Oι αποκαλύψεις ενοχλούν…

Oι αποκαλύψεις ενοχλούν

ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ-ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!!

ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ-ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!!

ΩΣ ΕΔΩ!ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ

Η νέα παρωδία συνάντησης και συζητήσεων που έγινε στο Μαξίμου για ήδη αποφασισμένες πολιτικές, επιβεβαιώνει ότι η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ είναι απόλυτα γαντζωμένη στην εξουσία και αναζητάει τρόπους να παραμείνει εκεί, για να ολοκληρώσει το έργο που της έχει αναθέσει η τρόικα: την οριστική διάλυση των εργαζόμενων, της νεολαίας και της πληττόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας. To νέο μνημόνιο προβλέπει αύξηση ωραρίου, νέα μείωση στους μισθούς πείνας και στα επιδόματα εξαθλίωσης, αύξηση των ωρών εργασίας, κατάργηση αποζημιώσεων για απολύσεις, τελειωτικό χτύπημα στις συμβάσεις, κατάργηση 13^ου και 14^ου μισθού, καταλήστευση του εφάπαξ, αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67, μεγαλύτερες περικοπές στις συντάξεις, κατάργηση του αφορολόγητου ορίου, φόροι και χαράτσια μέχρι εξόντωσης, μαζικές απολύσεις…

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ!

Από τη συνολικότερη επίθεση προφανώς δε θα μπορούσε να γλιτώσει και η παιδεία. Ο νόμος που ψηφίστηκε μες στο κατακαλόκαιρο έχει στόχο να εφαρμόσει πάση θυσία το μνημόνιο στην παιδεία, που προβλέπει κλείσιμο και συγχωνεύσεις σχολών, κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας και λειτουργία των πανεπιστημίων με επιχειρηματικά κριτήρια. Από τη μία απαιτούν τη διαγραφή των φοιτητών μετά τα ν+2 χρόνια ή την καταβολή από τη μεριά τους διδάκτρων και από την άλλη διασπούν τα πτυχία και επιβάλουν το σύστημα των πιστωτικών μονάδων προκειμένου να πρέπει η νεολαία να καταρτίζεται εφ’ όρου ζωής καταβάλλοντας προφανώς αντίτιμο για να έχει επαγγελματικά δικαιώματα. Μάλιστα, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση και η Ε.Ε. απαιτούν από τους φοιτητές να πληρώνουν υπέρογκα ποσά για τις σπουδές τους, φροντίζουν να καταστείλουν κάθε προσπάθεια συλλογικής αντίδρασης ,αφού καταργούν το άσυλο, διαλύουν τους φοιτητικούς συλλόγους και βάζουν αυταρχικές διοικήσεις χουντικής προέλευσης στα πανεπιστήμια. Στόχος τους είναι να μας απογοητεύσουν προκειμένου να σκύψουμε το κεφάλι και να δεχτούμε το μέλλον που μας ετοιμάζουν, ένα μέλλον με ανεργία, εξευτελιστικούς μισθούς και καμία κοινωνική παροχή.

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ!

Την ώρα που η κυβέρνησή τους χαρίζει χαράτσια στις μεγάλες επιχειρήσεις,οι κυβερνητικοί εταίροι συνεχίζουν να παίζουν το θέατρο «κλειδώνουν - δεν κλειδώνουν» τα μέτρα, προκειμένου να κρύψουν, ότι ο γενικευμένος πόλεμος, που διεξάγουν σε βάρος του λαού,  γίνεται ολοένα και πιο βάρβαρος όσο βαθαίνει η κρίση του καπιταλισμού. Όσο και αν η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση, τρομοκρατούν τον λαό ότι εάν δεν περάσουν τα μέτρα, και δεν πάρουμε την δόση, θα έρθει η καταστροφή, όλοι ξέρουμε ότι η δόση δεν θα πάει σε μισθούς και συντάξεις αλλά σε τόκους και ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών . Ο κρατικός και ο εργοδοτικός αυταρχισμός, η αστυνόμευση και η καταστολή παίρνει οργουελικές διαστάσεις και θρέφει και φασιστική χρυσαυγίτικη βία απέναντι σε κάθε «απειλητικό» απεργό/ μετανάστη/ αγωνιστή.

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ

Αν το προηγούμενο διάστημα οι φοιτητικοί σύλλογοι με μαζικές γενικές συνελεύσεις και αγωνιστικές αποφάσεις δεν άφησαν να συγκροτηθεί ούτε ένα συμβούλιο διοίκησης σε ολόκληρη τη χώρα, τώρα ήρθε η ώρα να δώσουμε μία μάχη που θα κρίνει τις ζωές μας και το μέλλον μας! Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με τα μνημόνια, και τους φορείς τους, την Ε.Ε. και το ευρώ και τους υποστηρικτές τους. Με μαζικές συνελεύσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις να μετατρέψουμε την παρωδία κυβερνητικής κρίσης σε πραγματική πολιτική κρίση. Τώρα είναι η ώρα για την ανατροπή της τρικομματικής κυβέρνησης και κάθε κυβέρνησης που υπερασπίζεται αυτή την πολιτική

ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ – ΕΑΑΚ

Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής

Εδώ και κάποιες ημέρες φοιτητές της Nομικής, τους οποίους στηρίζει έμπρακτα η ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ-ΕΑΑΚ, και άλλες συλλογικότητες της Nομικής προχώρησαν στην κατάληψη του κυλικείου της νομικής και στην μετατροπή του σε αυτοδιαχειριζόμενο στέκι του συλλόγου.

1. Στηρίζουμε το εγχείρημα με την καθημερινή μας συμμετοχή και υποστήριξη σε αυτό γιατί πιστεύουμε πως στις συνθήκες της βαθειάς καπιταλιστικής κρίσης η αλληλεγγύη είναι το έναυσμα για να σταθούμε όρθιοι απέναντι στην επίθεση και να σηκώσουμε το ανάστημά μας. Γιατί δεν θέλουμε να αναλάβει την λειτουργία του ιδιώτης με όρους επιχειρηματικούς και δυσμενείς για τους φοιτητές και τις οικογένειές τους.  Γιατί το εγχείρημα είναι μία πρώτη απάντηση στη διαρκή προσπάθεια λειτουργίας όψεων της πανεπιστημιακής ζωής με όρους οικονομίας της αγοράς και κέρδους. Γιατί προτάσσει τη συλλογική προσπάθεια έναντι στον ατομισμό.

2. Ως μέλη του φοιτητικού συλλόγου Νομικής και της ΕΑΑΚ μαζί με το σύλλογό μας παλεύουμε ιστορικά για δημόσια-δωρεάν παιδεία, σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές και αυτό παραμένει πάντοτε χωρίς αμφιταλαντεύσεις πρώτη μας προτεραιότητα. Παλεύουμε ώστε το πανεπιστήμιο να βρίσκεται στα χέρια των φοιτητών, και να λειτουργεί σύμφωνα με τις ανάγκες τους και όχι σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς και των επιχειρήσεων. Συνεπώς η προσπάθεια για αυτοδιαχείριση του κυλικείου δεν νοείται για εμάς εκτός αυτού του πολιτικού πλαισίου πάλης. Διαφορετικά θα είναι ξεκομμένη από τα πραγματικά προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι φοιτητές.

3. Μπροστά στην προσπάθεια κατάργησης κάθε είδους φοιτητικής μέριμνας από πλευράς της κυβέρνησης η λειτουργία του κυλικείου από τους φοιτητές δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στη διασφάλιση χαμηλών τιμών στα όποια προϊόντα διαθέτει και σε ένα στείρο ανταλλακτικό χαρακτήρα. Το κυλικείο για όσο χρόνο θα είναι στα χέρια μας είναι σημαντικό να αποτελέσει ένα ζωντανό πολιτικό και ιδεολογικό χώρο συνάντησης των φοιτητών και αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής άμεσα συνδεδεμένο με τις ανάγκες και τα προβλήματα τους. Μόνο έτσι μπορεί να αποτελέσει η προσπάθεια αυτή έμπρακτη κίνηση υπεράσπισης του ασύλου και του δικαιώματός μας στη δημόσια και δωρεάν παιδεία.

Φυσικά, όπως ήταν αναμενόμενο, το εγχείρημά μας βρήκε αντιστάσεις από την αντίπερα όχθη, από το συντηρητικό μπλοκ που στηρίζει την κυβέρνηση και την πολιτική της. Ο Κοσμήτορας της ΝΟΠΕ απείλησε συλλογικότητα της σχολής που συμμετέχει στο εγχείρημα διά επιστολής, ότι αν δεν εκκενώσουν το χώρο, θα εγγυηθεί ο ίδιος για την εκκένωσή του. Η επιστολή αυτή αποτελεί κατάφωρη επίθεση απέναντι στο άσυλο των κοινωνικών αγώνων, την ακαδημαϊκή ελευθερία και τα κεκτημένα μας. Κατεύθυνση αυτής της επίθεσης είχε μπει και παλιότερα όταν με έκτακτο πρυτανικό συμβούλιο είχε αποφασιστεί η απογόρευση πολιτικών εκδηλώσεων στο χώρο της ΝΟΠΕ. Η νομιμότητα του εγχειρήματος κρίνεται από τους ίδιους τους φοιτητές, χτίζεται μέρα με τη μέρα με τη μαζική στήριξή τους σε αυτό, επιβάλλεται με τον δίκαιο αγώνα τους για μία ζωή με αξιοπρέπεια.

