Μπροσούρα για τις εγγραφές / 2014

EAAK_FYSSAS by Αντινομία Εαακ

Κάλεσμα για την Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου

«Έγινε ο κόσμος μια μεγάλη φυλακή κι εγώ ψάχνω έναν τρόπο τα δεσμά να σπάσω. Έχω ένα μέρος που με περιμένει εκεί, σε μια πολύ ψηλή κορφή πρέπει να φτάσω... »                                                                                                                                                  Killah P

Στις 18 Σεπτεμβρίου του 2013, σχεδόν ένα χρόνο πριν, πέφτει νεκρός από το μαχαίρι του φασίστα Γιώργου Ρουπακιά ο αντιφασίστας ράπερ Παύλος Φύσσας. Ένας άνθρωπος που δε δολοφονήθηκε λόγω του χρώματος του δέρματός του, αλλά για τις πολιτικές του ιδέες, μια δηλαδή καθαρά πολιτική δολοφονία. Η δολοφονία αυτή, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η συνέχεια της δράσης του εκεί τάγματος εφόδου της Χρυσής Αυγής, του ίδιου τάγματος που μια εβδομάδα πριν είχε επιτεθεί με δολοφονικές προθέσεις σε μέλη του ΠΑΜΕ στο Πέραμα. 

Η πρόκληση αυτή δε θα μπορούσε να μείνει αναπάντητη: η νεολαία, οι φοιτητές και ολόκληρος ο λαός σε αυτόν τον τόπο γέμισαν τους δρόμους του Κερατσινίου, της Αθήνας και ολόκληρης της Ελλάδας. Το “Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ” των στίχων του Παύλου έγινε ένα με το “Δε  θα περάσει ο φασισμός”. Το ρατσιστικό μίσος των δολοφόνων της χρυσής αυγής φάνηκε αμέσως μικρόψυχο μπροστά στις εκατομμύρια φωνές που απαιτούσαν πραγματική δικαίωση και απομόνωσή τους από την κοινωνία.

Η δολοφονία αυτή όμως  δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, αλλά αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησης που έχει oδηγήσει την κοινωνία στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την απελπισία και τον εκφασισμό. Η βαθιά αντιδραστική αυτή κυβέρνηση  εξασφαλίζει την επιβολή της πολιτικής ΕΕ και ΔΝΤ  και των μνημονίων με βασικό εργαλείο την αστυνομία και τους υπόλοιπους μηχανισμούς καταστολής, ενώ την ίδια στιγμή ανέχεται, αν όχι επιδιώκει, την εκκόλαψη της ναζιστικής ιδεολογίας και της εμφυλιοπολεμικής ρητορείας στα σώματα ασφαλείας. Υποθάλπει τη ρατσιστική βία, την εργοδοτική ασυδοσία και την παρακρατική τρομοκρατία. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η Χρυσή Αυγή αναβαθμίστηκε σε «επίσημο» πολιτικό κόμμα με δημόσια παρουσία. Δεν εμφανίστηκε από το πουθενά και σίγουρα δεν είναι μια παραφωνία στη «δημοκρατία» μας, αλλά το βίαιο τέκνο της κρίσης του καπιταλισμού και του πολιτικού συστηματος. Και ενώ η ίδια η Χ.Α., υποκριτικά, καταγγέλει το «σάπιο πολιτικό κατεστημένο» δεν λέει κουβέντα για το σάπιο οικονομικό κατεστημένο, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες και τους βιομήχανους - αυτούς που αποτελούν την πηγή της διαφθοράς- αλλά ούτε και για τις παχυλές επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν.

Η χρυσή αυγή, ο ρατσισμός και ο φασισμός είναι ανεπιθύμητα στοιχεία στις δικές μας γειτονιές, στα σχολειά και οπουδήποτε ζούμε και αναπνέουμε. Η δημοκρατία των αγώνων μας, η αξιοπρέπεια και η ιστορία αυτού του λαού, που το ΄40 έριξε ηχηρό χαστούκι στους προγόνους των νεοναζί θα πάρουν παραμάζωμα τα κατακάθια που έχουν ξεμείνει και λερώνουν με αίμα τις ζωές μας. Δε θα ανεχτούμε την παρουσία τους πουθενά, θα τους στείλουμε εκεί που τους αξίζει, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Όλοι στις διαδηλώσεις, συναυλίες και πολύμορφες εκδηλώσεις για τον 1 χρόνο από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα σε όλες τις πόλεις και γειτονιές

Αθήνα: αντιφασιστική διαδήλωση, Πέμπτη 18 Σεπτέμβρη, ώρα 6.00 μ.μ., Κερατσίνι, Π. Τσαλδάρη (στον τόπο δολοφονίας)

Όλοι και όλες στην αντιφασιστική μάχη!

Ένα χρόνο πριν, τέτοιες μέρες, δολοφονήθηκε από τα θρασύδειλα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής ο Παύλος Φύσσας στο Κερατσίνι.

ΦΑΣΙΣΜΟΣ + “ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ”

Ποιοι έσπειραν το μίσος και τον φόβο για τους φτωχούς, τους μετανάστες, τους “διαφορετικούς”, τους απεργούς, τους διαδηλωτές; Μήπως ήταν όλα τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια και οι μεγαλοδημοσιογράφοι τους...

Ποιοι καλούσαν στις εκπομπές τους και “έφτιαχναν” το προφίλ των νεοναζί;

Ποια έντυπα τους είχαν “πάρει εργολαβία” και τόνιζαν το “θεάρεστο” και “φιλανθρωπικό” τους έργο με στημένα ρεπορτάζ;

ΦΑΣΙΣΜΟΣ + “ΑΝΑΠΤΥΞΗ”

Ποιοι άραγε προσλαμβάνουν ως μαντρόσκυλα και μπράβους τους, τους φασίστες;

Ποιοι επιτίθενται και για λογαριασμό ποιων σε αγωνιστές και συνδικαλιστές που δεν υποκύπτουν στις απαιτήσεις και στους εκβιασμούς των αφεντικών τους;

Ποιοι έκαναν δολοφονική επίθεση στους μεταλλεργάτες στο Πέραμα;

Ποιοι στήνουν γραφεία ευρέσεως εργασίας δίκην δουλεμπόρων για λογαριασμό ποιων, με χαμηλότατα μεροκάματα και χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα;

Ποιοι προσπαθούν να στήσουν σωματεία “φιλικά” προς τους εργοδότες;

Ποιοι εισηγούνται στη Βουλή και πάντα υπερψηφίζουν κάθε ευνοϊκό προς εφοπλιστές και βιομηχάνους νομοσχέδιο;

Ποιοι υποστηρίζουν την πώληση δημόσιου πλούτου (από την Αγροτική Τράπεζα μέχρι και νησιά!!!),το κλείσιμο της ΕΡΤ και τις δολοφονικές επιθέσεις ΜΑΤ σε διαδηλωτές;

