Πορεία 1η Απρίλη!

ΕΚΟΦΙΝ… ΟΤΙ ΤΙ??!

Η νέα συμφωνία κυβέρνησης-τρόικας εγκαινιάζει μια νέα καταστροφική λαίλαπα ενάντια στα λαϊκά και εργατικά δικαιώματα, με τη νέα οργανωμένη απάτη του λεγόμενου «πρωτογενούς πλεονάσματος», με την άγρια περιστολή κοινωνικών δαπανών, εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτους εργαζόμενους στο δημόσιο, φορολογική λεηλασία των λαϊκών στρωμάτων. Με το ληστρικό αυτό «πλεόνασμα» να διατίθεται σύμφωνα με τις εντολές της τρόικας για την αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων κι εξευτελιστικά ψίχουλα για την εκλογική εξαγορά του κόσμου της εργασίας.

Κατά τ’ άλλα, η συμφωνία περιλαμβάνει νέες μειώσεις μισθών και παράλληλα πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων (κατάργηση τριετιών και ωριμάνσεων). Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για τους εργοδότες, με τα ασφαλιστικά ταμεία στα όρια της χρεωκοπίας και νέες περικοπές για τις συντάξεις πείνας. Νομιμοποίηση του λοκ άουτ και ασφυκτικό περιορισμό στα όρια της κατάργησης του δικαιώματος της απεργίας (νέο άρθρο 4 με απόφαση για απεργία από την απόλυτη πλειοψηφία των εργαζομένων σε μια επιχείρηση). Πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Μέτρα για την απελευθέρωση της τιμής των φαρμάκων, διάθεσή τους στα σουπερμάρκετ και τα βενζινάδικα, μεγάλες αυξήσεις των τιμών μέσα από τη μονοπώληση της αγοράς, όπως σε όλες τις χώρες που επιλέχτηκαν αυτές οι πολιτικές. Και τέλος, μεθοδεύσεις για ρύθμιση του χρέους με αλλεπάλληλες ιδιωτικοποιήσεις και ασφυκτική επιτροπεία για τα επόμενα 50 χρόνια, με την υπογραφή ενός νέου μεσοπρόθεσμου και την κατάργηση κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας.

Τα μέτρα αυτά ψηφίζονται από τη Βουλή με φαστ τρακ διαδικασίες και επικυρώνονται από την ΕΕ και το Eurogroup στις 1-2 Απρίλη.

Η προεδρία της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικά, αποτελεί μια ανοιχτή και διαρκή πρόκληση για εργαζόμενους και νεολαία. Μετά από τα τεράστια ποσά που ξοδεύτηκαν για τα πανηγύρια του Ιανουαρίου όταν η κυβέρνηση της εξαθλίωσης και της καταστροφής αναλάμβανε την προεδρία, 1 και 2 Απριλίου πραγματοποιούν άτυπη σύνοδο του ΕΚΟΦΙΝ, συγκεντρώνοντας τους Υπουργούς Οικονομικών των κρατών μελών στην Αθήνα. Οι ίδιοι άνθρωποι και οι ίδιοι θεσμοί που έφεραν τις πολιτικές λιτότητας και διαρκών μειώσεων μισθών και συντάξεων έρχονται να συζητήσουν και να σχεδιάσουν νέο γύρο λεηλασίας απέναντι στα δικαιώματα μας και τις ζωές μας.

Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι θα τους υποδεχθούμε με ανοιχτές αγκάλες. Για τους φοιτητές και τους αυριανούς εργαζόμενους η πρόκληση είναι διπλή! Ξέρουμε πολύ καλά ποιοι είναι αυτοί που έρχονται στην Αθήνα και τι εκπροσωπούν. Είναι στελέχη της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι αυτοί που οργανώνουν τη διάλυση του δημόσιο πανεπιστημίου και προωθούν την ιδιωτικοποίηση του. Με τις δικές τους ευλογίες, η κυβέρνηση προσπάθησε (και συνεχίζει να προσπαθεί) να απολύσει 800 διοικητικούς υπαλλήλους και να τους αντικαταστήσει με εργολαβίες, να κλείσει γραμματείες και βιβλιοθήκες. Πάνω στις δικές του κατευθύνσεις εξελίσσεται το σχέδιο διάλυσης της φοιτητικής μέριμνας, η παραχώρηση λεσχών σίτισης και εστιών σε ιδιώτες και η μετακύλιση του κόστους στις πλάτες των φοιτητών. Οι αξιολογήσεις της ΑΔΙΠ που απειλούν να κλείσουν τμήματα και ολόκληρες σχολές δεν πέφτουν από τον ουρανό. Οι Εσωτερικοί Κανονισμοί και οι Οργανισμοί έρχονται να παραδώσουν κάθε λειτουργία των σχολών μας στις επιχειρήσεις και να εξασφαλίσουν ότι το εργασιακό μας μέλλον θα ταιριάζει στα πρότυπα του μνημονίου.

Το επερχόμενο ΕΚΟΦΙΝ είναι πρόκληση συνολικά για τη νεολαία. Είναι πρόκληση να ζεις μες τον φόβο της ανεργίας, να παρακαλάς για μισθούς των 400 ευρώ και να έρχονται να σου μιλάνε για «ανάπτυξη» και για «διανομή του πλεονάσματος». Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι το άθλιο παρόν που ζούμε στήθηκε από το Σύμφωνο Πρώτης Απασχόλησης, την κατάργηση του κατώτατου μισθού για τους νέους και την ριζική μείωση του επιδόματος ανεργίας. Είναι κατευθύνσεις που προώθησε μέσα από το πρώτο μνημόνιο η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα αποτελέσματα τους φαίνονται σήμερα. 

Ο Φοιτητικός μας Σύλλογος δεν θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια. Μαζί με τους υπόλοιπους Φοιτητικούς Συλλόγους θα υποδεχθούμε το ΕΚΟΦΙΝ και τους υπουργούς Οικονομικών όπως του αρμόζει, για να βγουν μπροστά λαός και νεολαία το διήμερο 1-2 Απριλίου στον αγώνα ενάντια σε κυβέρνηση-Ευρωπαϊκή Ένωση και τις πολιτικές τους. Διαδηλώνουμε στο κέντρο της Αθήνας με κατεύθυνση τα γραφεία της Ε.Ε. Προχωράμε σε συντονισμό με σωματεία και με όσους συνολικά πλήττονται από αυτές τις πολιτικές. Προχωράμε στο δρόμο του αποφασιστικού αγώνα που τον δείχνουν οι απολυόμενοι καθηγητές και οι καθαρίστριες, που βαδίσαμε μαζί με τους εργαζόμενους στις σχολές μας, το δρόμο του νικηφόρου αγώνα!

Ανακοίνωση της ΕΑΑΚ για την εκδήλωση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

Την Πέμπτη 20 Μάρτη η φοιτητική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, διοργάνωνε σε χώρο των Πολιτικών Μηχανικών Πάτρας εκδήλωση με τίτλο “Το Πανεπιστήμιο του Αύριο”. Οι ομιλητές βέβαια θα μπορούσε να πει κανείς ότι για το χώρο της εκπαίδευσης έρχονται από το χθες: ο Πάσχος Μανδραβέλης, γνωστός δημοσιογράφος, που το μελάνι του κατασυκοφαντεί εδώ και χρόνια το φοιτητικό κίνημα και κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας, τον Σταύρο Κουμπιά, πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών, τον Αντώνη Τζε, μέλος του Συμβουλίου Ιδρύματος του Πανεπιστημίου Πατρών, γνωστός για τη φιλοκυβερνητική του προπαγάνδα εντός των σχολών και της διοίκησης του Πανεπιστημίου και για την πειθαρχική δίωξη φοιτητών για συνδικαλιστική δράση, καθώς και το δημοσιογράφο Λάμπρο Καλλαρύτη. Η αρχική σύνθεση των ομιλητών περιελάμβανε το Γρηγόρη Ψαριανό, στέλεχος της προηγούμενης σύνθεσης της τρικομματικής κυβέρνησης και ενεργού υποστηρικτή της ακραίας μνημονιακής πολιτικής που ακολουθούσε, καθώς και το νυν Πρύτανη Γιώργο Παναγιωτάκη. Δυστυχώς οι δύο τελευταίοι δεν μπόρεσαν εν τέλει να παρευρεθούν προκειμένου να θέσουν τις “κόκκινες γραμμές” τους για την εκπαίδευση, όπως (δεν) έχουν κάνει σε όλα τα υπόλοιπα ζητήματα που πλήττουν τη νεολαία και το λαό ευρύτερα.

