότα στην Κάλυμνο, όπου ο διοικητής ζήτησε να κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος και να στρέψει ένοπλους φαντάρους εναντίον μεταναστών. Την ίδια ώρα οι εθνικιστές των Λεσχών Εφέδρων ασκούνται για μάχες μέσα σε πόλεις.

Η κλιμάκωση της τρομο-υστερίας των Τσίπρα-Καμμένου βρίσκει ταβάνι την Τετάρτη 14/10, στην Κοζάνη, με άσκηση «επανακατάληψης» εργοστασίου στρατηγικού χαρακτήρα -που καταλαμβάνουν «ταραχοποιοί» (εργάτες)- από το 523 ΤΠ. Στοχοποιούν τους ταξικούς αγωνιστές της ΔΕΗ για να επιβάλλουν το ξεπούλημά της ενώ το Υπουργείο Άμυνας δηλώνει ότι δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Είναι η τυπική αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων, που εκτελούν φαντάροι και μισθοφόροι: «Στο πλαίσιο της επιχειρησιακής αποστολής του Στρατού Ξηράς […] υφίσταται η πιθανότητα δολιοφθοράς εγκαταστάσεων και υποδομών ζωτικής σημασίας από τον εχθρό […] προσωπικό του Στρατού Ξηράς προστατεύει τέτοιου είδους εγκαταστάσεις από δολιοφθορές του εχθρού». Ο ελληνικός στρατός ετοιμάζεται για πόλεμο κατά του κόσμου της εργασίας. «Τρομοκράτες-μετανάστες-αγωνιστές» κηρύσσονται εχθροί για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Πλέον το εργατικό κίνημα είναι ταραχοποιό στοιχείο για τον Πάνο Καμμένο: αντιμετωπίζεται ακόμα και με την δραστηριοποίηση του στρατού.

Είναι φυσικό να σκεφτούμε ότι αγωνιστές που διατείνονται ότι παλεύουν για την ταξική ενότητα του εργατικού κινήματος, θα προχωρούσαν  –το λιγότερο- σε καταγγελία αυτής της άσκησης. Φευ! Η ΠΚΣ αρνήθηκε να υπογράψει ψήφισμα-καταγγελία της επικίνδυνης εξέλιξης, το οποίο κατέθεσε την προηγούμενη βδομάδα η ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ ΕΑΑΚ σε ΔΣ γι’ αυτό τον σκοπό. Οι προφάσεις τους αναφέρουν ότι δεν είχαμε ενημερώσει έγκαιρα(πόσες μέρες χρειάζονται πια για να έρθει η γραμμή από την Κοζάνη;)  κι ότι το ψήφισμα δεν στοχοποιεί επαρκώς την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ!

Δυστυχώς (για την ΠΚΣ), η πραγματικότητα γελάει μαζί τους. Και, δυστυχώς το ψέμα δε φτάνει μακριά. Είχαμε γνωστοποιήσει το θέμα του εν λόγω ΔΣ πολύ νωρίτερα. Και, φυσικά, το κείμενο συνιστά δριμύ κατηγορώ απέναντι στην συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Υπογραμμίζεται το γεγονός ότι είναι πρωτεργάτης στην κατασταλτική πολιτική  της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ότι αυτή η πολιτική είναι που γεννάει την πολιτική των μνημονίων και της κοινωνικής καταστροφής της πληττόμενης πλειοψηφίας.

Εμείς αναγνωρίζουμε ότι υπεύθυνοι για τη συγκάλυψη και την μη γωνστοποίηση στον φοιτητικό σύλλογο νομικής της εν λόγω άσκησης είναι κυρίως η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και η ΑΦΚ που δεν υπέγραψαν το ψήφισμα συμφωνώντας επι της ουσίας με την πολιτική της κυβέρνησης. Η ΠΚΣ όμως έχει επίσης ευθύνη γιατί αρνείται όχι μόνο να καταγγείλει το γεγονός αλλά και να προχωρήσει σε κοινή δράση με άλλα κομμάτια του κινήματος για να μην επαναληφθεί κάτι τέτοιο, απλά και μόνο για την εκλογική και κομματική οικοδόμηση του δικού της «μαντριού».  Και αυτό το κάνει εις βάρος του εργατικού κινήματος, των διωκόμενων αγωνιστών και των αναγκών της εργατικής τάξης.