ΦΑΣΙΣΜΟΣ + “ΕΤΑΙΡΟΙ”

Ποιοι υποστηρίζουν κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν πατενταρισμένοι νεοναζί στην Ουκρανία;

Ποιοι προωθούν ολοκληρωτικές εκκαθαρίσεις, αποκλεισμούς και γενοκτονίες στην Παλαιστίνη;

Ποιοι χρηματοδότησαν και στήριξαν τους τζιχαντιστές κι ανάλογες σκοταδιστικές ομάδες για να ανατρέψουν μη φιλικά προς τα συμφέροντα τους καθεστώτα;

Ποιοι, επιχειρώντας να αλλάξουν και να διαστρεβλώσουν την ιστορία, εξισώνουν τα θύματα του φασισμού με τους θύτες τους;

ΦΑΣΙΣΜΟΣ + “ΣΩΤΗΡΕΣ”

Ποιων πολιτική έσπειρε τη φτώχεια, την ανέχεια, τις αυτοκτονίες, τη μετανάστευση της νέας γενιάς, τα λουκέτα, τις απολύσεις, τη διάλυση της παιδείας και υγείας, την κοινωνική καταστροφή;

Σε ποια κυβέρνηση υπήρξε ο κ. Μπαλτάκος μυστικοσύμβουλος του Πρωθυπουργού και υπουργοί ο τσεκουροφόρος Βορίδης κι ο ρατσιστής Άδωνις;

Ποια κυβέρνηση υιοθετεί και προβάλλει τη θεωρία των “δύο άκρων”;

Ποιοι χτίζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης, υψώνουν φράχτες στα σύνορα, εξαπολύουν πογκρόμ για τους “διαφορετικούς”, διαπομπεύουν οροθετικές γυναίκες, θαλασσοπνίγουν γυναικόπαιδα, βασανίζουν αντιφασίστες διαδηλωτές;

Ποιοι ουρλιάζουν απαιτώντας απαγόρευση απεργιών και διαδηλώσεων, κατάργηση κάθε συνδικαλιστικού, εργασιακού, ακόμα και των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων;

Ποιοι θέλουν να επικρατήσει ο κοινωνικός αυτοματισμός και κανιβαλισμός;

Ποιοι έχουν συμφέρον να μας βάλουν να σφαζόμαστε μεταξύ μας;

Ποιοι σπέρνουν το φόβο στη ζωή μας;

...ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

Πριν από τον Παύλο, επί χρόνια, δεκάδες μαθητές, φοιτητές, νέοι και νέες, μετανάστες, εργαζόμενοι, κάθε είδους αγωνιζόμενοι άνθρωποι, δέχθηκαν επιθέσεις, τραυματίστηκαν και κάποιοι σκοτώθηκαν κιόλας από τα ίδια εγκληματικά χέρια.

Τα ΜΜΕ κώφευαν στις δεκάδες καταγγελίες, απέκρυπταν τα περιστατικά βίας και τρομοκρατίας.

Η κυβέρνηση ανεχόταν και οι μεγαλοεπιχειρηματίες υποδαύλιζαν τη δράση των φασιστών, που λειτουργούσαν σαν “μπαμπούλας” για τον κόσμο που βιώνει την καταστροφική κυβερνητική πολιτική.

ΑΥΤΟΙ ΕΣΤΡΩΣΑΝ ΤΟ ΧΑΛΙ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΚΑΙ ΦΕΡΟΥΝ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ.

Ο φασισμός δε θα ηττηθεί μέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων και από τις πρωτοβουλίες μιας κυβέρνησης που υιοθετεί το δόγμα “ΠΑΤΡΙΣ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ” και υπόσχεται “ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΤΑΞΗ” για όσους αμφισβητούν τη πολιτική της.

Ο φασισμός σκοπεύει να δηλητηριάσει τις ψυχές μας, να παγώσει τις καρδιές μας, να μας κάνει μισάνθρωπους. Να μας κάνει να αποδεχθούμε τη μισή ζωή που μας τάζουν, να γυρίσουμε την πλάτη στην παιδεία και τον πολιτισμό, να αρνηθούμε τη συλλογική πάλη και διεκδίκηση, να φοβηθούμε τους ισχυρούς και να επιτεθούμε στους ανίσχυρους, να υποταχθούμε στην κοινωνική βαρβαρότητα που σκορπίζουν.

Καθήκον και υποχρέωση μας είναι να νικηθεί ο φασισμός και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι ΠΑΝΤΟΥ!

Σε σχολεία και χώρους δουλειάς, όπου ζει και αναπνέει η νέα γενιά. Στα σωματεία, στις συλλογικότητες, στους χώρους πολιτισμού, στην καθημερινότητά μας.

Να σπάσει ο φόβος και να αλλάξει στρατόπεδο!

Αυτή θα ήταν και η καλύτερη υπόσχεση που θα μπορούσαμε να δώσουμε στη μνήμη του Παύλου Φύσσα!

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙ! 

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 18:30ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤO KEΡΑΤΣΙΝΙ(Παναγή Τσαλδάρη και Γρ.Λαμπρακη)

Το νέο καθεστώς εγκαταστάθηκε στα πανεπιστήμια. Να μην εδραιωθεί !

Το νέο «καθεστώς» του αυταρχισμού, της ανεξέλεγκτης διοίκησης, του στραγγαλισμού της δημοκρατικής συλλογικής λειτουργίας, (Συμβούλια, νέοι πρυτάνεις, νέοι κοσμήτορες), έχει εγκατασταθεί στα ιδρύματα (ΑΕΙ/ΤΕΙ). Χαρακτηριστικά αυτής της «αλλαγής» είναι δύο γεγονότα που, αν και αφορούν το Πανεπιστήμιο Αθηνών, είναι αντιπροσωπευτικά. Το ένα είναι ο απολογισμός της θητείας του που παρουσίασε ο απερχόμενος πρύτανης Θ. Πελεγρίνης, ο οποίος, παρά τον εμφανή εξωραϊσμό γεγονότων και τα όσα μπορεί να του καταλογίσει κανείς, όρθωσε ανάστημα και έσυρε επαξίως την «αυλαία», αναφέροντας μεταξύ άλλων: «…τη θέση του πρύτανη, την οποία μου εμπιστεύθηκε πριν από τέσσερα χρόνια η πανεπιστημιακή μας κοινότητα στην τελευταία, πολύ φοβούμαι, ανοικτή, δημοκρατική εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη πρύτανη». Το δεύτερο γεγονός είναι ο «αγιασμός και η ανάληψη καθηκόντων του νέου πρύτανη Θ. Φορτσάκη, καθηγητή της Νομικής» - και επικεφαλής μεγάλης νομικής εταιρείας. Σύμφωνα με σχετικό δελτίο που εκδόθηκε: «Η ένταση που δημιούργησε παρενοχλώντας την τελετή - μικρή ομάδα φοιτητών έπεισε όλους τους παρευρεθέντες ακόμη περισσότερο για την ουσιαστική προοπτική που σημαίνει αυτή η αλλαγή φρουράς στην ηγεσία του Ιδρύματος».