Όλο το προηγούμενο διάστημα, οι φοιτητικοί σύλλογοι μέσα από τις μαζικές τους διαδικασίες έχουν εκφράσει την ξεκάθαρη αντίθεσή τους στην αντιεκπαιδευτική πολιτική που ακολουθείται από το Υπουργείο και της συνολικότερης αντιλαϊκής πολιτικής, καθώς και στις τομές που έρχονται το άμεσα επόμενο διάστημα (εφαρμογή του νόμου-πλαισίου, διαγραφές φοιτητών, δίδακτρα κτλ) και οργάνωσαν και οργανώνουν τις διεκδικήσεις τους για Δημόσιο-Δωρεάν Πανεπιστήμιο, σίτιση-στέγαση-μετακίνηση, αξιοπρεπή εργασιακή προοπτική. Σε αυτό το πλαίσιο κι εμείς ως Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση επιλέξαμε να καλέσουμε φοιτητές σε κίνηση διαμαρτυρίας εντός της εκδήλωσης προκειμένου να καταδείξουμε ότι οι εκφραστές αυτής της πολιτικής και η φοιτητική παράταξη της κυβέρνησης δεν έχουν τίποτε να προσφέρουν στην κουβέντα για το Πανεπιστήμιο, καθώς και να θέσουμε ερωτήματα για τις πραγματικές αγωνίες των φοιτητών κόντρα στον στημένο διάλογο που είχαν ενορχηστρώσει. Όπως ήταν αναμενόμενο, δεν λάβαμε καμία απάντηση επί των θεμάτων αυτών και αποχωρήσαμε καταγγέλλοντας τους ομιλητές και τους διοργανωτές και η εκδήλωση συνεχίστηκε κανονικά.

Για ακόμα μια φορά, η έλλειψη πραγματικών επιχειρημάτων σε σχέση με την ακολουθούμενη πολιτική στο χώρο της εκπαίδευσης καλύφθηκε τόσο από τον ίδιο τον δημοσιογράφο όσο και από την ΝΔ από την γνωστή τακτική της κατασυκοφάντησης. Αναμενόμενες ήταν οι ανακοινώσεις περί “μειοψηφιών, κουκουλοφόρων που επιχειρούν να φιμώσουν καταξιωμένους (σύμφωνα με τη ΔΑΠ) ανθρώπους στο Πανεπιστήμιο”. Αξιοποιήθηκε σε αυτή την προσπάθεια και το περιστατικό υλικών καταστροφών στο αυτοκίνητο του Πάσχου Μανδραβέλη, πρακτική η οποία καμία σχέση δεν έχει με το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα ούτε με τα σχήματα της ΕΑΑΚ ως χώρο. Από την πλευρά μας, με καθαρά πρόσωπα, ανοιχτά χαρτιά και μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος, αντιταχθήκαμε και θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε σε κάθε αντιεκπαιδευτική και αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ, που μόνο στόχο έχει να πλήξει τα συμφέροντα του εργαζόμενου κόσμου και της νεολαίας.

Για μας είναι ξεκάθαρο πως τόσο οι συγκεκριμένοι άνθρωποι όσο και η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ έχουν διαλέξει συγκεκριμένη πλευρά. Εμείς έχουμε επιλέξει να περπατάμε στην αντίπερα όχθη: αυτήν του μαχόμενου φοιτητικού κινήματος, της λαϊκής και εργατικής αντίστασης, της κοινωνίας που αγωνίζεται ενάντια στην πολιτική που καταπατά κατακτήσεις αιώνων. Για να μπορέσουμε να σπουδάσουμε, να δουλέψουμε, να ζήσουμε αλλιώς.

ΕΑΑΚ σε ΑΕΙ-ΤΕΙ

Πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης Αντινομίας και Smass Media ΕΑΑΚ[28/3]!

Περισσότερα εδώ

O Εύδοξος άνοιξε – το [όποιο] δημόσιο-δωρεάν πανεπιστήμιο [έχει μείνει] κλείνει

Επιτέλους Εύδοξος και My studies ανοίγουν τις πύλες τους για τους φοιτητές της Νομικής λίγες μέρες πριν την εξεταστική και συγκίνηση μας πλημμυρίζει για τη σπουδαία αυτή εξέλιξη.

---

• Το 2011 ανακοινώθηκε για πρώτη φορά ότι την ευθύνη για τη διανομή των συγγραμμάτων την έχει στο εξής το ηλεκτρονικό σύστημα ΕΥΔΟΞΟΣ, με το οποίο υποτίθεται ότι δεν θα υπάρχουν σπατάλες και θα γίνεται καλύτερα η διανομή. Όμως ο ΕΥΔΟΞΟΣ είναι μια εταιρεία που προήλθε από σύμπραξη του δημόσιου με ιδιώτες. Το κράτος έχει πληρώσει τα συγγράμματα μέχρι ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ. Έτσι όταν τελειώσει αυτή η χρηματοδότηση, το μεν υπουργείο θα λέει ότι δεν είναι δικιά του ευθύνη η διανομή συγγραμμάτων αλλά του ΕΥΔΟΞΟΥ, ο δε ΕΥΔΟΞΟΣ θα ζητάει χρήματα για να δώσει βιβλία, είτε απο τα ιδρύματα συνολικά, είτε απο τον κάθε φοιτητή ξεχωριστά.

• Ας πάμε όμως στα αυτά που βλέπουμε μπροστά μας ήδη: Στις 28/1/2011 στάλθηκε εγκύκλιος του υπ.Παιδείας σε όλα τα ΑΕΙ και ΤΕΙ με τίτλο «Εγκύκλιος σχετικά με την εφαρμογή της υπ' αριθμ. Φ.1/76244/Β3/30/30-6-2010(Β987) υπουργικής απόφασης» σύμφωνα με την οποία :

«Οι Γενικές Συνελεύσεις των Τμημάτων των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ και τα Ακαδημαϊκά Συμβούλια των ΑΕΑ οφείλουν να περιλαμβάνουν στο συνολικό κατάλογο διδακτικών συγγραμμάτων (2) δύο ή περισσότερες διαζευκτικές επιλογές συγγραμμάτων για κάθε μάθημα, ενώ στην κάθε επιλογή πρέπει να περιλαμβάνεται ένα και μόνο διδακτικό εγχειρίδιο»

Έτσι λοιπόν η σπατάλη που ήθελε να πολεμήσει το υπουργείο Παιδείας είναι η διανομή συγγραμμάτων καθ'αυτή, αφού έχει ήδη περιορίσει τα συγγράμματα σε 1 τόμο ανα μάθημα, ενώ στο άμεσο μέλλον θα αναγκάσει τους φοιτητές να τα πληρώνουν όλα. Δεν είναι τυχαίο ότι στην ιστοσελίδα του ΕΥΔΟΞΟΥ, στην παρουσίαση των προτεινόμενων συγγραμμάτων, περιλαμβάνεται και η τιμή του βιβλίου. Ο Εύδοξος δεν ήρθε για να φέρει λοιπόν απλά νοικοκύρεμα, όπως υποστήριζαν πολύ 3 χρόνια πριν[αναμεσά τους όχι μόνο ΠΑΣΠ/ΔΑΠ αλλά και η ΑΡΕΝ], αλλά να μεθοδεύσει την κατάργηση του δωρεάν συγγράμματος.

• Από τη μία θα περιμένουμε μέχρι τελευταία στιγμή πριν την εξεταστική για να κάνουμε την τιμημένη τη δήλωση, από την άλλη θα παίρνουμε ψίχουλα με ένα τόμο ανά μάθημα(σε πολλά μαθήματα οι τόμοι είναι μπόλικοι και οι καθηγητές δεν μειώνουν την ύλη φυσικά-να βγάλουν και κανένα εξτρά φράγκο από τις πωλήσεις των βιβλίων τους) και με Κώδικες-πρακτικά, που στα περισσότερα μαθήματα είναι εντελώς απαραίτητα, ήδη κομμένα.

Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δικαίωμα στο περίφημο πολλαπλό σύγγραμμα θα έχουν μόνο όσοι έχουν λεφτά και να τα αγοράσουν, αφού όλοι οι άλλοι θα επιλέγουμε το βιβλίο που θα είναι ένας τόμος. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δεχτούμε κάλυψη των εξόδων του 2ου τόμου απο το κάθε ίδρυμα ξεχωριστά, αφού αυτό θα σημαίνει την μεταφορά του κόστους απο το κράτος στο ίδρυμα, και σε βάθος χρόνου στο φοιτητή μέσω διδάκτρων. Είναι πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων να «κόβουν» λεφτά από την παιδεία, την υγεία και αλλες κοινωνικές παροχές και να δίνονται για την αποπληρωμή του ληστρικού χρέους, καθώς και επιδοτήσεις σε τράπεζες και βιομηχάνους. Πάγιο αίτημα μας είναι το ενιαίο σύγγραμμα, δηλαδή σε κάθε μάθημα να δίνονται όσα βιβλία χρειάζεται η διδασκαλία του μαθήματος, σε όλους τους φοιτητές

Δεν τσιμπάμε ότι έτσι θα σώσουμε την "εθνική οικονομία", τα λεφτά αυτά τα ρίχνουν στη μαύρη τρύπα του χρέους τους. Αναρωτιόμαστε αν μέσα σε αυτή την κατάσταση θα ανεχόμαστε να τη βγάζουμε με τα ψίχουλα που μας πετάνε ή ψάχνοντας ο ένας τον άλλο μπας και αναταλλάξουμε τίποτα και τη βγάλουμε καθαρή ή αν θα πάμε και θα επιβάλουμε να έχουμε τα στοιχειώδη για τις σπουδές μας.

Παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού

Ήταν 21 Μαρτίου του 1960, όταν μία ομάδα μαύρων, που αποτελούσαν το 90% του πληθυσμού της Νότιας Αφρικής, αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί διαδηλώνοντας στους δρόμους, ζητώντας ίσα δικαιώματα. Νωρίς το πρωί ένα πλήθος από 5.000 έως 7.000 ανθρώπους, άρχισε να κατευθύνεται προς το αστυνομικό τμήμα του Σάρπβιλ. Μέχρι τις 10, το πλήθος αριθμούσε πλέον τους 19.000 ανθρώπους περίπου. Η αστυνομία πυροβολεί και μέσα σε ελάχιστα λεπτά η διαδήλωση βάφτηκε στο αίμα με 69 διαδηλωτές νεκρούς και 180 τραυματίες. Με αφορμή το τραγικό αυτό γεγονός, ο ΟΗΕ ανακήρυξε την 21η Μάρτη ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων. 

---

Σήμερα μπορεί το απαρτχάιντ να έχει τελειώσει τυπικά, όμως ήταν πολύ πρόσφατα τον Αύγουστο του 2012 όταν αστυνομικοί γάζωσαν με αυτόματα όπλα απεργούς εργάτες στα ορυχεία λευκοχρύσου της Νότιας Αφρικής, σκοτώνοντας 46 εργάτες, τραυματίζοντας 78 και συλλαμβάνοντας εκατοντάδες στο ορυχείο της Μαρικάνα που ανήκει στη Βρετανική εταιρεία Lonmin Plc, τρίτη εταιρεία σε εξόρυξη λευκόχρυσου παγκοσμίως. Η εταιρεία είχε απείλησε πως όποιος εργάτης δεν επέστρεφε στην εργασία του θα απολυόταν ενώ πριν από τη σφαγή οι εκπρόσωποι της αστυνομίας είχαν… «δεσμευτεί» να καταστείλουν τον αγώνα των εργατών. Οι εργάτες στα ορυχεία λευκοχρύσου στη Νότια Αφρική είναι μεταξύ των πιο χαμηλόμισθων εργατών και πολύ λίγα πράγματα έχουν αλλάξει από την εποχή του τέλους του απαρτχάιντ πριν είκοσι χρόνια λόγω της τεράστιας κοινωνικής ανισότητας [οι 100 πιο πλούσιοι στη χώρα έχουν αυξήσει τον πλούτο τους κατά 62% τη στιγμή που 25 εκ. άνθρωποι είναι κάτω από το επίσημο επίπεδο φτώχειας].

Όσο και αν για αυτό το περιστατικό δεν έβγαλε καμιά δακρύβρεχτη ανακοίνωση ο ΟΗΕ όσο και αν εκείνη ημέρα του Αυγούστου δεν μπήκε στο εορτολόγιο κανενός παγκόσμιου οργανισμού, ΜΚΟ, κλπ εμείς ξέρουμε ότι όσο θα υπάρχουν στον κόσμο δούλοι και αφεντικά, εργάτες και εργοδότες, εκμεταλλευόμενοι και εκμεταλλευτές τα κοινωνικά απαρτχάιντ θα είναι εδώ κρυμμένα καλά πίσω από τα ωραία κτήρια των "δημοκρατικών θεσμών" και τις πομπώδεις συνταγματικές διακηρύξεις περί ισότητας, ελευθερίας και λοιπών ωραίων...

Mία εισήγηση για το θεματικό σχήμα-συζήτηση της ΑΝΤΙΝΟΜΙΑΣ/ΕΑΑΚ

Ποινικό Δίκαιο και καταστολή by Αντινομία Εαακ

Τελικά το ζήτημα είναι το ίδιο από τότε μέχρι σήμερα...

Τελικά το ζήτημα είναι το ίδιο από τότε μέχρι σήμερα...

"Παρά τις περικοπές στα εξοπλιστικά προγράμματα του πλανήτη, η επιχείρηση «πόλεμος» παραμένει εξαιρετικά επικερδής. Οι 100 μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού κατέγραψαν πωλήσεις 395 δισ. δολαρίων το 2012, σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Ινστιτούτου Ειρήνης"

Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις μετά τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο:

-- 1945, Ινδονησία

-- 1945, Ινδοκίνα

-- 1947, Μαδαγασκάρη

-- 1948, Μαλαισία

-- 18.4.1948, Ιταλία

-- 1950, Κορέα

-- 1951, Αίγυπτος

-- 1952, Τυνησία, Μαρόκο

-- 1952, Κένυα

-- 18.9.1953, Ιράν

-- 1954, Γουατεμάλα

-- 1954, Αλγερία

-- 1956, Αίγυπτος

-- 1958, Λίβανος

-- 1958, Αραβικά Εμιράτα

-- 1958, Ιορδανία

-- Ιούλης 1958, Ιράκ

-- 1960, Κογκό

-- 1961, Κούβα

-- 1966, Παναμάς

-- 1964, Βιετνάμ

-- 1965, Αγιος Δομήνικος

-- 1967, Αραβικές Χώρες

-- 1968, Αφρική

-- 1969, Ανγκουίλα

-- 1973, Χιλή

-- 1973, Αίγυπτος - Συρία

-- Ιούλης 1974, Κύπρος

-- 1978, Λίβανος

-- 1978, Ζαΐρ

-- 1979, Τσαντ

-- 1981, Λιβύη

-- 1982, Μαλβίνες (Φόκλαντ)

-- 1982, Λίβανος

-- 1983, Γρενάδα

-- 1989, Παναμάς

-- Γενάρης 1991, Ιράκ

-- Οκτώβρης 1992, Σομαλία

-- Γενάρης 1993, Ιράκ

-- Ιούνης 1993, Ιράκ

-- Απρίλης 1994, Βοσνία

-- Οκτώβρης 1994, Ιράκ

-- Νοέμβρης 1996, Ιράκ

-- Δεκέμβρης 1996, Ιράκ

-- Μάρτης 1999, Κοσσυφοπέδιο

-- Οκτώβρης 2001, Αφγανιστάν

-- Μάρτης 2003, Ιράκ

-- Mάρτης 2011, Λιβύη

http://diktiospartakos.blogspot.gr/2014/03/blog-post_4652.html

http://redwildwind.blogspot.gr/2013/08/blog-post_314.html

Θεματικό σχήμα-συζήτηση της ΑΝΤΙΝΟΜΙΑΣ/ΕΑΑΚ!!

Δεν διαγραφόμαστε - να τους διαγράψουμε εμείς!

Και ξαφνικά… διαγραφές φοιτητών! Οργή προκαλεί το θράσος της κυβέρνησης και του υπουργείου να ανακοινώνουν 180.000 διαγραφές φοιτητών, τη στιγμή, που έχουν διαμορφώσει ένα τοπίο σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, όπου δεν μπορούμε να σπουδάσουμε! Όταν 200 φοιτητές στο ΕΚΠΑ δικαιούνται δωμάτιο στις εστίες και πετιούνται έξω, όταν ιδιωτικοποιείται η σίτιση, όταν πληρώνουμε για βιβλία και σημειώσεις είναι πρόκληση να μιλάει το υπουργείο για το «βάρος των αιώνιων φοιτητών»! Οι διαρκείς περικοπές έχουν στερήσει κάθε δικαίωμα και παροχή από τον πρωτοετή φοιτητή, πόσο μάλλον από τους φοιτητές πάνω από το έκτο έτος. Λένε τα πιο χυδαία ψέματα όταν μιλάνε για κόστος, αποκρύπτουν ότι οι φοιτητές αυτοί δεν δικαιούνται ούτε καν πάσο, δεν κοστίζουν ούτε μισό ευρώ στο πανεπιστήμιο. 

Άλλοι είναι οι πραγματικοί στόχοι τους!

1. Φυσικά οι διαγραφές δεν ήρθαν από το πουθενά. Η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ υπό τις εντολές της ΕΕ συνεχίζει την προσπάθεια εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης στα πανεπιστήμια. Οι διαγραφές είναι απαραίτητο βήμα του πανεπιστημίου που πάνε να φτιάξουν, ένα πανεπιστήμιο της αγοράς, με συνεχώς εντεινόμενη επιχειρηματική λειτουργία και αυξανόμενη εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών. Όποιος δεν συμμορφώνεται στο πρόγραμμα σπουδών, στις υποχρεωτικές παρακολουθήσεις, στις φαστ τρακ εξεταστικές, θα διαγράφεται! Όποιος σηκώνει κεφάλι και αγωνίζεται για τις ανάγκες του, θα καταστέλλεται με την απειλή της διαγραφής. Είναι ξεκάθαρο ότι μέσω των διαγραφών, προσπαθούν να καταστείλουν το φοιτητικό κίνημα το οποίο έχει βγει με μαχητικούς και ανατρεπτικούς αγώνες διαρκείας, σε κάθε φάση της επίθεσης, για να χαλάσει τα σχέδιά τους. Γι’ αυτό θέλουν να το αφοπλίσουν! 