Ακόμα κι αν εν μέσω κρίσης θέλουν να διαλύσουν κάθε εργατικό και φοιτητικό δικαίωμα, η νεολαία δεν πρέπει να σκύψει το κεφάλι και να αποδεχτεί την διάλυση της ζωής της, αλλά στο πλευρό των εργαζομένων να παλέψει για δημόσια-δωρεάν παιδεία, δουλειά με δικαιώματα. Είναι ξεκάθαρο ότι οι φοιτητές αγωνίζονται έχοντας συνείδηση ότι δεν ευθύνονται οι ίδιοι για την κρίση, ότι θα την πληρώσουν αυτοί που την δημιούργησαν και ότι δε θα πάνε ούτε βήμα πίσω από τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους.

Διεκδικούμε το κυλικείο όπως και κάθε χώρος του πανεπιστημίου να βρίσκεται στα χέρια των φοιτητών και να μην λειτουργεί με επιχειρηματικά κριτήρια. Διεκδικούμε την ανατροπή του νόμου για την παιδεία(Ν.4009/2011-4076/2012) που καταργεί τη φοιτητική μέριμνα και κάθε έννοια δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου, καθώς και της πολιτικής που τον ψήφισε. Παλεύουμε ενάντια στις κατευθύνσεις της ΕΕ στην παιδεία που θέλει τα πανεπιστήμια να λειτουργούν με όρους αγοράς και να πληρώνουν οι φοιτητές για τις σπουδές τους. Απαιτούμε το κυλικείο να δοθεί στα χέρια των φοιτητών αφού ως πανεπιστημιακός χώρος τους ανήκει  ή έστω να παραμείνει στη διαχείριση του πανεπιστημίου.

Αποφασίζουμε ότι:

·          Θα συνεχίσουμε να λειτουργούμε την κατάληψη στο χώρο του κυλικείου προκειμένου

α) να λειτουργεί σαν στέκι του συλλόγου όπου θα γίνονται πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις και συνελεύσεις

β) να περάσει στο πανεπιστήμιο με άμεσο και δημοκρατικό φοιτητικό έλεγχο

Πλαίσιο Απόφασης για τη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου (17/10/12)

ΠΛΑΙΣΙΟ 17-10-12.

Ολοι στη Γενική Συνέλευση!

Όλοι/ες στη Γενική Συνέλευση του συλλόγου μας την Τετάρτη 17/10 ώρα 13:00 γιατί…

• Το πανεπιστήμιο της κοινωνίας με τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του μέχρι το τέλος της χρονιάς θα έχει διαλυθεί με το πέρασμα και του νέου πακέτου μέτρων 11,5 δις… 
• Το νέο πακέτο μέτρων των 11,5 δις θα συνεχίσει με ίδιους ρυθμούς τη διάλυση όλης της υπόλοιπης κοινωνίας…
• Θα βγούμε από αυτή τη σχολή άνεργοι, χωρίς δικαιώματα, με μόνη μας προοπτική τη σκληρή εκμετάλλευση ή την ανεργία…
• Η εργασιακή ζούγκλα και ο κοινωνικός μεσαίωνας που αντιμετωπίζουν ήδη οι γονείς μας θα βρεθεί μπροστά μας…

                                                                                                        …αν κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια!

Μονάχα με συνελεύσεις - αγώνες - καταλήψεις – διαδηλώσεις και πορείες διαρκείας μπορούμε να τους ανατρέψουμε!                                                                    

                                                            

ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ-Ε.Α.Α.Κ.

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ

ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ

ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΝΟΜΙΚΗΣ

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 17/10, 13:00 αμφ. 1

Ο κοινωνικός πόλεμος συνεχίζεται

Κλιμακώνεται ο κοινωνικός πόλεμος από τη μεριά της τρικομματικής κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) , τα ντόπια και τα ξένα αφεντικά. Καθώς προχωρούν οι «διαπραγματεύσεις» - θέατρο σκιών με την ελληνική κυβέρνηση στο ρόλο του Καραγκιόζη, το νέο πακέτο μέτρων – πραγματικό σφαγείο για τους εργαζόμενους, τους ανέργους και τη νεολαία πρέπει να έχει λήξει έως την Πέμπτη 18 Οκτωβρίου. Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης, της Τρόικας, της ευρωπαϊκής ελίτ, του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ) και όλου του καθεστωτικού πολιτικού και οικονομικού κόσμου της Ελλάδας και της Ευρώπης πως το πακέτο θα διασώσει τον ελληνικό λαό δεν πείθουν πλέον κανέναν. Γιατί, πώς γίνεται ένας λαός να έχει σωθεί τόσες πολλές φορές τα τελευταία  τρία χρόνια (βλέπε Μνημόνιο Ι, Μνημόνιο ΙΙ, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής κ.ά.) και να υπάρχουν 25% ανεργία, φτωχοποίηση και εξαθλίωση του λαού, κλείσιμο νοσοκομείων, σχολείων και Πανεπιστημίων, κατάρρευση ασφαλιστικών ταμείων κοντολογίς ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα; Στην πραγματικότητα η αλήθεια βρίσκεται στον αντίποδα των ισχυρισμών όλων των παραπάνω: τα μέτρα που πάρθηκαν, τα μέτρα που έρχονται και όλα τα υποτιθέμενα μέτρα διάσωσης είναι προσπάθειες διάσωσης των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, των βιομηχάνων και των τραπεζιτών, στον καιρό της καπιταλιστικής κρίσης.

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ

Με φόντο την κρίση που βαθαίνει και την προσπάθεια του κεφαλαίου να την ξεπεράσει διασώζοντας τα κέρδη του στις πλάτες των εργαζομένων, ξεκίνησε και πριν ένα χρόνο η επίθεση στα Πανεπιστήμια και την εκπαίδευση συνολικά, έναν χώρο ο οποίος άλλωστε είναι οργανικά συνδεδεμένος με την κοινωνία και την παραγωγή. Τα «Μνημόνια της Παιδείας», δηλαδή ο νόμος 4009 και ο συνεχιστής του 4076, εξειδικεύουν την επίθεση στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ έχοντας ως βασικούς στόχους την ένταση της επιχειρηματικής λειτουργίας και την αυταρχικοποίηση των Ιδρυμάτων. Συγκεκριμένα, ο τελευταίος νόμος 4076, στο πνεύμα του ν.4009 της Διαμαντοπούλου, καταργεί ό,τι δημόσιο και δωρεάν είχε απομείνει στο Πανεπιστήμιο της κρίσης. Παραβιάζοντας ευθέως το άρθρο 16 του Συντάγματος, το Πανεπιστήμιο που επιχειρούν να φτιάξουνε προορίζεται για λίγους και εκλεκτούς καθώς δεν θα προβλέπεται πλέον κρατική χρηματοδότηση για συγγράμματα, σίτιση, στέγαση. Καταργείται επίσης ο ενιαίος χαρακτήρας των πτυχίων: τα πτυχία διασπώνται, όπως και το γνωστικό αντικείμενο, και αντικαθίστανται από τον «ατομικό φάκελο προσόντων» με αποτέλεσμα να «χάνεται» και η ικανότητα των πτυχιούχων για συλλογική διαπραγμάτευση με το αφεντικό τους κατά το εργασιακό τους μέλλον. Τέλος, η εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών (βλ. ν+2, αλυσίδες μαθημάτων, υποχρεωτικές παρακολουθήσεις) δημιουργεί ένα ασφυκτικό περιβάλλον φοίτησης στερώντας από τους φοιτητές τη δυνατότητα να διαθέσουν τον ελεύθερο χρόνο τους σε πιο δημιουργικές δραστηριότητες, πολιτικές και πολιτιστικές. Επιστέγασμα της «σχολειοποίησης» του Πανεπιστημίου είναι η κατάργηση του Ασύλου: πλέον ακόμα και για μια προβολή ταινίας θα πρέπει να ζητείται άδεια από τις ακαδημαϊκές αρχές. Ας μη μιλήσουμε για την ύπαρξη -  σύσταση Φοιτητικών Συλλόγων και τη διεξαγωγή Γενικών Συνελεύσεων.

ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ

Επομένως, γίνεται αντιληπτό ότι αυτή τη στιγμή είναι υπό διαμόρφωση δυο αντίπαλα στρατόπεδα, δύο «μπλοκ» με αντίθετα συμφέροντα και συγκρουόμενες ανάγκες: στο ένα η κυβέρνηση, η ΕΕ, το ΔΝΤ, ο ΣΕΒ τα ντόπια και τα ξένα αφεντικά, η αστυνομία και εσχάτως τα νεοναζιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής και από την άλλη οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και η νεολαία, σπουδάζουσα και εργαζόμενη. Το φοιτητικό κίνημα στην παρούσα συγκυρία οφείλει να ορθώσει το ανάστημά του. Πιάνοντας το νήμα από τις περσινές 300 καταλήψεις του Σεπτέμβρη αλλά και παλαιότερα (Δεκέμβρης 2008, άρθρο 16 2006-07) πρέπει να δείξει ότι δεν είναι ηττημένο και υποταγμένο. Με μαζικές και μαχητικές Γενικές Συνελεύσεις, με δημοκρατικό συντονισμό των Φοιτητικών Συλλόγων σε αγωνιστική τροχιά θα βάλουμε φραγμό στην εφαρμογή του ν.4076 μέχρι την ανατροπή του. Ως  το πιο μαχητικό κομμάτι του λαϊκού κινήματος πρέπει να επιδιώξουμε τη σύνδεσή μας με τους εργατικούς αγώνες που εμφανίζονται και συνολικά με το εργατικό-λαϊκό κίνημα. Μετά το εκλογικό μούδιασμα και το άνευρο καλοκαίρι, η εμφάνιση του κόσμου της εργασίας στη Γενική Απεργία (26/9) και στις διαδηλώσεις κατά της Αν. Μέρκελ (9/10) δείχνει ότι πάμε σε νέο γύρο αναμέτρησης. Επόμενο ραντεβού η νέα Γενική Απεργία στις 18/10.

Ο αγώνας μας είναι αγώνας όλης της κοινωνίας ενάντια στο μαύρο μέτωπο Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-αφεντικών. Απέναντι στους εκβιασμούς της κυβέρνησης και των λακέδων της με τα πακέτα και τα «Μνημόνια», εμείς πρέπει να επιβάλουμε το δικό μας «πακέτο μέτρων» δηλαδή την διαγραφή του χρέους, την κατάργηση των Μνημονίων δρομολογώντας την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ, με την εξουσία στα χέρια του λαού.

Ο Σύλλογος Φοιτητών Νομικής ήδη μπήκε σε αγωνιστική τροχιά με την επιτυχημένη διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης και τη στήριξη του Ενιαίου Αγωνιστικού Πλαισίου την Τετάρτη 10/10. Στη νέα Γ.Σ. οφείλουμε να δώσουμε όλοι μαχητικά το «παρών». Να οργανώσουμε την πάλη μας απέναντι στο ν.4076, Να διασφαλίσουμε την συμμετοχή μας στη Γενική Απεργία στις 18/10. Να δώσουμε στην κυβέρνηση και τους συμμάχους της την απάντηση που τους αξίζει: ανυποχώρητους αγώνες νεολαίας-εργαζόμενων. Πρώτος σταθμός η ερχόμενη Γενική Απεργία. 

Φωτογραφίες από Συγκέντρωση 9/10 - Επίσκεψη Μέρκελ

Δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές κατέκλυσαν το κέντρο της Αθήνας, αψηφώντας τις απαγορεύσεις και την τρομοκρατία της αστυνομίας με τις εντολές της κυβέρνησης. 

Παρά τα εμπόδια (κλείσιμο δρόμων, σταθμών μετρό) και το γεγονός ότι δεν είχε προκηρυχθεί απεργία ώστε να συρρεύσουν οι εργαζόμενοι, παρά μόνο μια τρίωρη στάση από τη ΓΣΕΕ, ο κόσμος παρέμεινε για ώρες στο Σύνταγμα και μπροστά στη βουλή.

Με την παρουσία του και συνθήματα έδειξε πως θεωρεί ανεπιθύμητους όχι μόνο τη Μέρκελ, αλλά και την Ε.Ε., τον Σαμαρά, την Τρόικα και όλους όσους επιβάλουν τη φτώχεια, την ανεργία και τη λιτότητα.

ΕΔΩ το θέμα.

WANTED!

ΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ…

Βασικό στοιχείο του «νέου πανεπιστημίου» αποτελούν τα Συμβούλια Διοίκησης. Αλλάζοντας το οργανωτικό μοντέλο του πανεπιστημίου, προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα προβλήματα των ιδρυμάτων θα περιοριστούν σε σημαντικό βαθμό. Το ψάρι όμως βρωμάει από το κεφάλι… Τι είναι τα Συμβούλια Διοίκησης και τι αρμοδιότητες έχουν;

Τα Συμβούλια Διοίκησης θα αποτελούνται από 7 Πανεπιστημιακούς και 6 Εξωπανεπιστημιακούς (μάνατζερ, άνθρωποι του επιχειρηματικού κόσμου κλπ) και ένα φοιτητή ο οποίος θα εκλέγεται από ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο.

 Αρμοδιότητες του Συμβουλίου θα είναι:

1. η διαχείριση των οικονομικών: θα είναι «υπεύθυνο να κλείνει τις πιο επικερδής συμφωνίες με τις επιχειρήσεις για το πανεπιστήμιο ώστε αυτό να είναι οικονομικά “ανεξάρτητο” αφού η κρατική χρηματοδότηση καταργείται.
2. θα επιβάλει και θα καθορίζει το επίπεδο των διδάκτρων
3. θα δημιουργεί εταιρεία η οποία θα εκμεταλλεύεται την περιουσία των σχολών με σκοπό το κέρδος
4. θα διαγράφει φοιτητές και θα απολύει καθηγητές όταν θεωρεί ότι έχουν “ανάρμοστη” συμπεριφορά και διεκδικούν τα δικαιώματα τους.

Το Συμβούλιο Διοίκησης είναι από τα κύρια μέσα για τη δημιουργία του πανεπιστημίου της κρίσης, γι’ αυτό έχει και την κατάλληλη σύνθεση. Επιπλέον, η συγκρότηση των συμβουλίων αποτελεί τον κύριο μοχλό εφαρμογής αυτού του επαίσχυντου νόμου καθώς σε αυτά συγκεντρώνονται όλες οι αρμοδιότητες που αφορούν τη λειτουργία των ιδρυμάτων. Καλούμαστε, λοιπόν, να κατανοήσουμε πως κάθε αντιδραστική τομή που προωθείται σε αυτή τη φάση μέσα στις σχολές σχετίζεται με την εκλογή των Σ.Δ. και να αντιληφθούμε πως η μάχη ενάντια σε αυτά θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την έκβαση του συνολικού αγώνα που θα πρέπει το φοιτητικό κίνημα να δώσει στο άμεσο μέλλον. Για όλους αυτούς τους λόγους η ανάδειξη αυτών των συμβουλίων πρέπει το επόμενο διάστημα να μπλοκαριστεί από το φοιτητικό κίνημα μέσα από τις ζωντανές του διαδικασίες, τις γενικές συνελεύσεις.

Στην εφορευτική επιτροπή για την εκλογή των συμβουλίων διοίκησης έχουν δηλώσει τη συμμετοχή τους και καθηγητές της Νομικής! Συγκεκριμένα οι καθηγητές αυτοί είναι οι:

Λ.Κοτσαλής, πρόεδρος της επιτροπής.

Σ.Βλαχόπουλος, αντιπρόεδροςτης επιτροπής.

                                                                                                                                                                   

Καλούμε το Φοιτητικό Σύλλογο Νομικής να καταγγείλει όποιο καθηγητή πάρει μέρος στα συμβούλια διοίκησης και να απαιτήσει την απομάκρυνση του από τη θέση του ως καθηγητή της σχολής μας .Επιπλέον καλούμε τους φοιτητές να αποφασίσουν στην γενική συνέλευση της Τετάρτης πως όποιος φοιτητής πάρει μέρος στις εκλογές για τα συμβούλια διοίκησης θα διαγραφεί από τον φοιτητικό Σύλλογο Νομικής!Όποιος σε αυτή τη μάχη πάρει τη μεριά του υπουργείου και της κυβέρνησης θα μας βρει απέναντί του!

Στις κάλπες που θα στήνουνε θα βάζουμε φωτιά! Καμία εφαρμογή των νόμων Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου! Όχι στη διάλυση του πανεπιστημίου! Ανατροπή της καταστροφικής πολιτικής συγκυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ!

Να γίνουμε η γενιά της ανατροπής!                                                          

And the Nobel prize goes...

...to Ευρωπαϊκή Ένωση!

Σύμφωνοι, όλοι οι αριστεροί ξέρουν ότι το Νομπέλ Ειρήνης είναι ένα βραβείοπολιτικής σκοπιμότητας, προώθησης εντελώς αντιδραστικής γραμμής συνήθως. Από τη στιγμή που έχει απονεμηθεί μέχρι και στον …Χένρι Κίσινγκερ, σφαγέα λαών στην εποχή του, στον Φινλανδό Μάρτι Άχτισάαρι επειδή κατόρθωσε να οδηγήσει σε επίσημη αναγνώριση του διαμελισμού της Σερβίας με την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, στον Μπαράκ Ομπάμα επειδή …εκλέχτηκε πρόεδρος των ΗΠΑ και κλιμάκωσε τους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, είναι προφανές ότι αυτό το βραβείο είναι μηδαμινού κύρους.