Η κυβέρνηση της άκρας διαπλοκής και διαφθοράς, σαν απόδειξη της αναγνώρισης του «έργου» που έχουν αναλάβει οι «άνθρωποί» της στη νέα διοίκηση, τους πρόσφερε ήδη κάποια «δωράκια». Ο υπουργός παιδείας Α. Λοβέρδος, αποφάσισε, παρακάμπτοντας το νόμο Διαμαντοπούλου (το δικό τους νόμο), ότι δεν θεωρείται πλέον «ασυμβίβαστο» για τους πρυτάνεις, αναπληρωτές πρυτάνεις και κοσμήτορες, να απασχολούνται παράλληλα ως διδάσκοντες στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Τους πρόσφερε στις δύσκολες αυτές μέρες μια μικρή διπλοθεσία. Επίσης, με τροπολογία του ίδιου υπουργού, που ψήφισε η Βουλή, ικανοποιώντας αίτημα ευρύτερης ομάδας πανεπιστημιακών που δεν αρκούνται στα ακαδημαϊκά τους καθήκοντα, μειώνεται στο 7% από το 10% η παρακράτηση στις αμοιβές καθηγητών από την άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος. Το «έργο» των νέων πανεπιστημιακών αρχών έχει οριστεί στους νόμους Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου, στις σχετικές ρυθμίσεις των μνημονίων κ.ά. Έχουν να διαχειριστούν στην πράξη τη δραματική εξαθλίωση και την υποβάθμιση των ιδρυμάτων τους και να διεκπεραιώσουν τη δρομολογημένη «οικονομική αυτοτέλειά» τους, την μετάλλαξη του χαρακτήρα και του κοινωνικού τους ρόλου, αλλά και τη συρρίκνωσή τους. Για να επιβληθούν όλα αυτά χρειάζονται τώρα να συντρίψουν οποιαδήποτε αντίσταση από τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας. Το πανεπιστήμιο πρέπει να πάψει να είναι χώρος στον οποία αναπτύσσονται αμφισβήτηση, κοινωνική ευαισθησία και ριζοσπαστικά κινήματα. Στα μέλη ΔΕΠ, μετά τη σημαντική αντίδρασή τους στην εκλογή των Συμβουλίων, η συμβολή τους, τόσο στη στήριξη του αγώνα των διοικητικών όσο και στην εκλογή νέων κοσμητόρων και πρυτάνεων, ήταν περιορισμένη. Στο διοικητικό προσωπικό, με τη διαθεσιμότητα – κινητικότητα – απολύσεις, μετά το μεγάλο αγώνα τους, επιβλήθηκε «λύση» με εκατοντάδες απώλειες, εξέλιξη που, αν δεν υπονομεύει, περιορίζει τη δυνατότητα νέων μαζικών συλλογικών αντιδράσεων. Εκεί που παραμένει μια δεξαμενή απρόβλεπτων και δυναμικών αντιδράσεων είναι το φοιτητικό σώμα. Για τα αποτρέψουν τέτοιες εξελίξεις, δεν τους αρκούν η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια που συνθλίβουν τους νέους, οι οποίοι σήμερα αντιμετωπίζουν μια πρωτοφανή ανεργία και τη μαζική μετανάστευση. Θέλουν να επιβάλουν ένα κλίμα φόβου για την πειθάρχηση και την υποταγή του πιο ευαισθητοποιημένου και μαχόμενου τμήματος της νεολαίας.

Για αυτό το σκοπό θα χρησιμοποιήσουν τις διαγραφές των φοιτητών. Βέβαια, για να κάνουν το μέτρο ευκολότερα αποδεκτό, μετά από την τεράστια εκστρατεία δυσφήμησης για τους «αιώνιους», αρχίζουν από εκείνους που έχουν ξεπεράσει περισσότερο την τυπική διάρκεια των σπουδών. Το μέτρο δεν θα περιορίσει τις δαπάνες λειτουργίας των ιδρυμάτων, αφού πρόκειται για φοιτητές που δεν τα επιβαρύνουν οικονομικά, θα θίξει όμως, ιδιαίτερα μέσα στις σημερινές συνθήκες κοινωνικής βαρβαρότητας, κυρίως τους νέους που βρίσκονται σε δυσμενέστερη οικονομική κατάσταση και αγωνίζονται να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Κύρια στόχευσή τους όμως είναι να εφαρμοστούν οι διαγραφές, όχι μόνο για τους «λιμνάζοντες», αλλά, όπως προβλέπει ο νόμος, για το σύνολο των φοιτητών, με τον όρο ν+2 για τη διάρκεια των σπουδών (τυπική διάρκεια συν δύο έτη). Η επιβολή ανώτατου ορίου διάρκειας σπουδών - 6 χρόνια για τις 4ετείς σχολές, 7 για τις 5ετείς και 8 για τις ιατρικές - σημαίνει ότι η συμμετοχή των φοιτητών σε μεγάλης διάρκειας φοιτητική κινητοποίηση αλλά και η έμπρακτη κοινωνική και πολιτική ευαισθητοποίησή τους θα αντιμετωπίζουν την απειλή της απώλειας της φοιτητικής ιδιότητας. Το νέο «καθεστώς» εγκαταστάθηκε στα ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά δεν πρέπει να εδραιωθεί. Οι μαχόμενες δυνάμεις, με πρωτεργάτη τους φοιτητές, θα αναπτύξουν πρωτοβουλίες για να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη στη συλλογική δράση και στους φορείς της και θα βρουν τις κατάλληλες για τις σημερινές, πολύ αντίξοες συνθήκες, μορφές αντίστασης. Οι νόμοι Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου πρέπει να καταργηθούν και το καθεστώς που επιβάλλουν πρέπει να ανατραπεί, πριν να είναι αργά.

 του Λάζαρου Απέκη

ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ της ΑΝΤΙΝΟΜΙΑΣ-ΕΑΑΚ για τη Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου Νομικής, Τρίτη 9.9.2014

#1 για τις διαγραφές και άλλα τινά…

31/08/14 και το Υπουργείο Παιδείας προχωρά στη διαγραφή 180.000 φοιτητών από ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας.

