Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε θεατές σημαντικότατων πολιτικών εξελίξεων. Οι ουρές στα ATM και η τρομουστερία που διαχέουν τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. τα οποία προσπαθούν συνεχώς να σπείρουν το φόβο στον ελληνικό λαό, “δαιμονοποιόντας” τη ρήξη με τους τοκογλύφους δανειστές, συνθέτουν εικόνες που θυμίζουν άλλες εποχές. Σε αυτή τη σύνθετη και κρίσιμη συγκυρία, ο λαός και η νεολαία έχουν χρέοςαρχικά να εξάγουν χρήσιμα πολιτικά συμπεράσματα και στη συνέχεια να ριχτούν στη μάχη ώστε ο λαϊκός παράγοντας να πάρει πραγματικά τη κατάσταση στα χέρια του και να επιβάλλει το μπλοκάρισμα κάθε αντιλαϊκής πολιτικής.
Ο τελευταίος κύκλος της “διαπραγμάτευσης” μεταξύ κυβέρνησης και Τρόικας, κυρίαρχα αναδεικνύει το γεγονός πως η Ε.Ε., σαν ολοκληρωτικός θεσμός, δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από ένα όργανο των αστικών ευρωπαϊκών τάξεων που αποσκοπεί στην όσο το δυνατόν πιο μεγάλη οικονομική εκμετάλλευση των λαών. Παρά τις τεράστιες υποχωρήσεις από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, που πρόθυμα πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, οι συζητήσεις δεν κατέληξαν επιτυχώς, λόγω της άκαμπτης στάσης των “θεσμών”. Η πρωτοβουλία για διεξαγωγή δημοψηφίσματος από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης σε καμία των περιπτώσεων δεν φανερώνει κάποια αριστερόστροφη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιο επαναπροσανατολισμό των στρατηγικών του στόχων. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παραμένει μια κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, η οποία εκφράζει μερίδες της εγχώριας και διεθνή αστικής τάξη και συνεπώς δε μπορεί παρά να συνεχίσει πολιτικές της σκληρής λιτότητας. Στην ουσία αυτό που προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι, μέσα από την επικράτηση του “ΟΧΙ”, να αποσπάσει την εκ νέου συναίνεση των λαϊκών στρωμάτων της κοινωνίας με τις δικές του αντιλαϊκές προτάσεις και το δικό του 47-σελιδο μνημόνιο.
Παρόλο όμως, που η κυβέρνηση επιθυμεί το δημοψήφισμα να πάρει τη μορφή του “ΟΧΙ στο μνημόνιο των δανειστών- ΝΑΙ στο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ”, η λαϊκή διάθεση και τα κεκτημένα των προηγούμενων αντιμνημονιακών αγώνων ξεπερνούν το εκβιαστικό αυτό δίλημμα. Σαν αντικαπιταλιστική αριστερά καλούμε το κόσμο όχι μόνο να ψηφίσει μαζικά ΟΧΙ τη Κυριακή στο δημοψήφισμα, ρίχνοντας ένα γερό χαστούκι στα κοράκια της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ., αλλά και να βγει στους δρόμους πριν και μετά το δημοψήφισμα και με οργάνωση από τα κάτω να παλέψει για την ανατροπή κάθε νέου και παλιού μνημονιακού μέτρου που του στέρησε μια σειρά από κατακτήσεις και δικαιώματα. Για μας το ΟΧΙ πρέπει να δοθεί πρώτα και κύρια από το δρόμο και με μαχητικούς όρους. Με δράσεις και παρεμβάσεις σε γειτονιές, χώρους δουλειάς, πανεπιστήμια ώστε να συγκροτηθεί ένα μάχιμο κοινωνικοπολιτικό ρεύμα με δικά του όργανα και δομές, το οποίο όχι μόνο δε θα προασπίζεται τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλάδιατηρώντας το αντικυβερνητικό – αντικοινοβουλευτικό του στίγμα, θα απαιτεί το σταμάτημα κάθε έκφρασης αντιλαϊκής πολιτικής από όπου και εάν προέρχεται.
Οι τελευταίοι μήνες, ανέδειξαν τόσο τον ξεκάθαρα αντιλαϊκό χαρακτήρα της Ε.Ε. όσο και το αδιέξοδο της κυβερνητικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολιτικές συνθήκες ευνοούν τη ζύμωση αντικαπιταλιστικών αιτημάτων, με ευρύτερα στρώματα της νεολαίας και του λαού. Οι κινηματικές καταστάσεις που μπορεί να διαδραματιστούν τις επόμενες μέρες θα φέρουν στο επίκεντρο το ζήτημα της ρήξης – αποδέσμευσης από την Ε.Ε. και το Ευρώ, με ταυτόχρονη διαγραφή του χρέους.
Για αυτό καλούμε όλη τη νεολαία να ψηφίσει ένα μαχητικό ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της Κυριακής.
Ένα ΟΧΙ που σημαίνει.
- ΟΧΙ στους εκβιασμούς των δανειστών
- ΟΧΙ στην μνημονιακή πρόταση της κυβέρνησης
- ΟΧΙ στην ΕΕ και την Ευρωζώνη.
Το αναγκαίο μαχητικό και αγωνιστικό “ΟΧΙ” της νεολαίας, των εργαζόμενων και των ανέργων είναι αυτό που διεκδικεί: κατάργηση όλων των μνημονίων, αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, πλήρη εργασιακά δικαιώματα, παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους, έξοδο από ΕΕ/Ευρωζώνη, εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων κάτω από εργατικό/κοινωνικό έλεγχο. Μέσα από ένα νέο γύρο νεολαιίστικών και λαϊκών αγώνων να σταλεί ένα μήνυμα φόβου στους “δυνάστες” των ζωών μας και μήνυμα ελπίδας στους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης και του κόσμου, για μια κοινή διεθνιστική πάλη με στόχο την απελευθέρωση από τα δεσμά του κεφαλαίου!