Δίνοντας όμως το Νομπέλ Ειρήνης φέτος στην …ΕΕ(!) το επονείδιστο ούτως ή άλλως βραβείο έσπασε κάθε όριο ανυποληψίας. Νομπέλ Ειρήνης στην ΕΕ αυτή την εποχή που η πολιτική της εξαθλιώνει λαούς κρατών – μελών της και αναβιώνει εχθρότητες και μίση του παρελθόντος μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών! Την ώρα που η πολιτική της προκαλεί πρωτόγνωρες κοινωνικές εντάσεις! Την ώρα που το διεθνές κύρος της ΕΕ είναι μικρότερο παρά ποτέ στην υπερπενηντάχρονη ιστορία της από το 1957 μέχρι σήμερα!

Ακριβώς όμως γι’ αυτό, για το γεγονός δηλαδή ότι η ΕΕ απαξιώνεται στις συνειδήσεις των ευρωπαίων πολιτών, έγινε το «σέρβις» των Νορβηγών προς τη Γερμανία. «Προφανώς είναι ένα βραβείο για την ειρήνη και την αρμονία στους δρόμους της Αθήνας και της Μαδρίτης», σχολίασε σαρκαστικά ο επικεφαλής των συντηρητικών ευρωβουλευτών της Βρετανίας. Στόχος της βράβευσης είναι να βελτιωθεί, όσο είναι δυνατόν, η απωθητική εικόνα της σημερινής ΕΕ. Μάταιος κόπος, αλλά το Βερολίνο κάνει ό,τι μπορεί.

"ΠΡΙΝ"

Νίκη στους εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής!

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ και ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ

Νίκη στους εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής!

Οι εργαζομένοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής στη Θεσ/νίκη, που παραμένουν επί 15 και πλέον μήνες απλήρωτοι, έχουν αποφασίσει να περιφρουρήσουν το εργοστάσιο και τα μέσα παραγωγής, αλλά να κάνουν και ένα παραπάνω βήμα: να επαναλειτουργήσουν το εργοστάσιο, κάτω από τον δικό τους έλεγχο και τις δικές τους αποφάσεις ενάντια στις μεθοδεύσεις των εργοδοτών τους, που τους πέταγαν κατευθείαν στην ανεργία.

Ο αγώνας των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ. είναι σημαντικός, όχι μόνο για τους ίδιους αλλά για το σύνολο των εργατών που βιώνουν καθημερινά χιλιάδες απολύσεις, ελαστική, απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία. Γιατί, σε μια κοινωνία που καταστρέφεται καθημερινά από την καπιταλιστική κρίση, ο αγώνας των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ. αμφισβητεί αυτή την προοπτική, της ανεργίας και της εξαθλίωσης, σαν τη μόνη διέξοδο για τους εργαζόμενους που πετιούνται στο δρόμο όταν μια επιχείρηση κλείνει. Διαλέγει το δρόμο του αγώνα, της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης των ίδιων των εργαζόμενων και θέτει άμεσα έναν δρόμο απάντησης στην κρίση και στην επίθεση του κεφαλαίου και του κράτους, για να πάρουμε εμείς, οι δημιουργοί του πλούτου, την παραγωγή και ολόκληρη τη ζωή μας στα χέρια μας.

Ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα Αττικής, χαιρετίζει και στηρίζει τον δίκαιο αγώνα των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ. για δουλειά και αξιοπρέπεια κόντρα στις επιλογές κυβέρνησης-τρόικας- εργοδοτών, αλλά και κόντρα στην αδράνεια των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών.

Η κολασμένη αντεργατική επίθεση της τρικομματικής κυβέρνησης, του κεφαλαίου και της Ε.Ε., στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, εξαπολύεται  καταργώντας δικαιώματα, συμβάσεις, μισθούς, και αφού πρώτα πλούτισαν τα αφεντικά «προικίζει» τους εργαζόμενους με λουκέτα και πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους.

Το εργατικό κίνημα οφείλει να αποκρούσει την ολομέτωπη επίθεση με ολομέτωπη απάντηση. Να μην αποδεχτούμε το «ρεαλισμό» της νέας εργασιακής πραγματικότητας της ήττας και της εξαθλίωσης. Απέναντι στην αυταπάτη του ατομικού δρόμου να επιλέξουμε την επέκταση και κλιμάκωση του αγώνα με πολύμορφες δράσεις, τον πιο πλατύ και βαθύ συντονισμό των εργαζομένων και των σωματείων τους, για την ανατροπή. Παίρνοντας τον αγώνα στα χέρια μας, κόντρα στις υποταγμένες πλειοψηφίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ αλλά και μιας σειράς ομοσπονδιών που ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να αντιπαλέψουν τις εργοδοτικές και κυβερνητικές επιλογές.

Ο αγώνας των εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕΤ πρέπει να συνδεθεί με το σύνολο των εργαζομένων, να εμπνεύσει και να αποτελέσει υπόθεση όλου του εργατικού κινήματος. Καλούμε τους εργαζόμενους και τους ανέργους, τα σωματεία, τις εργατικές συλλογικότητες, τις συνελεύσεις γειτονιάς, να υποδεχτούμε θερμά και αγωνιστικά στην Αθήνα τους εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής και να βροντοφωνάξουμε μαζί τους: Μπορούμε εμείς!

Υποδεχόμαστε το «Καραβάνι Αγώνα και Αλληλεγγύης» στον αγώνα των εργατών της Βιομηχανικής 

Μεταλλευτικής στην Αθήνα την Κυριακή 14 Οκτώβρη

Κυριακή 14/10 : Συναυλία Αλληλεγγύης, Προπύλαια 8 μμ

Δευτέρα 15/10 : Πανελλαδική Πορεία, Προπύλαια 11 πμ

Να φυγει η Μέρκελ!Ούτε βήμα πίσω από τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας!

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου η αντιπαράθεση μεταξύ των λαϊκών στρωμάτων και του κεφαλαίου, έχει φτάσει σε πρωτόγνωρη όξυνση. Κι αυτό γιατί η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση συνεχίζει να βαθαίνει και τα αστικά επιτελεία δεν έχουν ακόμα καταφέρει να βρουν μια στρατηγική λύση για την ξεπέραση της. Έτσι, η νέα συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, έρχεται όχι μόνο να συνεχίσει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων, παίρνοντας ακόμα σκληρότερα μέτρα για τον κόσμο της εργασίας και το σύνολο της πληττόμενης πλειοψηφίας, αλλά έρχεται να εντείνει τον κοινωνικό πόλεμο ακόμα περισσότερο, με σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της συμμαχίας των ηγεμονικών τμημάτων του ελληνικού κεφαλαίου και του ευρωπαϊκού, και μόνο στόχο μια μακροπρόθεσμη νίκη τους απέναντι στις δυνάμεις τις εργασίας και τη διάσωση όσο γίνεται των κερδών του ελληνικού καπιταλισμού και την ένταξή του στην Ε.Ε.

Μέσα σ' αυτή την κατάσταση, η καγκελάριος της Γερμανίας και εκπρόσωπος της ΕΕ Α.Μέρκελ επισκέπτεται την χώρα μας συμβολίζοντας έτσι την συμμαχία του ελληνικού κεφαλαίου με τις Τράπεζες και τους καπιταλιστές της Ευρώπης. Μια συμμαχία που στόχο έχει τη λεηλασία των δικαιωμάτων της ελευθερίας και της ζωής του λαού και των εργαζομένων.Η Μέρκελ και η γερμανική κυβέρνηση εκπροσωπούν την καπιταλιστική βαρβαρότητα, τις γερμανικές και ευρωπαϊκές πολυεθνικές, τη βία και την αντιδημοκρατική λειτουργία της ΕΕ. Είναι εχθρός της ελευθερίας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων της Ευρώπης. Αυτό φαίνεται και από την επίθεση που δέχεται ο ίδιος ο γερμανικός λαός.Η Μέρκελ είναι ανεπιθύμητη. Και μαζί της ανεπιθύμητοι είναι όλοι οι εκπρόσωποι του γερμανικού ιμπεριαλισμού και της ΕΕ Φούχτελ, Ράιχενμπαχ και σία που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα σαν εγγυητές της καταστροφικής πολιτικής του Μνημονίου και μεσάζοντες συμφερόντων.