Το πλάνο των διαγραφών έχει καταστρωθεί εδώ και πολύ καιρό από μεριάς Ευρωπαϊκής Ένωσης και Υπουργείου με όλες τις κυβερνήσεις να έχουν βάλει το χεράκι τους... Από το 2011 που ψηφίστηκε ο νόμος Διαμαντοπούλου, μέχρι πέρσι που συγχωνεύτηκαν/καταργήθηκαν δεκάδες ιδρύματα με το περιβόητο «Σχέδιο Αθηνά» και φέτος που απολύθηκαν εκατοντάδες διοικητικοί υπάλληλοι αφήνοντας γραμματείες και σχολές σε κατάσταση υπολειτουργίας και κατάρρευσης. Όλα αυτά ακόμα και για τους πιο δύσπιστους φανερώνουν μια αλήθεια: όλοι μαζί, κυβερνήσεις-ΕΕ-κεφάλαιο θέλουν την δομική μετάλλαξη του Πανεπιστημίου πάνω στα συντρίμμια αυτού που σήμερα οι ίδιοι καταστρέφουν. Θέλουν ένα Πανεπιστήμιο αυταρχικό και καταπιεστικό, ελεγχόμενο από τις εταιρίες που διψούν για κέρδος και ανταγωνιστικότητα.

Με το μυαλό στην ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα έρχονται λοιπόν σήμερα να διαγράψουν 180.000 χαρακτηρίζοντάς τους ως «λιμνάζοντες», δηλαδή κατά τα γνωστά στις μέρες μας, τεμπέληδες στο περιθώριο της κοινωνικής αποτυχίας. Και ας μην γελιόμαστε, το κόστος του κράτους για όσους φοιτητές έχουν περάσει τα ν+2 χρόνια σπουδών είναι μόνο οι κόλλες που χαλάνε στις εξεταστικές και που πλέον κι αυτές στην Νομική τις φέρνουμε από το σπίτι μας. Περαιτέρω φοιτητικά προνόμια δεν δικαιούνται. 

#2 τι θέλουν να πετύχουν με τις διαγραφές…

Ένα Πανεπιστήμιο παράδεισο για τις επιχειρήσεις-κολαστήριο για τους φοιτητές.

 

Σήμερα πετιούνται έξω από τις σχολές εκείνοι οι φοιτητές που βιώνουν την κρίση στο υψηλότερο επίπεδο βιαιότητας, που παλεύουν για αξιοπρέπεια και επιβίωση με μία και δύο δουλειές. Αυτοί οι άνθρωποι που δεν είχαν την πολυτέλεια του χρόνου να σπουδάσουν γιατί έπρεπε με μισθούς 200 και 300 ευρώ να στηρίξουν τους εαυτούς τους και την οικογένειά τους, αποτελούν το δίχως άλλο την πλειοψηφία της γενιάς μας, μιας γενιάς που εργάζεται πιο σκληρά από κάθε προηγούμενη τα τελευταία χρόνια. Οι φτωχοί λοιπόν έξω από τις σχολές... και εκεί όχι για να τεμπελιάσουν αλλά για να νοικοκυρευτούν, να κυνηγήσουν τα Ι.Ε.Κ ψευτο-κατάρτισης και τα προγράμματα μαθητείας που προσφέρει σε τόσο φθηνές τιμές η ΕΕ.

 Για την επόμενη μέρα και για όλους εμάς που καλούμαστε να σπουδάσουμε με το πιστόλι του ν+2 στον κρόταφο τα πράγματα είναι πολύ συγκεκριμένα: Οι φοιτητές των ΤΕΙ και των ΑΕΙ της χώρας μπαίνουν μαζικά στο «κρεβάτι του Προκρούστη», θα σπουδάζουν, θα ζουν και θα εργάζονται με τους ρυθμούς που οι επιχειρήσεις και η ΕΕ θεωρούν «παραγωγικούς». Με του νέους αριθμούς φοιτητών θα έρθει το κεφάλαιο να επενδύσει με ασφάλεια και ασφάλεια σημαίνει (πετσο)κομμένες χρηματοδοτήσεις από το κράτος στο Πανεπιστήμιο και φοιτητές που απλά ενημερώνονται ίσως και χαροποιούνται για τις πολιτικές που καταστρέφουν την ζωή τους και προφανώς ούτε διανοούνται να αντιδράσουν και να οργανωθούν. Στην πραγματικότητα, όμως, μας χτυπούν γιατί θέλουν να μας αλλάξουν σε αυτό που σήμερα τους είναι ό,τι πιο χρήσιμο και αναγκαίο από ποτέ: στον νέο φοιτητή, που σε συνθήκες κοινωνικής καταστροφής με την υπακοή του, την πίστη του στα ιδανικά της σάπιας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και του «ευρωπαϊκού ιδεώδους» και εν τέλει με σκυμμένο κεφάλι μπροστά στο αφεντικό, εντός και εκτός του Πανεπιστημίου, θα δώσει σώμα και ψυχή για να ξεπεράσει ο καπιταλισμός την κρίση του.

#3 μπάτσοι και security στα Πανεπιστήμια;

…ή αλλιώς επιχείρηση «εκκαθάρισης» των Πανεπιστημίων από κάθε φωνή διαμαρτυρίας και αντίστασης.

Μέσα σε όλα αυτά ο νέος Πρύτανης θέλει για το πανεπιστήμιο face control και ειδική πανεπιστημιακή αστυνομία για να πετάει έξω όσους δεν «κάθονται καλά». Το νέο πανεπιστήμιο των επιχειρήσεων, των απολυμένων εργαζόμενων, της διαρκούς «επιτήρησης και τιμωρίας» των φοιτητών και των εργαζομένων θέλει και την αστυνομία του, θέλει και τον «πορτιέρη» του, θέλει εκείνον το βίαιο βραχίονα που θα μπορεί να επιβάλλει αυτό που θα θέλουν κάθε φορά το κράτος και τα αφεντικά και να δημιουργεί ένα ασφαλές επενδυτικό πεδίο χωρίς «ταραχοποιά στοιχεία».

Αυτός που πρωτοστατεί σ’ αυτήν την επιχείρηση «εκκαθάρισης» η οποία τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από άλλες αστυνομικές επιχειρήσεις είναι ο νεοεκλεγείς Πρύτανης Θεόδωρος Φορτσάκης. Ο νέος Πρύτανης επιλέγει να αγνοήσει επιδεικτικά τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των φοιτητών και αντίθετα ιεραρχεί ως πρωταρχικά προβλήματα το ζήτημα της ασφάλειας-φύλαξης, της διαγραφής των φοιτητών και τέλος της εισόδου των επιχειρήσεων στα Πανεπιστήμια και της ίδρυσης Ιδιωτικών Πανεπιστημίων (Μάλλον δεν έχει διαβάσει πότε του Συνταγματικό Δίκαιο ο Πρύτανης αλλιώς θα ήξερε ότι αυτό απαγορεύεται βάσει Συντάγματος. Τουλάχιστον για την ώρα…).