2. Στόχος της κυβέρνησης είναι να περάσει το κλίμα μιας τύπου “εργοδοτικής τρομοκρατίας”, που μαθαίνει στο σημερινό φοιτητή και αυριανό εργαζόμενο ότι στο Πανεπιστήμιο Α.Ε. δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για συλλογικές διαδικασίες, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν εμπόδιο στα επιχειρηματικά τους σχεδία. Θέλουν τη δημιουργία ενός αποφοίτου που δεν θα έχει παραστάσεις συλλογικής διεκδίκησης αποστειρωμένο από τον ταξικό συνδικαλισμό, που έχει μάθει να ζει συνεχώς υπό την απειλή των deadline, της διαγραφής, των απολύσεων.

3. Απέναντι σε αυτά, μας έχουν ήδη απαντήσει τα «ανεξάρτητα» ΜΜΕ : «Μα δεν υπάρχει πρόβλημα που σπουδάζει κάποιος 7 και οχτώ χρόνια;». Για μας, πρόβλημα υπάρχει όταν η πλειοψηφία των φοιτητών εργάζεται και οι σπουδές μας διαρκώς εντατικοποιούνται. Πρόβλημα υπάρχει όταν αυξάνονται τα μαθήματα σε όλες τις σχολές με υποχρεωτικές παρουσίες και με το παραμικρό χάνεις το δικαίωμα να εξεταστείς. Πρόβλημα υπάρχει όταν είναι μαρτύριο για οικογένειες από την επαρχία να στείλουν τα παιδιά τους στην Αθήνα , ή οπουδήποτε αλλού. Πρόβλημα υπάρχει όταν ποινικοποιείται ο ελεύθερος χρόνος και θεωρείται «τεμπελιά» να έχουμε ασχολίες πέρα από το διάβασμα. Αυτή είναι η κατάσταση που δείχνει ότι το πραγματικό πρόβλημα για την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ είναι ότι δεν παρατάμε τις σχολές μας, ότι δεν παίρνουμε πτυχίο στα 3 ή στα δύο χρόνια, ότι δεν πηγαίνουμε ακόμα πιο πολλοί στα ιδιωτικά ΙΕΚ. Αποδεικνύεται ότι ο αγώνας ενάντια στις διαγραφές δεν αφορά απλά τους συναδέλφους μας από μεγαλύτερα έτη αλλά είναι υπόθεση όλων όσων δυσκολεύονται να σπουδάσουν, είναι θέμα της πλειοψηφίας μέσα στις σχολές που έχει ανάγκη δωρεάν σπουδές για όλους.

Η κατάσταση που διαμορφώνεται στις σχολές ανοίγει για το φοιτητικό κίνημα δύο δρόμους: ή θα αποδεχθούμε την εντατικοποίηση των σπουδών μας, θα δεχθούμε να τρέχουμε από μάθημα σε μάθημα σε ένα πανεπιστήμιο εξεταστικό κάτεργο, με συγγράμματα που θα πληρώνουμε απ’ την τσέπη μας και την ίδια στιγμή θα κοιτάμε καχύποπτα το διπλανό μας μήπως είναι «αιώνιος». Ή θα επιβάλλουμε την ανάγκη μας, να μπορούμε να σπουδάσουμε με ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών, χωρίς να δίνουμε ούτε 1 ευρώ! Ή θα αποδεχθούμε το πανεπιστήμιο να λειτουργεί με τα κριτήρια της αγοράς, με δίδακτρα, διάσπαση πτυχίων, διαγραφές ή θα ορθώσουμε τείχος αντίστασης στις προωθούμενες από την ΕΕ και τις ελληνικές κυβερνήσεις πολιτικές! Ή συνολικά θα αποδεχθούμε την υποτίμηση των ζωών μας και θα οδηγηθούμε σε ένα μέλλον ανεργίας και ελαστικής εργασίας με μπόνους την τρομοκρατία από το αφεντικό μας ή θα ανατρέψουμε το παρόν και μέλλον, που μας ετοιμάζουν και θα χτίσουμε ένα άλλο μέλλον, στα μέτρα των αναγκών μας!

_ΟΥΤΕ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ – ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΑΣ

_ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ

_ΔΙΑΓΡΑΦΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΕΕ – ΔΝΤ

Γενικκή Συνέλευση [13/3]

Ανακοίνωση ΕΑΑΚ για τις διώξεις αγωνιστών

Η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται από την κλιμάκωση της επίθεσης στα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες του λαού και της νεολαίας. Η επίθεση αυτή είναι αποτέλεσμα και αποτελεί αναγκαίο όρο για να «επιτύχουν οι στόχοι» Κυβέρνησης-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. Ο στόχος είναι ένας: η τρομοκράτηση και η ποινικοποίηση των εργατικών και νεολαιίστικων αγώνων για να μπορούν ανενόχλητοι να σαρώσουν τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις αιώνων. 

Στόχο αυτής της επίθεσης αποτελεί και το φοιτητικό κίνημα, με χαρακτηριστικά τα γεγονότα στις 9/3/12 στα Γιάννενα, όταν οι φοιτητικοί σύλλογοι παρευρέθηκαν στην Σύνοδο Πρυτάνεων, για να διαμαρτυρηθούν για το νόμο Πλαίσιο και την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει. Εκεί δέχτηκαν ωμή βία και καταστολή από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, με αποτέλεσμα πολλά άτομα να σταλούν στο νοσοκομείο, και να συλληφθεί ένας αγωνιστής, μέλος της Ε.Α.Α.Κ.  στην Επιστήμη Υλικών Πάτρας, ο οποίος δικάζεται στις 21/3/14 με την κατηγορία ότι «δεν αποχώρησε από την διαδήλωση αφού είχε αντιληφθεί τις βίαιες κινήσεις του πλήθους». 

Ακόμη γεγονός που έρχεται να προστεθεί στην προσπάθεια της τρομοκράτησης του κινήματος και των αγωνιστών, αποτελεί και η ανώνυμη μήνυση εις βάρος του συναγωνιστή Κ.Μ. μέλους της Ε.Α.Α.Κ. στο Τ.Ε.Ι. Πάτρας ο οποίος κατηγορείται για διατάραξη κοινής ειρήνης, καταπάτηση ιδιωτικού ασύλου, οπλοκατοχή. Η μήνυση αυτή αποτελεί προσωπική καταγγελία και έχει αναφορά τους αγώνες και της κινητοποιήσεις διαρκείας που έγιναν πέρυσι στα ΤΕΙ ενάντια στο σχέδιο Αθηνά και την διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Δηλαδή επι της ουσίας προσπαθούν να ποινικοποιήσουν τους αγώνας επιλέγοντας κάθε φορά τους κατάλληλους ανθώπους και περιστάσεις για να σπείρουν τον φόβο. 

ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ. ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΕΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ! 

Τονίζουμε ότι οποιαδήποτε δίωξη εναντίον των αγωνιστών της ΕΑΑΚ αποτελεί χτύπημα στο κίνημα και στην προοπτική ανάπτυξής του. Χτυπώντας την ΕΑΑΚ ΤΕΙ χτυπούν τους χιλιάδες αγωνιστές που αγωνίστηκαν εναντίον του Σχεδίου Αθηνά. Ξεκαθαρίζουμε πως κανένας αγωνιστής δεν θα καταδικαστεί. Δεν τρομοκρατούμαστε από τέτοιου είδους επιθέσεις. Καλούμε τους φοιτητικούς συλλόγους να καταδικάσουν την προσπάθεια των αστικών επιτελείων για τρομοκράτηση και ποινικοποίηση των αγώνων,  και να ενισχύσουν την πάλη του φοιτητικού κινήματος ενάντια στην αντιδραστική αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται.  

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ Η ΠΑΛΗ ΘΑ ΤΗΝ ΣΠΑΣΕΙ!

Ε.Α.Α.Κ. σε αει-τει

Λίγα λόγια για την κατάσταση στη σχολή μας

_ ή αλλιώς γιατί πρέπει να κάνουμε Συνέλευση

Μετά από συνεχή πίεση του Φοιτητικού Συλλόγου επιτεύχθηκε το αίτημα της εμβόλιμης εξεταστικής για τους επι πτυχίω για όλα τα μαθήματα που χρωστάνε αλλά και για τους φοιτητές των υπολοίπων ετών για τα μαθήματα Χειμερινού εξαμήνου για τα οποία έχει ολοκληρωθεί η διδασκαλία. Παρόλα αυτά εξαιτίας των απολύσεων μεγάλου μέρους του διοικητικού προσωπικού το ΕΚΠΑ και η Νομική συγκεκριμένα υπολειτουργούν. Και αυτό παρά το γεγονός ότι πολλοί εργαζόμενοι έχουνε επιστρέψει στις θέσεις τους και «βάζουν πλάτη» για να λειτουργήσουν οι υπηρεσίες · παρά το γεγονός ότι πολλοί είναι ήδη σε διαθεσιμότητα ή σε «αυτοδίκαιη αργία»· παρά το γεγονός ότι από στιγμή σε στιγμή περισσότεροι από τους μισούς θα βρεθούνε εκτός. Δεν απομένει παρά η δημοσίευση της τελικής λίστας, που θα δείξει την «έξοδο» σε 400 από αυτούς.