Θα έπρεπε, να ντρέπονται οι αγωνιστές  της ΚΝΕ και του ΜΑΣ για την στάση της εκπροσώπου της Λαϊκής Συσπείρωσης στο δημοτικό συμβούλιο Εορδαίας (που έδωσε το χώρο για την άσκηση στον στρατό), Αντωνίας Χόλμπα, η οποία δήλωσε ότι γνώριζε για την άσκηση ένα μήνα πριν γίνει, έκανε το κομματικό της καθήκον να μην ψηφίσει στο δημοτικό συμβούλιο την παραχώρηση του χώρου, αλλά άφησε στο σκοτάδι το εργατικό κίνημα σχετικά με τις προετοιμασίες εναντίον του, χωρίς να πάρει δημόσια θέση.

Από την άλλη ο συνδικαλιστής-αγωνιστής στο κάτεργο της ΔΕΗ στην Κοζάνη, Στέφανος Πράσσος,  κατήγγειλε ανοιχτά την άσκηση μόλις γνωστοποιήθηκε από το Δίκτυο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, και ο συνδικαλιστής-αγωνιστής Κώστα Ασαλουμίδη  έθεσε και αυτός ζήτημα Μπλοκαρίσματος μιας επικίνδυνης Στρατιωτικής Άσκησης από το κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό ο οποίος δήλωσε ότι «θα έπρεπε να ενημερώσει τα συνδικάτα η αντιπολίτευση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Εορδαίας, τουλάχιστον αυτοί που δεν ήταν υπέρ στη διεξαγωγή της άσκησης, ώστε να ενεργήσουν ανάλογα και να εμποδίσουν την άσκηση. Εκ των υστέρων το μάθαμε από το ΔΙΚΤΥΟ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ. Αν το γνωρίζαμε, θα προσπαθούσαμε μαζί με το ΠΑΜΕ, με τα Συνδικάτα να εμποδίσουμε την άσκηση. […] Όμως ποτέ δεν είναι αργά, οι καταλήψεις εργοστασίων, αν χρειαστεί, θα γίνουν, δε θα μας εμποδίσει καμιά άσκηση. Είναι σίγουρο ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να καταλάβουν και να λειτουργήσουν τα εργοστάσια»

Ας πάρει λοιπόν η ΠΚΣ την πολιτική ευθύνη που του αναλογεί και ας αφήσει τα λόγια-πυροτεχνήματα αν θέλει στην πράξη να αντιπαλέψει αυτήν την πολιτική. Υπάρχει ακόμα χρόνος να καταγγείλει τέτοιου είδους ασκήσεις και να συμβάλει μαζικά στο να αναπτυχθεί μαζικό κίνημα ενάντια στην προσπάθεια της κυβέρνησης να καταστείλει τα κινήματα με στόχο την αντεπίθεση των εργατικών και λαικών συμφερόντων! Αλλιώς, μια μέρα, η ιστορία (όχι απαραίτητα εμείς) θα τους αποκαλέσει συνένοχους.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ – Ν.Ο.Π.Ε

Τα τελευταία πέντε χρόνια στο πλαίσιο των προγραμμάτων «δομικής προσαρμογής» που έχουν κωδικοποιηθεί ως «μνημόνια», η σαρωτική λιτότητα που έχει επιβληθεί σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνίας δε θα μπορούσε να αφήσει ανέπαφη την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πέραν από έναν παραδοσιακό ιδεολογικό μηχανισμό του κράτους, το πανεπιστήμιο αποτελεί, έμμεσα ή άμεσα, πεδίο κερδοφορίας, και αυτό εντείνεται σε περιόδους κρίσης, με την ιδιωτικοποίηση των διαφόρων πτυχών της λειτουργίας του. Η διαδικασία αυτή αφορά τόσο περιφερειακές πλευρές (σίτιση, στέγαση, κυλικεία), όσο και τον πυρήνα της «ακαδημαϊκής δραστηριότητας» (απλήρωτη παραγωγή γνώσης για την αγορά, δίδακτρα σε προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό επίπεδο).