Χαρακτηριστικά στα Πρακτικά της Συνεδρίασης του Συμβουλίου Ιδρύματος στις 4 Ιουλίου 2014 σε συνέντευξη των υποψηφίων Πρυτάνεων, ο Φορτσάκης είναι σαφής:

- για τις διαγραφές: «Είμαι υπέρ του να καθαρίσουν τα μητρώα»,

- για την ασφάλεια και για το «ποιοι κάνουν τις φασαρίες»: «Κυρίως ομάδες εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, επίσης υπάρχει και σύνδεση με ναρκωτικά…» (Ε ναι, είναι γνωστό ότι τα ναρκωτικά στις σχολές τα διακινούν οι ΕΑΑΚίτες και όχι οι μαφίες με την ανοχή της Αστυνομίας και των διοικητικών αρχών…)

#4  νέος κώδικας δικηγόρων και εργασιακή γαλέρα

Ο νέος κώδικας δικηγόρων εισάγει νέες αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που στόχο έχουν την άρση κάθε εμποδίου στην είσοδο του μεγάλου κεφαλαίου στο χώρο των νομικών υπηρεσιών. Η απελευθέρωση του νομικού επαγγέλματος θα επιτευχθεί με την κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών και την καθιέρωση της ατομικής διαπραγμάτευσης στην αμοιβή, την κατάργηση των τοπικών ορίων στην άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος, την ελεύθερη ίδρυση δικηγορικών εταιρειών με παραρτήματα σε όλη τη χώρα και το εξωτερικο.

Επιπλέον, ο εφιάλτης των Πανελλαδικών επιστρέφει καθώς καθιερώνεται ο πανελλαδικός χαρακτήρας των εξετάσεων των ασκούμενων δικηγόρων σε κατεύθυνση αυστηροποίησης, με σκοπό να μπει ακόμα ένας ταξικός φραγμός στην άσκηση του επαγγέλματος και να δημιουργηθεί μια εφεδρεία φτηνού νομικού δυναμικού, χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα, βορά στα μεγάλα δικηγορικά γραφεία, τις δικηγορικές εταιρίες και τις τράπεζες.

Τέλος, με τροποποίηση που ψηφίστηκε στη Βουλή, προκειμένου να εναρμονιστεί η νομοθεσία μας με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, οι απόφοιτοι νομικών σχολών ευρωπαϊκών πανεπιστημίων και των συνεργαζόμενων με αυτά κολεγίων, θα εγγράφονται πλέον στους δικηγορικούς συλλόγους της χώρας με την ίδια διαδικασία που ισχύει και για τους πτυχιούχους ελληνικών νομικών σχολών, δηλαδή με απλή προσκόμιση του πτυχίου και χωρίς την αναγνώριση του ΔΟΑΤΑΠ, που ήταν έως τώρα απαραίτητη. Η κίνηση αυτή εντάσσεται στη συνολικότερη πολιτική για την «ελεύθερη» κίνηση ενός ευέλικτου και φτηνού εργατικού και επιστημονικού δυναμικού στην ευρύτερη αγορά της ΕΕ, την ιδιωτικοποίηση της παιδείας, τις πιστωτικές μονάδες, την αποσύνδεση πτυχίου – επαγγέλματος.

#5 η νεολαία και οι καταπιεσμένοι στο στόχαστρο των κυρίαρχων στην Ελλάδα και παγκόσμια…

Berkin Elvan 15 χρονών, Τούρκος νεκρός ύστερα από 269 μέρες σε κώμα μετά από επίθεση της τουρκικής αστυνομίας (11 Μαρτίου 2014)…

Michael Brown 18 χρονών, άοπλος Αφροαμερικανός πυροβολήθηκε από τον Λευκό Αστυνομικό Darren Wilson στο Ferguson των ΗΠΑ. Είχε αποφοιτήσει μια βδομάδα πριν από το σχολείο του (9 Αυγούστου 2014)…

Νταβίντε Μπιφόλκο 17 χρονών, επέβαινε σε ένα σκούτερ μαζί με δύο φίλους του και δεν σταμάτησαν σε μπλόκο των καραμπινιέρων για έλεγχο. Το δίκυκλο ανετράπη λίγο πιο κάτω και οι νεαροί άρχισαν να τρέχουν. Οι καραμπινιέροι συνέλαβαν τους δύο, αλλά ένας από τους αστυνομικούς άνοιξε πυρ κατά του Μπιφόλκο και τον τραυμάτισε σοβαρά. Ο νεαρός μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και υπέκυψε στα τραύματά του. (4 Σεπτεμβρίου 2014)…

Είναι προφανές ότι ο κόσμος της παγκόσμιας κρίσης είναι ένας κόσμος βίας και αυταρχισμού. Από τις σφαγές των εξεγερμένων στο Ντόνετσκ από τη φασιστική κυβέρνηση του Κιέβου με την ανοχή ΗΠΑ-ΕΕ και τους χιλιάδες Παλαιστίνιους άμαχους νεκρούς από τους βομβαρδισμούς του κράτους του Ισραήλ μέχρι τα χιλιάδες «μεμονωμένα περιστατικά» κρατικών δολοφονιών (κυρίως) νέων ανθρώπων η δημοκρατία τους βρωμάει φασισμό και αυτό πλέον δεν κρύβεται. Το έθνος-κράτος της έκτακτης ανάγκης -είτε πρόκειται για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών εργατών στην Ελλάδα είτε πρόκειται για τα γκέτο των Αφροαμερικανών και των ισπανόφωνων στις ΗΠΑ-  δείχνουν πως η παγκόσμια αγορά για να «επαναρρυθμιστεί» πρέπει οι καταπιεσμένοι και οι αποκλεισμένοι είτε να σκύψουν το κεφάλι είτε να χάσουν ενίοτε και την ίδια τους την ζωή. Την ίδια στιγμή που στιγμή που οι νεοφιλελεύθεροι οραματιστές πιέζουν για παγκόσμια οικονομική και πολιτική ενοποίηση, καθημερινά νέα τείχη υψώνονται παγκόσμια για να κρατήσουν μακριά ή σε ελεγχόμενο περιβάλλον τους φτωχούς, τους αλλόθρησκους, τους σκουρόχρωμους, τους «μη κανονικούς». Όλους αυτούς που προκειμένου να ζήσουν είναι διατεθειμένοι να εργαστούν υπό τις πιο απάνθρωπες συνθήκες.

Απέναντι στον αναδυόμενο σύγχρονο ολοκληρωτισμό των καπιταλιστικών δημοκρατιών η νεολαία έχει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στο να τους χαλάσει τα σχέδια και να διεκδικήσει μια ζωή προσαρμοσμένη στις σύγχρονες ανάγκες της με βάση τις εκπληκτικές δυνατότητες της εποχής μας. Χωρίς να τσιμπάμε σε σχέδια διαχείρισης της κρίσης και της μιζέριας όπως προτάσσει ο ΣΥΡΙΖΑ και χωρίς να υποτασσόμαστε σε λογικές αναμονής, κατάθλιψης και κομματικού πατριωτισμού των «Μπόρα είναι θα περάσει» (ναι αλλά κάθε φορά έρχεται θύελλα…) και το «μοναστήρι να ‘ναι καλά» κι ας ζούμε σε συνθήκες κοινωνικής καταστροφής όπως προτάσσει το ΚΚΕ να εμπιστευτούμε τις δυνάμεις μας.