Μέρος αυτής της επίθεσης που δεχόμαστε εμείς κι οι οικογένειές μας, αποτελεί κι ο νέος νόμος (ν.4079) που πέρασε μέσα στο καλοκαίρι και κινείται πάνω στις ακριβώς ίδιες λογικές με αυτές του ν. Διαμαντοπούλου και που στόχο δεν έχει παρά τη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν Πανεπιστημίου (όσο δημόσιο κι όσο δωρεάν μέχρι πρότινος ήταν) και τη μετατροπή αυτού σε "εργοστάσιο παραγωγής" του νέου μοντέλου εργαζομένου που ο σύγχρονος καπιταλισμός απαιτεί (ένας εργαζόμενος αποξενωμένος από το προϊόν της εργασίας του, πειθήνιο όργανο των απαιτήσεων του εργοδότη του). Πιο συγκεκριμένα έχουμε τα πτυχία μας να κατακερματίζονται, με την αποστοίχιση της συλλογικής κατοχύρωσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων από αυτά, ο ατομικός φάκελος έρχεται να βάλει το φοιτητή σε ένα διαρκές κυνήγι πιστωτικών μονάδων και στην ατομική διαπραγμάτευση των δικαιωμάτων του με τον εργοδότη. Παράλληλα, αυταρχικοποιείται το πλαίσιο λειτουργίας του πανεπιστημίου, μέσα από τη διάλυση των συλλογικών διαδικασιών, την ένταση του ρυθμού σπουδών, τα πειθαρχικά συμβούλια και την κατάργησης του ασύλου. Ακόμα, εντείνεται η επιχειρηματική λειτουργία των ιδρυμάτων, με την περαιτέρω υπαγωγή των προγραμμάτων σπουδών και της έρευνας στις ανάγκες του κεφαλαίου. Τέλος, κόβει συγγράμματα, βάζει λουκέτα σε πανεπιστημιακά ιδρύματα, βάζει κριτήρια στη σίτιση και κλείνει εστίες πετώντας στο δρόμο φοιτητές κι εργαζόμενους σε αυτές, ενώ τα δίδακτρα έχουν πάψει να φαντάζουν μακρινά. Στο ΕΚΠΑ έχουν προκηρυχθεί εκλογές για τα συμβούλια διοίκησης για τις 22/10. Θα είμαστε εκεί να τα μπλοκάρουμε με αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων για να μην εφαρμοστεί κανένα κομμάτι του νόμου-πλαίσιο.

Για εμάς το φοιτητικό κίνημα μπροστά σε όλα αυτά δε μπορεί να μείνει αμέτοχο! Οι φοιτητικοί σύλλογοι, εμπνεόμενοι κι από την επιτυχημένη απεργία της 26ης Σεπτέμβρη δεν έχουν παρά να μπουν σε κινηματικές διεργασίες και σε κλίμα ξεσηκωμού! Σε κάθε εστία που θα κλείνουν να την παίρνουν στα χέρια τους, για κάθε βιβλίο που δε θα δίνεται να φροντίζουν με καταλήψεις σε φωτοτυπικά κέντρα και εκδοτικούς οίκους να μοιράζεται σε όλους τους φοιτητές, σε κάθε εστιατόριο-λέσχη που δε σερβίρει, να το καταλαμβάνει και να εξασφαλίζει σίτιση σε όλους τους φοιτητές!
 

 Φυσικά δε μπορούμε να μένουμε σε αυτά, μιας κι όταν η επίθεση είναι συνολική, συνολική πρέπει να είναι κι η απάντηση! Έτσι, θέλουμε μέσα από το συντονισμό των γενικών συνελεύσεων των φοιτητικών συλλόγων, να ανοιχτούμε στην κοινωνία και να συνδεθούμε με τα υπόλοιπα κομμάτια της πληττόμενης κοινωνίας και από κοινού να παλέψουμε ενάντια σε αυτή τη κυβέρνηση και στη πολιτική της, ενάντια στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση που μόνο τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου εξυπηρετεί την ώρα που πίνει το αίμα των λαών, ενάντια στο μέλλον που θέλουν να μας επιβάλλουν!

·         ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΣΤΙΣ 12:30 στην πλατεία Κολοκοτρώνη

·         ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 10/10 ΣΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΤΗ 13:00

ΑΥΣΤΗΡΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΟΕΤΕΙΣ…

Αντί καλωσορίσματος

Εάν νομίζεις ότι εμείς θα σου πούμε συγχαρητήρια για τις υψηλές επιδόσεις σου στις πανελλαδικές εξετάσεις και για την επιλογή σου στο μηχανογραφικό δελτίο, τότε καλύτερα να σταματήσεις την ανάγνωση κάπου εδώ.

Εάν νομίζεις  πως η είσοδός σου στην ξακουστή Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ισοδυναμεί με επαγγελματική και κοινωνική καταξίωση, με διαβατήριο για την εφ’ όρου ζωής ευημερία και ευτυχία τότε καλύτερα απλά να κλείσεις αυτήν την μπροσούρα ή μάλλον να την πετάξεις στον πλησιέστερο κάδο απορριμμάτων.

Εάν, συνάδελφε ή συναδέλφισσα, θεωρείς πως επειδή «έπιασες» τις δεκάδες χιλιάδες μόρια της Νομικής έπιασες και τον παπά απ’ τα… φρύδια, δυστυχώς πρέπει να απαλλαγείς από αυτήν σου την φαντασιοπληξία το συντομότερο δυνατόν. Δηλαδή, και να μην απαλλαγείς από μόνος σου, η ίδια η πραγματικότητα θα σε προσγειώσει απότομα. Διότι, εξαιτίας της παγκόσμιας κρίσης του συστήματος («ποιου συστήματος;;!» Ε, του καπιταλισμού ντε!) δεχόμαστε ως εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, μετανάστες κλπ τη σφοδρότερη επίθεση στα δικαιώματα και τις ανάγκες μας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Αν, τέλος έχεις σχηματίσει την εντύπωση πως εσύ, με τις «ιδιαίτερες ικανότητές» σου, κάπως θα καταφέρεις να την σκαπουλάρεις από αυτήν την κωλοκατάσταση και να μην οδηγηθείς στην ανεργία, την υποαμειβόμενη και ανασφάλιστη εργασία, την εργασιακή περιπλάνηση κλπ, ή επειδή εν τέλει «μπορεί να μην είναι και τόσο σκατά τα πράγματα», τότε επίτρεψέ μας να σε καλωσορίσουμε στη σκοτεινή πλευρά της πραγματικότητας…

Πραγματικά, είναι αδύνατον να υποκριθεί κανείς πως μπορεί να περάσει στη σχολή του τόσα χρόνια, μένοντας ανεπηρέαστος από αυτά που συμβαίνουν. Θέλοντας και μη, οφείλουμε να προστατέψουμε τους εαυτούς μας και τα Πανεπιστήμια, από την παρακμή και τον ξεπεσμό. Δεν θα υπακούσουμε στις επιταγές κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου, δεν θα πάμε σαν πρόβατα επί σφαγή, επειδή «δεν μας ενδιέφερε» ή επειδή αυτά είναι «για τους πολιτικοποιημένους». Όχι. Οφείλουμε να κάνουμε την οργή μας δύναμη αντίστασης και ανατροπής απέναντι στο σάπιο κατεστημένο που μας περιβάλλει.

Για να εξηγούμαστε, όμως: γιατί θεωρούμε την κατάσταση σάπια, γιατί χρειάζεται ένα κίνημα αντίστασης και ανατροπής για να αλλάξει η ζωή μας;

Το εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε όταν ανακαλύψαμε πως «λεφτά δεν υπάρχουν». Κάπως έτσι άρχισε να μπαίνει στην καθημερινότητά μας η Τρόικα, το ΔΝΤ, το Μνημόνιο, τα ομόλογα, τα hedge funds, η κρίση, το EFSF, ο μηχανισμός στήριξης∙ λέξεις και φράσεις ακατανόητες, ξένες προς την καθημερινή ζωή. Στην πραγματικότητα, μετά την υπαγωγή του ελληνικού κράτους στο λεγόμενο «μηχανισμό στήριξης» (εδώ γελάμε…) του ΔΝΤ (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), της ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) και της ΕΕ (Ευρωπαϊκή Ένωση), την ψήφιση των περίφημων «Μνημονίων», τα οποία καθορίζουν περίπου μια συνολική αναδιάρθρωση της καθημερινότητάς μας, τις τρομακτικές μειώσεις – πραγματικό ψαλίδισμα σε μισθούς και συντάξεις, της διάλυση της Δημόσιας Υγείας και Παιδείας, το ξεδιάντροπο ξεπούλημα όλου του δημόσιου πλούτου αντί πινακίου φακής, η καθημερινότητά μας δεν είναι καθόλου ίδια. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και για τους εργαζόμενους και το λαό της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Ιρλανδίας… Φαίνεται δηλαδή πως αυτή η κρίση δεν είναι μια «ελληνική ιδιαιτερότητα». Αντίθετα, είναι μια κρίση του συστήματος, είναι μια κρίση που ξεκίνησε από το πολιτικό, οικονομικό κέντρο του συστήματος, την «καρδιά του κτήνους» τις ΗΠΑ, με την κατάρρευση της Lehman Brothers και εξαπλώθηκε με ρυθμούς πανδημίας σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Η καπιταλιστική κρίση, βέβαια, δεν είναι κάτι γενικό και αόριστο, κάτι που αφορά οικονομικούς αναλυτές, καλοπληρωμένους δημοσιολόγους και τραπεζίτες. Είναι κάτι που αφορά πρωτίστως εμάς, γιατί επηρεάζει και χτυπά εμάς. Έτσι, άρχισε μία επίσκεψη στον γιατρό να κοστίζει 5 ευρώ, το αντίτιμο των εισιτηρίων για τις μετακινήσεις να αυξάνεται συνεχώς, τα εναπομείναντα και με αιματηρούς αγώνες λαϊκά προνόμια σε παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση να περικόπτονται κ.ά. Και όλα αυτά για να εξοικονομήσουμε «όλοι μαζί» χρήματα (εξάλλου, «μαζί τα φάγαμε»…) για να σώσουμε «όλοι μαζί» το σύστημα που κλυδωνίζεται και εν τέλει να σωθούμε «όλοι μαζί». Λες και δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα σ’ αυτούς που διοικούν και διοικούνται. Σ’ αυτούς που διευθύνουν (ναι, στ’ αφεντικά και την εργοδοσία αναφερόμαστε…) και σ’ αυτούς που υπακούουν κι εκτελούν, με λίγα λόγια εργάζονται. Λες και το σύστημα δεν έχει δομικές αδυναμίες στον πυρήνα της αρχιτεκτονικής του, οι οποίες όταν, ανά περιόδους, έρχονται στην επιφάνεια με τη μορφή κρίσης να είναι οι εργαζόμενοι και η νεολαία αυτοί που μόνιμα πληρώνουν τη λυπητερή.