_ για το νέο πανεπιστήμιο των απολύσεων

Οι απολύσεις ανοίγουν το δρόμο σε νέου τύπου εργασιακές σχέσεις για τους εναπομείναντες υπαλλήλους (εντατικοποίηση, νέες συμβάσεις) και στην επέκταση των εργολαβιών, που ήδη υπάρχουν, στους τομείς της καθαριότητας και της σίτισης. Έτσι μαζί με την άμισθη (ή σχεδόν άμισθη) εργασία μεταπτυχιακών και διδακτόρων σε ερευνητικά και μη προγράμματα ανοίγονται και νέα πεδία κερδοφορίας μέσα στο πανεπιστήμιο. Μειώνοντας την κρατική χρηματοδότηση σε τραγικά επίπεδα (σχεδόν -70%), το κράτος μετακυλύει ουσιαστικά το κόστος φοίτησης (σίτιση, στέγαση, δωρεάν συγγράμματα) στους φοιτητές και τις οικογένειες τους, τη στιγμή μάλιστα που ένα μεγάλο μέρος των φοιτητών ήδη είναι αναγκασμένο να δουλεύει (ή να ψάχνει για δουλειά) , για να καλύψει τα έξοδα του. Ταυτόχρονα ανοίγεται το πεδίο για να μπάσουν και τον «ιδιωτικό παράγοντα»(βλέπε μεγάλες εταιρίες) που θα χορηγήσουν το πανεπιστήμιο με τα απαραίτητα πάντα ανταλλάγματα.

_ τι βρίσκουμε μπροστά μας

Ένα μήνα λοιπόν πριν την έναρξη της εξεταστικής, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με βασικές δυσλειτουργίες, ελλείψεις και καθυστερήσεις ενώ ταυτόχρονα οι περισσότεροι φοιτητές έχουν εισέλθει σε μια ακραία εντατικοποιημένη καθημερινότητα σπουδών με εξαντλητικές φαστ-τρακ εξεταστικές και ατέλειωτες  ολοήμερες παρακολουθήσεις .

Αρχικά ένα μήνα τουλάχιστον μετά από την εξέταση ανακοινωθήκαν τα αποτελέσματα της επαναληπτικής εξεταστικής του Ιανουαρίου. Έτσι για πολύ καιρό δεν ήμασταν καν σε θέση να γνωρίζουμε ποια μαθήματα θα δώσουμε στην εξεταστική που προκειμένου να μπορούμε οργανώσουμε το πρόγραμμα μας, ειδικά όσοι από εμάς εργαζόμαστε ή χρωστάμε πολλά μαθήματα. Σε αυτό προστίθεται και η μεγάλη καθυστέρηση στην ανακοίνωση του προγράμματος της εξεταστικής το οποίο πληροφορηθήκαμε αυτές τις μέρες ότι θα πραγματοποιηθεί τις μέρες των γιορτών του Πάσχα!

Και μέσα σε όλα αυτά δεν έχει ανοίξει ακόμα … ούτε το my-studies ούτε ο Εύδοξος. Δεν μπορούμε δηλαδή να δηλώσουμε τα μαθήματα που θέλουμε να δώσουμε ούτε βέβαια και τα αντίστοιχα συγγράμματα. Το γεγονός αυτό έχει διπλή αρνητική επίδραση. Αφενός, είναι αδύνατο για όσους το επιθυμούν να αρχίσουν να διαβάζουν και αφετέρου δεν θα πρέπει να μας διαφύγει και το οικονομικό κόστος που μεταφέρεται στις πλάτες των φοιτητών και των οικογενειών τους. Με στόχο να αποφύγουμε την πλήρη εντατικοποίηση του διαβάσματος (που θα έρθει αν περιμένουμε να μας μοιραστούν τα συγγράμματα), αρκετοί από εμάς καταφεύγουν στην έσχατη λύση της αγοράς των συγγραμμάτων. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την υποχρεωτική πλέον αγορά των κωδίκων, αυξάνει δραματικά το κόστος φοίτησης και βαθαίνει τον ταξικό χαρακτήρα του σύγχρονου πανεπιστημίου της κρίσης που από κοινού «χτίζουν» κυβερνήσεις-ΕΕ-ΔΝΤ. Έτσι αναγκαστικά πετιούνται έξω από αυτό όσοι δεν έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν το όλο και αυξανόμενο κόστος φοίτησης(Βλέπε και δίδακτρα προ των πυλών-εισαγωγή φοιτητοδανείων) εφόσον δεν θα παρέχονται στους φοιτητές πλέον ούτε τα στοιχειώδη για την αποπεράτωση των σπουδών τους.  Επιπλέον από φέτος θα ξεκινήσουν οι πρώτες διαγραφές φοιτητών οι οποίοι έχουν ξεπεράσει το όριο φοίτησης. Θέλουν τη δημιουργία ενός αποφοίτου που δεν θα έχει παραστάσεις συλλογικής διεκδίκησης αποστειρωμένο από τον μαχητικό συνδικαλισμό, που έχει μάθει να ζει συνεχώς υπό την απειλή των deadline, της διαγραφής στο πανεπιστήμιο, της απόλυσης στην εργασία…

_ από δω και πέρα 

Το άνευ όρων ανοιχτό πανεπιστήμιο, με απολυμένους διοικητικούς υπαλλήλους οδηγεί προφανώς στη δυσλειτουργία του και την ολική απώλεια του όποιου δωρεάν του χαρακτήρα. Ανοίγονται έτσι μπροστά μας δυο δρόμοι: είτε θα αποδεχθούμε τον φαινομενικό μονόδρομο της υπερεντατικοποιημένης εξεταστικής, με συγγράμματα και κώδικες που θα πληρώνουμε από την τσέπη μας είτε θα πάμε να επιβάλουμε από δω και πέρα τις αυτονόητες ανάγκες μας. Είτε θα αποδεχθούμε συνολικά την καταστροφική εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο που φέρνει δίδακτρα, διάσπαση πτυχίων και διαγραφές σε ένα πανεπιστήμιο-εξεταστικό κέντρο είτε θα ορθώσουμε τείχος αντίστασης στις προωθούμενες από την ΕΕ και τις ελληνικές κυβερνήσεις αλλαγές. Είτε συνολικά θα αποδεχθούμε την υποτίμηση των ζωών μας και θα οδηγηθούμε σε ένα μέλλον ανεργίας, ελαστικής εργασίας και μετανάστευσης είτε θα ανατρέψουμε το παρόν και το μέλλον που μας ετοιμάζουν.

Με ανασυγκροτημένο Φοιτητικό Σύλλογο στα χέρια των φοιτητών. Με αμεσοδημοκρατικές και αποφασιστικές διαδικασίες βάσης κόντρα στην απάθεια και την ανάθεση σε «ειδικούς». Με ανατρεπτικό Φοιτητικό Κίνημα που θα βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο(βλέπε κυβερνήσεις ΕΕ-ΔΝΤ) και θα παλεύει για μία παιδεία βασισμένη στις δικές  μας ανάγκες και όχι των μανατζαρέων που διοικούν σήμερα το πανεπιστήμιο. Για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας!

ΟΛΟΙ_ΟΛΕΣ  στη Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού μας Συλλόγου 

την Πέμπτη 13/3 - 13:00 – αιθ.1!

Ο παλιός κόσμος πεθαίνει στην Ουκρανία – Ο νέος γεννιέται στη Βοσνία!

Οι διεθνείς εξελίξεις μας έχουν παρουσιαστεί όλο αυτό το διάστημα μέσα από μια σύνθετη οπτικοακουστική προπαγάνδα, που ξεκίνησε απ’ το Mega και το ΣΚΑΪ και έφτασε μέχρι την απονομή των Όσκαρ, παρουσιάζοντας την πραξικοπηματική επιβολή ενός ακροδεξιού καθεστώτος απ’ την ΕΕ στην Ουκρανία, ως εξέγερση από ένα αυθόρμητο λαϊκό κίνημα κάποιων «ονειροπόλων»…[πάνω φωτογραφία Βοσνία-κάτω Ουκρανία]

Όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική…

Νεοφασιστικές ομάδες ξεχύνονται στους δρόμους της χώρας, για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της ΕΕ και την ένταξη της χώρας σε αυτήν. H απουσία ενός μαχητικού, αντικαπιταλιστικού, ταξικού εργατικού κινήματος καθιστά το λαό πιόνι των εκάστοτε αστικών συμφερόντων. Έτσι απ’ τη μία στοιχίζονται οι υπερασπιστές του διεφθαρμένου φιλορωσικού καθεστώτος Γιανούκοβιτς και από την άλλη νεοφασιστικές ομάδες, που υπερασπίζονται τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα ΕΕ–ΗΠΑ.