Το παζλ αυτό των επιμέρους ιδιωτικοποιήσεων στα ΑΕΙ-ΤΕΙ είναι το αποτέλεσμα της κυριαρχίας μιας λογικής κόστους-οφέλους σε όλη την κοινωνία, δηλαδή της επιχειρηματικής λογικής βάσει της οποίας το κέρδος καθίσταται το πρωταρχικό κριτήριο. Για εμάς το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης, αλλά και της εισαγωγής κριτηρίων επιχειρηματικής λειτουργίας στις κρατικές δομές, είναι από μόνο του σημαντικό-πάνω από όλα όμως, είναι σημαντικό γιατί υποβαθμίζει τις ζωές τόσο φοιτητών-τριών (περιορισμένη πρόσβαση και υποβάθμιση της ποιότητας της σίτισης και της στέγασης, πληρωμή πανάκριβων συγγραμμάτων, περιορισμένη πρόσβαση στα μεταπτυχιακά κτλ.), όσο και των εργαζομένων του πανεπιστημίου. Ως φοιτητές και φοιτήτριες του ΝΟΠΕ, αντιλαμβανόμενοι τη θέση μας από κοινού με τους εργαζόμενους του ιδρύματος, θεωρούμε καθήκον μας να αντισταθούμε στην επίθεση αυτή που δεχόμαστε αναλαμβάνοντας στο εξής δυναμικές αντιστάσεις.

Η πρωτοβουλία αυτή, αποτελούμενη από διάφορα κομμάτια του κινήματος που παρεμβαίνουν στη ΝΟΠΕ, πολιτικές δυνάμεις και ανένταχτους αγωνιστές, έχει ως στόχο να κινητοποιήσει τον μέσο φοιτητή/τρια, ανθρώπους σαν κι εμάς, που διαπιστώνουν ότι αυτή η πραγματικότητα που αποκλείει και περιχαρακώνει, έχει καταστεί πλέον αφόρητη. Εδώ πρέπει να καταστήσουμε σαφές, πως δεν επιθυμούμε αυτή η πρωτοβουλία να λειτουργήσει αποκομμένη από τη συλλογική ζωή και τα συλλογικά όργανα του ΝΟΠΕ, αλλά αντίθετα θέλουμε μέσω αυτής να επαναπυροδοτήσουμε και να διευρύνουμε την κινητοποίηση των τριών Συλλόγων. Παρόλα αυτά, αντικειμενικά, η πρωτοβουλία αυτή δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει και να συνεχίσει να λειτουργεί διατηρώντας μια σχετική αυτονομία.

Τα πεδία εκείνα λειτουργίας του Πανεπιστημίου, στα οποία σκοπεύουμε να παρέμβουμε είναι πάρα πολλά και για λόγους αποτελεσματικότητας, δεν μπορούν να καλυφθούν ταυτόχρονα. Μεσοπρόθεσμα, η πρωτοβουλία στοχεύει να ασχοληθεί με τα ζητήματα της σίτισης, της στέγασης, των συγγραμμάτων, των μεταφορών και των διδάκτρων, της έρευνας, της καθαριότητας και του διοικητικού προσωπικού, σε μια οργανική σύνδεση προοδευτικά με τους εργαζόμενους στο Πανεπιστήμιο, και τους φοιτητές που προσφέρουν χωρίς μισθό την εργασία τους (πρακτικές, άσκηση, πτυχιακές και μεταπτυχιακές εργασίες κ.α). Στο αμέσως επόμενο διάστημα, σκοπεύουμε να επικεντρωθούμε σε ορισμένα μόνο από αυτά, στη λογική πειραματισμού με τα περιθώρια αποτελεσματικότητας και δημιουργίας επιμέρους υλικών νικών.


                                              Αντίσταση από τα κάτω φοιτητών-εργαζομένων. 
                                              ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

                                                 Συνάντηση 5/11 στο αμφ.12, 13:30

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Τον Ιούνιο του 2015 και μετά από εντολή του υπουργείου Παιδείας, το ΕΚΠΑ προχώρησε σε αυτοαξιολόγηση του ιδρύματος σύμφωνα με τις επιταγές του τρίτου μνημονίου. Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης αποδεικνύουν το πραγματικό σχέδιο της κυβέρνησης, της τρόικας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι η διάλυση , η μετατροπή της Ανώτατης Εκπαίδευσης σε επιχείρηση και το ξεπούλημα της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Παρακάτω  παραθέτουμε ενδεικτικά αποσπάσματα της αξιολόγησης της Νομικής Σχολής δίνοντας έμφαση στα αποκαλούμενα αρνητικά σημεία, που θα αποτελέσουν και το αντικείμενο της επίθεσης.

·                     Καταρχήν στα αρνητικά σημεία αναφέρεται ο «Μεγάλος αριθμός εισερχόμενων φοιτητών μέσω Πανελλαδικών εξετάσεων (400 άτομα ) που αυξάνει κατά 300 ακόμη άτομα λόγω κοινωνικών κριτηρίων».