 Μέσα σ’ όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί η ραγδαία κοινωνική και εκλογική άνοδος της Χρυσής Αυγής, η οποία μέσα από την ρατσιστική και παρακρατική δράση της, προσπαθεί να διχάσει το λαό και να τον αποπροσανατολίσει από τους πραγματικούς αντιπάλους του, στρέφοντας τον στους μετανάστες εργάτες και την Αριστερά. Γι’ αυτό και πρέπει κάθε φοιτητικός σύλλογος, κάθε γειτονιά, κάθε εργατικό σωματείο να αποτελέσουν κύτταρο αντίστασης στον σύγχρονο φασισμό.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ 

ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ

Εργαζόμενοι και νεολαία, όμως, δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια. Τα τελευταία δύο χρόνια σήκωσαν το γάντι της αντιπαράθεσης απέναντι στις μνημονιακές κυβερνήσεις που μαζί με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ έχουν επιβάλει στη χώρα μας μια σύγχρονη χούντα. Η 5η Μάη, τα κινήματα ενάντια στα χαράτσια, τους φόρους και τα διόδια, το κίνημα της Κερατέας, η προσπάθεια λαϊκής αυτοοργάνωσης στις πλατείες της αγανάκτησης και της οργής το περσινό καλοκαίρι, μα πάνω απ’ όλα οι εργατικοί αγώνες με τις μεγάλες απεργίες και τις καταλήψεις εργοστασίων και τόπων δουλειάς, δημιουργούν ένα ανηφορικό μα φωτεινό μονοπάτι για διέξοδο από αυτήν την άβυσσο. Ο ηρωικός αγώνας των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας για πάνω από εννέα μήνες, η απόφαση του σωματείου της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής για κατάληψη και αυτοδιαχείριση του εργοστασίου στη Θεσσαλονίκη αφού παρέμειναν για μήνες απλήρωτοι, η αντίσταση στη δημιουργία μεταλλείων χρυσού στη Χαλκιδική και εκατοντάδες άλλοι μικροί ή μεγάλοι αγώνες αποτελούν λαμπρές σελίδες στην ιστορία του κινήματος και φωτεινά παραδείγματα προς μίμηση.

Ξεχωριστή θέση στις σελίδες της σύγχρονης ιστορίας του λαϊκού κινήματος διαθέτει το φοιτητικό κίνημα. Όσο εσείς ήσαστε μαθητές Λυκείου η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ με τις επιταγές της ΕΕ και του ΔΝΤ ψήφισε στις 24 Αυγούστου 2011 τον εκτρωματικό νόμο 4009/2011 με στόχο να κατεδαφίσουν το δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο. Σύσσωμο το φοιτητικό κίνημα αλλά και μερίδες της ακαδημαϊκής κοινότητας και των διοικητικών υπαλλήλων με συνελεύσεις-καταλήψεις-διαδηλώσεις έβαλαν φραγμό στα σχέδια της συγκυβέρνησης και του Υπουργείου. Με 300 καταλήψεις διάρκειας ενός και πλέον μήνα το Σεπτέμβριο, μαζικές διαδικασίες βάσης και δυναμικές πορείες στήσαμε το δικό μας οδόφραγμα απέναντι στα σχέδιά τους. Η μη εφαρμογή του νόμου και η πορεία προς την ανατροπή του συνεχίστηκε και μες στη χρονιά με το μπλοκάρισμα των Συμβουλίων Διοίκησης – δούρειων ίππων για την εφαρμογή των βασικών διατάξεων του νόμου μέσα στις σχολές.

Το ίδιο επιθετικά ξεκινά, όμως, κι η φετινή χρονιά. Το νόμο 4009/2011 έρχεται να συμπληρώσει – «διορθώσει» ο νέος πιο επιθετικός νόμος του Υπουργού Αρβανιτόπουλου για τα ΑΕΙ, ο οποίος αποσκοπεί στη διάλυση του δημόσιου δωρεάν πανεπιστημίου προβλέποντας τα εξής:

Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΕΙ

·         Άμεση κατάργηση της κάθε φοιτητικής παροχής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόβλεψη του νόμου για μη παροχή δωρεάν συγγραμμάτων από το εαρινό εξάμηνο και στο εξής, το οποίο σε συνδυασμό με την τεράστια υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, τις περικοπές σε σίτιση και στέγαση έχουν ως στόχο την μετακύλιση του κόστους σπουδών στις πλάτες των φοιτητών.

·         Ένταση επιχειρηματικής λειτουργίας. Τα φοιτητικά αμφιθέατρα μετατρέπονται σε άμεσο προθάλαμο μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων καθώς η επιβίωση ολόκληρων σχολών και τμημάτων εξαρτάται από το πόσο θυσιάζουν την γνώση και την έρευνα για τις ανάγκες της αγοράς. Εμείς από την πλευρά μας τους λέμε: ούτε σκέψη για δίδακτρα και στο χτίσιμο ενός πανεπιστημίου με ταξικούς φραγμούς, για λίγους και εκλεκτούς της ελίτ.

·         Τσάκισμα των πτυχίων και διάλυση της εργασιακής προοπτικής. Πρόκειται για αντικατάσταση των ενιαίων πτυχίων, με τον ατομικό φάκελο προσόντων, ο οποίος αντιστοιχεί σε ένα άθροισμα απλών πιστωτικών μονάδων και όχι επαγγελματικών δικαιωμάτων. Έτσι, το νέο πανεπιστήμιο θα παράγει αποφοίτους με εξατομικευμένα πτυχία, με απλή δηλαδή πιστοποίηση συγκεκριμένων δεξιοτήτων και αγορασμένων πληροφοριών και θρυμματισμένων γνώσεων. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την περιορισμένη δυνατότητα διεκδίκησης κοινών επαγγελματικών δικαιωμάτων 

(βλέπε κατάργηση συλλογικών συμβάσεων).

·         Κατάργηση κάθε δημοκρατικής κατάκτησης εντός των πανεπιστημίων. Με την κατάργηση του ασύλου, εξαφανίζεται κάθε δυνατότητα προβολής ριζοσπαστικών ιδεών, εναλλακτικού λόγου, ανατρεπτικής δράσης. Ο συνδικαλισμός και η πολιτικοποίηση ποινικοποιούνται, ενώ η συμμετοχή μάνατζερ και εξωπανεπιστημιακών στη διοίκηση των Ιδρυμάτων, η οποία υποτίθεται θα εξυγιάνει το διαπλεκόμενο και βρώμικο «πανεπιστήμιο της Μεταπολίτευσης», θα δημιουργήσει περισσότερα φαινόμενα διαφθοράς παρά θα πατάξει τα ήδη υπάρχοντα.

·         Εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών – Τσάκισμα κάθε φοιτητικού δικαιώματος. Και ξανά μαθητής! Με αλυσίδες μαθημάτων, όριο ν+2, το υπουργείο θα εξισώνει κάθε κινητοποίηση με διαγραφές φοιτητών και εκβιαστικές απολύσεις πανεπιστημιακών δασκάλων δημιουργώντας ένα χυδαίο κλίμα εκβιασμού.

ΠΤΥΧΙΟ ΝΟΜΙΚΗΣ! ΔΟΥΛΕΙΑ?

Και τελικά, μέσα από χίλιες δυο φουρτούνες, κατάφερες να πάρεις πτυχίο νομικής. Μάτωσες για να συλλέξεις όσες περισσότερες πιστωτικές μονάδες μπορούσες ώστε να είσαι ανταγωνιστικός έναντι των συναδέλφων σου, αλλά τελικά όσο και να έψαξες δουλειά δε βρήκες. Έκανες δύο χρόνια απλήρωτη άσκηση σε δικηγορικό γραφείο κάνοντας όλη τη λάντζα και δουλεύοντας ατελείωτες ώρες και τώρα περιμένεις να ανταμειφθούν οι κόποι σου. Αλλά... τα 590 ευρώ για τους νέους μέχρι τα 25 ευρώ είναι το μόνο σίγουρο ενώ η ανεργία ξεπερνά το 50%.Κι ακόμη κι αν πιάσεις δουλειά αυτή είναι με τους αθλιότερους όρους του εργοδότη στην ατομική σύμβαση εργασίας. Κι εσύ αναρωτιέσαι μήπως πρέπει να γίνεις πιο ανταγωνιστικός έναντι των συναδέλφων σου? Έτσι ματώνεις οικονομικά για να μπορέσεις να παρακολουθήσεις σεμινάρια και προγράμματα κατάρτισης ώστε να συλλέξεις περισσότερες πιστωτικές μονάδες. Όμως τελικά, όποιος έχει τα περισσότερα λεφτά θα μπορέσει να γίνει ανταγωνιστικότερος, κι έτσι βγαίνεις εκτός παιχνιδιού, καταδικασμένος σε μια ζωή με άθλιο μισθό και εργασία.