Το φοιτητικό κίνημα θα δοκιμαστεί σε πολλές στιγμές και στις εξάρσεις αλλά και στις υφέσεις του. Ο αγώνας μας δε κρίνεται σε μια ζαριά αλλά περνάει από διάφορες φάσεις. Κάθε μάχη πρέπει να οργανώνει την επόμενη να δίνεται αποφασιστικά  να αποσπά νίκες και να προσβλέπει στην ολοκληρωτική ανατροπή της επίθεσης. Είναι ώρα το φοιτητικό κίνημα να ορθώσει ξανά το ανάστημά του, να διασφαλίσει το δικαίωμα όλων στις δωρεάν και με ανθρώπινους ρυθμούς σπουδές, στη δουλειά και στη ζωή με αξιοπρέπεια κόντρα στην διάλυση της φοιτητικής μέριμνας, στην προσπάθεια επιβολής των εσωτερικών κανονισμών-οργανισμών, στη τρομοκρατία των χαμένων εξαμήνων, στη διάλυση της εργασιακής μας προοπτικής (διάσπαση πτυχίων-Νέος κώδικας δικηγόρων). Να διεκδικήσει το δικαίωμα να αποφασίζουν οι φοιτητές για όλα τα ζητήματα που τους αφορούν στο πανεπιστήμιο και κανείς άλλος!

Πιάνοντας το νήμα των καλύτερων παραδόσεών του να γίνει «σώμα απ’ το σώμα» του εργατικού κινήματος. Με τα δικά του όργανα πολιτικής και μαχητικές, πολύμορφες δράσεις να ανατρέψει τους νόμους που διαλύουν το πανεπιστήμιο και  τσακίζουν τα δικαιώματα της νεολαίας και να ενωθεί, από τη σκοπιά του σημερινού και μελλοντικού εργαζόμενου, με τον αγώνα της υπόλοιπης κοινωνίας ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Ως κομμάτι του ευρύτερου λαϊκού κινήματος πρέπει να παλέψει μαχητικά για την ανατροπή των Μνημονίων και όλων των αντιλαϊκών νόμων που το συνοδεύουν, για τη διαγραφή του χρέους (δεν είναι του λαού–δεν το αναγνωρίζουμε–δεν το πληρώνουμε) σε ρήξη με την ΕΕ που αποτελεί το βασικό στρατηγό του κοινωνικού πολέμου που μας έχουν κηρύξει. Το ριζοσπαστικό φοιτητικό κίνημα έχει ακόμα πολλά να δώσει στους κοινωνικούς αγώνες για το δικαίωμα στην εκπαίδευση, το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στην ζωή.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ: 

- Καμιά διαγραφή φοιτητή

- Ανατροπή του ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ-ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. Άρνηση - διαγραφή του χρέους. Εξω από ΕΕ-ευρώ.

- Να καταργηθεί το επαίσχυντο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση των Νέων και ο Νέος Κώδικας Δικηγόρων.

- Καμία σκέψη για επανατοποθέτηση/απόλυση ΙΔΑΧ. Πρόσληψη του αναγκαίου εργασιακού δυναμικού για την κάλυψη των αναγκών της λειτουργίας του τμήματος. 

- Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη μας για τις σπουδές μας - καμία σκέψη για δίδακτρα και κατάργηση συγγραμμάτων. 

- Άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων από φοιτητικές και εργατικές κινητοποιήσεις - κάτω ο τρομονόμος! 

- Αποκλειστική κρατική χρηματοδότηση-Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, Δημόσια Δωρεάν Παιδεία για όλους χωρίς ταξικούς φραγμούς.  

- Ένα ενιαίο και αδιάσπαστο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό.

- Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, πάσο και συγκοινωνίες για όλους - αύξηση των δαπανών για όλες τις φοιτητικές παροχές. 

- Μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό-μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους-κατάργηση των εργολαβιών και των ελαστικών μορφών απασχόλησης. 

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΣΕ:

-Κατάληψη της Γραμματείας της Νομικής (Ακαδημίας 45) από Τετάρτη 10/9 μέχρι την Παρασκευή 12/9

-Πορεία την Τετάρτη 10/9 το πρωί με μαθητές στα Προπύλαια

-Πορεία την Τετάρτη 10/9 στις 18:30 στην Πανόρμου προς την Πρεσβεία της Ουκρανίας

-Κινητοποίηση στο ΔΣΑ την Παρασκευή 12/9 στις 15.30

Κάλεσμα στη συγκέντρωση για τη ΔΕΘ

Τέλος «ανακωχής»:

Ώρα να μιλήσουν τα δικαιώματα και οι ανάγκες μας!

Σάββατο 6/9, 18.00, ΚΑΜΑΡΑ

- ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

4 χρόνια σκληρών μνημονιακών πολιτικών και οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι αγρότες και οι μικρομεσαίοι ξέρουμε, ότι η πολυπόθητη «ανάπτυξη» που υπόσχονται η κυβέρνηση και η ΕΕ περνάει πάνω από τα δικαιώματά μας. Πέρα από το παραμύθι για επενδύσεις, αύξηση του τουρισμού και έξοδο στις αγορές, τα παλιά μέτρα προχωρούν και θα συνοδευτούν από νέα πιο βάρβαρα (7.000 απολύσεις στο δημόσιο, μείωση κατώτατου μισθού, διάλυση ασφαλιστικού, ξεπούλημα της ενέργειας, και των δημόσιων χώρων). Όλα αυτά σφραγίζονται με το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ, τις κατασχέσεις, την προσπάθεια κατάργησης των απεργιών, την επέκταση των ωραρίων, το χτύπημα στη φτωχομεσαία αγροτιά (εξευτελιστικές τιμές, χαράτσια, εμπάργκο από Ρωσία λόγω ΕΕ, εξισωτική αποζημίωση κτηνοτρόφων).

Από τα μέτρα δε χάνουμε όλοι: Σε αντίθεση με τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, οι ξένοι και Έλληνες επιχειρηματίες αφού ξεκοκάλισαν επιδοτήσεις ετών, αφού θησαύρισαν με τα σκάνδαλα Ολυμπιάδας και χρηματιστηρίου, έρχονται τώρα να κερδίσουν ακόμα περισσότερα με τις πολιτικές της φτηνής εργασίας και των ιδιωτικοποιήσεων. Σύμμαχός τους και βασική υπεύθυνη για την πολιτική αυτή, είναι η ΕΕ, αυτή που μαζί με τους φασίστες σκορπά το θάνατο στην Ουκρανία, αυτή που προκειμένου να σώσει τα κέρδη των πολυεθνικών, επιβάλει μεροκάματα Κίνας σε όλη την Ευρώπη.