Αυτό επί της ουσίας σημαίνει μείωση των εισακτέων, κατάργηση των κοινωνικών κριτηρίων για την είσοδο των φοιτητών στο πανεπιστήμιο και την ένταση των ταξικών φραγμών, πετώντας τους φοιτητές έξω από το πανεπιστήμιο. Με απλά λόγια όποιος δεν έχει χρήματα για να επενδύσει στις σπουδές του θα αποκλείεται από το δικαίωμα στην γνώση και την εργασία.

·                     «Ο αριθμός των μαθημάτων του προγράμματος σπουδών είναι υπερβολικά υψηλός και οδηγεί σε κατακερματισμό της ύλης και υπερβολική έμφαση στις λεπτομέρειες η οποία παρεμποδίζει την δυνατότητα γενικής εποπτείας του γνωστικού αντικειμένου»

Από το παραπάνω προδιαγράφεται η συμπίεση τόσο του προγράμματος  όσο και του χρόνου σπουδών κατά τα πρότυπα των ιδιωτικών νομικών σχολών που ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους στη χώρα όπως το Mbs college of Crete. Στα εν λόγω πανεπιστήμια υπάρχει διετής κύκλος σπουδών με τον οποίο οι φοιτητές αρχικά περιορίζονται σε ένα «ξεπέταγμα» την νομικής επιστήμης με γενικές γνώσεις ώστε στη συνέχεια να υπερεξειδικευτούν μέσω των μεταπτυχιακών που θα ονομάζονται master τα οποία θα καθίστανται υποχρεωτικά για να μπουν οι φοιτητές στην «αγορά εργασίας». Έτσι, προχωρούν στην πλήρη εμπορευματοποίηση της γνώσης μετατρέποντας τους φοιτητές σε  ένα προϊόν. Ουσιαστικά η αξία του φοιτητή υπολογίζεται όπως η αξία μιας μετοχής ανάλογα με το πόσα λεφτά επενδύει ο καθένας στις σπουδές του.

·             «Οι φοιτητές δυσκολεύονται να επιλέξουν μεταξύ συγγενών μαθημάτων και να αξιολογήσουν το περιεχόμενο και τη χρησιμότητα του κάθε μαθήματος»

Κατά πάσα πιθανότητα η παραπάνω πρόταση δεν σημαίνει ότι θα διευκολυνθεί η διαδικασία επιλογής συγγενών μαθημάτων από τους φοιτητές αλλά ότι  καταργήσουν τις επιλογές εντείνοντας την κατεύθυνση που περιγράψαμε παραπάνω.

·             «Μεγάλος αριθμός φοιτητών που δεν ολοκληρώνουν έγκαιρα τις σπουδές τους και κατά συνέπεια μεγάλος αριθμός ανενεργών φοιτητών Η περαιτέρω αύξηση των ανενεργών φοιτητών οδηγεί σε παραπέρα δυσλειτουργίες στην εφαρμογή των προγραμμάτων σπουδών»

Με αυτήν την «διαπίστωση» ανοίγει ο δρόμος για διαγραφές φοιτητών οι οποίοι έχοντας ήδη πρόβλημα με την ολοκλήρωση των σπουδών του λόγω του ότι εργάζονται τελικά πετιούνται έξω από το πανεπιστήμιο. Καλλιεργείται έτσι η αντίληψη σχετικά με «χρήσιμους» και «άχρηστους» φοιτητές μετατρέποντας τους τελευταίους σε παράσιτα.

·        «Εκπόνηση και κοινού νέου προγράμματος με το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών που θα απευθύνεται σε όσους δεν θέλουν να γίνουν αποκλειστικά δικηγόροι ή δικαστές».

         

 Κατά το σχέδιο αυτό επιχειρείται η διάσπαση του πτυχίου της νομικής σχολής κατά τις ανάγκες του πανεπιστημίου - επιχείρησης, και στην υποβάθμιση έως εξαφάνιση των επαγγελματικών και  εργασιακών μας δικαιωμάτων. Η δημιουργία πτυχίου πολλών ταχυτήτων οδηγεί τελικά στην ανεργία και στην επαγγελματική αποκατάσταση μόνο των αποφοίτων που θεωρούνται χρήσιμοι από τις επιχειρήσεις με κριτήριο τα προσόντα που πλήρωσαν για να αποκτήσουν.