Και κάπου εδώ σκέψου, αν ακολουθήσει ο καθένας τον ατομικό του δρόμο θα τρέχει διαρκώς σε έναν αγώνα δίχως τέλος. Αν όμως αγωνιστούμε συλλογικά για τη ζωή και το μέλλον μας, τότε μόνο ίσως ζήσουμε ελεύθερα και ανθρώπινα.

ΜΕΤΑ ΤΟ 5ΜΕΛΕΣ, ΤΟ 15ΜΕΛΕΣ ΤΙ?

Στο σχολείο τα 5μελή και 15μελή συμβούλια ήταν οι δομές μέσα από τις οποίες μπορούσες εσύ και οι συμμαθητές σου να διεκδικήσετε δικαιώματα και να κατοχυρώσετε τις διεκδικήσεις σας. Στη σχολή αυτό γίνεται μέσα από τα συλλογικά όργανα 

του φοιτητικού συλλόγου, στα οποία θα προσπαθήσουμε να σε εισάγουμε με μια περιγραφή της λειτουργίας τους.

Φοιτητικός Σύλλογος

Γενική Συνέλευση…

Είναι το ανώτερο αποφασιστικό όργανο του Συλλόγου. Στην Γ.Σ. συμμετέχουν το σύνολο των φοιτητών της Σχολής και είναι το μόνο πεδίο όπου μπορούν να αντιπαρατεθούν πολιτικές απόψεις, να διαμορφωθούν συνειδήσεις και να διαπαιδαγωγηθούν ολόκληρες γενιές στο να αμφισβητούν και να διεκδικούν όσα τους ανήκουν. Ο καθένας έχει δικαίωμα να μιλήσει, να συζητήσει, να αποτιμήσει και να αποφασίσει. Η Συνέλευση είναι το ζωντανό και αμεσοδημοκρατικό κύτταρο του Φοιτητικού Κινήματος, καθώς είναι μία διαδικασία οργανωμένη από τα κάτω που δίνει τη δυνατότητα σε όλους να κάνουν οι ίδιοι πολιτική για τον εαυτό τους. Δε θέλουμε οι Γ.Σ. να είναι όργανα των παρατάξεων, ούτε Γ.Σ. που θα συγκαλούνται σε περιόδους έξαρσης του κινήματος. Θέλουμε οι συνελεύσεις να γίνονται όσο το δυνατόν συχνότερα, ώστε να αποφασίζουμε συλλογικά για τα προβλήματά μας. Η Γενική Συνέλευση μπορεί να καλεστεί με τέσσερις διαφορετικούς τρόπους:

·                Μετά από ορισμό της από προηγούμενη Γ.Σ.

·                Με συλλογή υπογραφών.

·                Αυτόκλητα, με την παρουσία στο αμφιθέατρο του απαραίτητου αριθμού  ατόμων.

·                Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου

Η σωστή λειτουργία της συνέλευσης, αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορούν οι φοιτητές να εκπροσωπούνται από τις δομές του φοιτητικού κινήματος. Τα τελευταία χρόνια, είναι αλήθεια πως παρατηρείται μια αποπτώχευση της κουβέντας εντός των φοιτητικών συλλόγων. Γι’ αυτό οφείλουμε όλοι με την παρουσία μας να βοηθήσουμε στη διεξαγωγή πολιτικών και μαζικών γενικών συνελεύσεων που θα μπορούν να αποτελούν πραγματικό ζωντανό κύτταρο της πολιτικής κουβέντας του φοιτητικού κινήματος.

Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.)

Το Δ.Σ. αποτελεί το εκτελεστικό όργανο του συλλόγου και αναλαμβάνει να συγκεκριμενοποιεί και να επανακατοχυρώνει την τοποθέτησή του όπως αυτή προκύπτει από την Γενική Συνέλευση. Στη σχολή μας αποτελείται από 9 έδρες οι οποίες μοιράζονται με βάση το συσχετισμό που καταγράφεται στις φοιτητικές εκλογές. Πρέπει, λοιπόν, να ξεκαθαριστεί πως το διοικητικό συμβούλιο οφείλει να αποφασίζει με βάση τις κατευθύνσεις της γενικής συνέλευσης, επικυρώνοντας στην πραγματικότητα τις αποφάσεις της, μακριά από τη λογική του «παραγοντομαζέματος».  Είμαστε αντίθετοι με τη λογική των καθεστωτικών παρατάξεων ΔΑΠ-ΠΑΣΠ οι οποίες μεταχειρίζονται το ΔΣ με τέτοιο τρόπο ώστε να βάζει φραγμό στις ενέργειες του φοιτητικού κινήματος, οδηγώντας το σε γραφειοκρατικοποίηση και εκφυλισμό.

Φοιτητικές εκλογές

Οι φοιτητικές εκλογές πραγματοποιούνται μια φορά το χρόνο και σκοπό έχουν την καταγραφή των πολιτικών συσχετισμών του φοιτητικού κινήματος. Κατά τη γνώμη μας, οι εκλογές θα πρέπει να γίνονται κάθε χρόνο, χωρίς τη στήριξη εξωτερικών παραγόντων, με πολιτικά ανοιχτά ψηφοδέλτια, ανοιχτής πολιτικής στήριξης, με ενιαίο εκλογικό κανονισμό που θα προβλέπει λευκά ψηφοδέλτια, παραβάν, κοινό τρόπο κατανομής εδρών στο Δ.Σ.

.

Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων

Το Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων (ΣΓΣκΚ) αποτελεί, σε περιόδους όξυνσης, το όργανο εκείνο που συντονίζει τους κινητοποιούμενους συλλόγους και συνολικοποιεί με έναν πιο άμεσο τρόπο τις πολιτικές θέσεις του φοιτητικού κινήματος . Σε όλες, σχεδόν, τις στιγμές στην ιστορία του φοιτητικού κινήματος προέκυπτε η ανάγκη ύπαρξης ενός δευτεροβάθμιου οργάνου, το οποίο θα μπορούσε να κατοχυρώνει την ενιαία πανελλαδική πολιτική έκφραση του φοιτητικού σώματος και να αναγκάζει όλες τις δυνάμεις να τοποθετούνται κεντρικά επί του συνόλου της πολιτικής ατζέντας.

ΕΝ ΤΕΛΕΙ: ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ; Για τι παλεύουμε και πώς

Είμαστε σχήμα και όχι παράταξη γιατί:

Είμαστε ανεξάρτητοι από το κράτος, τους θεσμούς του και την κυρίαρχη ιδεολογία. Είμαστε οικονομικά ανεξάρτητοι, δεν χρηματοδοτούμαστε και ούτε δεχόμαστε να χρηματοδοτούμαστε από κανέναν. Θεωρούμε πως η πολιτική πρέπει να παράγεται «από τα κάτω» μακριά από λογικές ανάθεσης όπως το κλασικό σχήμα: «κάποιοι πολιτικολογούν-καθοδηγούν και κάποιοι ακούνε-εκτελούν»

Πραγματοποιούμε ανοιχτές διαδικασίες. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζουμε ότι τα ερωτήματα που μας απασχολούν και η πολιτική που παράγουμε γίνεται από και προς εμάς τους ίδιους (τους φοιτητές…).  Μόνον έτσι διασφαλίζεται ότι οι αποφάσεις της ΑΝΤΙΝΟΜΙΑΣ θα είναι συνεχώς ζωντανές και επίκαιρες. Θεωρούμε πως πραγματικά μπορούν να οικοδομηθούν δημοκρατικές διαδικασίες βάσης που θα εκφράζουν και θα κινητοποιούν τους φοιτητές.

Για αυτό και συμμετέχουμε στην

Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση (ΕΑΑΚ)

 Επειδή θεωρούμε κομβικό στοιχείο της παρέμβασής μας τον ενιαίο και ενεργό συντονισμό μας, με άλλα αριστερά σχήματα σε ΑΕΙ και ΤΕΙ που υπηρετούν το σχέδιο για μια πραγματικά άλλη ανεξάρτητη και πάνω  απ’ όλα αντι-ΕΕ και αντικαπιταλιστική Αριστερά, παλεύοντας για το κοινωνικά αναγκαίο και όχι για το καπιταλιστικά εφικτό, για όσα δηλαδή έχουμε ανάγκη. Μια αριστερά που απορρίπτει το υπάρχον κοινωνικοπολιτικό σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης της κοινωνικής πλειοψηφίας από την κυρίαρχη πολιτική μπλε ή πράσινης απόχρωσης. Θέλουμε να είμαστε μια αριστερή κίνηση που θα παλεύει για την ανατροπή της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων, στο πανεπιστήμιο αλλά και στην κοινωνία, παλεύοντας παράλληλα για τη βελτίωση των όρων που σπουδάζουμε και θα δουλέψουμε αύριο.