- Σύμμαχος της κυβέρνησης αποτελεί το ανυπόληπτο στα μάτια των εργαζομένων, επίσημο εργατικό κίνημα των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Αυτοί που δεν γνωρίζουν τι θα πει μεροκάματο, φτώχεια και ανάγκη είναι συνυπεύθυνοι για την κατάσταση που βιώνουμε όλοι μας: Με την αποδοχή των θυσιών από τους εργαζομένους προκειμένου να έρθει η «ανάπτυξη». Μην ξεχνάμε ότι η Εθνική ΣΣΕ των 586 ευρώ έχει την υπογραφή της ΓΣΕΕ.

Με τη διασπαστική τους επιλογή να μην γράφουν όλους τους εργαζόμενους στα σωματεία (εργαζόμενους με μπλοκάκι, εργαζόμενοι στα κοινωφελή προγράμματα, «μαύρους» εργαζόμενους). Σήμερα. στον ιδιωτικό τομέα το 92% των εργαζομένων είναι εκτός σωματείων.

Με την τακτική των σπάνιων πλέον, απεργιών-μνημόσυνων για τα χαμένα δικαιώματα μας, που δε δίνουν καμία θετική προοπτική για τους εργαζόμενους αντίθετα ενισχύουν την ηττοπάθεια και την αποδοχή των μέτρων.

- Τέρμα η περίοδος της ηττοπάθειας και της εκλογικής αναμονής!

Το δίλημμα για όλους τους εργαζόμενους, για τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία έχει τεθεί: Είτε θα μας οδηγήσουν στη διαρκή εξαθλίωση για να σώσουν τα κέρδη, τις τράπεζες, το νόμισμά και το πολιτικό τους σύστημα, είτε θα απαντήσουμε με ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό/λαϊκό κίνημα που θα ανατρέψει το μαύρο μέτωπο Κυβέρνησης- ΕΕ- Κεφαλαίου. Να συγκροτήσουμε ένα αντίπαλο δέος στην κοινωνία που θα μιλάει και θα αγωνίζεται με βάση τις ανάγκες και το δίκιο μας και όχι με κριτήριο τους δείκτες, τη σωτηρία των εργοδοτών και της δήθεν «εθνικής» οικονομίας.

- ΔΕΘ 2014: ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ

Με βάση όλα τα παραπάνω η φετινή ΔΕΘ πρέπει να αποτελέσει το πρώτο βήμα για ένα νέο γύρο κοινωνικής αναμέτρησης, για την ανατροπή του μνημονιακού εφιάλτη, για την ανάδειξη και επιβολή των δικαιωμάτων όλων αυτών που παράγουμε τον πλούτο σε αυτή τη χώρα. Αυτή την απάντηση δεν μπορεί να τη δώσει ούτε ο κυβερνητικός, υποταγμένος συνδικαλισμός της ΓΣΕΕ, ούτε οι εθιμοτυπικές συγκεντρώσεις χωρίς προοπτική συντονισμού και αγώνα του ΠΑΜΕ. Έτσι, καλούμε κάθε εργαζόμενο, κάθε αγωνιστικό σωματείο, επιτροπή αγώνα, και πρωτοβουλία, να γίνουμε ένα πραγματικό ποτάμι ανατροπής, βάζοντας τη δική μας σφραγίδα σε όλες τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις της ΔΕΘ.

Να ανατρέψουμε άμεσα την επικίνδυνη κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Να πετάξουμε στα σκουπίδια τα Μνημόνια, τη δανειακή σύμβαση και τα δημοσιονομικά σύμφωνα της ΕΕ.

Να επιβάλλουμε τη διαγραφή του χιλιοπληρωμένου χρέους, την έξοδο από την ΕΕ και την απελευθέρωση από τις πολιτικές της.

Έξοδος από το ευρώ και απαγόρευση της μεταφοράς των επιχειρήσεων και των κεφαλαίων στο εξωτερικό.

Εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο.

Για πραγματική δημοκρατία ενάντια στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα, ενάντια στη δράση του κράτους, των ΜΑΤ και του ναζιστικού παρακράτους της Χ.Α.

Απαιτούμε δουλειές για όλους με αξιοπρεπείς μισθούς & όρους εργασίας, συντάξεις & συλλογικές συμβάσεις τώρα. Απαγόρευση των απολύσεων, προστασία των ανέργων.

Δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση και υγεία, πρόσβαση για όλους σε ρεύμα, νερό, θέρμανση.
Εξασφάλιση της πρώτης κατοικίας για όλες τις οικογένειες. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.

Να γίνουν οι σχολές μας κατειλημμένα κέντρα αγώνα για να μη διαγραφεί κανείς!

όλοι-όλες στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου την Τρίτη 9 Σεπτέμβρη στις 3.30!

31/08/14 και το Υπουργείο Παιδείας προχωρά στη διαγραφή 180.000 φοιτητών από ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. Η είδηση φτάνοντας στα αυτιά των φοιτητών πυροδότησε αντιδράσεις και έντονες συζητήσεις σε φοιτητικούς κύκλους και στο διαδίκτυο. Βέβαια, το πλάνο των διαγραφών έχει καταστρωθεί εδώ και πολύ καιρό από μεριάς Ευρωπαϊκής Ένωσης και Υπουργείου με όλες τις κυβερνήσεις να έχουν βάλει το χεράκι τους... Από το 2011 που ψηφίστηκε ο νόμος Διαμαντοπούλου, μέχρι πέρσι που συγχωνεύτηκαν/καταργήθηκαν δεκάδες ιδρύματα με το περιβόητο “Σχέδιο Αθηνά” και φέτος που απολύθηκαν εκατοντάδες διοικητικοί υπάλληλοι αφήνοντας γραμματείες και σχολές σε κατάσταση υπολειτουργίας και κατάρρευσης. Όλα αυτά ακόμα και για τους πιο δύσπιστους φανερώνουν μια αλήθεια: όλοι μαζί, κυβερνήσεις-ΕΕ-κεφάλαιο θέλουν την δομική μετάλλαξη του Παν/μίου πάνω στα συντρίμμια αυτού που σήμερα οι ίδιοι καταστρέφουν. Θέλουν ένα Πανεπιστήμιο αυταρχικό και καταπιεστικό, ελεγχόμενο από τις εταιρίες που διψούν για κέρδος και ανταγωνιστικότητα.

Με το μυαλό στην ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα έρχονται λοιπόν σήμερα να διαγράψουν 180.000 χαρακτηρίζοντάς τους ως «λιμνάζοντες», δηλαδή κατά τα γνωστά στις μέρες μας, τεμπέληδες στο περιθώριο της κοινωνικής αποτυχίας. Και ας μην γελιόμαστε, το κόστος του κράτους για όσους φοιτητές έχουν περάσει τα ν+2 χρόνια σπουδών είναι μόνο οι κόλλες που χαλάνε στις εξεταστικές και που πλέον κι αυτές στην Νομική τις φέρνουμε από το σπίτι μας. Περαιτέρω φοιτητικά προνόμια δεν δικαιούνται. 