·           «Καθιέρωση Υποχρεωτικών Σεμιναρίων Συγγραφής Επιστημονικών Εργασιών»

Η καθιέρωση αυτού του θεσμού αποκαλύπτει το σχέδιο για την πλήρη εμπορευματοποίηση του πανεπιστημίου, όπου οι φοιτητές θα κάνουν απλήρωτη έρευνα στο προπτυχιακό με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων που θα το χρηματοδοτούν, σύμφωνα με τις επιταγές της Μπολόνια και το θεσμό της μαθητείας. Η απόφαση του ΕΚΠΑ για δημιουργία-καθιέρωση «επώνυμων εδρών» ενισχύει την παραπάνω λογική με καθηγητές που θα θέτουν ως στόχο τους στο πανεπιστήμιο την εκμετάλλευση της δωρεάν εργασίας των φοιτητών.

·     «Η απουσία διδάκτρων για τα μεταπτυχιακά προγράμματα (εκτός από ένα) καθίσταται από μια άποψη μειονέκτημα, αν ληφθεί υπόψη ότι οι περισσότεροι φοιτητές τους εργάζονται και αυτοί τουλάχιστον θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στο κόστος των σπουδών τους, το οποίο αλλιώς μετακυλίεται πλήρως στον φορολογούμενο. Εξετάζεται η επιβολή διδάκτρων ώστε να αντιμετωπιστούν θέματα βιωσιμότητας και κόστους, λαμβάνοντας όμως υπόψη τις ασθενέστερες οικονομικά ομάδες του πληθυσμού και την ανάπτυξη ενός συστήματος υποτροφιών και επιβραβεύσεων για τους φοιτητές υψηλών επιδόσεων, όπως συμβαίνει και σε χώρες του εξωτερικού»

Είναι προφανές ότι ένα τέτοιο μέτρο εξουθενώνει οικονομικά τους φοιτητές, πόσο μάλλον αυτή την περίοδο που  οι περισσότεροι από μας εργάζονται για να τα βγάλουν πέρα και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Είναι χυδαία η «διαπίστωση» ότι το βάρος για τα μεταπτυχιακά μετακυλίεται πλήρως στον φορολογούμενο λες και ο φοιτητής είναι εκτός αυτού του κύκλου πόσο μάλλον εφόσον δουλεύει.

Το σύνολο όλων αυτών που προαναφέραμε αλλάζει πλήρως οποιαδήποτε κοινωνική ανθρωπιστική διάσταση της Νομικής επιστήμης. Την μετατρέπει σε εμπόρευμα πολλών ταχυτήτων που θα πουλιέται και θα αγοράζεται σύμφωνα με τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς. Μας καλεί να υποταχθούμε σε αυτήν και να δράσουμε όχι σαν υπερασπιστές ή νομοθέτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών αλλά σαν πωλητές των επιστημονικών μας γνώσεων σε οποιονδήποτε ισχυρό μας προσφέρει … λιγότερα. Μας εντάσσει σε έναν φαύλο κύκλο ανταγωνισμού μεταξύ μας με στόχο την ατομική μας επιβίωση και την διάλυση οποιασδήποτε αλληλεγγύης, συνεργασίας και δημιουργικής αναζήτησης για μια κοινωνία δικαίου. 

Όλα αυτά, πραγματοποιούνται από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ  που ευαγγελιζόταν την κατάργηση της αξιολόγησης. Τελικά αποδεικνύεται πως πάντα ήταν ένα αστικό κόμμα με σκοπό να εγκαθιδρύσει μια αστική κυβέρνηση που τελικά όχι μόνο δεν καταργεί αλλά οξύνει την επίθεση στα πανεπισήμια. Αυτό επιτυγχάνεται με την μείωση της  χρηματοδότησης κατά  20%,με το κούρεμα των αποθεματικών και με το νέο νομοσχέδιο Φίλη.

Βάσει αυτής της εσωτερικής αξιολόγησης θα έρθουν την Δευτέρα οι εξωτερικοί αξιολόγητές στη Νομική Σχολή προκειμένου να την ολοκληρώσουν. Ο Φοιτητικός Σύλλογος Νομικής οφείλει να εμποδίσει αυτήν την διαδικασία συνεχίζοντας τον αγώνα του για δημόσια-δωρεάν παιδεία, εργασία με δικαιώματα και ζωή με αξιοπρέπεια