Στον αγώνα για ένα καλύτερο σήμερα και αύριο, σε καλούμε να πορευτούμε μαζί. Η κυβέρνηση (σημερινή ή αυριανή),ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΕΕ, ΔΝΤ και όλο το σύστημα του κεφαλαίου συνεχίζουν να επιτίθενται στα δικαιώματά μας με ακόμα μεγαλύτερη σφοδρότητα. Ο αγώνας μας είναι διαρκής και θα συνεχιστεί. Γιατί δε θα υπακούσουμε σ’ αυτούς που καταπατούν τα δικαιώματά μας στην παιδεία, την εργασία, τη δημοκρατία. 

Ραντεβού λοιπόν στους δρόμους!!!

Ανακοίνωση της ΕΑΑΚ για το νέο νόμο-πλαίσιο και τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά

Με την πάγια τακτική των κυβερνήσεων ψηφίστηκε μέσα στο καλοκαίρι και με τη μορφή του κατεπείγοντος ο νέος νόμος (Ν.4076) για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Ένα χρόνο μετά από την ψήφιση του νόμου Διαμαντοπούλου (πάλι μες στο κατακαλόκαιρο) και μετά την πίεση που άσκησαν οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του Φοιτητικού Κινήματος το Υπουργείο αναπροσαρμόζει την τακτική του με στόχο την προώθηση και υλοποίηση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στα πλαίσια της Μπολόνια και των απαιτήσεων του Μνημονίου. Η συνταγή παραμένει ίδια σε σχέση με το νόμο Διαμαντοπούλου, δηλαδή πλήρης κατεδάφιση του δημόσιου δωρεάν πανεπιστημίου και τσάκισμα των δικαιωμάτων της νεολαίας. Ο νέος νόμος απλώς επιταχύνει αυτές τις προσπάθειες και προσπαθεί να ξεπεράσει τα αναχώματα που βάζει η πάλη της σπουδάζουσας νεολαίας.

Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση αποτελεί κομμάτι της συνολικότερης αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ που έχει ως στόχο το τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζόμενων και της νεολαίας και τη διαμόρφωση μιας νέας εφιαλτικής πραγματικότητας για το λαό. Η κυβέρνηση επιδιώκει την επίσπευση των διαδικασιών για την περικοπή των κοινωνικών δαπανών μέσα από την περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων, το κλείσιμο δημόσιων λειτουργιών και το ξεπούλημα – ιδιωτικοποίηση άλλων. Ταυτόχρονα, προωθεί και τις ριζικές αναδιαρθρώσεις μέσα από την παγίωση της ευέλικτης απασχόλησης, τη μονιμοποίηση της μαζικής ανεργίας (που στους νέους αγγίζει το 54%) δημιουργώντας το νέο βάρβαρο κοινωνικό πεδίο που θα μπορέσει να επαναφέρει την κερδοφορία του κεφαλαίου σε υψηλά επίπεδα.

Το νέο μνημόνιο στην Παιδεία στοχεύει:

·      Στην οριστική κατάργηση του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αυτό επιτυγχάνεται κυρίως μέσα από την εισαγωγή διδάκτρων (που αποτελεί και κομμάτι του νέου πακέτου των 11.5 δις) σε προπτυχιακό επίπεδο και η γενίκευση της στο μεταπτυχιακό, την κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων, τις περικοπές των δαπανών για τη φοιτητική μέριμνα (ήδη έκλεισαν την εστία της ΑΣΟΕΕ πετώντας στο δρόμο εκατοντάδες φοιτητές) αλλά και το κλείσιμο – συγχωνεύσεις ιδρυμάτων. Ταυτόχρονα προωθείται η συνεχής υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, οι απολύσεις προσωπικού και οι μισθοί πείνας για τους εργαζόμενους στα πανεπιστήμια. Όλα αυτά είναι κομμάτι της συνολικότερης περικοπής κοινωνικών δαπανών και του γκρεμίσματος του κράτους πρόνοιας που έρχεται να βάλει ταφόπλακα στο δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο.

·      Στην διαμόρφωση ενός ακόμα πιο αντιδραστικού μοντέλου διοίκησης και λειτουργίας των ιδρυμάτων. Η σύνδεση χρηματοδότησης – αξιολόγησης και ο διορισμός των νέων διοικήσεων από τα Συμβούλια Διοίκησης διαμορφώνουν ένα ευνοϊκό πεδίο για την προώθηση – υλοποίηση της αντιδραστικής πολιτικής στα πανεπιστήμια αλλά και τον καλύτερο έλεγχο τους από τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Η κυβέρνηση νομοθετεί το φόβο της απέναντι στο Φοιτητικό Κίνημα καθώς ο νέος νόμος προβλέπει ότι, αν δεν πραγματοποιηθούν δύο φορές οι εκλογές (λόγω των φοιτητικών κινητοποιήσεων προφανώς), γίνεται εκλογή με επιστολική/ηλεκτρονική ψήφο και εάν δεν πραγματοποιηθεί και με αυτό τον τρόπο, ακολουθεί υποχρεωτικός διορισμός των αρχαιοτέρων καθηγητών του ιδρύματος.           

·      Στην πλήρη κατάργηση των πτυχίων και το τσάκισμα των δικαιωμάτων της νεολαίας σε εκπαίδευση και εργασία. Η κατάργηση των πτυχίων , η προώθηση της δια βίου μάθησης με σεμινάρια υψηλού κόστους για την απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων αλλά και η διαμόρφωση ευέλικτων προγραμμάτων σπουδών είναι το συμπλήρωμα της κυρίαρχης πολιτικής που προωθεί την ευέλικτη απασχόληση, τη μαζική ανεργία και τη διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου εργαζόμενου χωρίς δικαιώματα.

Ταυτόχρονα με την κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και της ολοκληρωτικής υποταγής της στις ανάγκες της αγοράς η κυβέρνηση επιδιώκει και το τσάκισμα του Φοιτητικού Κινήματος. Η κατάργηση του ασύλου, οι εντατικοί ρυθμοί σπουδών (που θα οξυνθούν περεταίρω μέσα από τα δίδακτρα και την κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων) έχουν ως στόχο να κάμψουν τις ανατρεπτικές διαθέσεις της σπουδάζουσας νεολαίας.

Κάτω το Μνημόνιο της Παιδείας – Ούτε ένα ευρώ για τις σπουδές μας

Με πρώτο ραντεβού την ολοκλήρωση των εξεταστικών η Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση καλεί τους φοιτητές αλλά και κάθε αγωνιστική πολιτική δύναμη σε ενιαία, μαχητική πάλη διαρκείας για την ανατροπή του νέου νόμου – Μνημονίου της Παιδείας. Με όπλο τις μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, τις μαχητικές μορφές πάλης οι φοιτητές να πλημυρίσουν κάθε πόλη της Ελλάδας με τις πορείες τους και να πνίξουν τα σχέδια της κυβέρνησης. Μαζί με το μαθητικό κίνημα να κάνουμε τον Οκτώβρη την πιο θερμή περίοδο που θα προκαλέσει την πρώτη ήττα στην λαίλαπα των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που γκρεμίζουν το παρόν και διαμορφώνουν ένα εφιαλτικό μέλλον για τη νεολαία. Για να γίνουμε ο εφιάλτης κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.

Κάτω η κυβέρνηση του κοινωνικού πολέμου.

Ούτε βήμα πίσω από τις ανάγκες και τα δικαιώματα μας.

Η πάλη της σπουδάζουσας νεολαίας να συνδεθεί με τον αγώνα του λαού που στενάζει από την αντιλαϊκή πολιτική που σπέρνει τη φτώχεια και την ανεργία . Το φοιτητικό και ευρύτερα το νεολαιίστικο κίνημα να βρεθεί ακόμα μια φορά στην πρώτη γραμμή των λαϊκών αγώνων όπως τόσες φορές στο παρελθόν.   Ο αγώνας για δημόσια και δωρεάν παιδεία δεν είναι αγώνας απλά των σημερινών φοιτητών.  Είναι αγώνας ενάντια στο πέταγμα μιας ολόκληρης γενιάς εκτός πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Είναι αγώνας ενάντια στις προσπάθειες κυβερνήσεων –ΕΕ- κεφαλαίου για διάλυση κάθε εργασιακής προοπτικής της νεολαίας και καθιέρωσης ενός νέου μοντέλου εργαζομένου. Είναι αγώνας ενάντια στην κατάργηση όλων των κοινωνικών παροχών στο βωμό των περικοπών, για τη σωτηρία ‘της ελληνικής οικονομίας’ δηλαδή  των τραπεζών και των κερδών των επιχειρηματιών. Είναι αγώνας όλης της κοινωνίας!

ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ

σε ΑΕΙ-ΤΕΙ