Πρέπει να εξετάσουμε το ζήτημα από τη σκοπιά όχι μόνο του τι φέρνει τώρα και για ποιον αλλά και τι διαμορφώνει για το αύριο.

·   - Σήμερα λοιπόν, πετιούνται έξω από τις σχολές εκείνοι οι φοιτητές που βιώνουν την κρίση στο υψηλότερο επίπεδο βιαιότητας, που παλεύουν για αξιοπρέπεια και επιβίωση με μία και δύο δουλειές. Αυτοί οι άνθρωποι που δεν είχαν την πολυτέλεια του χρόνου να σπουδάσουν γιατί έπρεπε με μισθούς 200 και 300 ευρώ να στηρίξουν τους εαυτούς τους και την οικογένειά τους, αποτελούν το δίχως άλλο την πλειοψηφία της γενιάς μας, μιας γενιάς που εργάζεται πιο σκληρά από κάθε προηγούμενη τα τελευταία χρόνια. Οι φτωχοί λοιπόν έξω από τις σχολές... και εκεί όχι για να τεμπελιάσουν αλλά για να νοικοκυρευτούν, να κυνηγήσουν τα Ι.Ε.Κ ψευτο-κατάρτισης και τα προγράμματα μαθητείας που προσφέρει σε τόσο φθηνές τιμές η ΕΕ.

·   - Για την επ΄ αύριον ημέρα και για όλους εμάς που καλούμαστε να σπουδάσουμε με το πιστόλι του ν+2 στον κρόταφο τα πράγματα είναι πολύ συγκεκριμένα: Οι φοιτητές των ΤΕΙ και των ΑΕΙ της χώρας μπαίνουν μαζικά στο «κρεβάτι του Προκρούστη», θα σπουδάζουν, θα ζουν και θα εργάζονται με τους ρυθμούς που οι Επιχειρήσεις και η ΕΕ θεωρούν «παραγωγικούς». Με του νέους αριθμούς φοιτητών θα έρθει το κεφάλαιο να επενδύσει με ασφάλεια και ασφάλεια σημαίνει κομμένες χρηματοδοτήσεις από το Κράτος στο Πανεπιστήμιο και φοιτητές που απλά ενημερώνονται ίσως και χαροποιούνται για τις πολιτικές που καταστρέφουν την ζωή τους και προφανώς ούτε διανοούνται να αντιδράσουν και να οργανωθούν. Στην πραγματικότητα, όμως, μας χτυπούν γιατί θέλουν να μας αλλάξουν σε αυτό που σήμερα τους είναι ό,τι πιο χρήσιμο και αναγκαίο από ποτέ: στον νέο φοιτητή, που σε συνθήκες κοινωνικής καταστροφής με την υπακοή του, την πίστη του στα ιδανικά της σάπιας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και του «ευρωπαϊκού ιδεώδους» και εν τέλει με σκυμμένο κεφάλι μπροστά στο αφεντικό, εντός και εκτός του Πανεπιστημίου, θα δώσει σώμα και ψυχή για να ξεπεράσει ο καπιταλισμός την κρίση του.

Μέσα σε όλα αυτά ο νέος Πρύτανης θέλει για το πανεπιστήμιο Face control και ειδική πανεπιστημιακή αστυνομία για να πετάει έξω όσους δεν «κάθονται καλά». Το νέο πανεπιστήμιο των επιχειρήσεων, των απολυμένων εργαζόμενων, του εργασιακού μεσαίωνα, των διαγραφών, της διαρκούς επιτήρησης των φοιτητών και των εργαζομένων θέλει και την αστυνομία του, θέλει και τον «πορτιέρη» του, θέλει εκείνον το βίαιο βραχίονα που θα μπορεί να επιβάλεται απέναντι στις αντιστάσεις.

Κάτω λοιπόν από τις δυσμενέστερες συνθήκες για τον κόσμο των σχολών αλλά και για το φοιτητικό κίνημα καλούμαστε να βρούμε τις κατάλληλες απαντήσεις και τα αντίστοιχα μέσα πάλης για να διεκδικήσουμε ότι μας παίρνουν. Πολλοί ελπίζουν στην Δικαιοσύνη και προσπάθησαν να καταθέσουν ασφαλιστικά μέτρα. Άλλοι πιστεύουν πως ο Φορτσάκης είναι καλός άνθρωπος, απαντάει και στα απεγνωσμένα mail των φοιτητών θα μεσολαβήσει και δεν θα διαγραφούμε. Εμείς εδώ απαντάμε ότι η μεν δικαιοσύνη κρίνει σήμερα 9 στις 10 απεργίες παράνομες( και την απεργία των διοικητικών) και ο δε Φορτσάκης είναι πολιτικό παιδί της Ν.Δ , μέλος του Δ.Σ της ΝΕΡΙΤ και μέλος της επιτροπής της Ε.Ε για την επιχειρηματικότητα και την παιδεία. Οι επιλογές και των δύο φαίνεται να καθορίζονται «από τα πάνω». Με την κυρίαρχη πολιτική τα τελευταία χρόνια να ακολουθεί δόγματα «Σοκ και Δέους» για την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, εμείς ως φοιτητές πρέπει να ριχθούμε στην μάχη εκ νέου με αιτήματα και μέσα πάλης που θέλουν να ξεπεράσουν την αναποτελεσματικότητα των πρόσφατων φοιτητικών αγώνων.

Η βαρβαρότητα αλλά και η με την οποία εξαπολύεται το μέτρο των διαγραφών μας αποδεικνύει περίτρανα ότι Πρυτάνεις, υπουργεία, κυβερνήσεις και Ε.Ε έχουν βρει την δική τους «ενότητα». Η δική μας ενότητα είναι η ενότητα των φτωχών φοιτητών που μοχθούν είτε στα αμφιθέατρα είτε στους χώρους δουλειάς με τους απολυμένους διοικητικούς υπαλλήλους που βρίσκονται στο περιθώριο, με τις απολυμένες καθαρίστριες της ΝΟΠΕ, με τους εργολαβικούς εργαζόμενους στη σίτιση αλλά και με κάθε εργαζόμενο που μάχεται να επιβιώσει εντός και εκτός Πανεπιστημίου.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι χρονικά περιθώρια για αναμονή και μοιρολατρία δεν υπάρχουν, γιατί η αλήθεια των 180.000 διαγραφόμενων φοιτητών είναι κυνική και μας καλεί να οργανωθούμε.

Στη Γενική Συνέλευση της Τρίτης συζητάμε-οργανωνόμαστε-δίνουμε μαχητική απάντηση σε αυτούς που πάνε να διαγράψουν τη γενιά μας!