Τα γεγονότα αυτά είναι ιστορικά, τόσο για την Ουκρανία, όσο και για την υπόλοιπη Ευρώπη. Ένα γρήγορο φλασμπάκ θυμίζει ότι οι πολιτικές του έκπτωτου, πλέον, προέδρου Γιανούκοβιτς βύθιζαν στη φτώχεια τον ουκρανικό λαό. Κοινωνικά δικαιώματα και λαϊκές ελευθερίες περιστέλλονταν, η αυταρχικότητα άνθιζε, ενώ η οικονομική κρίση είχε ήδη ριζώσει για τα καλά. Η άρνησή του, όμως, να συμπράξει με την ΕΕ και η στροφή του προς τη δανειακή συμφωνία διάσωσης με τη Ρωσία, ήταν το γεγονός που έκανε την ΕΕ να δείξει το αμείλικτο και βάρβαρο πρόσωπό της. Εκμεταλλευόμενη το φιλοδυτικό μέρος της χώρας και εξοπλίζοντας – στηρίζοντας παραστρατιωτικές νεοφασιστικές ομάδες πρωταγωνιστεί εμμέσως πλην σαφώς στις μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, με στόχο την καθαίρεση του φιλορώσου πρόεδρου και την πραξικοπηματική εγκαθίδρυση μιας νέας φασιστοειδούς κυβέρνησης(στη φωτογραφία το τρίο της νέας μεταβατικής κυβέρνησης στην Ουκρανία με το πρωθυπουργό Γιατσένιουκ να χαιρετάει ναζιστικά και ... όχι κάποιον φίλο του όπως έχουν βαλθεί να μας πείσουν).

Διαφορετική στάση όμως έχει η ΕΕ στη Βοσνία. Απέναντι στην εργατική εξέγερση της Βοσνίας δείχνει το πιο επιθετικό της πρόσωπο οξύνοντας ακραία την καταστολή. Ενάντια σε ένα κίνημα με σαφή αντιεθνικιστική κατεύθυνση, που προτάσσει τα εργατικά συμφέροντα και με αντικαπιταλιστικούς στόχους πάλης, δεν βλέπει «ονειροπόλους» αλλά μαχητικούς αγώνες ανατροπής, γι’ αυτό τρέχει γρήγορα να το καταπνίξει.

Τα παραδείγματα της Ουκρανίας και της Βοσνίας δείχνουν ξεκάθαρα το ρόλο της ΕΕ, που συνειδητά επιλέγει το νεοφασιστικό ολοκληρωτισμό, ως νέα κυρίαρχη αστική πολιτική εναλλακτική στην καπιταλιστική κρίση, ειδικά εκεί όπου η οικονομική και κοινωνική κρίση μετατρέπεται σε ανοιχτή πολιτική κρίση. Όποιος αυτή τη στιγμή υπερασπίζεται την ΕΕ, είτε απ’ τη σκοπιά της κυβέρνησης, που υπόσχεται στήριξη στον ουκρανικό λαό με μεταφορά οικονομικής τεχνογνωσίας, είτε απ’ τη σκοπιά του ΣΥΡΙΖΑ, που ισχυρίζεται ότι μπορεί να την μεταλλάξει σε Ευρώπη των λαών, στην πραγματικότητα υπερασπίζεται τις νεοφασιστικές ορδές της ΕΕ και τελικά ένα σύστημα που γεννά νεκροταφεία.

Παράλληλα καταδεικνύεται έντονα και ο ρόλος του φασισμού, ως το μακρύ χέρι του συστήματος. Οι φασίστες είναι πάντα πρόθυμοι να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των κυρίαρχων και των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Όπως στην Ουκρανία παλεύουν για την ΕΕ, έτσι και η Χρυσή Αυγή δεν αμφισβητεί ούτε το ευρώ, ούτε την ΕΕ, προσταττεύει στη Βουλή τα συμφέροντα των εφοπλιστών και στόχο έχει να διαλύσει του μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων (βλ. δουλεμπορικά γραφεία εργασίας). Υψηλά στην ατζέντα του φασισμού είναι πάντα η επίθεση στο εργατικό κίνημα και την Αριστερά, όπως αποδεικνύεται και απ’ την άμεση έκδοση νόμου για την απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας.

Από την άλλη πλευρά όμως, καθόλου αθώα δεν είναι και η Ρωσία, όπου ο φαρισαϊσμός και η υποκρισία της δεν έχουν όρια. Βλέποντας να διακυβεύεται με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο η οικονομικοπολιτική της κυριαρχία και επιρροή στην ευρύτερη περιοχή, στέλνει στρατεύματα στην Κριμαία, με την πρόφαση του κινδύνου των ρωσόφωνων κατοίκων από τους ακροδεξιούς – εθνικιστές. Αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι στα σχέδια της Ρωσίας μπαίνει με περίεργο τρόπο και η Ουκρανική Αριστερά και το ΚΚ Ουκρανίας, που παρά την ακραία επίθεση που έχει δεχθεί απ’ τους νεοναζί, με αποκορύφωμα το νόμο για την απαγόρευσή του, το προηγούμενο διάστημα δεν λειτουργούσε προωθητικά για το λαό της Ουκρανίας, αλλά αντίθετα εγκλωβίστηκε σε ένα στρεβλό σχέδιο στήριξης του διεφθαρμένου φιλορώσου Γιανουκόβιτς. Η ανυπαρξία ανατρεπτικής Αριστεράς οδηγεί τους λαούς στην υποτέλεια στα συμφέροντα της αστικής τάξης και στο φασισμό.

Το δίλημμα για τους λαούς, όμως, δεν είναι ΕΕ-ΗΠΑ ή Ρωσία. Το πραγματικό δίλημμα είναι Ουκρανία ή Βοσνία! 

Το δρόμο στους λαούς δείχνει η εργατική εξέγερση της Βοσνίας, ο αγώνας για επιβίωση, κοινωνική δικαιοσύνη, δημόσια αγαθά, δημοκρατικά δικαιώματα και λαϊκές ελευθερίες, ενάντια σε ΕΕ–φασισμό.  Οι εργαζόμενοι και η νεολαία απ’ την Ουκρανία, μέχρι τη Βοσνία και από την Ελλάδα μέχρι την κάθε χώρα που υπάρχει καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο, μόνο δρόμο έχουν την πάλη ενάντια στις καπιταλιστικές ολοκληρώσεις και το σύστημα, για την ανατροπή της βαρβαρότητας που ΕΕ-κεφάλαιο εκτοξεύουν, για την επανάσταση, για μια κοινωνία στα μέτρα των αναγκών μας και όχι στα μέτρα των ιμπεριαλιστικών τους πλάνων.

Να γίνει λοιπόν της…Βοσνίας!

Η ΔΑΠ πάει Καρπενήσι...

Το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο ήδη υπάρχει [κι έχει βρωμίσει απ’το κεφάλι]

Τη στιγμή που η συνολική ρητορεία περί υπεράσπισης του δημόσιου χαρακτήρα του πανεπιστημίου περιστρέφεται-και όχι άδικα-γύρω από την επιβολή διδάκτρων, φαίνεται να διαφεύγει από την αντίληψη μας ότι κομμάτια της πανεπιστημιακής λειτουργίας εδώ και καιρό δουλεύουν με όρους ιδιωτικού τομέα. Το φαινόμενο αυτό εντοπίζεται στην κορυφή της τριτοβάθμιας πυραμίδας ,με άλλα λόγια στα μεταπτυχιακά, διδακτορικά και τα σεμινάρια.

|τι εννοούμε|

Παρατηρώντας τη λειτουργία των μεταπτυχιακών, ακόμα κι όσα δεν έχουν κάνει υποχρεωτική την πληρωμή διδάκτρων, σταδιακά αποκτούν χαρακτηριστικά που θα έλεγε κανείς ότι προσιδιάζουν περισσότερο στην αγορά παρά σε ‘’δημόσιο αγαθό’’. Δηλαδή τα πανεπιστήμια δεν αποκτούν με έναν αυτοματοποιημένο τρόπο  κάποιον ιδιώτη-ιδιοκτήτη αλλά αρχίζουν να δουλεύουν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια απόδοσης αρχικά στις μεταπτυχιακές σπουδές και κατ’επέκταση στις προπτυχιακές βαθμίδες υπό τη μορφή ερευνητικών προγραμμάτων.

Οι καθηγητές εκμεταλλευόμενοι τις δομές του πανεπιστημίου οργανώνουν σεμινάρια επί πληρωμή ή δημιουργούν κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης που μοιράζουν πιστοποιήσεις. Αντιλαμβάνονται εν ολίγοις την ευκαιρία που τους παρουσιάζει το διαρκές άγχος των σπουδαζόντων για επιπλέον χαρτούρα ώστε να μπορέσουν να δώσουν μία-προσωρινή-διέξοδο στο σαφάρι της εργασιακής περιπλάνησης που τους περιμένει την επαύριον.

Το ερευνητικό κομμάτι τροφοδοτείται αλλά και λειτουργεί με βάση το χρήμα. Ακολουθεί ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια με στόχο αφενός την άμεση κερδοφορία αντλώντας κέρδος από την αμισθί εργασία των φοιτητών και αφετέρου την έρευνα πάνω σε αντικείμενα που ανοίγουν δρόμους στην καπιταλιστική αξιοποίηση. Το πανεπιστήμιο επομένως τροφοδοτώντας γνωσιολογικά την καπιταλιστική αναδιάρθρωση ψάχνει νέα πεδία εκμετάλλευσης για την αγορά και το κεφάλαιο.

|στα καθ’ημάς|

Κάπως έτσι και την περασμένη Πέμπτη 27 του φλεβάρη στο μάθημα της Διοικητικής Δικονομίας ο καθηγητής Παναγιώτης Λαζαράτος διακίνησε «ενημερωτική επιστολή της επιστημονικής εταιρείας διοικητικής δικαιοσύνης» της οποίας και προεδρεύει προς του φοιτητές του κλιμακίου του. Περί τίνος πρόκειται; Απλούστατα, ο εν λόγω καθηγητής καλεί τους νομικάριους να συμμετάσχουν στις επιστημονικές εκδηλώσεις και διοργανώσεις της εταιρείας του  aka να εργαστούν σε αυτόν τσάμπα ! Η άμισθη εργασία μπορεί να ποικίλει από την ανεύρεση δικογράφων μέχρι τη σύνταξη διατριβών κ.ο.κ. ‘’Εμ και κερατάς εμ και δαρμένος’’ όμως που λέει ο σοφός λαός αφού για να συμμετάσχεις στο μαγαζάκι πρέπει να καταθέσεις το ποσό των 20€ σε λογαριασμό τραπέζης EUROBANK ως συνδρομή για το έτος 2014.

|και που είναι το πρόβλημα ; θα κάνεις και τα κονέ σου…|

Το πρόβλημα είναι ότι το υφιστάμενο και παρακμάζον εκπαιδευτικό σύστημα ακόμα και στις ‘’καλύτερες’’ μέρες του δεν ήταν ταξικά ουδέτερο. Αντιστοίχως τώρα η διαχείριση της κρίσης του με την επιχειρηματική αναδιάρθρωση δεν είναι ταξικά ουδέτερη. Όπως αποτυπώνεται ήδη από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με το σχεδιασμό του Νέου Λυκείου στρατηγικός στόχος είναι η συρρίκνωση του τομέα της παιδείας ως έξοδο του κρατικού προϋπολογισμού και η όξυνση των ταξικών φραγμών πετώντας μεγάλο μέρος μαθητών έξω από την ανώτατη εκπαίδευση (εξετασιοκεντρικός βραχνάς ήδη από την 1^η Λυκείου/κατάργηση κατευθύνσεων από τα τεχνικά λύκεια/ συγχνωνεύσεις σχολείων/ αύξηση μαθητών ανά τμήμα/ διαθεσιμότητες καθηγητών) . 

Έτσι και στο πεδίο της τριτοβάθμιας ,αν κι εφόσον κατορθώσεις να περάσεις, επιβάλλονται ήδη από τα φοιτητικά σου χρόνια οι ‘’νέες σχέσεις εργασίας’’. Με την παρείσφρηση εταιρειών και επιχειρηματικών φορέων εντός του πανεπιστημίου καλούμαστε να παράγουμε έργο (από τη συλλογή εγγράφων στο πλαίσιο άτυπης μαθητείας έως και την κεκαλυμμένη υπό τη μορφή ερευνητικού προγράμματος εργασία) παραδίδοντας εαυτούς θύματα της μαύρης αλλά τυπικά νομιμοποιημένης (!) εκμετάλλευσης.

Και αυτό γιατί ο ‘’δημόσιος’’ χαρακτήρας έχει πάψει προ πολλού να υπάρχει σε κάθε τομέα, γνωστικό αντικείμενο και περιοχή γνώσης και έρευνας που το καπιταλιστικό σύστημα θεωρεί ‘’άξιο λόγου’’. Γι’αυτό και η απόδειξη δεν βρίσκεται απλά στα ενδεχόμενα δίδακτρα των προπτυχιακών αλλά στην κατασκευή ενός δικτύου παράπλευρων εκπαιδευτικών και ερευνητικών δομών. Μια γκρίζα ζώνη ανάμεσα στον υποτιθέμενο ‘’δημόσιο χαρακτήρα’’ της εκπαίδευσης και στην άμεση επιχειρηματική ανασυγκρότηση της. Το εκπαιδευτικό/ερευνητικό κομμάτι του πανεπιστημίου ακολουθεί απλά το χρήμα. Ποιος πληρώνει; Γι’αυτόν δουλεύουμε.. Εν ανάγκη αν πχ τώρα με τη ριζική αναμόρφωση των εργασιακών σχέσεων καταργηθεί το Συλλογικό Εργατικό Δίκαιο από το πρόγραμμα σπουδών όλοι οι οιονεί νομικοί δε θα το διδάσκονται καν εφόσον τομείς όπως το Εμπορικό Δίκαιο χαίρουν περισσότερης βαρύτητας ως πιο πρόσφοροι για το κεφάλαιο !

|και για τους δύσπιστους…ιδού κι ο νέος νόμος| 

- Άρθρο 58 § 1α

‘’Ύστερα από σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου του Ιδρύματος, μπορεί να συνίσταται σε κάθε ΑΕΙ νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (ΝΠΙΔ), για την αξιοποίηση και διαχείριση του συνόλου ή μέρους των πόρων…’’

- Άρθρο 58 § 5 

‘’Η παραγωγή και διάθεση προϊόντων και η παροχή υπηρεσιών έναντι τιμήματος στο πλαίσιο ερευνητικών στόχων του ιδρύματος αυτοτελώς ή με τη σύσταση θυγατρικών εταιρειών ή σε συνεργασία με άλλους φορείς ή με τη συμμετοχή του σε οποιοδήποτε παραγωγικό φορέα ή επιχείρηση

ια) η εκχώρηση ή διάθεση άδειας εμπορικής εκμετάλλευσης προϊόντων διανοητικής ιδιοκτησίας, έναντι τιμήματος που καθορίζεται συμβατικά, σε άλλον οργανισμό ή επιχείρηση οποιασδήποτε μορφής (…)’’

Κατά βάση απελευθερώνει τους καθηγητές από περιορισμούς χάρη στην ίδρυση ΝΠΙΔ ανά ίδρυμα για την εμπορευματική εκμετάλλευση  προϊόντων που προκύπτουν από τα αποτελέσματα ερευνών στις οποίες οι ίδιοι ηγούνται. 

|κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι|

Όλως τυχαίως η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ως φερέφωνο των αστικών επιτελείων του συστήματος και ουραγός στην επιχειρηματική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης οργανώνει εντός του Μαρτίου διήμερο συνέδριο προπαγανδίζοντας την σύνδεση της νομικής σχολής με την αγορά εργασίας. Εδώ βέβαια η συμμετοχή είναι λιγάκι τσιμπημένη στα 110€ .Τι να γίνει, εδώ για να δουλέψεις άνευ αποδοχών στην εταιρεία του Λαζαράτου απαιτείται αντίτιμο, για να γαλουχηθείς στο πώς θα απομυζούν κέρδος από τις πλάτες σου, να μην δώσεις κατιτίς  παραπάνω ; Είναι όμως και σε ξενοδοχείο πέντε αστέρων διότι ‘’η κρίση θέλει καλοπέραση’’ ή μάλλον να γίνουμε μισθωτοί σκλάβοι αλλά ας έχουμε και τα στρας ενός ψευδεπίγραφου lifestyle να θαμπώνουν τη μελλοντική μιζέρια της εργασιακής μας υποδούλωσης. 

Και η ΔΑΠ ξέρει να πλέκει τέτοια φληναφήματα ευφημισμών όταν αντί διεκδίκησης κωδίκων και συγγραμμάτων που περικόπτονται προτάσσει το ηλεκτρονικό σύγγραμμα (λες κι η μεγάλη μάζα των φοιτητών που πλήττονται θα αποκτήσει ως δια μαγείας τάμπλετ), όταν στη δαμόκλειο σπάθη της διαγραφής εργαζόμενων φοιτητών απαντά με κατάρες περί ‘’αιώνιων’’, όταν στις αθρόες απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων βρίσκει πάτημα να υλοποιήσει την πάγια θέση της για εργολαβική αποικιοποίηση  του πανεπιστημίου και τη συνεπακόλουθη καταπάτηση του ασύλου από ιδιώτες security. 

|αντί επιλόγου…|

Εμείς όμως αντιπαλεύουμε το φαινόμενο ΔΑΠ, όπως συγκρουόμαστε ήδη και θα συγκρουόμαστε και σα μελλοντικοί εργαζόμενοι με την πολιτική των φασιστικών πολιτικών φορέων που αυτή εκπροσωπεί όπως ,πρόσφατο παράδειγμα, η εκλογική κάθοδος δικηγόρων της ΧΑ με τις πλάτες του Νέο Δημοκράτη προέδρου του ΔΣΘ. Ούτε είλωτες στις νομικές γαλέρες του Λαζαράτου ή του όποιου Λαζαράτου θα δεχτούμε ποτέ να γίνουμε. Υπάρχει ένα αίτημα ταξικό, εργατικό, απελευθερωτικά γνωσιολογικό που θα μάχεται ενάντια τόσο στην επιχειρηματικοποίηση της παιδείας όσο και στην υποτίμηση της εργασίας και της ζωής μας εν γένει.

Εργάτες στη "γαλέρα" και οι νέοι δικηγόροι

Ο νέος κώδικας δικηγόρων έρχεται να σαρώσει με τρόπο εφιαλτικό τα εργασιακά δικαιώματα και την κοινωνική πραγματικότα του κόσμου της δικηγορίας. 

Στο κοινωνικό σφαγείο της φτώχειας και ανεργίας θυσιάζονται καθημερινά χιλιάδες μαχόμενοι δικηγόροι, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία των νέων, που υποκύπτουν ο ένας μετά τον άλλο, στις ανελέητες και διαρκώς συσσωρευόμενες (από Εφορία και ασφαλιστικά ταμεία) οικονομικές υποχρεώσεις, καταλήγοντας μοιραία στη βαθιά απόγνωση κι εγκατάλειψη, στο κλείσιμο γραφείων, στη βίαιη και ατιμωτική εκδίωξή τους από τη δικηγορία. 

Η «απελευθέρωση» του επαγγέλματος, η κατάργηση των ελαχίστων αμοιβών, η επιβολή ΦΠΑ, οι τεράστιες αυξήσεις παραβόλων και ενσήμων, η εκτόξευση των ασφαλιστικών εισφορών, η μόνιμη απειλή κατασχέσεων περιουσιακών στοιχείων, η διάλυση του συστήματος υγείας, η φορολογική ληστεία, η συντριβή κάθε προσδοκίας για στοιχειωδώς αξιοπρεπή σύνταξη, σε συνδυασμό με τη γενικότερη δραματική κατάπτωση του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού, συνθέτουν το εφιαλτικό κάδρο του παρόντος και μέλλοντός μας: όσοι δεν παραιτηθούν από τη δικηγορία, θα υποχρεωθούν και μάλιστα άμεσα ν’ ανέβουν στη γαλέρα των μεγάλων (αλλά πολύ μεγάλων) εταιριών, τραπεζών και ασφαλιστικών, που είναι οι μόνες που προκλητικά ωφελούνται στην παρούσα κατάσταση. 

Ο νέος κώδικας δικηγόρων έρχεται να εισάγει νέες ακόμα πιο αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις με στόχο την άρση κάθε εμποδίου για την εισβολή του μεγάλου κεφαλαίου στο χώρο των νομικών υπηρεσιών. 

 «Απελευθέρωση» του δικηγορικού επαγγέλματος 

Η «Απελευθέρωση» του δικηγορικού επαγγέλματος θα «επιτευχθεί» με την κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών και την καθιέρωση της ελεύθερης διαπραγμάτευσης για την αμοιβή, την κατάργηση των τοπικών ορίων στην άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος, την ελεύθερη ίδρυση δικηγορικών εταιρειών με παραρτήματα σε όλη τη χώρα και το εξωτερικό, την κατάργηση της υποχρεωτικής παράστασης δικηγόρων στα συμβόλαια και την εξομοίωση των αποδοχών των έμμισθων δικηγόρων σε τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες, επιχειρήσεις κλπ. με τον κατώτερο μισθό των πτυχιούχων του ιδιωτικού τομέα.

Το "πακέτο" του «ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων» θα ολοκληρωθεί με την άρση κάθε εμποδίου για την είσοδο του μεγάλου κεφαλαίου στο χώρο των νομικών υπηρεσιών (π.χ. ίδρυση κεφαλαιουχικών δικηγορικών και πολυεπαγγελματικών εταιρειών) σε συνδυασμό με την εκμετάλλευση πάμφθηνων νομικών και δικηγόρων. Η εξέλιξη αυτή που έχει δρομολογηθεί από το 2001 και επιταχύνεται με την καπιταλιστική κρίση, βρίσκεται στον πυρήνα της πολιτικής του κεφαλαίου (έκθεση ΙΟΒΕ/ΣΕΒ), της Ε.Ε., του Μάαστριχτ και των ελευθεριών κίνησης κεφαλαίου και υπηρεσιών. 

Σε αυτό το πλαίσιο προβλέπονται η αναγνώριση πτυχίων και επαγγελματικών δικαιωμάτων σε αποφοίτους σχολών τριετούς φοίτησης και κολλεγίων, και ανάθεση στους επαγγελματικούς συλλόγους(Δικηγορικός Σύλλογος Αθήνας)της αξιολόγησης της «επάρκειας» με τη δημιουργία μόνιμης Επιτροπής Δοκιμασίας Επάρκειας. Πρόκειται για εξέλιξη προδιαγεγραμμένη, εντάσσεται στη συνολικότερη πολιτική για την «ελεύθερη» κίνηση ενός ευέλικτου και φτηνού εργατικού και επιστημονικού δυναμικού στην ευρύτερη αγορά της ΕΕ, την ιδιωτικοποίηση της παιδείας, τις πιστωτικές μονάδες, την αποσύνδεση πτυχίου – επαγγέλματος. Επίπλέον, η ανάθεση της αξιολόγησης της επάρκειας στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας αποδεικνύει το χαρακτήρα των Δικηγορικών Συλλόγων (ειδικά των μεγάλων) ως φορέων υλοποίησης των αντιλαϊκών πολιτικών. 

ο εφιάλτης των Πανελλαδικών επιστρέφει

Καθιερώνεται ο πανελλαδικός χαρακτήρας των εξετάσεων των ασκούμενων δικηγόρων σε κατεύθυνση αυστηροποίησης, με σκοπό να μπει ακόμα ένας ταξικός φραγμός στην άσκηση του επαγγέλματος και να δημιουργηθεί μια εφεδρεία φτηνού νομικού δυναμικού, χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα, βορά στα μεγάλα δικηγορικά γραφεία, τις δικηγορικές εταιρίες, τις τράπεζες και τους μονοπωλιακούς ομίλους, αργότερα τις πολυεπαγγελματικές και κεφαλαιουχικές εταιρείες. 

και ενιαίο ψηφοδέλτιο στις δικηγορικές εκλογές 

Πρόκειται για γενικότερη αντιδραστική κατεύθυνση που προωθείται και στις τοπικές εκλογές, ακόμη και στα εργατικά σωματεία. Θέλουν ενιαία ψηφοδέλτια για να «καταργήσουν» τον πολιτικό χαρακτήρα των εκλογών, να βάλουν εμπόδια στην παρουσία και δράση της ταξικών ριζοσπαστικών δυνάμεων, να εμπεδώσουν την άποψη ότι δήθεν οι δικηγόροι είναι ενιαίο στρώμα με κοινά συμφέροντα. Η θητεία των Διοικητικών Συμβουλίων γίνεται 4ετής, ενώ οι νέες διαδικασίες για τη διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη υπονόμευση και εκφυλισμό των όποιων συλλογικών διαδικασιών. 

Αναγνωρίζεται έμμεσα η μισθωτή εργασία σε μεγαλοδικηγόρους και δικηγορικές εταιρείες αλλά με τη μορφή της παροχής υπηρεσιών, δηλαδή χωρίς καμία κατοχύρωση μισθολογικών, εργασιακών, ασφαλιστικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων 

Διαιωνίζεται έτσι  η ομηρία χιλιάδων μισθωτών «συνεργατών» δικηγόρων με μισθούς πείνας, κάτω και από τους πενιχρούς μισθούς των ιδιωτικών υπαλλήλων. Επιπλέον, οι Δικηγορικοί Σύλλογοι που, από την ίδια τη φύση τους, συστεγάζουν μεγαλοδικηγόρους-εργοδότες και μισθωτούς, αναλαμβάνουν τον έλεγχο της συμφωνίας μεταξύ του εργοδότη δικηγόρου και του μισθωτού δικηγόρου!

εν τέλει,

Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι επιτακτική η ανάγκη να συγκροτηθεί αγωνιστικό Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων, που θα βάζει μπροστά τη συλλογική διεκδίκηση των επαγγελματικών και εργασιακών μας δικαιωμάτων, με πυρήνα τις γενικές συνελεύσεις των σωματείων, όπου θα δίνεται λόγος στη βάση, δηλαδή στους ίδιους τους εργαζομένους ,για τη συλλογική διεκδίκηση ικανοποιητικών αποδοχών(κατώτερος μισθός, επιδόματα, καταβολή ασφαλιστικών εισφορών από των εργοδότη) και συνθηκών εργασίας(σταθερό και ανθρώπινο ωράριο)  με στόχο να επιτευχθεί η ταξική αγωνιστική ενότητα των εργαζομένων για την κλιμάκωση των αγώνων και την προβολή των σύγχρονων εργατικών αναγκών!